Hallo allen, het is weer enkele dagen geleden dat onze blog is aangvuld met belevenissen. Zoals jullie reeds vernomen hebben, ben ik ziek geworden de nacht van dag twee op dag drie. Een zonnenslag heeft me geveld. Dag 3, 4 en 5 heb ik niet kunnen fietsen. De eerste 2 dagen zelfs nauwelijks wat kunnen eten. Dan ging het stapgewijs beter, dacht ik. Tot ik de fiets opstapte, (normaal zesde rit, voor mij derde) het liep voor geen meter, de minste zon deed me hoofdpijn krijgen, na de minste inspanning hapte ik naar lucht. Eén geluk, het is de enige dag geweest met rugwind en heb gereden aan een matig tempo, moest dit al dan niet belangrijk zijn. Deze rit van Berthenay tot Celle L'Evescault ben ik gestopt op 20 km van het einde. Dag zeven naar Birac, dag acht naar Bouqueyran en dag negen naar Lesperon stonden voor mij duidelijk in het teken van de recuperatie, het ging dagelijks beter. Ik begon veel te eten, te drinken en voelde dat mijn lichaam stilaan maar zeker herstelde. Heb geen enkel van deze ritten uitgereden, maar met de omwegen die ik gemaakt heb... Bijna evenveel kilometers gereden als voorzien. De fietsgps laat me andere routes rijden dan Wilfried 20 jaar geleden heeft gefietst. Het gaat dan om enkele klometers, maar toch. Meestal op veel rustigere routes, waar ik toch de voorkeur aan geef. Dag tien naar St-Jean-Pied-de-Port durfde ik het aan om al eens een tandje bij te steken op de "gemakkelijkste" stukken van de rit uiteraard, maar fysiek voelde ik nog de weerslag van de klap die de zon me toediende. Maar het was hoopgevend. De pelgrims waren al talrijker. Dag elf naar Puenta la Reina. Na eerst een stempel gehaald te hebben in een refuges heb ik op aanraden van de brave man aldaar de wandelaars gevolgd. De veiligste... Gps gaf die route ook aan. Er hing een dichte mist, het regende en hellingen waren tot 17%. Die stukken moest ik te voet afleggen. Te veel wandelaars, het achterwiel slipte wanneer ik volle kracht zette en mijn hartslag ging te hoog. Op de top aangkomen voelde ik me goed,, bij de afdaling stelde ik vast dat ik NO reed, dwz, ik reed vanwaar ik kwam. Er was geen andere mogelijkheid. Ik had 22 km gereden en was 8 km van het hotel en... kon de beklimming langs andere kant opnieuw beginnen. Mijn kompanen stonden te wachten... Voor mij maken zo'n toestanden deel uit van "onderweg naar Compostla"! Omwille van dit, ook deze rit ingekort. O ja, gsm kapot, nieuwe gekocht... Zag uit naar volgende rit. Dag 12 naar San Milan de Cogolla verliep tijdens voormiddag super. Eindelijk een strak tempo, voelde me goed, nog geen 100%, dat kon ook nog niet. Zoals elke dag zorgden Peter en Wilfried voor het middag eten. Deze keer was de locatie langs de wandelroute. Mensen gezien die echt vermoeid waren, die pijnlijke voeten hadden,.zowel jonge als "oudere". De namiddag is voor mij rampzalig verlopen. De gps had geen satelietverbinding of wat dan ook. Ik geen landkaart bij en de wegwijzers waren voor mij onduidelijk. Had van het noorden tot het zuiden van de stad Logrono foutloos gereden, maar dan... Twee en en half uur later stond ik terug op dezelfde plaats. De weg wel tien maal gevraagd, geen mens die wist te vertellen waar het dorp Narvette lag, amper 8 km verderop...Heb een stuk van de wandelroute gevolgd, hetgeen zeer bevordelijk is voor een koersfiets, tot ik eerder toevallig op juiste weg kwam. De ellende was nog niet ten einde, een rotonde zette me nogmaals op een dwaalspoor om dan weer via een wandelroute de juiste route te vinden. Uiteindelijk waren Peter en Wilfried al naar het hotel gereden om tijdig te kunnen inchecken. Ik was er om 19.25 uur... Maar zoals al gezegd, dit is onderweg naar Compostela. Word er niet nerveus van! Prachtig hotel, goed gegeten en geslapen... Dag 13, vandaag dus, de mooiste rit tot nu toe, naar Burgos. Enkele zware beklimmingen. Ben voor mezelf blij dat het allemal terug goed gaat met het gestel. De gps werkte weer normaal zoals het hoort. Eén geluk, tot vandaag was het weer goed, maar niet echt warm, geen 35 graden zoals eerste twee dagen.De wolken zorgden regelmatig voor schaduw. Het ging dus prima, maar ach, morgen begint het allemaal weer opnieuw. Elke dag wat anders, dat zal niet ophouden tot Compostela, een unieke belevenis.
PS: Langs deze weg willen wij alle mensen die reeds op blog, via onze persoonlijke mail of gsm al iets geschreven hebben bedanken. Echt prettig voor ons om dat allemaal te lezen.
Vandaag is Harry weer topfit en dus vertrekt hij met een flinke Noorderwind in de rug voor de zesde etappe.
Ook het gebruik van de fiets GPS loopt al veel vlotter.In het klein dorpje Pussigny is er een originele fototentoonstelling. Overal in het dorp hangen er reusachtige schilderijen van 2 op 4 m. Peter vindt weer een mooie pick nick plek in Dangé Saint Romain aan de oever van de Vienne, 'Un déjeuner sur l'herbe"! Met ons drie brengen we een bezoek aan Poitiers, een stad met veel mooi gerestaureerde gebouwen. Vooral de Eglise Notre Dame is heel mooi. 's Avonds slapen we 'à la ferme'in Vivonne.
Dag 7
Vandaag beginnen we aan een van de mooiste tochten tot nu toe, langs de Charente rivier. Terwijl Harry dapper verder fiets bezoeken Peter en ikzelf een prachtig dorp met sprookjeskasteel en een functionerende watermolen: un des plus beau villages de France "Verneuil sur Charente".
De grootste verrassing staat ons 's avonds te wachten: we logeren in La Cure du Maine Charles, een 18de eeuws "Presbytère", het huis van een van de voorvaderen van onze zeer charmante gastvrouw. Harry en ik slapen zelfs (samen!!) in een antiek hemelbed waarvan er een copie staat in het Louvre. Omdat we op weg zijn naar Compostela is er uitzonderlijk ook 'Table d'hôtes'. We laten het ons smaken.
Dag 8
Vandaag rijden we door de wijngaarden van Bordeaux naar Blaye aan de Gironde. Er is iets mis met de resevatie van onze B&B en we besluiten van een hotel te boeken ten Noorden van Bordeaux. Morgen trekken we door de Landes op weg naar de Pyreneeën.
Daar wij niet altijd internetverbinding hebben , schrijven wij hier nu het verslag van een aantal dagen.
Zondag 9 september
Terwijl Harry de bloedhete temperatuur en de vele nijdige heuveltjes van Le Nord en de Picardie aan het overwinnen was, reden wij, Peter en ik heel comfortabel en met de welkome airco door het mooie landschap. Op het programma "de Bron van De Schelde". Wij maakten ons niet al te veel illusies, maar zie, het was een heel verzorgde, zelfs idyllische plek (goed) onderhouden door 'Port of Antwerp'.
Verder bezochten we het stadje Péronne en reden langs de talloze kerkhoven met de sukkelaars die hun leven lieten aan de Somme tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Bijzonder indrukwekkend was het grote Amerikaanse kerkhof in Bony.
In Guillemont, zo'n 80 km ver, vonden we een mooie pick nick plek in de schaduw van een kleine kerk. We verwachtten Harry hier rond 1 uur, maar hij arriveerde hier pas om 3 uur. Op dat moment had hij ongeveer 100 km gereden, want zijn GPS had hem een 'kleine' omweg laten maken. Na een uurtje rust en na het versterken van de innerlijke mens zette hij vol goede moed (zware, bloedhete) tocht verder. Uiteindelijk kwam hij om 19u30 aan in Dury. Na een kort bezoek in Amiens gingen we onder de wol.
Maandag 10 september
Maar, 's morgens bleek dat Harry erg ziek was. We vonden een dokter die bereid was onmiddellijk langs te komen en die stelde vast, wat wij al lang vermoedden, dat hij een "un coup de chaleur" had!
Verdict: geen fiets meer de volgende dagen, veel rusten en drinken en de nodige medicatie nemen.
Noodgedwongen moesten we dus ons programma en doelstellingen aanpassen! Op één van de foto's zie je onze Harry liggen naast de auto terwijl wij een bezoek brachten aan 'village fleuri' Gerberoy, helemaal in Normandische stijl.
Toen we aankwamen in Epone, stond ons een echte verrassing te wachten. We werden opgewacht ddor een koppel overjaarse hippies in een bijzonder schilderachtig en rommelig kader.De gastheer was op dat moment een boekenkast aan het schilderen met alle boeken er nog in !!!!!!
Maar het waren ook heel lieve en intelligente mensen.
Harry werd onmiddellijk onder de lakens gestopt en kreeg een lekkere bouillon.
Dinsdag 11 september
Harry al iets beter, een regendag, maar toch een wandeling door Chartres en uiteraard een bezoek aan de prachtige kathedraal waar wee ook weer een Compostela stempel hebben gekregen.
Woensdag 12 september
Onderweg een bezoek aan de stad Vendome en rond 5 u aankomst in "La Grange aux Moines" een chambres d'hotes 'au bout du monde' aan de samenvloeiing van de Cher en de Loire.
Hier was er voor Wilfried een grote verrassing!
De gastvrouw haalde een foto boven van 19 jaar geleden toen hij hier met zijn collega's op doorreis naar Santiago bleef overnachten.
zoals aangekondigd zijn we vandaag met ons drie vertrokken naar Compostela. De eerste rit van Mortsel naar Jenlain, 158 km. Maar enkele kilometers fout gereden. De eerste stop was al in Hove. Wilfried heeft voor ontbijt gezorgd. Spek met eieren... Rond negen uur dan vertrokken, eerste tussenstop in Baardegem. De fans stonden me daar op te wachten. Twee zijn echter fout gereden zij moesten eigenlijk op de markt in Lier zijn... Na een korte pauze en na we enkele foto's getrokken hadden zette ik mijn weg verder naar Overboelare. Daar hebben Wilfried en Peter een locatie gevonden om ons middagmaal te nuttigen. Drinkbussen terug vullen.Vanaf hier is het gedaan met knooppunten, de gps nam het werk over. Dat is prima verlopen. De tegenwind is een tegenstander, maar de zon mag je ook niet onderschatten. Heb ongeveer 5 liter gedronken, denk dat het nog te weinig is. Enfin, we zijn wel vermoeid, maar voldaan. De B&B is heel mooi, verzorgde kamer, groot en ieder een eigen bed. Kortom, zoals we het willen.
zaterdag 08 september 2012 is het eindelijk zo ver. Dan vertrekken wij, Wilfried en Peter als begeleiders en ik, Harry, als enige fietser naar Compostela. Het was voorzien om met vier fietsers te vertrekken. De laatste heeft afgehaakt in december 2011. Toen heb ik besloten om alleen te fietsen. Hierdoor zal het extra zwaar worden op alle vlakken. De tocht bevat 18 ritten met een gemiddelde van 130 km per dag.
De training is al enkele jaren geleden begonnen. Onbewust. Het berglopen lukte me niet meer, achillepezen, de ene ontsteking na de andere deed me beslissen om het lopen voor bekeken te houden. Het sportieve zwarte gat werd snel opgevuld door de fiets. In het begin geen pretje, bij de minste tegenwind stond ik geparkeerd. Was er mentaal helemaal niet tegen opgewassen. Toen een ervaren fietser me zei dat de wind gewoon je tegenstander moet zijn, dat je hem stilaan maar zeker zal overwinnen. Dat heeft toch nog even geduurd, nu zes jaar later is fietsen net zoals het lopen destijds een echte hobby/verslaving geworden. Fiets bijna dagelijks naar het werk, heen en weer toch 50 km. Sinds januari 2012 is de rit naar het werk verlengd tot 70 à 80 km. Op zaterdag en/of zondag een rit van plus minus 100 km. Dat moet volgens mij voldoende zijn om mijn doel te bereiken.
Jaarlijks gaan we met enkele kameraden van toneelvereniging Streven uit Mortsel een week fietsen. De Donnauroute (tweemaal) van Passau naar Wenen, de Loire, de Veluwen, van Rothenburg tot Regensburg en dit jaar in bijna heel Zeeland gefietst. Wilfried organiseert dit alles. Hij heeft in 1993 met leraar collega's van het St-Lievenscollege naar Compostela gefietst. En dat is nu een uitdaging die ik ook wilde doen. Sprak hem er over aan en meteen werden er plannen gesmeed. Wilfried heeft de hele logistics op zich genomen. We overnachten in chambre d'hôtes in Frankrijk en op hotel in Spanje. Een hele klus om alles op te zoeken en te reserveren. Schitterend werk Wilfried!!! Alle locaties zijn in de fiets-gps geinstalleerd. Hopelijk fiets ik niet té veel verloren...
We zijn met ons drie een paar keer samen gekomen om duidelijke afspraken te maken. Hetgeen prima gelukt is. Ik ben de laatste die nog het één en ander in orde moet brengen, zoals deze blog bijvoorbeeld. Ik functioneer nu eenmaal het best onder (een beetje) druk Denk ik toch...
De bedoeling van deze blog is dat we er dagelijks onze belevenissen op vertellen, geïllustreerd met enkele foto's. Reageren kan steeds. We zullen zo snel mogelijk antwoorden.
Voor de liefhebbers hieronder het rittenschema:
08/09/12 - Mortsel - Jenlain - 158 km.
09/09/12 - Jenlain - Dury - 132 km.
10/09/12 - Dury - Epone - 133 km.
11/09/12 - Epone - Châteaudun - 136 km.
12/09/12 - Châteaudun - Berthenay - 128 km.
13/09/12 - Berthenay - Vivone - 131 km.
14/09/12 - Vivone - Birac - 129 km.
15/09/12 - Birac - Moulis en Médoc - 101 km.
16/09/12 - Moulis en Médoc - Castets 162 km.
17/09/12 - Castets - Saint Jean Pied de Port - 115 km.
18/09/12 - Saint Jean Pied de Port - Puenta la Reina - 109 km.
19/09/12 - Puenta la Reina - San Milan de Cogolla - 110 km.
20/09/12 - San Milan de Cogolla - Burgos - 111 km.
21/09/12 - Burgos Palencia - 109 km.
22/09/12 - Palencia - Leon 138 km.
23/09/12 - Leon - Villafranca del Bierzo - 143 km.
24/09/12 - Villafranca del Bierzo - Sarria - 82 km.
25/06/12 - Sarria - Santiago de Compostela - 140 km.
26/09/12 - Santiago de Compostela - Cabo Finisterra 102 km.
In Santiago de Compostela hebben we twee overnachtingen voorzien omdat we nog naar Cabo Finisterra willen gaan, het einde van de wereld zoals men zegt Ik fiets nog een laatste rit van iets meer dan 100 km.
Harry onderweg naar Compostella
