Onze eerste dag in Serfaus. Na een stevig ontbijtmaken we ons klaar voor een wandeling. Bij het ontbijt was het nog hevig aan het regenen, maar toen we klaar waren om te vertrekken was de zon al door de wolken aan het schijnen. Hadden wij geluk!!
Eerst moesten we 2 kabelliften nemen, zodat we onze wandeling startte op een hoogte van 235O meter. Dit was al een ganse belevenis voor de kids.
De wandeling was een themawandelingde Mulmetierweg.Een wandeling die toch een hele belevenis was. Het eerste deel was een klim naar 2458 meter hoog, dit over rotsblokken. Voor onze zus niet echt handig, maar ze heeft dit super goed gedaan!! Onderweg genieten van het prachtige uitzicht, de mooie natuur, de prachtige bloemen, de koeien op onze weg
Even een stop maken om te eten, dit op de top van de berg die we op dat moment aan het bewandelen waren. Dan kon de afdaling beginnen, eerst vrij traag. Langs waterstromen, over beekjes. En dit alles zonder te vallen!!
De paden lagen er niet altijd gunstig bij, dit was vooral te wijten aan de regen die er de voorbije nacht gevallen was, waardoor er veel slijk lag en dit maakte het stappen niet altijd makkelijk. Maar moeilijk gaat ook;)
Het laatste nog een steile afdaling en wekonden de kabellift weer nemen naar ons hotel.
De kids hebben dit schitterend gedaan!! Ze hebben er ook echt van genoten en konden bij aankomst in het hotel niet vlug genoeg onder de douche kruipen;)
Onze kleine had reuze honger en het enige wat we dan hoorden was wanneer mogen we gaan eten?
En had ze dan nog een geluk dat het zeer lekker was om te eten, zeker de koude rodebietensoep vond ze heerlijk!!
Jammer genoeg is het opnieuw aan het regenen. Want deze avond is het Langenacht , maar we zullen de jas aantrekken en toch even naar buiten gaan. De regen krijgt ons niet klein hoor!
Vandaag namen we afscheid van Milaan. De één had hier al meer moeite mee dan de ander. Maar het is mooi geweest. En de zon was toch ook niet meer van de partij, dus verlieten we Milaan met een goed gevoel. Nu ja goed gevoel, we kunnen geen muggen meer zien en zeker geen Italiaanse want deze morgen was het krabben, krabben, krabben!!!!!!!!! We zien er niet uit, overal rode bubbels, bij de ene zijn die al wat dikker dan bij de ander. Vooral papa en zus hebben hele dikke rode bubbels, maar ook broer en ik hebben het zitten. Al dacht ik bij het opstaan dat ik er van gespaard gebleven was, tot we in de auto zaten Jeuk en dus ook maar krabben!!
Nog even afscheid genomen van San Siro, een paar fotos genomen en vastgesteld dat zondag de ideale dag was om het te bezoeken. Want vandaag stonden ze in file om het stadium te bezoeken.
We konden beginnen aan een rit van 28Okm naar Serfaus. Maar dit wel in 4u30, want een autosnelweg kennen ze hier niet. Maar het heeft ook zijn charmes, zo kan je genieten van de prachtige streek en kom je plots tot de vaststelling dat je hier 18j geleden ook al eens bent geweest.
Toen ik op de kaart plots Maloja zag staan, besefte ik het pas. 18jaar geleden ben ik hier op berghuttentocht geweest. Zelf het hotel van toen zijn we voorbij gereden. Even weer oude herinneringen ophalen;)
Onderweg klonk het af en toe mama, heb buikpijn, voel me niet goed Gelukkig handen we pilletjes bij de hand. Ja, dat krijg je dan hé als je filmpjes bekijkt terwijl we de Malojapas op rijden.Maar gelukkig geen verdere problemen en kan iedereen toch genieten van het uizicht en de rit.
Om 18u arriveerden we aan ons hotel Geigers Posthotel in een gezellig dorpje. Wel wat druk, maar er hangt ook een leuke sfeer. De kamer is super! Mooi ruim en gezellig.
Na het uitladen de auto op een afgesloten parking gaan zetten en dan konden we rustig de valiezen uitpakken.
Bij het avondmaal werden we vriendelijk onthaald en kregen we onze plaats toegewezen voor de rest van ons verblijf. Zelfs een naamkaartje op tafel! Het eten was zeer lekker en iedereen super vriendelijk!
Serfaus heeft alvast een goede indruk gemaakt. Enkel het weer, regen!! Maar ja, we mogen het niet aan ons hart laten komen, dus morgen wandelschoenen aan en de omgeving gaan verkennen.
Na de muggenplaag van gisterenavond, dat waren we even vergeten te vermelden, staan er sommige VOL van de muggenbeten. Met jeuk als gevolg!! En dan slaap je niet zoals het zou moeten!
Na het ontbijt even het probleem van het internet gaan bevragen, en nog een geluk dat iedereen hier heel vriendelijk en behulpzaam is. Zodat we toch al onze verslagen van de voorbije dagen konden posten.
Vandaag stond er het bezoek aan het Castello Sforzesco op het programma.
Een heel mooi kasteel uit de jaren 14OO, met een groot binnenplein. Maar wat vooral aangenaam was, was de grote fontein aan de ingang van het kasteel. Hier konden we onze voeten even doen afkoelen, wat wel aangenaam was met deze temperaturen.
Na het bezoek aan het kasteel hebben we nog even door het mooie parco Sempione gewandeld. Waar we dan ook nog even van het stralende zonnetje konden genieten. Papa is dan nog een kijkje gaan nemen nar de Arco Della Pace, terwijl ik met de kids even een rustpauze nam. Want Xandro zit met een pijnlijke knie en de kleine meid met haar pijnlijke voet. Maar aan een drankfonteintje spelen dat lukte net nog wel;)
Na de rustpauze nog even met de voeten in de fontein, om dan weer de winkelstraten verder te gaan ontdekken.
Deze keer geen pizza of pasta op het menu, maar gaan smullen naar de Mac Donalds. En ook een gelato mocht vandaag niet ontbreken.
Ook een stop bij de apotheker was noodzakelijk toen onze meid plots weer een hevige allergische reactie aan het maken was op haar muggenbeten. Grote rode vlekken die verschrikkelijke jeuk veroorzaakten. Zelfs de dame van de apotheek moest echt kijken naar haar grote bubbels. Maar de juiste zalf bracht al na een tijdje de nodige verlichting, gelukkig maar.
En sinds vandaag blinkt er een mooie ring aan mijn vingerJ Merci schatje!!
Ook de duifjes werden niet vergeten, papa en de kids vonden het weer super om die beestjes te voederen. Ik daar in tegen wat minder.
Na een terug vermoeiende dag richting hotel gegaan, waar we na een verkwikkende douche of ontspannen bad onder de lakens zullen kruipen. Want met pijn in het hart nemen we morgen afscheid van Milaan. En vooral Xandro heeft het daar wat moeilijk mee, zou hier nog heel graag blijven. Maar aan alle mooie liedjes komt een einde, dus ook aan deze.
Wat hebben we met zn allen goed geslapen! Om 21u gisteren het licht uitgedaan en als een blok in slaap gevallen. Zouden we moe geweest zijn?
Na een goed gevuld ontbijt ons klaar gemaakt om een dagje te gaan shoppen!!
Hier in Milaan neem je best de metro, voor de kids al een hele belevenis want het was voor hen de eerste maal op de metro. Dus de auto laten we mooi op stal staan, hij mag rusten na een lange rit van Waardamme naar Milaan.
Wauw, dat kwam er uit onze mond toen we aankwamen op het plein met recht voor ons de Duomo. Een pracht van een gebouw!! En overal waar je keek zag je maar een ding: winkels"!!!!
Eerst een bezoekje gebracht aan de GalleriaVittorio Emanuele II, maar daar was het vooral kijken want die winkels waren niet voor onze portemonnee bestemd.
Daarna de winkelstraat, al die mooie winkels. Zou er veel kunnen over schrijven maar het zou telkens op het zelfde uitkomen: gewoon heel indrukwekkend!!!
Vooral het gebouw waar er 8 verdiepingen waren, ja je leest het goed 8 verdiepingen!! Je zou daar iets kopen voor de verpakking alleen al.
Samen op het plein een broodje eten met de duiven aan je voeten, dat kom je nu ook niet alle dagen tegen hé.
Gisteren was het onze broer die voor het stadium stond met zijn mond open. Vandaag was papa aan de beurt. Nee niet alleen de mooi Italiaanse dames konden hem bekoren maar wat de meeste indruk maakte was toch wel in oog staan met een Formule 1 van Ferrari, in de Ferrari shop. En wat kan je dan doen om hem te plezieren, ja een foto met de formule 1 wagen. Je had zijn gezicht moeten zienJ
Tussendoor drinken van de fonteintjes en zelf pootje baden, dat konden we nu welgebruiken met het mooie weer.
Maar ook broer wist niet waar gekeken in de megastore van AC-Milan. De centjes die hij gekregen heeftvan omama zijn al goed besteed. Een tapijtje van AC Milan voor in zijn nieuwe kamer.
We kunnen het mooi samen vatten, een leuke shopping dag die morgen wordt vervolgt.
Want onze zus zou heel graag een mooi armbandje kopen, dus daar gaan we morgen naar opzoek.
Dus moe en voldaan kruipen we onder de wol.
Foto's volgen, want er waren wat problemen met het internet in het hotel, waardoor we nu pas onze verslagjes kunnen plaatsen.
Rond 00u40 was de auto geladen en konden we vertrekken. Voor de kids richting Serfaus, maar de uiteindelijke bestemming was Milaan! Maar dat zouden ze later ontdekken;)
De heenreis verliep vlot. De kids mochten eerst nog een filmpje bekijken zodat de oogjes al wat moe waren, Suske en Wiske waren de uitverkorenen. Net voorbij Brussel werd er besloten om de filmpjes te stoppen en de oogjes te sluiten. Met een vertederend zicht als gevolg.
Papa achter het stuur, maar de rit was niet zo aangenaam door de regen, die viel met momenten met bakken uit de lucht. In Luxemburg wisselden we, mama kroop achter het stuur voor een rit van een goede 15Okm. Dankzij de nieuwe gps lukte dit zonder problemen.
Ter hoogte van Mulhouse was het weer tijd voor een sanitaire stop en kroop onze papa terug achter het stuur. Het begon intussen al klaar te worden en de kids konden de slaap niet echt meer vinden. Onze kleine meid had ook wat last van misselijkheid mar met de nodige reispilletjes en het toch nog wat sluiten van de oogjes is dit toch goed gekomen.
De kids nog altijd in de veronderstelling dat we richting Oostenrijkaan het rijden waren. En daaron kwam de vraag dan ook regelmatig: Zijn we bijna in Oostenrijk? Wij moesten dan onze lach onderdrukken;)
De Alpen kwamen beetje bij beetje in zicht en het was leuk om het mooie zicht te bewonderen.
De Gottardtunnel van 17 km was een vrij indrukwekkende tocht, de temperatuur steeg van 16° naar 35,5°!!
Eens buiten de tunnel kwamen we de eerste borden met Milaan tegen. Maar vooral Xandro was zo in de ban van Avatar da thij de borden niet op merkte!! Tot verwondering van ons, we konden de zenuwen niet meer onderdrukken.
Net voor de grens met Italië klonk er al Italiaans door de radio, nog viel Xandro zijn frank niet. Het derde bord merkte hij op en gaf toen de reactie van : we kunnen naar Milaan gaan want het is nog 119km en naar Oostenrijk 126km. Nog altijd zonder meer erg. Toen ik de vraag stelde hoe het kwam dat er Italiaans op de radio klonk, zei hij: In delen van Oostenrijk spreken ze Italiaans . Weer stonden we met onze mond vol tanden.
We konden het niet meer verzwijgen en zeiden gewoon welkom in Italië. Wat er toen volgde was een zeer emotioneel moment!! De traantjes kon hij niet onderdrukken en is beginnen wenen uit verwondering, dank en ontroering.. Dat wij dit deden voor hem!!
Nog vlug een pitstop en dan de gps instellen naar het San Siro Stadion. Het tweede verontwaardigend moment! Zijn droom ging nogmaals in vervulling!!
Hij kon met eigen ogen het stadion van zijn favoriete ploeg AC Milaan gaan bewonderen!! Plaats nemen in de tribune maarook eens op de stoel van Inzagi mogen gaan zitten dat was een heel mooi moment!!!
Na het bezoek konden we stilaan naar het hotel gaan, waar we heel vriendelijk werden onthaald!
De vermoeiende trip had zijn tol geëist, papa en Xandro vielen als een blok in slaap terwijl ik met onze kleine meid van het zonnetje profiteerden op het balkon! Want het was hier een zalig weertje met temperaturen boven de 30°.
s Avonds nog iets gaan eten en daarna onder de wol! Wantbij het schrijven van mijn laatste zinnen vallen mijn ogen bijna toe.
Foto's staan online album Dag 1. Klik op logo Picasa.
Vandaag onze laatste dag thuis. Was me da een drukke dag. Xandro had nog een tornooi in Ruddervoorde en dit duurde de ganse dag. Maar met een overwinning is het altijd leuk vertrekken! Dus nog een dikke proficiat aan de jongens! Een klein minpuntje, tijdens de match heeft hij nog een trap op zijn knie gekregen met als resultaat.. Ja een dikke en pijnlijke knie, hopelijk gaat dit snel voorbij.
Terwijl onze papa met Xandro naar de voetbal was, heeft onze zus haar flink bezig gehouden met haar playmobil en een filmje bekenen terwijl ik op mijn gemak de valiezen kon vullen. En makkelijk was anders, want we gaan niet enkel naar Serfaus!! Nee, we rijden eerst naar Milaan!! Onze broer zijn droom gaat in vervulling, maar tot op heden weet hij nog van niets Maar dat zorgt voor de nodige stress, je moet zo voorzichtig zijn hé!! Nog een geluk dat hij gaan voetballen was, zodat ik ongemerkt een aparte valies voor Milaan kon vullen ;)
Daarna nog gaan afscheid nemen bij de bommie en bompie en omama en opapa. En we zijn niet de enige die vertrekken, tante Fien en nonkel Koen vertrekken ook deze nacht richting Djerba. Geniet er maar van zusje!!
Nu nog een dweiltje slaan, terwijl papa nog wat ligt te slapen, dan onze laatste spulletjes verzamelen en kunnen we de auto volproppen en vertrekken! Milaan en Serfaus here we come!!!
Onze reis naar Serfaus komt dichterbij, zaterdagnacht vertrekken we richting... .
Al was er even wat onzekerheid over het al dan niet doorgaan van onze reis. De voet van onze meid bracht onze reis bijna in gevaar. Maar met de nodige rust en een weekje tape, gaat het al wat beter. Nu nog wat rustig aan doen en het zal haar wel lukken! Het is een sterke hé;)
De voorbije weken waren hier zeer druk, maar ook de moeite waard. We kunnen nu echt genieten van onze reis, want ons huisje is mooi en gezellig afgewerkt! Met als enig nadeel, een beetje last van een stijve nek .Maar nog enkele massagebeurten van ons mama en da komt goed. Thanks mama:)
Nu het leuke werk, opzoeken wat we allemaal kunnen doen in Serfaus. Eén probleem, vrees dat we langer dan een week zullen moeten blijven als we alles willen doen wat we hebben opgezocht!
Eén ding staat vast, genieten zullen we zeker doen!!
.Maar nog enkele massagebeurten van ons mama en da komt goed. Thanks mama:)
