Ik ben birger vanduyfhuys
Ik ben een man en woon in izegem (belgie) en mijn beroep is chauffeur.
Ik ben geboren op 17/02/1977 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal, trainer bij damesvoetbalclub Ladies Oudenburg, spelend in 2de provinciale West Vlaanderen.
Ik ben enorme fan van jason en heb veel bewondering voor hem.
Zowel sportief als prive dat heb ik net ondervonden merci
Foto's met dank aan Blue-Army Webmasters club brugge en eigen pixters
15-01-2006
19-jarige verdediger staat voor zijn grote doorbraak
Ik wil het de trainer zo moeilijk mogelijk maken
Volgende week vrijdag trapt Club Brugge tegen FC Brussels de terugronde op gang. Na het vertrek van Marek Spilar hoopt Jason Vandelannoite voor die wedstrijd stiekem op een basisplaats. Temeer omdat Joos Valgaeren nog geblesseerd is en Philippe Clement tegen de Brusselaars geschorst moet toekijken. Toch houdt de 19-jarige Ardooienaar beide voetjes op de grond. De week daarop keert Fille terug en is Joos misschien ook weer fit. Ik besef dus maar al te goed dat die basisplaats niet zo evident is. Zij zijn allebei heel ervaren verdedigers, ik heb amper een handvol wedstrijden op topniveau gespeeld.
Reportage: Steven FLOIN
Verschillende spelers lieten al verstaan dat de winterstage in Benahavis heel erg meeviel. Deel jij ook die mening, Jason?
Zeker en vast. Vorig jaar mocht ik ook al mee op oefenkamp naar Spanje, maar in vergelijking daarmee hebben we nu veel harder getraind. Aangezien enkele spelers nu met lichte blessures kampen, beweren critici dat we te zwaar trainden, maar daar ben ik het niet mee eens. Door die hoge trainingsintensiteit staan we nu conditioneel sterker en dat kan alleen maar positief zijn met het oog op het verdere verloop van het seizoen.
Bij het vertrek naar Spanje had jij je paspoort in Brugge laten liggen. Typisch Jason wordt dan gezegd
Ach, dat wordt allemaal wat opgeblazen. Zoiets kan iedereen overkomen. Ik vond het dan ook wat overdreven dat dat incident in het lang en het breed werd uitgesmeerd in de pers. Maar ik neem aan dat zoiets nu eenmaal het lot is van een voetballer bij een topclub.
Door het vertrek van Marek Spilar ziet het ernaar uit dat Joos Valgaeren en jij zullen strijden om een plaatsje naast Birger Maertens in de verdediging. Bovendien is Joos nu geblesseerd, waardoor een basisplaats voor jou wel heel dichtbij lijkt, niet?
Ook Philippe Clement kan worden uitgespeeld als centrale verdediger, maar hij is volgende week tegen Brussels geschorst. Daarom hoop ik vrijdag stiekem op een basisstek. De week daarop keert Phille terug en is Joos misschien ook weer fit. Ik besef dus maar al te goed dat die basisplaats niet zo evident is. Zij zijn allebei heel ervaren verdedigers, ik heb amper een handvol wedstrijden op topniveau gespeeld. Voor mij komt het er nu op aan om mij volop in te zetten en het de trainer bij zijn keuzes zo moeilijk mogelijk te maken.
Je lijkt nu vooral je kans te krijgen als centrale verdediger, maar ook op de rechterflank liet je al aardige dingen zien. Waar speel je het liefst?
Ik verkies eigenlijk een centrale positie. Ik bezit wel wat techniek waarmee ik ook op de flank een actie kan maken, maar toch sta ik liever centraal in de verdediging. Ik hou er immers van om in te schuiven. Volgens critici kom ik als centrumverdediger wat lengte te kort, maar dat compenseer ik door mijn goede sprongkracht.
Het valt op dat bij de topclubs vooral jonge verdedigers doorbreken. Gunther Vanaudenaerde en jij bij Club, Kompany en Vanden Borre bij Anderlecht. Mogen we daaruit concluderen dat het voor defensieve spelers gemakkelijker is om door te breken dan voor offensieve?
Nee, integendeel. Aanvallers worden vlugger vervangen, waardoor offensieve talenten al eerder een kans krijgen om zich te bewijzen. Denk maar aan vorig seizoen, toen Dieter Van Tornhout en Jeanvion Yulu-Matondo toch een paar keer mochten meedoen. Als jonge verdediger moet je al gaan hopen op een blessure van een concurrent om je kans te krijgen. Als Olivier De Cock bijvoorbeeld het hele seizoen al fit was geweest, zat Gunther misschien nu nog te verkommeren bij de reserven.
Jouw doel voor de komende maanden is uiteraard een basisplaats afdwingen. Durf je ook al verder te kijken? Zijn er bijvoorbeeld competities waar je van droomt?
Mijn hele leven bij blauw-zwart spelen, zou ook heel mooi zijn natuurlijk. Maar als ik ooit de kans krijg om in Engeland aan de slag te gaan, dan zou ik toch wel eens de stap willen wagen. Ik vind de Premier League echt een fantastische competitie.
En is er een bepaalde ploeg die je voorkeur wegdraagt?
In Engeland niet meteen. Daarbuiten heb ik wel een boontje voor Feyenoord. Het heeft zelfs niet veel gescheeld of ik had daar al gespeeld. Enkele jaren geleden kwamen de Rotterdammers immers met een concreet voorstel op de proppen. Op enkele details na was alles geregeld, maar in extremis hebben we alsnog de deal afgeblazen. Mijn moeder wou dat ik eerst mijn studies voortzette. Maar als Feyenoord ooit opnieuw interesse toont, dan wil ik daar toch eens grondig over nadenken.
Vandaag wordt er niet getraind. Hoe vul jij zon vrije dag in?
Eigenlijk heb ik nog niets gepland. Misschien bel ik straks nog een vriend of vriendin. Vroeger gebeurde het wel eens dat ik dan de dag voordien een stapje in de wereld zette en s anderendaags uitsliep. Maar gisteren heb ik me rustig gehouden. Maandag spelen we nog een oefenwedstrijd tegen Torhout en dus kan ik beter wat extra uitrusten.
Club heeft het trainingskamp in Zuid-Spanje deze namiddag met een goeie prestatie afgesloten. De tweede oefenwedstrijd, tegen FC Nürnberg, eindigde op een 2-2 gelijkspel. Vooral in de eerste helft had blauw-zwart daarbij het betere van het spel. De jarige Manasseh Ishiaku en Bart Vlaeminck tekenden voor de Brugse doelpunten. Olivier De Cock (blaren op de voet) bleef na de pauze in de kleedkamer.
De partij begon eerder dramatisch voor Club, dat al meteen in de eerste minuut een strafschop moest toestaan. De elfmeter werd evenwel tegen de onderkant van de lat getrapt en sprong terug het veld in. Ondanks Brugs overwicht, met een schot van Vlaeminck en een kopbal van Yulu-Matondo, was het Nürnberg dat halfweg de eerste helft op voorsprong klom. Even voorbij het halfuur herstelde Ishiaku evenwel het evenwicht in de score. De Nigeriaan, die vandaag zijn 23ste verjaardag viert, kopte een hoekschop van Dufer staalhard binnen. Enkele minuten nadien leidde Club. Een uitstekend opgerukte Vandelannoite stak het leer binnendoor naar Vlaeminck, die netjes afwerkte. Clubs uitstekende eerste helft werd net niet met een grotere voorsprong afgesloten. Een vrijschop werd door Valgaeren net te hoog besloten.
In de tweede helft kreeg Club het iets moeilijker. Nürnberg profiteerde van een onachtzaamheid in de Brugse defensie om even voorbij het uur weer langszij te klimmen. De Duitsers hadden nadien geluk dat de plaatselijke referee een tweede gele kaart voor Jan Polak, de nummer 8 van Nürnberg, tot ieders verbazing niet met een uitsluiting beteugelde. In de slotfase leek Club alsnog het laken naar zich toe te zullen trekken. Een schuiver van Blondel gleed echter nipt voorlangs, en zo bleef het bij een hoopgevend gelijkspel na een prima prestatie.
Club speelde met: Verbauwhede ; De Cock (46' Vanaudenaerde), Vandelannoite, Valgaeren en Klukowski ; Dufer, Englebert en Vlaeminck (60' Hermans) ; Yulu-Matondo, Ishiaku en Blondel. Doelpunten: 21' Kiessling (0-1), 35' Ishiaku (1-1), 39' Vlaeminck (2-1), 62' Vittak (2-2).
JASON VANDELANNOITE: Al blij als ik op de bank zit
Tien minuten voor de rust viel de 19-jarige Vandelannoite in voor de onfortuinlijke Vanaudenaerde. In de kleedkamer wist hij me te vertellen dat hij sukkelde met de maag en last had van duizeligheid., sprak de gelegenheidsrechtsback van blauw-zwart.
Zelf blijft hij echter bijzonder nuchter en met beide voeten netjes op de grond. Ik ben natuurlijk dolgelukkig als ik mijn kansen krijg, maar ik ga zeker niet te hard van stapel gaan lopen. Het is wel zo dat mijn kansen om tegen Bayern aan te treden vergroten, maar ik ben realistisch genoeg om niet teveel na te denken, aldus Vandelannoite. Ik ben al blij als ik in eerste instantie op de bank mag zitten.
Na wat blessureleed voelt de jonge snaak zich haast weer op zijn beste niveau.Pijn heb ik niet meer, maar conditioneel moet ik zeker nog wat bijschaven., besloot Jay.
Als er geknokt wordt bij Club, is dat met het spelletje The Warriors , zo tonen de jonge wolven Jason Vandelannoite en Matthias Trenson ons. ,,Elkeen heeft zijn straatbende. Er zit eigenlijk een verhaallijn in het spel, maar wij beperken ons meestal tot onderlinge gevechten'', zegt Vandelannoite. ,,En dan houden we een stand bij. Wie de betere is? Zeg het maar Matthias.''
,,Jason, maar mijn bende is gewoon zwakker'', strubbelt Trenson tegen.
Gepost op 05/01/2006 om 20u31 door Dubois T. (1606 keer gelezen)
Spilar legde vanmiddag de fysieke tests af die nodig waren om naar het Japanse Nagoya Grampus Eight te verkassen. Zijn overgang is nu op enkele administratieve formaliteiten na in kannen en kruiken. Zijn vertrek maakt de weg vrij voor Jason Vandelannoite. De 19-jarige Ardooienaar uit een sportieve familie beseft dit maar al te goed. De centrale verdediger, die voor het seizoen van trainer Jan Ceulemans te horen kreeg dat hij vooral ervaring moest opdoen en leren van de meer ervaren spelers, maakt een positieve evolutie mee, hij proefde al van de Champions League en van eerste nationale.
De rasechte West-Vlaming met Congolese roots heeft echter nog wat disciplinaire gebreken, dinsdag ontdekte hij dat hij zn identiteitskaart nog in de auto lag waardoor hij een latere vlucht moest nemen. Zn conditie is nog niet wat het moet zijn en vroeger durfde hij al eens naar de frituur te gaan daags voor de wedstrijd. Zaken waar hij zelf van beseft dat dit niet kan. In Het Nieuwsblad wordt de vergelijking ook gemaakt met Vincent Kompany: Onze stijl loopt erg uiteen, en hij heeft ook een ander postuur. Ik ben eerder klein en gezet, al is hij ondertussen ook een serieuze vent . En trouwens, ik zit bij Club en word niet graag vergeleken met een speler van Anderlecht.
Houdt nonchalance Club-verdediger JASON VANDELANNOITE uit basisploeg?
,,Ik moet volwassener worden''
Met het vertrek van Marek Spilar valt er achteraan bij Club een leemte. Voor de 19-jarige Jason Vandelannoite het moment om zich pas echt te manifesteren als hét aanstormende talent. Als hij tenminste zijn onstuimige aard wat kan intomen. ,,Thuiszitten en filmpjes bekijken is niks voor mij.'' Na zijn korte invalbeurt tegen Beveren werd Jason Vandelannoite meteen voor de leeuwen gegooid tegen Bayern München. Voor de neutrale fan kwam de bonkige verdediger uit het niets, in Brugge geldt hij al jaren als een grote belofte. Nu Spilar weg is, wenkt een basisplaats nadrukkelijker, beseft ook de Ardooienaar.
bron: Het Nieuwsblad
,,Tegelijk wordt er nog meer van mij verwacht'', werpt hij tegen. ,,Valgaeren komt ook terug. En ik begrijp dat het voor hem een teleurstelling zou zijn als een jonge gast zijn plaats zou innemen. Maar als ik op de bank kom, versta ik dat. Joos is in staat om tien matchen op een constant niveau te spelen. Dat kan ik nog niet zeggen. De snelheid van uitvoering, mijn conditie; daar moet ik nog aan werken.''
Jouw conditie? Sta je te zwaar?
,,Bij Club vinden ze toch dat er nog een paar kilo's af mogen. Ik heb tegen Bayern de negentig minuten probleemloos volgehouden maar als ik fitter ben, zou ik nog meer acties kunnen maken. Het zit in de familie om snel aan te komen.''
Er wordt jou ook wel eens nonchalance verweten. Dat jij dinsdag je paspoort was vergeten en daardoor niet meteen mee kon heette ,,typisch Jason'' te zijn.
,,Marc Degryse zei meteen Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dat het zoiets net weer met jou moet gebeuren . Ik was al blij dat ze niet boos waren op mij. Tja, ik ben iemand die alles uitstelt tot de moment zelf, vandaar.''
,,Marc heeft mij al twee keer op het matje geroepen. Niet dat hij kwaad was, maar ik moest volgens hem eens kiezen of ik echt prof wilde worden. Ik denk dat het intussen wel verbeterd is. Vroeger leefde ik van dag tot dag. Een dag voor de match naar de frituur gaan, deed ik wel. En ik zette graag een stapje in de wereld. Thuiszitten en filmpjes bekijken is niks voor mij. Maar nu doe ik het rustiger aan. Mijn eerste doel is om volwassener te worden. Misschien is het de moment voor een vriendin.''
Ik las dat Ferdinand van Manchester United jouw idool was.
,,Dat was omdat ik een naam moest zeggen want eigenlijk is dat mijn oudere broer Jude (32), die nu voor de Griekse tweedeklasser Kerkyra Korfoe speelt en voordien nog bij SV Waregem en Kortrijk zat. Hij heeft mij, samen met mijn pa, eigenlijk leren voetballen. Urenlang heb ik met hen op het pleintje achter de kerk geshot, bijna iedere dag. Voetbal is alles voor ons. Hij heeft nu nog veel over voor mij. Voor mijn eerste matchen bij Club, zoals tegen Bayern, was ik echt nerveus. Ik belde hem dan de dag voordien voor goede raad. Na zo'n telefoontje viel er echt een last van mijn schouders.''
Je komt sowieso uit een sportieve familie, hé.
,,Mijn vader heeft nog gevoetbald bij SV Kortrijk, mijn moeder deed aan vrouwenvoetbal, mijn zus Sue (23) aan volleybal of minivoetbal - ik weet het niet meer - en mijn andere broer Jess (23) voetbalde vroeger en doet aan atletiek. Nu is hij lange tijd geblesseerd geweest maar voordien haalde hij zilver op het Belgische Kampioenschap 100 meter sprint.''
Er loopt ook Congolees bloed door jullie familie. Jij bent hier geboren. In hoeverre ben jij nog Afrikaans?
,,Mijn broer Jess nog een beetje, ik totaal niet. Mijn opa is destijds naar Congo gegaan voor zaken, mijn grootmoeder is Congolese. Vandaar de zwarte huidskleur en de Belgische naam. Later is mijn vader teruggekeerd naar België, ik ben helemaal westers.''
Een kerstboomkapsel zoals Yulu-Matondo nu heeft, zie je niet zitten?
,, (lacht) Zeker niet. Dat is een echte Afrikaan, ik durf wedden dat je bij hem thuis van die beeldjes terugvindt, bij ons is dat niet zo. En ik luister evenmin naar hip hop zoals de meeste Afrikaanse voetballers. Geef mij maar moderne muziek zoals techno en trance. Volledig in het wit gekleed naar de Sensations-fuif in Antwerpen, dat was een hoogtepunt voor mij.''
Je bent een piepjonge verdediger bij een grote club en hebt een band met Congo. En dus word je vergeleken met Vincent Kompany. Vervelend?
,,Geen kwaad woord over Vincent, ik ken hem van bij de nationale jeugd, maar hij is een ander type speler. Onze stijl loopt erg uiteen, en hij heeft ook een ander postuur. Ik ben eerder klein en gezet, al is hij ondertussen ook een serieuze vent . En trouwens, ik zit bij Club en word niet graag vergeleken met een speler van Anderlecht.''
Slechts 25 spelers arriveerden gisterenmiddag op de luchthaven van Malaga. Javier Portillo hoefde de omweg naar Brugge niet te makenen kwam rechtstreeks uit Madrid. De andere afwezig was minder voorzien: Jason Vandelannoite merkte pas in Zaventem dat hij zijn paspoort vergeten was en diende met een vlucht later de overstap te maken.
Het zou niet mogen gebeuren, maar het is het einde van de wereld niet, kon Ceulemans er nog om lachen; Jason liep dan maar 45 minuten de lijnen rond bij aankomst
Nu moet ik opletten ben het type dat nogal snel ga zweven.
TOCH WAT NERVEUS
Natuurlijk ben ik tevreden lachte jason Vandelannoite maar net als zaterdag verloren we ook van Bayern en uiteindelijk zijn het toch de nederlagen die doorwegen, aldus de 18 jarige jongeman uit Ardooie.
Tegen Lokeren - pijnlijk 0-1 verlies- mocht Jason invallen voor de geblesseerde Marik Spilar. Goed ingevallen vond iedereen , maar tegen een verdedigend Lokeren was dat niet zo moeilijk.
Dinsdagavond wachtten Jason andere klanten. Ik was voor de match toch wat nerveus, maar eenmaal de wedstrijd bezig, vergeet je tegen wie je speelt. Ik kreeg de ganse dag berichtjes van vrienden en supporters die me succes toewensten en dat heeft toch deugd gedaan.
Een dom tegendoelpunt, ja, op het moment dat ik de bal probeerde wou wegkoppen, kreeg ik de schoen van Sven tegen het hoofd.
Nog spijtiger is het feit dat ik op het einde een mooie kans kreeg en die naast schoot. Stel je voor ..... op training gaat zo'n bal er altijd in, maar ja ......
Jason Vandelanoitte: "Met dank aan de steun van iedereen."
Europese debutant Jason Vandelanoitte genoot duidelijk na van zijn puike prestatie: "Ik speelde een degelijke partij maar net als zaterdag verliezen we weer. En dat verlies weegt toch door op al het positieve dat ik uit deze prestatie puur." De 18-jarige Brugse kleurling gaf ruiterlijk toe dat hij met een bang hartje het veld was opgelopen: "Maar eens op het veld valt die schrik van je af en vecht je voor je club. Vóór de match kreeg ik een lawine aan telefoons en berichtjes van mensen die me veel geluk toewensten. Al die steun heeft me deugd gedaan." Toch baalde hij even toen hij de film van het doelpunt terugdraaide: "Bij het knullig tegendoelpunt wou ik de bal net voor de lijn wegkoppen. Op dat moment kreeg ik echter de schoen van Sven in mijn gezicht en dwarrelde de bal op de voet van die Bayern verdediger." Ei zo na kon Jason zijn Europees debuut nog bekronen met de gelijkmaker: "Normaal mis ik zo'n kansen nooit. Jammer, die 1-1 zou als een droom geweest zijn voor mij".
Ambitieuze beloften-verdediger staat volgens velen aan de vooravond van een succesvolle carrière
Club is voor mij het realiseren van een jeugddroom
Een vaste stek We moeten ons in de A-kern vanstilaan ook als Club zou voor mij een echte profspelers droomscenario zijn" gaan gedragen"
De Brugse invallersploeg is in de schaduw van de A-kern aan een ijzersterke campagne bezig. De blauw-zwarte doublures slikten in 10 opeenvolgende wedstrijden geen enkel tegendoelpunt, tot GBA vorige week de ban brak. Maar twaalf overwinningen uit dertien wedstrijden brachten Club comfortabel aan de leiding in de reservencompetitie. De net 18 geworden Jason Vandelannoite, deelachtig aan dit succes, is bezig aan zijn tiende seizoen bij Club Brugge en zijn eerste als volwaardig lid van de beloftenkern. Eén keertje, tegen Cercle, zat de centrale verdediger (die in het nationale team bij de -19 jarigen als rechtsback fungeert) zelfs op de bank van het A-team. Een breuk van een middenhandsbeentje zette hem even op non-actief, maar na een afwezigheid van drie weken hervatte hij zopas vol goeie moed de trainingen.
___________________________________ Interview: Willem VAN MULLEM
Kun je je nog herinneren hoe alles voor jou is begonnen? Wanneer betrad jij als jonge snaak voor het eerst het heilige gras van het voetbalplein? Mijn oudere broer Jude voetbalde bij het toenmalige SV Waregem in eerste en tweede klasse. Een jaar of vijf geleden is hij in Griekenland gaan spelen, bij Athinaikos. Door hem ben ik in de voetbalwereld beland. Ook ik trad twee jaar aan bij Waregem, tot ik door Hans Galjé naar blauw-zwart werd geloodst.
Vandaag staan we tien seizoenen verder. Je werd dit jaar voor de eerste maal geselecteerd door Trond Sollied en proefde van de sfeer op de bank bij de A-kern. Kun je dat gevoel omschrijven? Het is ontzettend moeilijk om met woorden te omschrijven wat op zon moment door je heen gaat. Het is voor mij de mooiste gebeurtenis tot dusver in mijn carrière. Ik dacht terug aan vroeger, hoe alles begon, maar ik dacht ook reeds vooruit, in de hoop dat er nog vele ogenblikken als deze zouden volgen. Net voor de wedstrijd aanvangt, kom je tot het besef datje niet aan het dromen bent, maar dat alles pure realiteit is. Mijn hart ging zeker en vast sneller slaan toen we het gras betraden en de twaalfde man zich liet horen.
Er zijn ongetwijfeld spelers naar wie je opkijkt binnen de basiself van Club. Wie is jouw grote voorbeeld? Ik heb niet écht een voorkeur, maar ik heb ontzettend veel respect voor de spelers van de oudere garde. Een klepper als een Gert Verheyenkan op veel appreciatie van mijn kant rekenen. Hij staat er nu toch al een hele tijd en elke week bewijst hij opnieuw dat hij van grote waarde is binnen de ploeg.
Bij de blauw-zwarte beloften zijn er heel wat rising stars die het volgens de kenners ver zullen schoppen op het hoogste niveau. Wie behoort daar volgens jou toe en wie zullen we dus heel binnenkort bij het eerste elftal zien schitteren? Gunther Vanaudenaerde verdient het zonder enige twijfel om over te gaan naar de A-kern. Hij kan nog veel bijdragen aan onze ploeg, maar veel kan hij niet meer bijleren. Daarom wordt het volgens mij tijd dat hij de kans krijgt en dat hij de stap zet naar de eerste ploeg. Ook spelers zoals Bram de Ly of Ransford Addo moeten zeker in het oog gehouden worden.
Bij Anderlecht krijgen jeugdproducten als Kompany, Vanden Borre en Deschacht de kans om zich te bewijzen tussen de gevestigde waarden. Voel jij je benadeelt omdat blauw-zwart zweert bij de kern die het de voorbije seizoenen reeds kon waarmaken? Het is inderdaad een beetje ontgoochelend dat wij veel geduld moeten uitoefenen, maar aan de andere kant zijn deze spelers voor mij een motivatiebron. De fouten die zij maken door hun jeugdigheid en gebrek aan ervaring, zetten mij aan om net op die punten mezelf bij te schaven. Mijn tijd komt hopelijk nog wel, maar geduld is een mooie deugd.
Merk je na al die jaren bij Club Brugge dat het trainingsniveau en de spelstijl veel zwaarder geworden zijn? In het begin draaide voetbal vooral rond amusement en bij de preminiemen waanden wij ons dan ook allemaal nieuwe Ronaldos, Zidanes of Tottis. Naarmate de jaren verstreken werd het spel serieuzer en de belangen groter. Nu wordt er logischerwijze van ons verlangd dat we ons ook als profs gaan gedragen. Zowel op als naast de mat.
Na het huidige seizoen ben je einde contract. Wat brengt de toekomst voor jou of sta je daar bewust nog niet bij stil? Ik zou na het seizoen 2004-2005 graag mijn kans grijpen in Sollieds A-kern. Indien Club en ik op dat vlak niet op dezelfde golflengte zitten, dan zal ik noodgedwongen andere oorden opzoeken. Een vaste stek in de blauw-zwarte kern zou zeker en vast een droomscenario zijn voor mij, maar dat kan enkel tijd uitwijzen.
Indien je je wildste dromen zou kunnen waarmaken, bij welke ploeg zou je dan graag de pannen van het dak spelen? Ik heb een tijdje terug de kans gehad om bij Feyenoord te gaan spelen, maar mijn ouders weerhielden mij daarvan. Die ploeg zal voor mij altijd een speciaal plekje krijgen. Bij deze Nederlandse topper aantreden blijft voor mij de ultieme droom.
Als afsluiter: indien je die lange tijd bij Club Brugge in één zin zou moeten omschrijven, hoe zou die dan luiden? Club is voor mij het waarmaken van een kinderdroom
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
19-jarige verdediger staat voor zijn grote doorbraak
Reportage: Steven FLOIN
Door het vertrek van Marek Spilar ziet het ernaar uit dat Joos Valgaeren en jij zullen strijden om een plaatsje naast Birger Maertens in de verdediging. Bovendien is Joos nu geblesseerd, waardoor een basisplaats voor jou wel heel dichtbij lijkt, niet?
En is er een bepaalde ploeg die je voorkeur wegdraagt?
Oefenpot tegen Nürnberg
Jason Vandelanoitte: "Met dank aan de steun van iedereen."
