Foto






Als je denkt: 'ik ben verslagen',

is de nederlaag een feit.

Als je denkt: 'ik zal niet versagen',

win je op den duur de strijd.

 

Als je denkt: 'ik kan het niet halen',

is de tegenslag op til,

want het overslaan der schalen

hangt voornamelijk af van wil.

 

Moedelozen gaan ten onder,

door hun twijfel, door hun vrees.

Vechters winnen, door een wonder,

telkens weer de zwaarste race.

 

Denk: 'ik kan het' en dan gáát het.

Iedereen vindt bij wilskracht baat

en in zaken wint de daad het

van het nutteloos gepraat.

  

Als je jammert: 'ik ben zwakker

dan mijn grote concurrent',

blijf je levenslang de stakker

die je ongetwijfeld bent.

 

Niet de Goliaths en de rijken

tellen in de strijd voor zes,

maar de fermen, die niet wijken

hebben vroeg of laat succes.

 




(dit gedicht heeft me altijd zeer

aangesproken. Ik weet niet wie

de schrijver is, maar wil het graag met

jullie delen)














MV

14-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Gisterennamiddag toch twee maal een serieuze buikkramp gehad. Was toch een beetje schrikken de eerste keer. Moest me even in zetel leggen. Gelukkig na een kwartiertje verdwenen. Nog wel voor de rest van de dag een opgezette buik gehad.

Vannacht goed geslapen. Momenteel nergens last vast. Voel me prima en ga vandaag in de tuin werken. Neen ... zal niet overdrijven. "Luisteren naar je lichaam" was immers de duidelijke boodschap van mijn arts.

13-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Net terug van het ziekenhuis. De behandeling is opgestart.
Zo maak je dan kennis met een deel van het ziekenhuis dat je nog niet kende.  Ook andere mensen... lotgenoten. 

Ik mocht plaats nemen in een zaal waarin een 8-tal "relaxzetels" stonden. Die in de hoek, aan het raam was de mijne.
Er was water voorzien en het duurde niet lang of er werd mij een kop koffie aangeboden. "Zwart en met een koekje", zei ik. Dat koekje was maar een grapje. Ik moet op mijn buikje letten. De kilo's die ik was kwijtgespeeld tijdens de opname vorige maand, waren er immers al terug bij gekomen.

Ik was niet de enige aanwezige, maar druk was het niet. Later in de voormiddag zouden er nog een aantal patiënten bijkomen.

Eerst werd er bloed geprikt. 

Er was nog een echo van het hart gepland. Blijkbaar kan NET (of darmkankers in het algemeen) zich ook vastzetten op de hartkleppen. Dus moest dat even gecontroleerd worden.
"Geen probleem met de hartkleppen of met hart in het algemeen" waren de geruststellende woorden van de arts. 

Dan mij eerste inspuiting met Sandostatine. In de bil, rechtstreeks in de spier. "Prikje" en twee minuten later stond ik al weer recht en mocht ik naar huis met een volgende afspraak op 10 april.

Op weg naar de uitgang, passeerde ik terug langs de wachthoek waar ik 's morgens ook gezeten had en zag dat hij nog vol wachtende mensen zat. Bloeiende business daar op die afdeling.
11-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Na een week inspanning afwachten, vandaag dan nieuwe afspraak met dokter. Er was  niet veel nieuws te vertellen. Scan had geen nieuwe zaken aan het licht gebracht. Uitzaaiingen waren duidelijk merkbaar, maar tumor zelf was niet de vinden.
Niet zo een drama - gebeurt nog - maar het complete plaatje zou toch comfortabeler zijn.

Er is mogelijkheid om MR van de pancrias te nemen. Gaan we doen, maar hoeft niet onmiddellijk. Heeft geen effect op de behandeling die nu wordt opgestart.

Behandeling is inspuiting met sandostatine én een bloedonderzoek (vanwege het te hoge calciumgehalte in het bloed). Dit alles moet om de 4 weken herhaald te worden en zal in het hospitaal gebeuren (dagziekenhuis) omdat het toch een complex geval is.
Eerste inspuiting nu vrijdag 13 maart ...

Even gepolst naar bijwerkingen. Vallen nogal mee: darmkrampen en diarree. Laten we maar hopen dat we daar niet teveel last van hebben.

Ben nu officieel een "NET-patient". In de namiddag toch even langs geweest bij mutualiteit. Zo zijn zij ook op de hoogte gesteld.
10-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Ganse dag opgeblazen gevoel gehad. Was gisteren ook al een beetje, maar nu erger. Niet naar toilet kunnen gaan. Verstopping? We zullen wel zien.
09-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Op het werk enkele serieuze steken gevoeld in de buik. Toch verschieten! Wat zou dat geweest zijn? Ik had mijn bezoek aan het toilet uitgesteld. Misschien beter niet gedaan.

Monique klaagt over pijn in haar botten. Haar hele lijf doet zeer. Kan bijna niet uit haar bed. Hoor haar daar al enkele dagen over klage.
08-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Vandaag lenteweertje > 16 graden.
In tuin gewerkt: leilinden vooraan gesnoeid. 2 u in de voormiddag. Was blij dat ik even kon rusten en hapje eten. Daarna nog 2 uurtjes en het was gedaan. Ook de opkuis. Die heeft Monique gedaan. Geweldig vrouwtje toch hé! Very Happy

Nog  met de electrische fiets van Monique naar moeke gereden. Eerste keer dat ik daar mee reed. Zware fiets toch, maar rijdt goed met die batterijondersteuning.
Is dat nu het begin van het einde... met een electrische damesfiets... wat gaan we nog allemaal meemaken?

Moeke was content dat ze me zag. Nicole, Christiane en Greta waren er ook. Die ook content dat ze me zagen.
Iedereen maar vragen hoe het is. Dat is normaal hé. Iedereen leeft mee.
Samen met Nicole en Greta naar huis gereden. Zij waren ook met de fiets en hebben een eindje samen gereden.
07-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Op shopping geweest.

Eerst naar 't Saloon. Altijd leuk om daar eens binnen te springen. Een geklede broek en grijze pull gekocht.

Daarna met Monique naar Vergo Tex. Nieuw kostuum gekocht. Dat kan ik gebruiken voor trouw van Leo. Ook nog een follieke gekocht, maar dat ga in niet verklappen. Dat zullen jullie nog wel merken.

's avonds gaan eten bij Leysen.Verrukkelijk!! David heeft goede eerste beurt gemaakt.
04-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Petscan in Gasthuisberg in Leuven.

Radioactief geweest. Nu weer een week afwachten voor resultaten
25-02-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Tommy is al een tijdje ziek. Tommy is onze Berner Sennen hond die binnenkort 8 jaar wordt. Dat is nog niet oud voor een hond,  maar voor een Berner schijnt dat een gemiddelde te zijn.

Hij lijdt al een tijdje aan artrose maar ondertussen is gebleken dat zijn bloedwaarden niet goed zijn. Alles wijs op tumoren ... 

De laatste dagen gaat het echt niet goed met hem. Zijn eetlust gaat zienderwijze achteruit. Hij kan amper stappen. Alle leven lijkt al verdwenen te zijn. Het lag al vast dat we hem zouden laten inslapen maar dat ene telefoontje naar de dierenarts bleef ik maar uitstellen. Tot Monique mij vandaag opbelt en zegt dat het echt niet goed gaat met Tommy. Hij staat niet meer recht, is kortademig, eet niet, drink niet. Ik neem dat toch de beslissing en maak een afspraak met de dierenarts om Tommy morgenavond te laten inslapen. De telefoon is nog niet ingelegd of ik heb opnieuw Monique aan de lijn. Tommy heeft bloed aan zijn neus en heeft net pipi en kaka gedaan, gewoon waar hij lag.  Ik besef de ernst van de situatie en maak een nieuwe afpsraak met de dierenarts. Hij komt vandaag om 15 u langs.

Ik haast me ondertussen naar huis. Tommy ligt daar op zijn slaapplaats. Triestig om zien. Hij kwispelt uitbundig als hij mij ziet. Ik aai hem en spreek hem aan, en blijft hem aaien tot de dierenarts komt. Die is maar net op tijd. Ik heb even gevreesd dat hij te laat zou komen. Tommy krijgt een kalmerend spuitje. Dat was voldoende. Tommy is zachtjes heen gegaan. Nooit gedacht dat ik zo zou bleiten voor een hond.

Bedankt vriend voor al die mooie jaren van onvoorwaardelijke vriendschap!
19-02-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Het kind heeft een naam gekregen: neuro endocriene tumor, met uitzaaiingen. Te hoog calcium gehalte in bloed blijf ook probleem. Zeldzaam en complex geval.

Scan in Leuven op 4 maart 2015
13-02-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Aangemeld om 7 u voor kijkoperatie. Komen halen om 14 u en ondertussen maar nuchter blijven.. Terug op kamer ca. 18 u. Veel geslapen en vooral wartaal uitgekraamd naar het schijnt. Ziekenhuis mogen verlaten op 14/2/2015.
12-02-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.
Onderzoek weggenomen weefsel duidt niet op iets kwaardaardig. Verder onderzoek is noodzakelijk. Men gaat weefsel wegnemen in de buik. Moet me aanmelden op 13/2/15
25-01-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Zaterdag 24 januari 2015. Het belooft een prachtig weekend te worden.

De ganse familie was uitgenodigd om de 50ste verjaardag van mijn schoonzus te vieren in Maastricht. Zaterdagavond uitermate lekker gegeten, cadautjes uitgedeeld, een laatste glaasje in de bar van het hotel en dan genieten van een deugddoende nachtrust want morgen willen we gaan shoppen in Maastricht.

Zondagmorgen 8.00 u word ik wakker met maagkrampen. Ik drink wat, maar het betert niet. Iedereen slaapt nog en ik besluit wat te gaan wandelen. Buiten is het koud. Het heeft nog gesneeuwd afgelopen week en het vriest. Maar de pijn gaat niet weg. Na een half uurtje ga ik terug naar de kamer. Monique, mijn echtgenote, is  ondertussen ook wakker en maakt zich klaar voor het ontbijt. We zien iedereen terug. Ze hebben niet allen een goed nachtrust gehad, blijkt. Maar dat blijkt meer met het drankverbruik van de voorbije avond te maken te hebben...

Mijn pijn gaat niet weg. Integendeel, het wordt erger en we besluiten naar huis te gaan.  Monique neemt het stuur. Ik doe de rugleuning wat naar achter en hoop zo de pijn wat te verlichten. Rond het middaguur zijn we thuis en we besluiten om toch voor alle zekerheid naar de dokter te gaan. Neen, op aandringen van Monique wordt het de spoeddienst van het ziekenhuis.

De eerste (klassieke) tests worden afgenomen. Er blijkt niets bijzonders te merken. Toch klopt het plaatje niet. De dokters zien teveel calcium in mijn bloed en willen bijkomende tests afnemen. Ik onderga gewillig RX,  echo's, gastroscopie, coloscopie, een bezoek bij de dermatoloog, enz.

Dan komen de eerste aanwijzingen van klieren en uitzaaiingen. Er wordt weefsel weggenomen achter de luchtpijp. Dat was de meest eenvoudige en de meest bereikbare plaats. Uiteindelijk mag ik op 3 februari het ziekenhuis verlaten. Ik krijg een brief mee voor de huisarts. Ik kan me niet bedwingen en doe thuis de brief open: 3 bladzijden met beschrijving van de tests en de voorlopige resultaten. Medische termen die ik nog nooit gehoord had.

Ik maak een afspraak met mijn huisarts om de ontslagbrief te bespreken. Het blijkt niet allemaal goed nieuws te zijn. Er wordt wel degelijk rekening gehouden met kwaadaardige cellen én met uitzaaiingen. Het wordt bang afwachten tot 12 februari.

Archief per maand
  		• 04-2015
  		• 03-2015
  		• 02-2015
  		• 01-2015
    Kijk zeker op deze links
  		• Stichtig NET groep België
  		• Belgische vzw NET & MEN Kanker
  		• Stichting NET-groep Nederland
  		• Neuro Endocriene Tumoren

  		•
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs