Na 9 jaar afwezigheid, kwam Gandalf Frodo eindelijk nog eens opzoeken. Hoewel ik hem had zien aankomen, heb ik hem verder niet aangesproken, ik ben namelijk nogal bang voor de tovenaar. Toch was ik nieuwsgierig naar wat hij kwam vertellen en besloot ik dan ook om wat te klussen in Frodo's tuin. Na het gras te hebben afgedaan en de heg te hebben gesnoeid besloot ik om iets dichter bij het raam te naderen en daar de struikjes en de grasrand bij te knippen. Terwijl ik aan het knippen was hoorde ik dat er een discussie gaande was tussen Gandalf en meester Balings. Ik kon me maar niet bedwingen en besloot om even mee te luisteren, ik legde mijn schaar daarom dan ook even naast me neer. Wat ik allemaal hoorde was me niet geheel duidelijk, maar het leek me nogal belangrijk en het ging over "de ene ring" en Mordor, verder ook over één of ander wezen, Gollem genaamd, en hoe deze mysterieuze ring bij Bilbo was aanbeland. Het leek me een fantastisch verhaal en toen er ook nog elfen bij betrokken werden, luisterde ik met volle tuigen mee. Wanneer ik echter hoorde dat meester Frodo zou vertrekken schrok ik, waardoor ik even moest slikken. Het werd plots stil in de kamer en toen werd ik via het raampje waarvoor ik me bevond bij de kraag gegrepen door 2 lange armen. Ik schrok op en het bleek Gandalf te zijn. Hij vroeg me met dreigende stem wat ik daar zat te doen en in een poging om mijn vel te redden zij ik gouw : "De grasrand bijknippen meneer..." Gandalf had echter door dat ik loog en maakte me duidelijk dat hij al even had gemerkt dat ik niet meer aan het knippen was en beschuldigde me dan ook van luistervinken. Angstig vroeg ik meester Frodo om hulp, in de hoop niet in iets onnatuurlijks veranderd te worden. Frodo maakte duidelijk dat ik best eerlijk zou antwoorden op Gandalfs vraag, waarna ik overging tot bekennen. Uiteindelijk gebood Gandalf me te zwijgen over wat ik gehoord had en meester Frodo te vergezellen in zijn reis. Nu ben ik nogal opgewonden aangezien we misschien wel elfen tegenkomen, dat zou echt fantastisch zijn.
Vandaag was het eindelijk zover, de dag van Bilbo's langverwachte feest. Zoals verwacht werd het een fantastisch feest, drank en eten waren overvloedig aanwezig en het vuurwerk van Gandalf, de grote tovenaar, was fantastisch, hoewel de draak op het einde me toch de stuipen op het lijf joeg. Toch gebeurde er nog heel wat vreemds waardoor vele hobbits enigszins misnoegd waren. Mijn vader, Ham, vertelde me dat Bilbo's toespraak bij het familiediner nogal vreemd was en hij op het einde zelfs in het niets verdween. Iedereen was verstomd door deze gebeurtenis alsook mijn vader en ik. Hier wil ik toch het fijne van afweten, maar dat is voor de volgende keer.
