 |
|
|
| |
 |
|
| 13-05-2013 |
 van Del Rio naar Lajitas |
Er wachtte ons vandaag een lange rit van 300 mijl (is 480 km.). We waren bijtijds op (ik 7.30 uur) en dan hebben we toch altijd 2 uur nodig voor we kunnen vertrekken. Toen Dick de motor startte, brandde er een lichtje op het dashbord met de mededeling dat het ABS systeem niet goed werkte. We hadden een lange rit voor de boeg door niemandsland, dus we wilden er wel naar laten kijken. Dick heeft eerst op internet gezocht naar een Freightlinerdealer en die zat bij San Antonio waar wij 1 1/2 week geleden waren. In het allerslechtste geval was het een optie om daar naar toe te gaan. Dick zei dat hij zo'n boodschap al eerder op het display heeft gehad en dat de boodschap na 2 minuten rijden verdween. Ik wilde er toch even naar laten kijken, dus Dick heeft bij de eigenaar van de camping geinformeerd naar een betrouwbare garage en hij kreeg een naam en adres. We hebben samen even overlegd en zijn tot de conclusie gekomen, dat we zouden gaan rijden en als het lampje na 3 minuten uitging zouden we onze weg vervolgen zoals we hadden gepland. Zowaar, het lampje ging uit, dus het zal wel vuil zijn geweest. We vertrokken pas om half elf. Wel moest er nog even getankt worden en alle tanks moesten worden volgegooid, omdat we een groot deel van de dag geen tankstation meer zouden tegenkomen of we moesten voor een gallon diesel $ 4.40 betalen en dat is heel erg duur. We kozen voor de allerlaatste tank in de bewoonde wereld. We konden beide tanken van de motorhome en tegelijkertijd de tank van de Jeep vullen. Een behoorlijk aantal dollars lichter gingen we op pad.
Het landschap was erg eentonig, maar na zo'n 100 mijl gereden te hebben, kwamen we in een heuvelachtig gebied dat zag er al heel anders uit. Onderweg hebben we een aantal keren gestopt om de benen te strekken en we waren echt helemaal alleen op de wereld, bijna geen auto gezien.We zijn weer in de fuik van de "border patrol" gereden. Er stonden weer 2 van die stoere jonge kerels langs de kant van de weg. De een stelde een aantal vragen en de ander ging met de speurhond rond motorhome en Jeep, natuurlijk konden ze niets vinden en we konden weer doorrijden.
Toen we nog 100 mijl moesten rijden zagen we in de verte de bergen van Big Bend State Park (ons doel van vandaag) en dan duurt het toch nog een hele tijd voor je op de plaats van bestemming bent. We passeerden een aantal campings, waarvan ik dacht......we kunnen hier toch ook wel een paar dagen blijven, maar ik heb niets gezegd, want Dick reed zonder morren al die mijlen.
Vanmiddag zijn we ook nog een fuik van de politie ingereden...controle van rijbewijs en verzekeringspapieren. Dick had zijn rijbewijs al bij de hand, maar de verzekeringspapieren van dit jaar had hij niet bij de hand, wel van vorig jaar. Een heel aardige dame controleerde de papieren en Dick legde uit, dat als zei de verzekeringspapieren van dit jaar wilde zien, hij ze even op moest zoeken. Zij vond het allemaal wel goed en we mochten doorrijden.
Om 5 uur kwamen we bij de camping, we hebben hier voor 4 dagen geboekt en dat zou nog wel eens langer kunnen worden. We hebben hier alle aansluitingen, plus internet en een zwembad. We staan op een kale camping, zonder bomen, maar kijken naar de bergen van Big Band State Park, helemaal super.
Vanavond gingen we even kijken wat voor zwembad er hier is en toen we weer bij de motorhome aankwamen, stopte er een Amerikaans echtpaar met de auto en zij vertelden dat we voorzichtig moesten zijn, omdat zij net een zwarte beer waren tegengekomen die in de richting van de camping rende. Er komen hier ook mountainlions voor, dus voorzichtigheid is geboden.
Het schijnt onduidelijk te zijn voor sommige van onze volgers waar we zijn. Op dit moment tot de volgende week bevinden we ons in een heel klein plaatsje "Lajitas" in het meest zuid-westelijke deel van Texas naast het Big Bend State Park. Lajitas ligt echt aan de grens met Mexico.
|
|
|
|
|
| 14-05-2013 |
| Maverick Campground |
Dit is een geweldige camping met alle fasciliteiten die je je kan wensen, voor $ 19,50 per nacht alleen omdat ik ooit lid ben geworden van Passport America. We kunnen voor deze prijs per nacht zolang blijven staan als we willen. Het is een camping die hoort bij een groot golfresort en Spa, daar zijn we nog niet geweest, maar gaan we morgen even kijken. Toen ik vanmorgen even naar buiten ging, zag ik een Javelina over de camping rennen. Ik heb hem net niet goed kunnen fotograferen, want hij verdween achter een steen. Je ziet alleen zijn achterkant achter de steen vandaan komen.
Dick heeft vandaag uitgeslapen het was voor hem gisteren ook wel een vermoeiende dag om al die mijlen te sturen. We hebben dus rustig aan gedaan en na de lunch zijn we naar het visitor centre gegaan, om informatie te krijgen over de omgeving en alles wat hier te doen is. Dick vroeg gelijk of er een kaart bestaat van de dirt roads, de dirt roads staan aangegeven op de kaart van de omgeving .
Om het park in te rijden en rond te kijken moet er per auto $ 20 worden betaald, maar......... ik heb een seniorpas en dan is het gratis, weer $ 20 verdiend.
We zitten midden in de woestijn en het Big Bend National Park maakt deel uit van de Chisos Mountains . Het hele gebied is ontstaan door vulkaanuitbarstingen. We zijn ons er heel erg van bewust dat je niet zomaar dirt roads kunt gaan rijden of trails kunt gaan lopen. Je moet je aan een aantal spelregels houden, altijd de juiste kleding aan hebben, dus het lichaam geheel bedekt houden, een pet of hoed op, genoeg water meenemen, een verbanddoos en genoeg te eten. Vandaag hebben we heel korte hike gedaan en kwamen mannen tegen die het Big Bend National Park te paard verkennen, helemaal geweldig.
In het National Park zijn 4 campings en wij mogen op geen van de campings verblijven, want we zijn te lang. Als je rijdt met een motorhome van 26 foot is er niets aan de hand, maar wij zijn 35 foot en dat is alleen de motorhome. Het lastige hiervan is dat we buiten het park `wonen` en iedere dag heel veel miles moeten rijden om op de interessante plekken te komen.
Toen we vanmiddag weer terug reden naar de camping zagen we in de verte al een heel donker bui hangen, die als een gordijn langs de hemel trok. We waren net thuis toen de bui losbarstte en als het hier losbarst dan is het ook hevig. Op dit moment is het half negen in de avond en de hemel ziet er weer uit alsof er niets is gebeurd.
|
|
|
|
|
| 15-05-2013 |
| Santa Elena Canyon extra foto's |
|
|
|
|
|
|
| Santa Elena Canyon |
I'm sorry, maar ik denk dat dit weer een lang kletsverhaal wordt.
We hadden besloten om vandaag over een dirt road naar de Santa Elena Canyon te rijden en dan via een route langs de Rio Grande naar Castolon te gaan, daarna een scenic route naar het noorden te volgen en dan weer naar huis te rijden. De route zou een groot deel van de dag in beslag nemen. Het liep iets anders.
We kunnen maar moeilijk op gang komen om alle voorbereidingen te treffen om dirt roads te rijden, we vergeten steeds iets. Het is de bedoeling dat je goed voorbereid op pad gaat, dus alsof je autopech krijgt (daar moet je toch niet aan denken), tank gevuld, genoeg water en eten en beschermende kleding.....lange broek, hemd met lange mouwen, pet of hoed op, zonnebril en het juiste schoeisel en op de juiste tijd weggaan en daar ging het mis. We hadden aan alle voorwaarden voldaan alleen toen we bij ons doel aankwamen (de Santa Elena Canyon) was het 12 uur, niet echt een tijdstip dat je aan een lekkere klim gaat beginnen. We hebben het wel geprobeerd, maar zijn afgehaakt, het was veel te warm (35 graden celsius). Op weg naar de Canyon moesten we door diverse "washes", maar voor onze Jeep is dat geen enkel probleem. Ook kwamen we langs het huis (hut) van ene mijnheer Gilberta Luna die ooit, heel lang geleden, een bestaan heeft opgebouwd in de dessert en er zelfs een gezin heeft gesticht, als je dan ziet in wat voor huis de familie heeft gewoond is dat onvoorstelbaar.
Een groot deel van de ochtend reden we helemaal alleen in de woestijn en we gaan een woestijngebied steeds meer waarderen.
Na een bezoek aan de canyon stond er nog een scenic route op het programma, als we die weg zouden rijden konden we een mooi rondje maken, maar helaas de weg was gesloten, omdat het de vorige dag nogal had geregend en de weg met water was ondergelopen. We konden dus het hele eind over de dirt road (washbord) weer terug. Onderweg kwamen we wel een paar Jackrabbits tegen die aan het spelen waren.
Toen we bijna bij de camping waren, zag Dick ineens een paar Longhorns staan. Nou zijn we al een heleboel Longhorns tegengekomen, maar ik was nooit in de gelegenheid geweest om een foto te maken, tot nu.
Bij de camping aangekomen zijn we even doorgereden om te kijken of we heel dicht bij "De Rio Grande" konden komen. Dat kon......we reden zelfs al een tijdje langs de rivier, maar hadden het niet als de "Rio Grande" herkend , omdat er maar heel weinig water in stroomt. We kwamen bij een locatie waar een aantal studenten en medewerkers van de Universiteit van Austin bezig waren met foto's maken en filmen. Ook liepen er een aantal mensen door de rivier. We zijn gestopt en dit bleek een locatie te zijn waar van 1903 tot 2000 een aantal cowboy films zijn opgenomen, o.a. "Streets of Laredo". De locatie ligt aan de "Rio Grande" en de oever aan de overkant van de rivier is Mexico. Je kunt dus zo door de rivier naar Mexico waden. Overal is er strenge controle, maar hier niet. Het is dat ik mijn waterschoenen niet bij me had, anders was ik vanmiddag even overgestoken naar Mexico.
Deze camping hoort bij een Golfresort en Spa, maar wij wisten niet waar het Golfresort was. Daar kwamen we vanmiddag achter. Er is een hotel bij en een soort dorpje met appartementen en winkeltjes en dit alles is gebouwd in Mexicaanse stijl. Hel hele gebeuren ziet er erg verzorgd uit, maar wel heel toeristisch uit.
|
|
|
|
|
| 16-05-2013 |
| Orkanen Texas |
We weten niet of iedereen in Nederland op de hoogte is van de orkanen die in Texas woeden. In sommige delen van Texas is het weer heel erg heftig. Ten westen van Dallas is het dorp Granbury bijna helemaal verwoest. Wij verblijven nog steeds in Lajitas en hebben tot maandagmorgen bijgeboekt. Er is voor ons nog genoeg te zien en gezien de weersverwachting ten noorden van ons, blijven we lekker hier. Wij hebben nergens last van, het waait iets meer dan anders, maar verder een strak blauwe hemel en overdag 37 tot 40 graden Celsius.
We hebben vandaag een rustdag ingelast, omdat ik vanmorgen om 4.00 uur wakker werd met een behoorlijke hoofdpijn, oorzaak.....washbord dirtroad van gisteren. We hebben wat klusjes gedaan en zijn lui geweest.
Morgen gaan we weer avonturen beleven op een dirt road die Dick heeft uitgezocht.
|
|
|
|
|
| 17-05-2013 |
| warm, warmer, warmst |
We zijn vroeg opgestaan, omdat we een lange dag voor de boeg hadden. We gaan de bekende "Old Ore Road" rijden, een dirt road met een lengte van 43 km. Voor we bij het begin van de dirt road zijn, moeten we 70 km. rijden, dan de dirt road van 43 km., waar we volgens de brochure, wel 3 uur over gaan doen. Het is voor ons 3 uur en 20 minuten geworden, daarna is het nog 100 km terug naar de camping. Deze weg kan alleen gereden worden met een auto met 4wheeldrive, onze Jeep is hier dus uitermate geschikt voor. Waarom doen we dit soort dingen toch altijd vroegen we ons af. Het antwoord is.......omdat het leuk is en we graag onze grenzen op zoeken.
We zijn eerst maar even naar het visitor centre gereden om te vragen of het rijden van de dirt road voor vandaag verantwoord is, gezien de weersverwachting. De ranger zei dat het niet zou gaan regenen, maar dat de temperatuur vandaag op zou lopen tot over de 100 graden fahrenheit (37.7 celsius). We moesten genoeg water en eten bij ons hebben. We hadden genoeg water en eten bij ons, plus de juiste kleding (lichaam bedekkend en petten). Eigenlijk moet je je met alles voorbereiden op een overnachting in de dessert, voor als je pech met de auto krijgt. Wij hebben zelfs de dekking van de telefoon gecontroleerd en deze was goed.
De eerste paar kilometer op de dirt road waren gelijk heftig en we keken elkaar aan en spraken af dat we nog een paar kilometer door zouden rijden en dan zouden besluiten of we de hele weg wilden rijden of om zouden keren. Het was echt dirt road met rotsen op de weg en kuilen erin, nog net geen "rockcrawling", we vonden het steeds leuker worden. Ik moest een paar keer uit de auto om Dick over moeilijke stukken te leiden. We waren heel erg blij dat we in 2011 een cursus "offroad" rijden hadden gevolgd. Een aantal keren hing de Jeep behoorlijk schuin, we wisten nu in ieder geval dat er dan niets kan gebeuren en dat je gewoon verder moet rijden. Ook moesten we regelmatig door een wash (bij regen stroomt hier het water door) en die washes zijn best diep, dus behoorlijk naar beneden, vaak over een drempel en weer omhoog. In de lage gearing deed de Jeep het fantastisch.
Het landschap was heel erg afwisselend en we gaan de woestijn steeds meer waarderen. We hebben de hele dag geen wild dier gezien. Ik denk dat die slimmer zijn dan mensen en bij deze temperaturen lekker in hun hol of in de schaduw blijven. Op een gegeven moment was het 44 graden Celsius en dat is erg warm. Het deed ons erg aan Death Valley denken.
We hebben nog even een paar gallon water gehaald (het drinkwater gaat erg hard) bij de plaatselijke super en toen we thuis waren zijn we heerlijk even naar het zwembad gegaan. Het was een superdag.
|
|
|
|
|
| 18-05-2013 |
| Maverick Ranch RV Park, Lajitas |
Vandaag was het weer een dag in en bij de motorhome. We moesten alweer wat kleine klussen doen en Dick lost alle klussen met het grootste gemak op. Als we daar iedere keer iemand bij moeten halen zijn we een vermogen kwijt. De Jeep zag er van binnen en van buiten niet uit. De motorhome moest ook van buiten gewassen worden en dit alles bij een temperatuur van 40 graden Celsius. Volgens de TV zitten we in een gebied met de hoogste temperaturen van Texas en dat geloven we graag, zelfs de lucht in de schaduw brandt op je huid. Ik heb vanmorgen de Jeep van binnen schoongemaakt en samen hebben we de motorhome aan de buiten kant schoongemaakt. Iedere keer één kant die in de schaduw stond, want dit soort klussen is geen doen in de brandende zon. Ons huis ziet er weer picobello uit.
Toen we klaar waren (17.30 uur) zijn we naar het zwembad gegaan. We hebben daar nog even met een echte Texaan gepraat, ze willen altijd graag weten waar we vandaan komen. Daarna even een lekker maal in elkaar gedraaid (de koelkast en vriezer beginnen aardig leeg te raken) en in deze omgeving is geen Walmart, Burgerking of Denny's, maar we redden ons prima.
Na het eten gingen we een stukje wandelen (we worden echt bejaard). Op de camping passeerde ons een auto vol knapen van in de 20, er zaten er 3 op de motorkap en nog 3 op de achterbumper......en ik vergeet een foto te maken. Ze hadden duidelijk zin in een gezellige avond en vroegen of we mee wilden. Sukkel die ik ben, antwoordde ik dat we daar misschien een beetje te oud voor zijn. Hoe burgerlijk kun je zijn, we hadden gewoon mee moeten gaan. Voor ze wegreden vroegen ze nog waar we vandaan komen en na ons antwoord "Nederland", klonk uit een paar kelen "Heineken", dat weten ze dan weer wel.
Bij de ingang van deze campground is een kleine en heel oude begraafplaats. Het merendeel van de graven is slechts bedekt met zand en daarover platten stukken steen, heel erg primitief.
Lajitas was vroeger een handelspost, de 2e helft van de 18e en de 1e helft van de 19e eeuw. In die tijd begonnen ook de werkzaamheden in de mijnen van Terlingua, hier niet ver vandaan. In die periode is de begraafplaats ontstaan. De begraafplaats is in de loop der jaren onderhouden d.m.v. donaties.
Toen we weer op de weg liepen, hoorden we op een gegeven moment ergens muziek vandaan komen en dat bleek bij een resort te zijn, daar aangekomen zagen we een echt Amerikaans bruiloftsfeest in de open lucht. We kwamen op het juiste moment, want het bruidspaar opende net het feest met een dans. We hopen dat ze nog heel erg lang en gelukkig zullen leven.
|
|
|
|
|
| 19-05-2013 |
| Ross Maxwell Scenic Drive |
We hebben vandaag de "Ross Maxwell Scenic Drive" gereden. Dit is een prachtige route met verschillende overlooks door het Zuid-Westen van Big Bend National Park. Er zijn ook diverse trails te lopen vanaf de verschillende parkeerplaatsen, maar daar was het vandaag veel te warm voor. Gisteren was de temperatuur hoger, vandaag was de hoogst gemeten temperatuur 39 graden, maar de wind brandde op je huid. Ik ga ook helemaal bedekt op pad......lange broek aan en overhemd met lange mouwen en nog verbrand ik.
We hebben weer van prachtige uitzichten genoten en zijn het helemaal met elkaar eens dat "Big Bend national Park" één van de mooiste parken is waar we tot nu toe ooit zijn geweest. Om een indruk te krijgen van de grootte van het park.....de oppervlakte van Big Bend National Park is 10% van de oppervlakte van Nederland. We hebben er behoorlijk voor om moeten rijden en het heeft mij heel wat hoofdbrekens gekost thuis, in de zin van moeten we wel of moeten we niet, maar we raden een ieder aan die maar in de buurt komt van dit park om er een paar dagen aan te besteden om het te bezoeken.
Vanmiddag hadden we een geweldige picknickplaats aan de oevers van de Rio Grande, maar helaas stroomt er weinig water in de vallei van de Rio Grande. Het is wel heel erg indrukwekkend, als je daar je broodje zit te eten, aan de oevers van een wereldberoemde rivier en je kijkt tegen een massief gebergte aan op Mexicaans grondgebied.
In deze tijd van het jaar staan de planten van deze woestijn op het punt om te bloeien. Dat gebeurt na de eerste de beste fikse regenbui, dan komt de woestijn tot leven en helaas maken we dat niet mee.
We hebben een foto toegevoegd van de kruidenierswinkel waar we de laatste dagen wat boodschappen hebben gedaan. Een groot deel van de bevolking in de omgeving is afhankelijk van dit soort winkels, want de Walmart of iets dergelijks is in de wijde, wijde omgeving niet te bekennen.
Morgen vertrekken we van deze camping en hebben dan een week met veel plezier doorgebracht op één van de mooste en schoonste campings waar we ooit hebben gestaan. Heerlijk aan het eind van de middag even naar het zwembad.
We gaan naar New Mexico en hebben een rit voor de boeg gelijk aan de afstand Amsterdam - Parijs.
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
