Gedachten en gedichten Leef intens,
doe een wens,
blijf altijd dromen,
en een lach zal komen.
22-07-2011
Verschil
Mijn hart dat bonst mijn handen die grijpen, mijn droom, mijn wens en jij kan het niet begrijpen. Mijn ogen die zien, mijn neus die ruikt, mijn doel, mijn leven en jij die zegt misschien.
Mijn wens, mijn droom. Het is niet de jouwe. En dat maakt het voor mij zo moeilijk, om mijn dromen na te bouwen.
Een ster, mooi en glinsterend. Zo wil ik zijn. Ze zijn heel groot, maar lijken piepklein. Daar, een klein stipje aan de hemel. Je raakt er maar niet bij. Zo'n stipje, precies iets voor mij. Gewoon naar de wereld kijken en bewonderen. Mij ver van de anderen afzonderen. Geen beslissingen meer nemen. Hadden ze zo'n leven maar aan mij gegeven.
Zo moeilijk te begrijpen, zo moeilijk te verstaan. Waarom is alles zo oneerlijk? Niet gewoon met arm en rijk gedaan? En dat is niet het enige, want zoveel andere dingen. Teveel om op te noemen, gewoon niet aan te beginnen. De ene hard werken, de andere plots beroemd. Dan heel veel geld verdienen, terwijl de andere tot arbeid is gedoemd. Het ene kind vervelend en verwent, een ander mishandeld en slaag. Ik kan er niets aan veranderen al doe ik het zo graag. Eigenlijk heb ik het hier best wel goed, en hoef ik echt niet te klagen. Toch wil ik steeds maar meer, en hoor je me altijd zagen. Ik kan het maar op 1 manier beschrijven, het klinkt net als poëzie. Het is een heel vervelend gevoel, en dat gevoel heet jaloezie!
Uno Momento 
