Ik ben UltraMois
Ik ben een vrouw en woon in Borgerhout (België) en mijn beroep is zelfstandige.
Ik ben geboren op 18/08/1967 en ben nu dus 58 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lopen lopen lopen en lopen.
Ik kwam, zag en ... wat kwam ik nu weer doen?
Mijn verhaal over Ultralopen
Zweet, tranen, bloed en veel moed! Blog UltraMois
04-04-2017
Week 14 (van 3 tot 9 april 2017)
De week ging van start met een extra lange duurloop. Ik begon er aan op maandagochtend en ik was nog een kilometer van huis of ik kwam al als loper in conflict met een gefrustreerde fietser. Eerst stonden we samen aan het rode licht te wachten op groen. Toen het groen werd, startte ik en kwam ik met één voet op het fietspad. Man man, dat kon voor hem niet, gevolg is dat ik na het volgende rode licht door hem aangereden werd. Weet je, je hebt zo van die mensen die zo belachelijk kunnen doen... Ik heb moeite gehad om dit stomme voorval van me af te zetten. Ik snap sommige mensen echt niet. Maar bon, aan het Justitiepaleis had ik dat voorval een plaats gegeven en het was terug tijd voor de positieve energie. Daar ging ik dan.... Antwerpen Zuid, Hoboken, Hemiksem, Schelle,Niel, Boom, Klein Willebroek, Willebroek, Duffel, Lier, Lint, Kontich, Hove, Mortsel, Berchem, stukje Deurne.... Borgerhout en juist op tijd voor de dokter! Ik stopte mijn tijd op 6:26 looptijd en liep 65,2km Het was een prachtige tocht. Ik dronk voldoende, waardoor ik geen last had van uitdroging en misselijkheid. Geen stijve spieren, wel benen die s'avonds niet wilde stoppen. De beentjes wilden nog bewegen. Zal een beetje aan het magnesiumverbruik van de dag gelegen hebben. De nacht was zalig. Alle energie was uit mijn lijfje en ik sliep als een muizeke in haar holletje. Na mijn lange loop geen problemen meer de dagen erna! Goed slapen, goed eten,... Geen stijve spieren. Donderdag dan een klein rondje in het park! Het werden 11km in 1:04 mooi. Vrijdag een volgende ochtendloop,maar wat voor een. Het begon met wat gejammer want de fietspoot/staander van de fiets van mijn man wilde niet inklappen, gevolg is dat die poot over mijn teentje ging en dat deed even geen deugd. Het vertrek zat dus niet goed, maar eens in het park ging dat pijntje over en liep het echt vlotjes! En wat ik dan mocht beleven is zo speciaal!!! Op nog geen 30 min loop, kwam ik hem tegen. De vos. Het beest dat al veel besproken is en het zou in het Rivierenhof leven, al wat doden op zijn geweten hebben (zwarte zwaan, babyezel,...) daar zat hij dan, gecamoufleerd tussen de bladeren die er nog liggen van de laatste herfst. Op 1 meter van me zat hij toen ik voorbij kwam en hij net als ik opschrikte! Hij liep voor me uit en ik kon een vreugdekreet niet onderdrukken. Prachtig, echt prachtig. Ik liep op wolkjes 12,5km in 1:08
Ik sloot mijn week af met mijn snelste run van maanden. Wel gezweet tijdens mijn 12,5 km aan 5:14/km. Zalig gevoel, fijne loopweek en mooie zonnige zondag! Hoe kan een week beter eindigen?
