Plaatjes geschoten bij onze laatste bootochtend ... Werner is de bootmummie en de jongen was de enige local aan boord die Engels kende ( zeker wel 50 woorden ) . Michael , was zijn naam , een schat van een jongen die heel hard zijn best deed . Hij kreeg ook nog Engelse les bij van Georges .
Eèn van de toppers van de reis : de Komodovaraan . Geweldig beest , gevaarlijk , onder begeleiding van een gids ( of twee ) gewapend met stok eindigend op een mik om het beest op zijn nek te klemmen of om zijn gevoelige neus te raken ...
Komodovaranen zijn vleesetend . Zijn zijn dus ook gevaarlijk voor de mens . De laatste twintig jaar zijn er hier twee mensen gestorven aan een varanenbeet ( gebeurt niet als je die laat verzorgen ) . Zo'n varaan kan 100 kg wegen en loopt sneller dan de mens . Hij eet zelfs zijn eigen baby's ( de eerste foto's zijn een babyvaraan , heeft andere kleuren en kan tot zijn vier jaar in de bomen leven om zo te overleven , hij leeft dan op insecten en kleine knaagdieren ). Hoe jonger het dier , hoe gevaarlijker . Een grote varaan eet herten , buffels , apen . Hij bijt zijn prooi in de poten en verspreidt gif en wacht desnoods 10 dagen tot de dood er op volgt . En dan kan hij er voor een maandje tegen .
Na vijf dagen windstilte ( op onze blog dan ) , zijn we aangekomen op Lombok . Na een vierdaagse boottocht op de Indische Oceaan ( alles ging meteen zo snel dat ik deze tocht nog niet kon aankondigen ) zijn we nu even toe aan rust in een chique hotel . Het waren vier dagen dobberen ( met prachtige zichten en de Komodovaraan in de hoofdrol ) , en ook veel zwalpen en rollen ( ik typ nu precies nog op een bewegend toetsenbord ) . Kortom : na 46 uur vliegen en wachten dachten we : alles kan beter : 70 uur varen ( op alle uren van de dag en de nacht ) . Een Franse toilet , geen stoel of tafel , zeven Slovenen en twee Zwitsers , vijf locals voor de kook en de vaar , slapen op het dek , snorkelen , wandelen , zeeziek ziijn ( uw verslaggever dan toch ) , waterval bezoeken en ... wassen in de zee . De volgende uren of dagen bestoken we U met een karrevracht aan foto`s , van varaan tot zonsondergang , visvangst , oceaangenoegens en nog veel meer .
De laatste bergdorpvulkaanfotootjes dan : het was een hele klus om er te geraken , steil , smalle wegen , maar we huren een prima busje met dito chauffeur ( en een rustige ) . En het einde van de dag was een bezoek aan warmwaterbronnen ( lees HEET waterbronnen ) . ZALIG .
Aan Guido : Christine zal meewerken aan de promotie van Roger . Aan Cecilia : dank voor Uw nieuwtjes , interesse en lovende woorden . Ik zal U samen met Georges eens ` onderwijzen ` in het blog maken . Aan Wim : Georges was zijne feestdag vergeten , dank voor de herinnering , en vandaag stonden er toch reeds iets meer ` onskes` op , niet ?
Nog meer dorpjes : we bezochten er twee op de flanken van de vulkaan , vanop een uitzichtpunt kan je zowel een zestal dorpen zien . De laatste vulkaanuitbarsting hier was in 2001 .
Nog meer over de dorpjes : de meeste vrouwen zitten hier achter hun weefgetouw , de kinderen spelen rond de hutten . We hadden 10 Carrefourpetjes uit de Tour de France vanuit de Ardennen kunnen meeritsen , de gelukkigen zit U hier .
Gisteren een heerlijk uitstapje gemaakt naar de primitieve volkeren rondom het stadje Bajwa . De mensen wonen daar op de flanken van een vulkaan rondom een groot dorpsplein in prachtig gebouwde hutten met speciaal versierde daken . Je mag van iedere bewoner fotootjes trekken en je stort iets in hun DONATIONBOX en dat verdelen ze om de drie maanden onder de bewoners . Familieleden in Flores worden in de voortuin begraven . Alle mensen zijn hier super vriendelijk , we hebben zelfs nog bekijks , ze zagen nog niet zoveel toeristen .
Hier in Flores zie ik mijn eigen blog zonder fotootjes , ik probeer er dus wat op te zetten maar ik weet niet goed welke foto er op komt .
Dank voor de vele reacties , Christine groet zo Guido Sanders en dankt hem voor het volgen van de blog , proficiat Jan met de ploeg van het stad , nee Lieve , ik was graag die surfer , maar dat kan ik nog niet ...
Ook groetjes aan Sam en familie van juf Els en mezelf : nog geen orang-oetan gezien Sam , het zijn hier minder beestjes dan in Oeganda , maar blijf volgen want ik beloof je de grootste varaan ter wereld : de Komodovaraan ... Nog enkele dagen geduld .
Ook dank aan Patick voor het huisnieuws . Fotootjes dan maar , hoop ik ....
We zijn goed aangekomen in Flores , een eiland van Indonesia . Eerst waren we in Maumere ( klinkt beter dan het is ) en daar moest reeds het een en het ander geregeld worden . Niet makkelijk , want reizen staat hier nog in de kinderschoenen . We huren nu voor 5 dagen een busje met chauffeur en doorkruisen zo het eiland . Hotels zijn niet altijd top ( stromend water , likje verf , ... ) en er zijn er ook niet zoveel . Vannacht verbleven we in Moni ( zonder Tor of Trice ) : 25 voor 4 ; bed uit en naar de zonsopgang bij het groene en blauwe meer naast een bergtop ( voor jullie was het dan 21 uur 35 van de vorige dag ) . Morgen doen we de plaatselijke markt , typische dorpjes en warmwaterbronnen . Flores is armmoedig maar landschappelijk mooi ( vulkanen , groen , dus ook wel eens regen ) .
Nu ik een internetplekje heb gevonden tracht ik fotootjes op een stick te zetten en ze zo morgen mee te brengen en ze U te delen . De Balinese toestanden van klap laptop open en hoi , op de WIFI zijn dus gedaan . Maar , moeilijk gaat ook . Tot een van dezer dagen en Floresgroetjes .
