Aanwezig om 08u15 in de mooiste, sjiekste, tofste badplaats van Europa of vertrek om 07u50 op Daring.
Verliezen is geen optie ! Vergeet niet dat de thuismatch tegen Zeebrugge onze slechtste match was tot nu toe, dat we daar belachelijk gemaakt zijn. Graag morgen herpakken zodat we, sorry JULLIE een aangename trainingsweek kunnen beleven.
1
Vermeire
Davy
2
Vanoverschelde
Gilles
3
Roelens
Sander
4
Ketels
Glenn
5
Knockaert
Tobias
6
Vandenbussche
Jens
7
Cardon
Jonasi
8
Brusselle
Andy
9
Vandewiele
Dimitri
10
De Roo
Dylan
11
Cappelle
Wout
12
Claeys
Matthias
13
Van Maele
Guillaume
14
Decousemaecker
Michael
15
Gashi
Donat
reserven 1e helft : Michael en Dimitri 2e helft : 2 andere spelers, afhankelijk van het matchverloop. Ze spelen ook op Zeebrugge
03/04/11 Daring Brugge - Wenduine : 2-1 door Bert Denolf
Het is zondagmorgen drie april. Na de recente zwakke 2 op 9 had Daring Brugge iets goed te maken. Vorige week werd immers een einde gemaakt aan onze recordreeks van ongeslagen matchen (206 competitiedagen op rij) en onze titeldroom. Een overwinning is dus noodzakelijk om onze geesten weer aan te scherpen en de sfeer wat op te krikken om voluit voor die tweede plaats te kunnen gaan. Met Wenduine als tegenstander -laatste in de competitie- zou dat geen probleem mogen zijn. Toch hamerde de trainer ons terecht- op het gevaar van overschatting en eiste dat iedereen op tijd in de kleedkamer stond, ten volle geconcentreerd op de wedstrijd. Helaas was dat voor enkelen onder ons weer teveel gevraagd. Guillaume kwam naar goede gewoonte weer een kwartiertje te laat en zelfs Dylan (aan wie volgens sommigen een bizar drankgeurtje hing?) kwam tegen zijn gewoonte in te laat de kleedkamer binnengestrompeld. Wonder boven wonder was Matthias deze keer wel op tijd (oranje schoenen incluis).
Op naar de match nu. Sterspeler Michael Decoussemaecker begon tactisch op de bank waardoor Gilles zijn debuut als kapitein mocht maken. Wenduine raakte na wat rondgebeld te hebben net op tijd aan elf man en mocht aftrappen. Daring begon goed, met veel balbezit en goede combinaties. Wenduine trapte naar goede gewoonte meestal de bal keihard naar voren in de hoop dat hij ooit eens goed valt. Gelukkig stond er met Sander, Gilles & Ozzy een sterke verdediging op het veld, die nauwelijks op een foutje te betrappen was. Daring had duidelijk het overwicht, en dat resulteerde na zon 5 minuten al in een goede kans. Bert stak Jens diep, en die zette na de achterlijn gehaald te hebben mooi voor op Dimitri. Onze nummer tien nam de bal in één tijd op de slof, maar hij knalde met een allesverschroeiend schot nét over de bovenste lat. Het doelpunt van het jaar was hem niet gegund, maar de toon was meteen gezet. Dankzij een hardwerkende Glenn, een alomtegenwoordige Tobias, een beweeglijke Wout en vechtersbaasje Dimitri kwam het middenveld van Wenduine niet meer aan de pas. Na enkele kleine dreigingen diende de volgende grote kans zich aan. Wout slalomde doorheen de volledige verdediging van de groenhemden maar vergat de bal af te geven aan Bert, die volledig vrij stond. De interim-keeper van Wenduine pakte makkelijk zijn gekraakt schot. De trainer vloog even uit zijn dak. Hoeveel keer hebben we immers niet getraind op deze fase? Ontelbare keren, maar Wout had er duidelijk geen kaas van gegeten.
De match ging verder. Wenduine slaagde er maar terloops in het middenveld over te gaan en slaagde er niet in echte kansen te creeëren. Onze verdediging had bijgevolg weinig werk dus besloot Gilles maar eens mee naar voren te gaan. Hij ontving de bal, omspeelde zijn man en haalde toen hard uit vanuit de tweede lijn. Zijn schot stierf echter uiteen op de verste paal. Wout was goed gevolgd (deze keer wel goed de trainingsraad van de trainer opgevolgd) en na enkele omwegen kreeg Tobias de bal in zijn voeten. Ook hij haalde hard uit vanuit de tweede lijn, maar deze keer was de deklat de boosdoener. De voetbalgoden waren ons duidelijk niet gezind! Daring bleef baas, maar scoren blijft het grote probleem de laatste weken. Bert, hard werkend en sterk in de duels, schoot een goeie kans van dichtbij in hoekschop en ook Jens, steeds op de loer en altijd gevaarlijk, geraakte met zijn verradelijke dribbels nét niet voorbij de laatste verdediger en/of keeper. Na een half uurtje was het dan toch zover. Jens ontving de bal van Wout en zette zich goed door. Hij omspeelde de laatste verdediger met een mooie kapbeweging en schoot de bal vervolgens naast de kansloze Wenduine-keeper: de 1-0 voor de thuisploeg was een feit (en meer dan verdiend). Daring kon nog enkele keren dreigen (met kansen voor Wout en Dimitri) maar kon de voorsprong niet uitvergroten. De scheidsrechter floot de 1e helft af met een 1-0 voorsprong op het bord.
Tijdens de rust vertelde de trainer ons dat we goed bezig waren, maar dat het altijd beter kan. Hij hamerde erop dat we nog meer druk moesten zetten op de vijandige verdediging, die niet uitblonk in mooi uitvoetballen, en dat de efficiëntie omhoog moest. De tweede helft startte, en het was tijd om de woorden van de trainer om te zetten in daden. Bert had blijkbaar goed opgelet, want hij sprintte na wat op een verloren bal leek toch naar voren om druk te zetten op de keeper en de laatste verdediger. Deze waren blijkbaar onder de indruk van de aansnellende gedaante, want in zijn haast trapte de keeper de bal tegen de verdediger die op hetzelfde moment de bal ook wou wegtrappen. De bal kaatste naar voren, buiten het bereik van keeper en verdediger. Bert verzilverde vervolgens het typevoorbeeld van efficiënt druk zetten in een doelpunt; hij kon afwerken in een verlaten doel. De trainer glimlachte ongetwijfeld voldaan vanuit zijn dug-out.
Na de 2-0 voorsprong kon Daring het rustiger uitspelen. De trainer bracht grote vedette Michael het veld op, en deze viel meteen op. Niet alleen door zijn fluogele schoenen (geïnspireerd door zijn goede vriend Matthias?), maar ook door zijn voetballend vermogen. De keeper kon zijn afstandschot maar net pareren en in hoekschop werken. Ook Matthias mocht invallen en deze gaf na een mooie rush de bal af aan Bert. Deze was op weg naar zijn tweede van de ochtend maar hij kraakte half zijn schot; de keeper kon zijn schuiver makkelijk klemmen.
Daring bleef de baas over het middenveld, maar moest zich toch eenmaal gewonnen geven. Na een zeldzame counter van Wenduine raakte de bal plots in de voeten van hun diepste man. Guillaume, die tot nu toe weinig werk op te knappen had moest zag de bal net over zijn vingertoppen glippen; Wenduine kon dus toch hun aansluitingstreffer scoren. De wedstrijd was dus nog niet gedaan, en Daring ging op zoek naar een geruststellend derde (en vierde?) doelpunt. Mogelijkheden hiervoor hadden we genoeg, maar Matthias kon tot tweemaal toe een open kans niet scoren (rust er echt een vloek op zijn oranje schoenen?) en ook Wout knalde van dichtbij een wenkende kans ruim over. De wedstrijd liep naar zijn einde, en Wenduine kon geen vuist meer maken. De bejaarde scheidsrechter, die soms wat last had om alles goed te kunnen zien, vond het welletjes en floot de match naar de geschiedenisboeken.
We speelde een goede match en houden verdiend de drie punten thuis. Met meer balbezit, overwicht en kansen en de verdediging en keeper die nauwelijks werk hadden krikten we ons zelfvertrouwen opnieuw de hoogte in. Toen ons ter ore kwam dat Sint-Joris Moerkerke op een gelijkspel hield was de vreugde des te groter; onze titelkansen zijn weer gestegen (we komen virtueel op 2 punten van leider Moerkerke) en met wat gewilligheid van Moerkerke zelf (inhaalmatch) hebben we ons lot nog in eigen handen. Toch moet de efficiëntie naar omhoog willen we onze titelkansen gaaf houden. Het ritueel verbranden van Matthias oranje schoenen zou daarbij een goed begin zijn.
eerst nog eens de beruchte quote van vorige week : " Als het brood uitgedroogd is, kan je er nog toast van maken "
nieuwe statement : " op een voetbalplein draait alles het beste uit voor spelers die het beste maken van de manier waarop de matchsituaties uitdraaien "
27/3/11 Beernem - Daring Brugge : 2-0 door Andy Brusselle
Ondanks de verandering van winter- naar zomeruur stond iedereen (voor een keer) ruim op tijd op Beernem voor de derde moeilijke match op een rij. Na de belabberde prestatie van de heenmatch hadden de Daringboys nog een eitje te pellen met Beernem, zeker met het oog op de strijd op het kampioenschap, mits winst was de tweede plaats al zo goed als zeker en was de eerste plek ook nog in het vizier. Voor de match hamerde de trainer erop dat het beter moest dan de heenmatch en werd de tactiek uitgebreid besproken.
Iets vroeger dan normaal floot de scheidsrechter de wedstrijd op gang. Het werd al meteen duidelijk dat het geen identieke weergave van de heenmatch zou worden, waar Daring overklast werd door het toen overweldigende Beernem. De opmerkingen van de Beernemsupporters uit de heenmatch (Je zou beter wat gaan fitnessen) waren nu zeker misplaatst, want Daring was zeker niet de mindere en er werden meer duels gewonnen dan in de heenmatch. De eerste echte kans was voor Daring en na een aanval uit het boekje schoot Matthias met zijn feloranje rechterschoen de bal buiten het kader. De hamvraag was natuurlijk of die bal er was ingegaan met zwarte schoenen, maar die vraag zal waarschijnlijk nooit beantwoord worden. Daring had het meeste balbezit en het veldoverwicht, maar kon dit niet laten resulteren in een doelpunt. Integendeel, het doelpunt viel aan de overkant. Na een sporadische tegenaanval kon een Beernemse middenvelder van net buiten de zestien uithalen en Guillaume, die tot dan toe zo goed als geen werk had, moest zich een eerste keer omdraaien. Met nog een kwartier te spelen in de eerste helft liet Daring de kopjes niet hangen, maar tot echte uitgesponnen kansen kwam het niet meer in de eerste helft.
Daring moest in de tweede helft het tij proberen te keren, want met een 1-0 stand was de titel wel heel ver weg. Het werd meteen duidelijk dat de match wat bitsiger werd en dat leidde tot enkele gele kaarten voor Beernemspelers en dit tot groot ongenoegen van de ambetante thuissupporters. Het spel ging goed over en weer zonder al te veel kansen. Tot Jens foutief in het strafschopgebied werd neergehaald, de ref twijfelde niet en legde de bal op de stip. Achter de bal stond captain Michael, die dit seizoen al enkele belangrijke penaltys binnenschoot. Deze keer dook de keeper echter in de juiste hoek en zo bleef de 1-0 op het scorebord. Een gemiste kans, maar dat kan natuurlijk de beste overkomen. Een Beernemspeler had ondertussen al een rode kaart verdiend, na het wegtrappen van de bal en een smerige tackle, maar daar vond de scheidsrechter niets van aan. De match kabbelde naar het einde toe en Daring haalde alles uit de kan om nog de (verdiende) gelijkmaker te scoren. Dit lukte niet en uiteindelijk was de anticlimax compleet, toen een Beernemspits iets teveel ruimte kreeg en, ondanks het feit dat hij de bal met de hand meenam, de genadeslag toediende. En ettelijke minuten later floot de ref af met een 2-0 eindstand op het scorebord. In deze match ontbrak het Daring zeker niet aan wilskracht en inzet, maar het kan niet altijd meezitten en zo mag Daring de titeldroom nu zo goed als definitief opbergen na 206 (!) dagen zonder nederlaag. Dat op zich is natuurlijk al een formidabele prestatie!
Aanwezig om 08u15 in Loppem ( en echt geen compassie deze keer !!!!!! ) of vertrek om 7u50 parking Daring. ( tip voor Matty : voetbalzak zaterdag al klaar maken, niet je ma maar jijzelf, identiteitskaart al klaar leggen en op tijd opstaan, er hoeft geen gel in je haar te liggen )
1
Claeys
Matthias
2
Vanoverschelde
Gilles
3
Cardon
Jonasi
4
Vandewiele
Dimitri
5
Vermeire
Davy
6
Brusselle
Andy
7
Decousemaecker
Michael
8
Vandenbussche
Jens
9
Gashi
Donat
10
Ketels
Glenn
11
Van Maele
Guillaume
12
Knockaert
Tobias
13
Vandevoorde
Ozzy
14
Cappelle
Wout
Reserven : Bert en Dylan, aanwezig om 07u45 op de parking Daring
Het was een mooie zondagochtend toen we een voor een binnendruppelden in de kleedkamer te Daring Brugge. Al heel de week werd er op gehamerd hoe belangrijk deze wedstrijd was, en dus stond iedereen op scherp. Na de tactische bespreking gingen we het veld op voor de opwarming, waarbij iedereen super geconcentreerd was. Jammer genoeg leek dit maar zo, want de toen de match begon werden we meteen overrompeld. De aanvalspatronen van Beernem waren uitstekend en als ook de duels niet gewonnen worden heb je een probleem natuurlijk. Gedurende de hele eerste helft was er constant druk op het doel van Daring Brugge, waarbij we met moeite over de middenlijn raakten. Met die druk kwamen er ook een paar kansen, maar de doelman, de paal, en de onmondigheid van Beernem voorkwamen dat ze op voorsprong kwamen. Vlak voor rust gebeurde echter wat niemand had gedacht. Door die druk van Beernem kwam er ook ruimte in de rug, en toen Michael Decousemaecker een telegeleide bal verstuurde was Jonasi Cardon er als de kippen bij om die ruimte optimaal te benutten en de 1-0 te netten. Een gevleide voorsprong, want de eerste helft van Daring deed pijn aan de ogen. Na de pauze begonnen we met meer vuur, maar toen Beernem weer rustig door het centrum van de verdediging mocht wandelen, was het dan toch eens raak, 1-1. Het spel speelde zich nu wat meer af rond de middenlijn, wat al een hele prestatie was gezien de eerste helft. Maar de blauwhemden bleven gevaarlijk, getuige nog een schitterend schot dat uitstierf op de lat en een open kans op 5 meter van doel die over geschoten werd. Zo sleepte Daring Brugge zich naar het einde van de match toe, in de hoop het puntje vast te houden. Uiteindelijk kon Mathias Claeys zelfs nog voor een hold-up zorgen, maar hij trapte de open kans hoog over, weliswaar met z'n mindere voet. Zo mocht Daring blij zijn met het punt dat hier uit de brand werd gesleept, want het was echt niet goed. Verdedigen is ook een kunst, maar als dat al niet goed wordt uitgevoerd, dan wordt het wel heel moeilijk... Over 2 weken moeten we naar Beernem, en als het daar niet betert vrees ik dat we onze titeldroom zullen mogen opbergen...
)
