Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
T1 : Philippe De Smet
B1 : Tom Vergauwen
B2 : Marc Peynsaert
Seizoen 2011-2012
10-03-2012
Foto's wedstrijd KVC-Aalter
Vorige week zat er wat zand in de motor tegen Maldegem. Het werd een gelijk spel ondanks de grote hoeveelheid kansen die we bij elkaar speelden. Vandaag kregen we de bevestiging dat onze jongens in een dip zitten. Tegen een fysiek sterk Aalter volstond ons spelpijl niet om de zege op te eisen. Het had nochthans gekund. Na een verdiende 1-0 voorsprong ging het eerste schot tussen de palen van Aalter alweer binnen. En in de tweede helft werd het erger toen matig verdedigen Aalter op 1-2 bracht. De adrenaline die hierdoor vrijkwam joeg onze jongens vooruit. Binnen de minuut stond het 2-2. Perfecte aanval over links, een zwiep van een voorzet naar de tweede paal en rustig binnenkoppen. Zo simpel kan voetbal zijn. Nog geen drie minuten later opnieuw een scherpe uitval over links, goed inspelen naar het centrum waar we in 1 tijd overnemen maar op een super safe van de keeper van Aalter stuiten. De herneming gaat hoog over. We worden niet beloond en het doorzettingsvermogen van Aalter drijft hen naar een 2-3 zege. Direct na het laatste fluitsignaal was iedereen ontgoocheld. Begrijpelijk maar het is nu aan de spelers om de juiste mentaliteit te tonen en er in de volgende wedstrijd als team tegen aan te gaan. Een ding is alvast zeker, jullie supporters zijn woensdag opnieuw van de partij om jullie te steunen in de terugwedstrijd van de jeugdcup 'Het Nieuwsblad' tegen jawel... hetzelfde Aalter als vandaag.
Net als in de heenwedstrijd kregen we opnieuw een bevestiging dat Maldegem onder zijn waarde genoteerd staat. Een stevige ploeg die voetballend voor de snelle uitbraak ging gisteren. In het eerste kwart was het wel Lede dat de touwtjes in handen had. Het enige wat ontbrak was een doelpunt om de dreiging van Maldegem weg te nemen. Het doelpunt viel; maar wel tegen. We spelen een zeer aanvallend spel en geven dus automatisch ruimte vrij in onze rug. Gisteren ontbrak de scherpte op een stilliggende bal wel heel erg. Maldegem dropte een vrije trap in de box, een man aan de tweede paal stond vrij, een schot op de lat, een andere man aan de eerste paal stond vrij en kon zonder hinder scoren, bingo. Maldegem is een goede ploeg maar al hun kansen bij elkaar kan je wel op één hand tellen. Twee keer nog een kans op een hoekschop. Een goede redding van Vince aan de eerste paal en een bal in laatste instantie van de lijn geweerd. Ondanks het feit dat we rond de zestien heel wat problemen hadden met de eerste controle, speelde groen-wit zich toch een resem kansen bij elkaar. We kwamen tot 4x toe alleen voor de doelman, haalden 3x in 5 minuten de achterlijn in de 6 meter box en troffen nog 3x lat of paal. Uiteindelijk was het via een lichte strafschop dat we ver in de tweede helft langszij kwamen. Nu heeft niemand ook maar iets aan te merken op het punt dat we gisteren wonnen en hoeveel kansen we bij elkaar speelden. Maar ons spel moet wel effectiever worden zowel in de eigen 16 als in die van de tegenstander. Die effectiviteit gaan we nodig hebben in de dubbel tegen Aalter. We spelen twee maal thuis. Nu woensdag voor de jeugdcup het Nieuwsblad en zaterdag opnieuw in de inhaalwedstrijd van speeldag 18. Supporters op post.
Moeilijke verplaatsing uit bij Terjoden - Welle. De kampioen van vorig jaar was één van de twee ploegen die ons in de heenronde op eigen veld punten kon afsnoepen. De omstandigheden waren uitstekend met een winterzon die volop scheen en een kunstgrasmat onder schoenen mag je niet klagen voor een wedstrijd eind februari. Lede begon net zoals vorige week scherp aan de wedstrijd en dat is een goed teken. De jongens zitten fris. Anders dan vorige week kwam er wel een stevig antwoord van de tegenstander. De eerste helft ging gelijk op. Lede had de betere kansen kreeg maar Terjoden Welle scoorde de 1-0. Trainer Philippe bleef aandringen op uitvoetballen van achteruit en dat werd beloond in de tweede helft. Lede bleef goed de ruimte zoeken en iedereen bleef goed in beweging waardoor het voor Terjoden Welle moeilijker werd de organisatie te bewaren. Dat zorgde al snel voor twee heerlijke treffers en een vertwijfelde tegenstander. In het laatste kwart kwam Terjoden Welle terug opzetten maar een scherpe counter van gelegenheids aanvaller Kiani (zie foto) bezorgde ons een mooie zege. We sluiten het eerste deel van een moeilijke reeks wedstrijden goed af met een zes op zes. Op naar deel twee met volgende week opnieuw een goed voetballende tegenstander Maldegem op het programma. De supporters kijken er alvast naar uit.
De Vlaamse Ardennen zijn in deze periode van het jaar geen geschenk om een uitwedstrijd te spelen. Het B-veld van Eine zag er lekker vet uit. Bovendien stond onze wedstrijd als derde op het programma die dag en zag je bij wedstrijd twee al menig speler glijdend voetballen. Iedereen verwachtte een potje werkvoetbal maar kwam bedrogen uit. Jong Lede ging flitsend van start en tot ieders verwondering werd de bal goed rondgetikt op het toch wel zware veld. Dat combinatiespel werd zelfs beter met de minuut en Groen Wit dicteerde 25 minuten lang de wetten met een verdiende 0-1 voorsprong als opbrengst. Het laatste kwartier kwam Eine sterker opzetten en moesten we terrein prijsgeven. Het eerste echte schot tussen de palen was meteen bingo (1-1 rust). Een dure prijs, want het team had tot dan toe vlekkeloos (modder niet meegerekend) gevoetbald. Eine kwam beter uit de kleedkamer dan ons maar moest al snel opnieuw het spel ondergaan. Lede liep verder uit. Op een goed aangesneden vrije trap richting tweede paal stonden 3 groenen in de kleine rechthoek klaar om de bal binnen te werken (1-2). Een flits van onze spits bezegelde het lot voor Eine helemaal (1-3). De gastheren versterkten nog hun middenveld en kwamen naar het einde van de match terug opzetten. Een schot vanop 8 meter hoog over, en jawel het tweede echte schot tussen de palen in de slot minuut dat in het dak van het doel belandde (2-3). Het deed echter niet meer ter zake. Lede ging verdiend met de 3 punten naar huis na een puik gespeelde match waarin het heel wat kansen bij elkaar voetbalde. Trainer, spelers en supporters tevreden. Afronden doen we nog met de slogan van de dag : 'Met nen Ename achter de kiezen kan je niet verliezen'. Getekend Geert. Maandag recuperatie training om het zuur uit de benen te krijgen en op naar de volgende challenge in Terjoden-Welle. Ook geen simpel ploegske.
Voor de periode van 09 februari 2012 tot en met 16 februari 2012 heeft het Provinciaal Comité Oost-Vlaanderen beslist om over te gaan tot een algemene afgelasting van ALLE wedstrijden (competitie, vriendschappelijk en G-voetbal).
Lede startte met een ruit op het middenveld, 2 naar binnen geschoven spitsen en geen diepe spits omdat het veld in Lokeren wel erg smal en lang was. De buitenspelers van de ruit op het middenveld konden de flanken aanvankelijk goed dicht houden en er werden vooral op rechts heel vlot driehoeken getrokken. De omschakeling over nummer 10 verliep goed en onze spitsen doken regelmatig op in de rug van de Lokerse verdediging. En het was nodig om te dreigen want Lokeren ging furieus van start, zette hoge druk, speelde agressief in het duel en had vooral en hogere snelheid van uitvoering gesteund door een beter technisch vermogen. Vince stond alert te keepen waardoor Lokeren niet op voorsprong kon komen. Hij werd wel al heel vroeg aan het hoofd geraakt toen hij een lage voorzet aan de eerste paal feilloos neutraliseerde. Het was Lede die op een snelle uitval 0-1 voorkwam. De wissel halfweg de eerste helft kwam verrassend en we slaagden er niet meer in te dreigen en aldus Lokeren uit zijn ritme te brengen. De overmacht werd alsmaar groter en een reeks van hoekschoppen helemaal aan het einde van de eerste helft bracht Lokeren terug tot 1-1. Over de tweede helft kunnen we kort zijn. Lokeren domineerde en onze jongens waren meestal alleen in staat tot het afbreken van het spel en kwamen zelden aan opbouwen toe. Vince werd onwel, een gevolg van de trap tegen het hoofd uit de eerste helft, en moest de strijd staken. Een strafschop geschenk voor een overtreding buiten de rechthoek, bezegelde ons lot. Een afvallende bal op hoekschop werd feilloos binnen gekogeld tot een 3-1 einduitslag. Een verdiende overwinning voor een Lokeren dat gisteren een maat te groot was voor onze jongens. Was dit een wedstrijd om snel te vergeten? Zeker niet, het was vooral een wedstrijd om veel van te leren.
PS: In het ziekenhuis van Aalst werd bij Vince een hersenschudding vastgesteld. Vannacht werd hij door zijn ouders thuis onder observatie gehouden. Ondertussen gaat het al beter met hem. Hij heeft wel nog wat opstoten van hoofdpijn en de wedstrijd van gisteren is een 'black hole' maar hij is terug onder mensen en dient nu vooral veel te rusten.
De opkomst was niet overweldigend. Misschien omdat het evenement op een eerdere datum lag en nu in een weekend terecht kwam waarin de competities al terug aan de gang waren. In ieder geval zij die er wel waren konden eens goed uitwaaien onder een stralende winterzon; zeldzaam in deze grijze regenachtige periode van het jaar. Gelegenheid om kou te krijgen was er niet. Daarvoor moesten er teveel kilometers afgelegd worden en hadden de twee bevoorradingsposten teveel lekkers, verwarmend aan te bieden. Het broodje braadworst aan het einde van de 4 uur durende wandeling deed de rest.
PS. Net als vorig jaar vertrokken de U17 als eerste en kwamen binnen als laatste. Ze werden zeker weer ergens opgehouden?
Wie dacht dat er geen Cruijffie meer was... is mis.
Als mijn aanvaller één-tegen-één komt zeg ik altijd: 'Laat het hem lekker uitzoeken.' Dan zeggen de spelers: 'We kunnen hem toch helpen?' Mijn antwoord is dan: ten eerste is de kans groot dat je in de weg loopt en bovendien trek je als tweede aanvaller een tweede verdediger mee en twee tegen twee is moeilijker dan één-tegen-één.
De derby tegen Aalst is altijd iets om naar uit te kijken. De evolutie over de afgelastingen werd dan ook aandachtig gevolgd vrijdagavond. Maar de afgelastingen bleven beperkt tot het nationale niveau en de provincie Antwerpen. Er kon dus gevoetbald worden in Oost-Vlaanderen. En gelukkig maar want de toeschouwers kregen een heel aantrekkelijke partij te zien. Geen kick en rush want de huisstijlen van beide clubs staan voor combinatievoetbal en een snelle balcirculatie. Zet twee ploegen met deze karakteristieken tegenover elkaar en je krijgt een snel op een neer gaande wedstrijd. En dat werd het ook. Nog geen 10 minuten ver toonde het scorebord al 1-1 en het spel bleef maar op en neer gaan met kansen aan beide zijden en een 3-1 rust. Het speelbeeld bleef onveranderd in de tweede helft en het tempo zakte nooit weg. Met de uiteindelijke 4-2 eindstand kon iedereen achteraf vrede nemen en beide teams toonden veel respect voor elkaar na de wedstrijd. Zij vonden het vast en zeker ook een leuke pot voetbal.
