Het drieste doortackelen van de Sottegemse aanvaller vorige week heeft Arne opgezadeld met een barst in een voetbeentje. Hij kwam de ploeg aanmoedigen op zijn krukken. Voetballen zal pas voor 2012 zijn. Veel sterkte bij je herstel en revalidatie. De orde van de dag was een treffen met Deinze. Lede speelde een goede eerste helft met veel inzet en aan een hoog tempo. We slaagden er echter niet in om onze flanken vrij te spelen waardoor er te weinig ballen voor het doel kwamen. Dat had veel te maken met het goede verdedigende werk van Deinze. Deinze dat ook een goede balcirculatie had en alleen in de aanvalslijn tekort kwam om onze jongens te verontrusten. Als er een ploeg een voorsprong verdiende was het Lede. Een lichte overtreding, net voor het rustsignaal, op een doorgebroken aanvaller van Lede werd echter door de vingens gezien door de anders wel goed leidende scheids. De 0-0 ruststand was echter uitstel van executie want kort na de herneming moesten de jongens uit Deinze opnieuw ingrijpen in de 16 meter en deze keer twijfelde de scheids niet. Penalty en 1-0 was het gevolg. De reeks vervangingen die daarop volgden brachten onze ploeg toch wat uit evenwicht en Deinze kwam terug opzetten. Twee goede reflexen van onze goalie hielden ons overeind. De trainer herstelde het evenwicht en de ploeg begon weer te draaien. Deinze moest de rol lossen met een reeks kansen en nog twee doelpunten tot gevolg. Eindconclusie: goed voetbal, een verdiende zege en opnieuw een clean sheet voor onze jongens. Proficiat.
Italië onthulde maandag de nieuwe shirts voor La Squadra Azzurra maar dat zorgde een dag later in de wedstrijd tegen Uruguay meteen voor verwarring bij Mario Balotelli. Om redenen die alleen Super Mario zelf kent, verscheen de spits in de tweede helft met het oude en dus verkeerde shirt. Na vijf minuten kreeg hij echter een gele kaart, waardoor de scheidsrechter het foute textiel opmerkte en Balotelli verplichtte om het juiste shirt weer aan te trekken. Balotelli volgde braaf dat bevel op en excuseerde zich zelfs achteraf bij de ref. Het is het zoveelste opmerkelijke feit van Super Mario, waardoor deze actie lachwekkend maar toch niet helemaal verrassend over komt.
Dit wou ik toch nog eventjes fijn meegeven. Niet gek misschien maar wel een beetje dom?
Billijke puntendeling gisteren in Sottegem. Beide teams waren elkaar waard en namen elk hun deel van de wedstrijd voor zich. We kregen evenwel niet het voetbal te zien waar we de laatste weken op vergast werden. Dat was voor een deel te wijten aan het veld, dat er voor één keer niet drassig maar keihard bij lag. Met het vochtige gras dat er als een glibberig laagje bovenop lag, hadden sommige van onze jongens toch wel problemen. Maar het was vooral de verdienste van de tegenstander die op het kleine veld ons middenveld versmachtte waardoor we moeilijk ons eigen spel konden ontwikkelen. Ook onze aanvallers mochten nooit vrij de bal aannemen. Geen van beide teams kon dat beetje geluk afdwingen dat nodig was voor een doelpunt en de match eindigde zoals die begon, met een 0-0 reultaat.
Toch wel een verrassende start van Jong Lede vandaag. De ploeg komt soms wat traag op gang, maar daar was vandaag niks van te merken. Lede begon heel snedig aan de wedstrijd, iedereen verwachtte een antwoord van Oudenaarde maar dat kwam er niet en Lede domineerde bij wijlen in die eerste helft. De lat moest al na 5 minuten redding brengen voor de geel-zwarten maar bij de volgende aanval kreeg Lede een lichte strafschop en die werd feilloos omgezet. Oudenaarde kwam maar zelden in onze 16 meter en als het dat deed was het met wat Leedse hulp. Dat de ruststand maar 1-0 was, was eigenlijk een vertekening van het spelbeeld. Lede vatte ook de tweede helft snedig aan en Oudenaarde moest al na 3 minuten aan de noodrem hangen met een nieuwe strafschop tot gevolg. 2-0 en wedstrijd gedaan? Toch niet, de wedstrijd werd slordiger en de concentratie verminderde. Het tempo zakte en Oudenaarde kwam terug in de wedstrijd maar kon Lede nooit echt bedreigen. De tweede helft leverde wel meer doelpunten op maar het voetbalniveau kwam nooit meer in de buurt van de eerste helft. Heugelijk was nog dat Axel terug is na een paar weken kwetsuurleed. Eindstand 4-2, opdracht geslaagd.
Tactiek is niet je man uitschakelen of zo. Nee, het is weten waar je mee bezig bent.
Iedereen kan leren, elke dag opnieuw. Ook van onze gasten zien we af en toe nog dat ze de verkeerde keuze maken. Met de hulp en de aanwijzingen van onze coach zullen ze ook op dat vlak beter worden dit seizoen.
Twee maanden ver in de kompetitie en het aantal 'pageviews' staat op 2000. Toch wel een mooi resultaat en een bevestiging dat de blog druk bezocht blijft worden. Om het geheel nog aantrekkelijker en interactiever te maken kunnen wel nog nieuwe initiatieven opgezet worden. Heb je ergens iets interessant gevonden, meld het dan door een bericht na te laten op het gastenboek of een bericht te sturen via de link kvcike die je onder elk bericht vindt. We vermelden het graag op de blog zodat iedereen kan meegenieten van je vondst. Klik op de bijgevoegde grafiek om te zien hoeveel pageviews en bezoeker per dag in oktober de blog bezochten. Alvast bedankt voor uw warme belangstelling.
Morgen woensdag spelen de U17 vriendschappelijk tegen Liedekerke. Uw reporter kan door buitenlandse verplichtingen niet aanwezig zijn. Hij hangt ergens tussen de wijnranken in de buurt van Reims. Heb je zin om een kort verslagje te schrijven van de wedstrijd, stuur het dan via kvcike en het wordt zeker on line gezet.
Het zal voor sommigen van onze jongens een beetje als thuiskomen aangevoeld hebben gisteren in het Marcel De Kerpel complex aan de Massemsesteenweg. Maar tegelijk brandde de ambitie om juist daar een prestatie neer te zetten. Puntenverlies in Wetteren kon voor bovenvermelde jongens absoluut niet, ook al ging het om een wedstrijd van nummer één tegen nummer achttien. Heel wat spelers zijn tevens ex-ploegmakkers en voor die jongens was de motivatie dan ook groot. In deze provinciale reeks kan je bovendien nooit met onderschatting aan de wedstrijd beginnen. Ik geloof ook niet dat dat gisteren het geval was. Toch was al snel duidelijk dat Wetteren een moeilijk te bespelen ploeg is. Het kleine veld speelde in hun voordeel omdat ze de ruimtes makkelijk dicht konden houden en we kwamen dan ook maar moeilijk los op onze flanken. Door een korte dekking kreeg onze aanval maar matig grip op de bal. Het middenveld van de rood-groenen was zeer ijverig waardoor de tweede bal vaak voor Wetteren was en onze driehoek uit elkaar leek te vallen. Halfweg de eerste helft was het veldoverwicht voor de thuisploeg en kwamen ze met een paar vrije trappen steeds meer aandringen. Toch kwam Lede op voorsprong nadat een hoekschop slecht ontzet werd. Ja, je zag de opluchting op de gezichten van onze jongens. Ook zij hadden Wetteren niet zo sterk verwacht. En dat werd als snel bevestigd toen Wetteren met een verrassend afstandschot de bordjes in evenwicht bracht. Twee strafschoppen zorgden voor een 2-2 ruststand. Mentaal staan onze jongens sterk. Dat mochten we al een paar keer meemaken en ook nu weer was er geen aarzeling noch paniek. De tweede helft werd goed aangevat en Lede bleef de voetballende oplossing zoeken. Het Wetterse middenveld moest steeds meer en meer meters laten vallen en kon minder en minder de duels in zijn voordeel beslechten. Lede bleef de concentratie behouden en kwam steeds scherper in de duels; er waren er een paar pittige bij. Bij 2-4 brak de veer bij de thuisploeg en in het slot liepen onze jongens nog uit tot 2-6. Wie echter nog steeds denkt dat de Wetterse jongens van trainer Mario B de kneusjes van deze reeks zijn, heeft het mis. Zij gaan zeker nog voor verrassingen zorgen dit seizoen.
Zinderend! Dat is het woord dat spontaan bij me opkwam tijdens de eerste helft. De supporters en sympathisanten werden alweer vergast op een spektakelrijke wedstrijd. Zeker de eerste helft was meer dan het bekijken waard. Twee teams die voluit de aanval kozen, een hoog tempo ontwikkelden en geen kick en rush voetbal speelden. We kunnen als toeschouwer alleen maar dankbaar zijn dat we nu al weken aan een stuk dit soort voetbal voorgeschoteld krijgen. 1-0 / 1-1 / 2-1 / 2-2 Lede klom telkens op voorsprong maar de reactie van Lovendegem was gevat. Met snedig en goed voetbal kwamen ze telkens opnieuw langszij. "We hadden twee goals meer moeten hebben." hoorde je aan de kant van Lovendegem. Diezelfde boodschap was echter ook te horen aan de kant van Lede. In alle neutraliteit kan ik alleen maar besluiten dat beide ploegen echt aan elkaar gewaagd waren en de ruststand een correcte weergave was. De vraag aan de rust was dan ook wie van beide ploegen het langst het hoge ritme zou blijven aanhouden. Het antwoord was al snel duidelijk. Het was Lede dat een hoog tempo bleef ontwikkelen. Lovendegem moest achteruit en dat leverde groen-wit een reeks hoekschoppen op waaruit een nieuwe voorsprong voortvloeide (3-2). Iedereen, inclusief de spelers, leek evenwel te beseffen dat dit ene goaltje meer onvoldoende zou zijn tegen dit Lovendegem. Onze jongens bleven dan ook resoluut de aanval kiezen en de snelheid van onze spitsen was bij wijlen een gesel voor de bezoekende verdediging. Een fout in de 16 was bijna onvermijdelijk en de strafschop werd feilloos omgezet (4-2). Ons ploegje zit duidelijk in een positieve ontwikkelingsfase en er was zelf wat ruimte voor experimenten. De opdracht om het slot van de wedstrijd gecontroleerd uit te voetballen verliep nog niet helemaal naar wens (4-3; door een mooie droge knal vanop 18 m) maar het feit dat we dit kunnen uitproberen tegen een goede tegenstander als Lovendegem is al positief op zich.
Tot slot nog even herinneren aan het Cruijfje van afgelopen week, het trainingswerk goed onderhouden en we zijn klaar voor een reeks topaffiches in november en december.
