Onze tweede uitmatch van het seizoen bracht ons naar de carolo's van Charleroi die thuis altijd wel wat meer kunnen.
Een verwittigd man is er twee waard. Dit was een boodschap die bij de spelers goed aangekomen was want van meet af aan namen we het heft in handen.
Na een eerste vroege waarschuwing in de wedstrijd was het enkele minuten later al raak.
Thibault bediende Jason en die werkte beheerst af. Een minuut later konden we bijna onze voorsprong al verdubbelen maar Thibault werd onterecht door de man in het zwart afgefloten voor buitenspel. De rest van de partij floot hij anders wel vlekkeloos.
We bleven heer en meester en het was wachten op een tweede goal. Die kwam er ook na een mooie pas van Emile binnendoor naar Lennart die een mooie lob in petto had om de keeper te verslaan.
Na de tweede goal verwaterde het spel een beetje en dit was meteen het sein voor de thuisploeg om wat beter in de match te komen. Wij konden de bal niet goed meer in de ploeg houden. Als we die dan al hadden, liepen we er te lang mee zodat balverlies het gevolg was.
Grote kansen leverde dit echter niet op voor Charleroi maar toch moest de doelpaal eens onze bondgenoot zijn na een shot vanuit de tweede lijn.
De tweede helft begon gelijk op maar toch wisten we de voorsprong uit te breiden. Na stevig doorzetten van Sven werd Engelbert bereikt en die schotelde Jason z'n tweede van de morgen voor.
Wedstrijd gespeeld zou je dan denken, maar daar dachten we blijkbaar zelf anders over want na onnodig balverlies kon Charleroi scoren.
De goal gaf de thuisploeg weer hoop en we moesten terug. Er was zelfs een hele goeie redding nodig van Bram om de aansluitingstreffer te voorkomen.
We knokten ons terug in de wedstrijd en Jason zorgde met z'n derde goal voor de geruststellende voorsprong.
Proficiat aan alle spelers met deze verdiende overwinning, maar wel met de voetjes op de grond blijven.
