Na de onverwachte nederlaag in Knokke, 2 vrije weekends en veel trainingsarbeid ontvingen we vandaag de Poperingse keikoppen. We hadden nog iets recht te zetten tegen een ploeg die de smaak van de nederlaag dit seizoen nog niet geproefd had. Ze hadden ons immers in de heenmatch met een 5-1 pandoering uit onze roes van onoverwinnelijkheid gehaald na 4 clean sheets. Met enige vertraging wegens scheids te laat op het appèl werd er afgetrapt onder een aangenaam zonnetje. Die stagair-scheids liet zich al in de aanvangsfase opmerken met een onterechte strafschop in ons voordeel maar onze kapitein wou het vergiftigd geschenk niet en trapte naast. De eerste helft bracht ons verder prima voetbal met kansen langs weerszijden maar toch bereikten we de rust met een brilscore. Trainer Sven gaf aan verder goed druk te blijven zetten en er zich zo zeker nog kansen zouden aandienen want hun centraal trio evenals hun 2 aalvlugge mini-spitsen acteerden niet zo sterk als voorheen. En zo geschiedde :

Op een strak schot van Mattice loste de keepster de bal en een goedgevolgde Joachim was er als de kippen bij om de score te openen. Poperinge was niet van slag en bleef verder goed meevoetballen maar moest zich toch een 2de keer gewonnen geven toen Thibault de bal aflegde tot bij Stijn die beheerst afwerkte. Met een zijwaartse volley maakte Joachim er vervolgens 3-0 van; een doelpunt om in te kaderen trouwens!! De 4-0 werd onbegrijpelijk gemist en keeper Robbe bracht nog even spanning in het wedstrijdeinde. Uitblinkers van dienst : Stijn+Gilles en ook… de scheids (maar dan in negatieve zin). Op naar de play-offs waarin we mogen dromen van de kampioenstitel : we moeten van niemand bang zijn en uitgaan van onze eigen sterkte !! geloof in jullie zelf en speel met volle overgave.

Wim Madou

Na een 9 op 9 reisden we vertrouwensvol af naar het mondaine Knokse ku(n)stgras om er onze volgende overwinning binnen te rijven; ook al moesten we hierbij een 4-tal basisspelers missen. Helaas liet de opwarming niet veel goeds voorspellen en gaf onze ploeg ook niet thuis tijdens zowat de ganse wedstrijd. Wegens een gebrek aan concentratie en gedrevenheid maakten we het onszelf moeilijk tegen een niet eens goed voetballende tegenstander maar die wel de duels won en erin geloofde waardoor wijzelf nooit in ons gebruikelijke spel kwamen. De bal in de ploeg houden en snel laten rondgaan lukte ons amper en veel ingespeelde passes kwamen niet toe. Kwamen we dan toch eens in de 16 dan was er de besluiteloosheid en wat ongeluk…; logisch dus dat we op achterstand kwamen en tot overmaat van ramp met een kwakkel van een scheids terecht het onderspit moesten delven; meer dan een eerreddend doelpunt van Mattice Dekimpe zat er niet in. Eervolle vermelding evenwel voor Brooklyn voor zijn invalbeurt op de 5-positie. Elk seizoen heb je wel zo’n wedstrijd waarvan je achteraf denkt : slechter kon niet; wel die hebben we dan hopelijk al achter de rug. Een non-event dus om vlug uit de koppekes te deleten en met goede moed een weekje trainen om dan rode lantaarn Varsenare partij te geven op Schiervelde.

Wim Madou

1^ste wedstrijd na de ‘euh..winter?’stop en meteen een lastige verplaatsing naar Avelgem op ons bord; de enige ploeg totdusver die ons op Schiervelde punten wist te ontfutselen(1-2 verlies) na een mindere, wat ongelukkige prestatie van onze jongens. We hadden dus nog een eitje te pellen met de roodblauwen aan de voet van de Kluis. Keeper Robbe viel tijdens de opwarming helaas uit wegens blessure en werd vervangen door… Joachim. De spelers bleken alvast heel gretig voor aanvang en na een verstandige kantwissel (vanwege de laagstaande zon)bij de toss van onze kapitein namen we van meetafaan stevig de touwtjes in handen : er werd hoog druk gezet, goed gecombineerd, snel omgeschakeld en de wil om (duels) te winnen was duidelijk aanwezig en dit alles in een goede organisatie. Die gedrevenheid resulteerde in een resem kansen en hoekschoppen die ons na een 20-tal min reeds een 0-4 bonus opleverde via Robbe Demets, Robbe Demunck, Mathis en Tibo Herman(met gevoel binnengekopt!!). We noteren ook nog de prima kopbal van Mathis op de deklat na hoekschop. Avelgem kwam slechts sporadisch op onze helft aan voetballen toe. Veel brandstof verbruikt op een zwaar veld eistte zijn tol uiteraard en net voor de rust gaven we wat meer ruimte weg achteraan. Avelgem kwam opzetten en na mistasten in onze verdediging wisten ze alsnog tegen te scoren. De 2^de helft was van een iets minder niveau met meer balverlies in de eigen rangen en Avelgem dat geregeld snel uitbrak via hun aalvlugge 11-speler. Helaas stootte hij telkens op onze coole doelman die goed stond opgesteld. Robbe Demuynck werd diep gestuurd en zag zijn voorzet/schot vanuit een heel scherpe hoek toch voorbij de verraste keeper binnengaan. Na geharrewar net binnen onze zestien lukte de thuisploeg een 2^de treffer via terechte strafschop. Robbe Demets prikte eizona zijn 2^de maar trof het doelkader. Tibo Herman lukte wel zijn 2^e doelpunt via Gilles en had er ook nog een derde moeten scoren op aangeven van Yarrik maar niettemin gingen we handjes schudden bij een 2-6 eindstand. Veel spelers haalden vandaag een vrij degelijk niveau olv de immer hardwerkende kapitein Tibo en handlanger Mathis maar uitblinker van dienst was onze gelegenheidsdoelman JOACHIM die bijna iedereen verbaasde met een prestatie om U tegen te zeggen.