Ik weet ook wel dat het 140 km is met de wagen, en dat ik daar niet zal geraken weet ik ook. Waar zal ik geraken? We zullen wel zien.

Draaien en keren, op en neer, maar ik moest zonder tunnels waar ik niet door mocht buiten Bergen zien te geraken. Ook het drukke verkeer was een gevaar. Dat dacht ik, ze zijn zo oplettend en geduldig dat ik mijn eigen ritme kan gaan.

Op zoek naar de 7. Dat is de 'toeristische' baan naar Voss toe.

Op de 585, staat er een stavkirke,  van fantoft.

Whaaaaaauw,  wat een prachtige kirke. Wel een kleintje maar voor de eerste te zijn die ik tegen kom mag ze gezien worden. 60 Kr ingang. Op zich niet veel maar er viel niet zo veel te zien. Ze is heel mooi, zowel van binnen als van buiten. En wij verder.

Onderweg zegt mijn gps, links af, ik volg hem. Op de kaart gekeken liep dat baantje langs meren. Na zo'n 20 mocht ik niet meer door, een barrière. Wat nu? Ik vraag aan een man die zijn gras aan het maaien was, hoe en wat het was. Ja man, je moet terugkeren.  Helemaal van waar je gekomen bent. Dat meen je niet.... toch wel. Allé, terug. Een geluk dat de meeste km nu naar beneden gaan. Als een vallende ster ben ik naar beneden gedaald. Langs deze weg, van Haga naar Kvitingen, daar heb je een pracht van een waterval en verschillende meren. Je moet er wel tot 1000m klimmen, en weer dalen hahaha.

Verder op de 7 heb je ook een mooie waterval, in Eikendalen.

Na een tochtje van iets meer dan 100km kreeg ik op mijn rechter zijde een Hytter,  stooooop,  gelukkig kwamen daar mensen toe die mij de sleutel hebben gegeven, eindelijk een douche hé en een bed zzzzzzzzzzzzz.