zondag 28/06/09 6h25: D-Day voor mij en 2548 andere starters op de beach in Nice. De rust is er, maar toch stroomt de adrenaline
. Na een perfecte voorbereiding en rustige tapering moest hier iets rechtgezet worden...

6h30 bang daar gaan we. 3.8 km swim in de zee. Op de grens van de -55min en -1h06 op de eertste rij gestart. Bedoeling was direct iets naar _link_s in de voeten van de laatste 55 min te gaan. Tot boei 2 (1200m) geen enkele klop gegeven of gekregen, mooi binnenkant en in de voeten van een voor mij gekende female-pro. Goe begonnen dus. In het terugkomen de richting wat kwijt, beginnen slalommen, zweet in de ogen (zo'n zwemmasker niet aan te raden indien te warm!!!)en vloeken want de goei groep "weg". Bon, beginnen vechten en doen en na 1h03 als 338 terug aan wal. amai toch wel trager als verwacht, later blijkt dat iedereen nogal traag heeft gezwommen. Als je ziet op welke professionele manier de boeien geplaatst worden begrijp je dit wel.. achteraf gezien dat die fpro 1h00 rond gezommen heeft...Wissel is niet mijn ding, doe ik rustig en ook te merken in de tijd achteraf.

fietsje op en het zeer goed gekende parcours van 180 km (ik heb er 173 op mijn tellerke achteraf) afhaspelen nu. Direct besefte ik dat er veeeel volk rond mij zat en het niveau met de jaren stijgt. Niet naar anderen kijken, hartslag-trapfrequentie-voedingsplan volgen is de boodschap. Seppe passeert me al na 4 km fietsen. Ik dacht al dat hij al voor mij kon zijn, dus nog zo slecht niet dus...
Zoveel fietsers,indrukwekkende en klojo's,gezien, je houd het niet voor mogelijk. Bij de indrukwekkende is zeker igor te rekenen die me op de klim "voorbijstoof". Enkele woorden gewisseld en byby Igor. Goe bezig, maar goe genoeg?? . Na 5h38 en als 334 terug de wisselzone in. 2 minuutjes sneller dan 2 jaar geleden. Voor iemand die ouder wordt en het nu als full-time werkende mens heeft moeten klaren niet slecht (ne keer klagen mag toch ook hé ). De beentjes voelden frisser aan dan 2 jaar geleden.

Nu nog als afsluiter een marathon lopen op een saai en heet parcours, 4 rondjes van 10.6 kilometer heen en terug op de promenade. Mentale indeling is hier belangrijk...Had me voorgenomen per ronde niet sneller dan 50 minuten te lopen, elke bevoorrading (6 per ronde) goed te drinken en op geplande tijdstippen te eten. Ronde 1 47'38" en ingehouden. Goe begonnen en de seppe en Igor "getraceerd". Ver voor mij maar ik wou zien dat ze niet van mij uitliepen en ook zeker niet verzwakten. Telkens we elkander kruisten een handklap en "komaan man". Dit deed deugd. Ik was al verder dan 2 jaar geleden en even kwamen er al tranen in de ogen als ik daaraan dacht. Komaan we zijn er nog niet, de zware ronden komen nog!! Ronde 2 zelfde afstand op igor en seppe, en voel me goed!!! Inhouden!!! Is nog ver...52 minuutjes. oei toch wat traag. ronde 3 ging de hartslag naar beneden tov van het gevoel, dan weet je dat het verval zich stilaan inzet en het bougieken stilaan uitgaat. Ok zolang dit maar niet voor km 40 is ... Ging al wat moeizamer maar ik merkte dat dit bij iedereen, ook seppe en igor, zo was. 55 minuutjes, valt nog mee...De laatste ronde was voor mij zalig. Ik wist dat ik ging finishen, niets meer te verliezen had dus waarom nog zwaar afzien. Genieten heb ik daar gedaan en de seppe en igor oppeppen. Zij konden misschien nog strijden voor hawaii plaatsen... Ondertussen ook ploegmaat Dirk en rookie Hugues bezig gezien, ja ieder van ons was goe bezig. De laatste meters, ja kijk naar de foto... Finishen, manman daar gaat wat door je heen... Uiteindelijk 214de op 2330 finishers en 34 ste in mijn age groep. 16 de belg op 118 gefinished. Maar wath the fuck, daar gaat het niet om...

Zelf nu na een week leef ik nog op de boost die dit me gegeven heeft.

Dank aan mijn gezin, zonder wie dit allemaal niet kan!! Mijn trainingsmakkers, voor alle mooie momenten. Mijn werkcollega's, die een wierdo moeten verdragen. En de supporters en vrienden, voor de relativerende babbels.

Een ervaren, maar toch steeds opnieuw gebeten, MTT atleetje. Dit was niet mijn laatste IM, zeker niet!!