De rit naar Larkollen werd onze laatste met eindpunt in Noorwegen. Hoewel alle weerberichten regen aankondigden, konden we onze bagage droog op de motor binden. Dat scheelde alweer een stuk. De dame des huizes kwam nog uitgebreid afscheid nemen en dan gingen we op weg.  Nog één keer de berg op en af en toen begon het landschap langzaam te veranderen. Het werd niet vlak, dat zie je in Noorwegen eigenlijk nooit maar de hoogten werden minder hoog en de bochten minder scherp. Het eerste half uur bleef het droog. Daarna begon het zachtjes te regenen. Als je echter een paar uur door een zachte regen moet …. Inderdaad …. Ben je toch nat.

De wind begon weer harder te waaien zodra we in de kuststreek kwamen. Een lange ferry-tocht scheidde ons nog van het einddoel Larkollen (een kustplaats niet  zo ver van Oslo). Toen we goed en wel op de boot stonden, stopte de regen.  Een half uur overtocht en nog een half uur motorrijden later waren we helemaal opgedroogd.

Larkollen is een kuststadje dat een beetje een vervallen indruk laat. Het kuststrand lijkt op dat van Bretagne met heel wat rotsen, zand, zeilbootjes, motorboten (klein en groot).

Ze wisten dat we kwamen, vlak voor het hotel stond een massa volk aan beide zijden van de weg te juichen. Dit hadden we niet verwacht. Bleek natuurlijk dat het niet voor ons was dat al dat volk op de weg stond maar om te supporteren voor de plaatselijke zeepkistenrace.

We hebben dan maar snel onze zeepkisten geparkeerd, de bagage naar binnen gebracht en nog een wandeling gemaakt langs de pier.

Einde van onze tocht door Noorwegen en dus tijd voor een terugblik. Als motorrijder ben je in Noorwegen op de relatief smalle wegen duidelijk in het voordeel. Je ziet heel veel, hebt weinig wachttijden en kan met alle zintuigen ten volle alle indrukken absorberen.  We proberen voor onszelf een voorkeur regio te bepalen maar dit is niet eenvoudig. Heel wat regio’s die we doorkruisten hadden eigenschappen die ons er terug naartoe zouden bewegen.  Noorwegen is een één woord prachtig.

Inmiddels werd het 20 juli en dus tijd voor de rit naar Göteborg. Hoewel zo’n laatste rit altijd wat triests in zich heeft, werd het toch nog een supermooie dag. De zon stond helemaal aan onze kant en de gekozen wegen waren heel prettig te berijden. Netjes op tijd kwamen we aan op de Stena Germanica, de loopbrug naar dek 5 zag er dit keer veel minder schrikwekkend uit. We hebben de voorbije weken andere dingen gedaan ! En hiermee eindigt dan het stukje hoge Noorden. Nog 2 dagen autoweg in Duitsland, Nederland en België scheiden ons van de kids en thuis.

Mooiste momenten : het bochtjes rijden, de prachtige routes die ons elke dag waren voorgekauwd door Scandinavian Tours, ons verblijf in Folldal (de charmes van het hotel, de uitbaters en de fantastische keuken), de dagtochten die ons de kans gaven de streek iets meer in detail te bezoeken,  de uitdagingen, de sneeuw, … kortom …. Een heel mooie reis.

Mindere momenten :  af en toe de wel heel strakke wind, sommige afschuwelijk akelige tunnels (heel slecht tot helemaal niet verlicht), de prijs van de wijn (maar we hebben er geen fles minder om gedronken ’s avonds)

Als we donderdag in Brussel aankomen, zullen we meer dan 4000 km op de teller staan hebben. En behalve misschien de lange rit op de autostrade in Duitsland, wil ik ze allemaal opnieuw rijden.

Bedankt Linda en Rienk van Scandinavian Tours. Het was een toffe ervaring waar we nog lang zullen op terugkijken.

Bijlagen:
IMG_6358.JPG (2.4 MB)