Zondag, 29/3 De cirkel is rond. We zijn terug waar we vertrokken zijn vorige week. Vandaag stond er een lange rit van Ayers Rock naar Alice Springs op het programma langs de "highway". Dit is gewoon een geasfalteerde tweevaksbaan waar je 110 of 130 per uur mag rijden. Deze morgen nog onze verplaatste helikoptervlucht boven het gebied van Uluru en de Olga's gehad. Gewoon schitterend. Op die manier heb je een totaal zicht op het resort en op de rotsformaties. Pa, ter info: de heli was een Raven I (type RT44). Misschien zegt dit je wel iets. Rond half 10 dan en route naar Alice. Onderweg is er niets, maar dan ook niets te zien. Enkel 3 "Raststatten" die volgens ons in de tijd zijn blijven stilstaan. Een benzinepomp met slot met een barak waar je iets kan kopen om te drinken en in een annex buiten een plasje kan doen. Voor het aantal toeristenbussen die er passeren en stoppen zou het toch iets beter uitgerust kunnen zijn. Misschien is dit voor de toekomst. Op het hele traject (440 Km) hebben we geen enkele kangoeroe, koe, paard of kameel gezien. Nochtans leven deze hier massaal in het wild. Rustige namiddag verder in Alice Springs en valiezen "vluchtklaar" gemaakt. Tot de volgende, vanuit Melbourne of omgeving,
Zaterdag 28/3 Vandaag vroeg uit de veren om te wandelen aan de Rock. De wandeling startte om 08.00 u 's morgens met een Ranger die de nodige uitleg gaf, zowel over de gewoonten en de cultuur van de Aboriginals die hier duizenden jaren geleden woonden. Hij vertelde over de overlevingspraktijken en de mythes die de Aboriginals aan Uluru verbonden. De temperatuur was zalig (25gr) en bovendien wandelden we aan de schaduwzijde en was er een lichte bries. Zeer interessant. Tegen 11.25 u. zouden we aan ons hotel worden opgepikt door de helikopterpiloot voor de vlucht. Toen hij aankwam vertelde hij ons dat er zeer slechte zichtbaarheid was (het was "hazy") en hij stelde zelf voor om de vlucht te verplaatsen naar morgenvroeg. Voor ons ging dat en we doen die dus morgen. Na de lunch vertrokken naar de Olga's, een rotsformatie van 36 toppen op 50 Km van hier. Ook zeer overweldigend als je dichterbij komt. De 2 wandelingen die je er kon doen waren gesloten wegens te veel wind en te hoge temperatuur. Indien het meer dan 36gr is worden alle wandelingen afgelast.We hebben wel mooie foto's kunnen trekken. Op de terugweg zijn we nog eens binnengewipt in het Aboriginal Culture House. Verder was het een rustige avond met een buffet in het hotel. Via mail terug contact opgenomen met Keith en Kaye bij wie we in Sydney zullen logeren. We kijken er naar uit om hen terug te zien.
3e dag Red Center: Kings Canyon - Uluru (of Ayers Rock) (305 Km)
Vrijdag 27/3 Weer een stralende dag met een lange rit. Onderweg is er deze keer niets te zien. Het landschap was min of meer vlak met lage begroeiing. Op 100 Km van de eindbestemming dook plots uit het niets Mount Connor op, een meer dan 800 meter hoge tafelberg. De highway was deze keer goed berijdbaar. Tegen 13.00 u waren we in Ayers Rock Resort. Mijn eerste bekommernis was het reservewiel laten herstellen. Dat kon gelukkig in "de" plaatselijke garage. Het resort is in feite een klein dorp. Het is puur om toeristische redenen opgebouwd, maar je vindt er alles. Er wonen zo'n 900 mensen permanent en in het hoogseizoen, dat hier langzaamaan begint, 1200 tot 1300 man. De aanblik van de Ayers Rock is overweldigend. Rond 17.00 u zijn we toch nog eens tot daar gereden (20 Km ver) en hebben een bezoek gebracht aan het Aboriginal Cultureel Centrum. Iets na 18.00 u hadden we ons dan "geplaceerd" op de car parking voor de sunset view. Die vond om 18.50 plaats. Mooi kleurenspel. Goed 20 Min na zonsondergang is het hier ook pikdonker. Geen lichtpollutie en dus een heldere en prachtige sterrenhemel. Deze avond hebben we voor het eerst buiten gegeten. Het aangenaam briesje was welkom. Ook deze foto's later.
Red Center dag 2: Glen Helen - Kings Canyon (357 Km)
Donderdag 26/3 Onze 2e dag in het warme centrum. Gelukkig koelt het 's nachts toch een beetje af, tot 25 gr. Bij vertrek rond 9 u was het alweer 29gr, het zou een lange rit over slechte wegen worden. Dat wisten we, maar zo slecht hadden we niet verwacht. 156 Km over "gravel road", naar kings Canyon. Met als gevolg 1 niet te repareren platte band na 110 Km op stenen, zand en kleine rotsen. Alles was aanwezig om het wiel te wisselen, dus dat was OK. Maar in de zon met 37 gr. dat was iets anders (+ vliegen). 10 Min later waren we alweer op weg. In die 10 Min hebben we geen kat gezien. Alles werd echter weer goed gemaakt door een blik op Kings Canyon, een massa rotsen die plots uit het niets oprijzen. Het spel van de zon op de rode zandsteen is onwerkelijk en ook de zonsondergang sloeg ons met verwondering. Ons logement in Kings Canyon Resort kan je niet vergelijken met de "hut" van gisteren.
1e dag Red Center: Alice Springs-Glen Helen (132 Km)
Eindelijk aan een computer om verslag te geven
Het beloofde een "mooie" dag te worden. De Australische Frank Deboosere voorspelde 38gr, maar ik kan jullie nu reeds zeggen, dat hebben we niet gehaald, 37gr was het Max. De rit naar Glen Helen loopt dwars door het West McDonnell National Park. Wij hadden het idee dat we hier alleen waren. Op de weg kom je soms 15 Min lang geen enkele auto tegen, op de stopplaatsen met bezienswaardigheden zag je natuurlijk wel nog toeristen. Welke prachtige gezichten hebben we gezien? Simpsons Gap, een nauwe kloof tussen 2 bergen, waar ook de rotswallabies leven. Normaal zijn deze overdag niet te zien (nachtdieren), maar wij hebben er toch 1 gespot. Rond de middag stonden we in Standley Chasm, een nog nauwere kloof die door de stand van de zon helemaal oranje was. Prachtig! Je moest er wel 1 Km voor wandelen, in 36 gr, maar het loonde wel de moeite. Enkele Km verder konden we dan een frisse duik nemen in Ellery Creek Big Hole. Een natuurlijke kreek met niet al te proper water, maar wel lekker afkoelend. Onze laatste stop was bij Serpentine Gorge. Nog een zeer mooie kloof op onze route, maar een echte calvarietocht om er te geraken, het was ondertussen 37 gr. We moesten 1,3 Km stappen over rotsen om er te geraken en we werden door zwermen agressieve vliegen aangevallen. Gelukkig hadden we het meest onmisbare voorwerp bij: een hoed met brede rand met daarover een vliegennet. (bedankt Nanou voor deze geweldige tip). Terug in de auto was onze airco de redding. Goed 35 Km verder was dan het Glen Helen resort waar we de nacht doorbrachten. Stel er u niet te veel van voor, we hadden een bed, badkamer en een frigo. Dat was het. Het avondeten was er echter zeer smakelijk (kangoeroe).
PS 1. Het water uit de koude kraan was warm genoeg om te douchen 2. Wie Hilde iets beter kent, zal wel verwonderd zijn als ik jullie vertel dat om 22.00 u het licht uit was. Slaapwel
Op deze PC kunnen we geen foto's downloaden vanop het fototoestel. Die heb je dus nog te goed
"Hier is het nu Do avond 20.00 u. We zitten nu in Kings Canyon. Het
is moeilijk om onze blog onderweg bij te werken. Gisteren hadden we
geen internet en vandaag is er 1 computer en er staan veel mensen te
wachten. met ons alles goed. Links rijden lukt zeer goed. Vandaag 156
Km op onverharde wegen gereden en pech natuurlijk: platte band. In 37
gr heb ik voor het eerst een wiel vervangen. Morgen mogen we de auto
omwisselen in Ayers Rock, want het reserve wiel kunnen ze hier nergens
repareren. Verder zijn we gezond, geen verbrande lichaamsdelen, we slapen goed, eten is lekker. We zullen proberen om morgen iets meer te vertellen via onze blog."
Vandaag dinsdag 24/3 zijn we om 10.20 u plaatselijke tijd (Gent 01.50u - Hobart 11.50u) geland in Alice Springs. Bij de landing hadden we een prachtig zicht op de rode woestijn. Inderdaad, alles is rood. Maar, man, man, man, niet te doen die warmte en de agressieve vliegen. Vandaag 33gr en bewolkt, morgen voorspellen ze 38 gr. Eerst onze huurauto opgepikt in de luchthaven en dan naar het stadje gereden om in te checken in het hotel. De luchthaven ligt op 10 Km van het centrum. Deze keer hebben we een nieuwe Toyota Rav4, vierwiel aangedreven, rijdt zeer goed. In de namiddag hebben we eerst iets gegeten in het plaatselijke shopping center en nadien het stadje wat verkend. Wat ons direct opviel zijn de aboriginals die hier in ons ogen "rondhangen". Ze kennen precies niet de basishygiene die voor ons standaard is. We weten niet waarvan ze leven, het zien er toch arme mensen uit hoor. Ook een bezoek gebracht aan de Royal Flying doctor's Service. Die is hier verantwoordelijk voor zo'n 36.000 mensen die in een straal van 600 Km wonen en voor 90 procent bestaan uit aboriginals. (zie foto) Nadien in het tourist information center een helikopter vlucht van 30 Min geboekt voor zaterdag over Ayers Rock en The Olga's. Groetjes en tot later
Juist 08.00u hier in Melbourne. We zijn juist geland vanuit Hobart op weg naar Alice Springs. Korte vlucht van 55 minuten, dus rap een dutje gedaan want om half vijf opstaan was toch wel vroeg. Nanou en Francis, van hieruit nogmaals bedankt voor de fantastische week.
Maandag 23/3, Dit is de laatste maal dat we de blok kunnen bijwerken vanuit Tasmanië. We hebben hier een schitterende week beleefd. De natuur is echt onbeschrijfelijk. Vandaag nog Bruny Island bezocht waar zich ook één van de nationale parken bevindt. Nanou heeft ons (nog maar eens) gevoerd en we hebben samen de ferry naar het eiland genomen. Daar hadden we een boottocht (met een speedboat) geboekt en zijn we tot aan het uiterste zuiden van Tasmanië gevaren. Onderweg meerdere cliffs en bezienswaardigheden gezien. Het begon met "pinguin island", nadien meerdere scholen dolfijnen die naast onze boot kwamen zwemmen, grote groepen zeehonden die op enkele kleine eilandjes lagen te zonnen en, bij onze terugkeer, albatrossen en diverse andere vogels. Toen de boottocht afgelopen was stond Nanou ons op te wachten en heeft ze ons nog tot het meest zuidelijke punt op het land gevoerd en vandaar verder terug naar het Noorden waar we de broedplaatsen van de pinguins hebben bezocht. Om half 6 dan de ferry terug genomen naar huis. Nu gaan we onze valiezen maken want morgenvroeg nemen we om 06.00 u. het vliegtuig van uit Hobart om via Melbourne naar Alice Springs te vliegen. Daar begint dan onze tweede etappe: een rondrit rond Alice Springs, Ayers Rock enz. Hopelijk kunnen we van ginder uit nog onze blog bijwerken.
