dinsdag 17/3 Vandaag de omgeving van Hobart verkend. We hebben Port Arthur bezocht, een historische site waar vroeger de zware criminelen uit Groot-Brittanië en Ierland naar toe werden gebracht. Het is een gevangenis die op een eiland lag en de gevangenen werden er geketend terwijl ze hard moesten werken. Sommigen zaten daar voor de rest van hun leven. Er zijn op een klein eiland naast Port Arthur 1100 gevangenen en personeel begraven over de jaren heen. In 1874 werd de gevangenis definitief gesloten. Een kleine lokale gemeenschap is daar dan nog een tijdje blijven wonen, maar nu is het enkel nog een museum.
Op de terugweg enkele leuke dingen gezien. O.a. een "blowhole", een door de erosie van de oceaan uitgesleten rotsgedeelte waar het water doorheen klotst; een "Tasman Arch" - een natuurlijke "brug" die ook door de erosie door het water is ontstaan; de "Eaglehawk Neck" - een smalle landengte van 110 m breed die het eiland van Port Arthur verbindt met het vasteland.
Morgen gaan we een auto huren en Tasmanië verkennen. Er zijn hier vele natuurparken: meer dan 20% van het land is door de UNESCO als erfgoed erkend. We gaan o.a. Freycinet National Park met het (lokaal) gekende Bluestone Bay beach bezoeken.
Het weer valt best mee. Temperaturen rond de 15°C en zonnig met af en toe wat wolken. Onderweg zien we wel of we nog kunnen bloggen
Maandag 16/3 Eindelijk, na een paar lange vluchten, zijn we geland in Hobart (hoofdstad van Tasmanië). De vlucht van Singapore naar Melbourne verliep vlot. In Melbourne hebben we voor alle veiligheid gewoon alles aangegeven wat moest aangegeven worden (medicijnen, speculoospasta en schoenen waarmee we hebben gestapt want die controleren ze op vuil). Alles verliep vlot bij de douane en om 8.15 lokale tijd opgestegen in Melbourne en om 9.40 u geland in Hobart. Daar stond Nanou ons al op te wachten.
Deze middag met Nanou en Francis iets licht gegeten en in de namiddag heeft Nanou ons het stadje getoond. Er wonen maar zo'n 500.000 mensen in Hobart, echt groot is het dus niet. Er liggen wel enkele bergen vlakbij en van daaruit hadden we een prachtig zicht op de stad. Het weer is een beetje wisselvallig, maar dat is niet zo erg. Rond 16.00 u een kop koffie gedronken aan de haven nadien nog een fikse wandeling gemaakt om niet in te dommelen. Dat is momenteel ons grootste probleem: de slaap. We proberen wakker te blijven tot deze avond zodat we sneller aangepast raken aan het lokale uur.
"Geland in Melbourne. Worden stilaan weer moe. Het is nu 7u20 plaatselijke tijd. Zitten nu op laatste vluchtje, we zullen 35u onderweg geweest zijn als we landen in Hobart."
Het is gelukt !!! We zijn klaar. De valiezen zitten in de auto. Nu nog wachten op Pa om ons naar het station van Merelbeke te brengen. Eenmaal in de trein begint onze vakantie.Als we bij Nanou zijn zal het eerstvolgende verslagje wel volgen. Tot later en een dikke kus voor iedereen.
PS: Henk, tot ergens in mei, wees voorzichtig ginder in Libanon!!!
Het wordt stilaan realiteit.Ik (Hilde) word stilaan een stress-konijn, nog zoveel te doen en nog zo weinig tijd over. Het zal weinig slapen worden maar slapen kunnen we dan wel in het vliegtuig.
dinsdag 17/3
 "Very Happy"){kind=icon}
