hello
vandaag opgestaan met de gedachte, kuisdag vandaag. Eerst de badkamer gekuist met henkel producten en dan op zoektocht gegaan achter stofzuiger en nog steeds niet gevonden. Mijn kamer lijkt na mijn kuis advontuur veel groter:p

Als dat nog niet genoeg was had ik ook de drang om eens proberen te wassen. Wol, kousen enz:p
Het wassen, dat was geen probleem, maar het drogen....
Had ze buiten laten drogen maar er niet aan gedacht dat het vroor buiten. Na ik terug kwam van mijn trip in de sneeuw springen ( er ligt in Malbun, het skigebied genoeg sneeuw op te skieen) was mijn was bevroren. Dan maar de radiator in de badkamer op maximum zetten en de was daar proberen te drogen.

Voor de rest, heb mijn skies al voor het seizoen, nu nog skibotten vinden, mss zal de optie botten kopen de beste zijn.
Verder vanavond volleybal avond gehad, maar dat kon beter. Slechte organisatie dus viel wel wat tegen.
Nu een stapje in dez kleine wereld van Liechtenstein zetten

de groeten
Tomas

het beloven zware weken te worden, slapeloze nachten, want woensdag 28 november heb ik review, met buitenlandse juryleden, waaronder Elia zenghelis. Is enkel een motivatie om nog harder te werken, als je u werk aan zo een persoon kunt voorstellen en erover discusieren.

16-11-2007 om 23:32 geschreven door tomaz  

De Top

Het geschrevene dat diegenen nalieten

Op wie jouw angst zich beroept kan je niet redden;

je bent de anderen niet en je weet je thans

Centrum van het labyrint dat jouw stappen

Vlochten.  Niet de doodsstrijd van Jezus

Noch die van Socrates, noch de sterke gouden

Siddharta die bij het doven van de dag

De dood in een tuin aanvaardde zal je redden.

Stof is ook het woord geschreven door

Jouw hand of uitgesproken door jouw mond.

De Hades kent geen mededogen

En de nacht van God is eindeloos.

Je bent gemaakt van tijd, de onophoudelijke

Tijd. Je bent ieder afzonderlijk moment.

borges

14-11-2007 om 14:57 geschreven door tomaz  

Geen vangnet van het woord hield
de dagen vast. Ik wou en kon, ik zou.
Zo hoort het, dacht ik, zo moet het zijn,
ik hou hem kort, in de lange hete zomer
van zijn namen schrijf ik hem
onwrikbaar en voor altijd dicht.

Argentijn. Blinde pauw. Leeuw
die op zijn ring van ijzer bijt.

Maar niets stond vast, dat zie je
vaker wel. Het woord werd vlees
en plant en bloed. Restant.

De arend verliest de aarde in zijn vlucht.
Al het goede is van niemand en dat is
waarom het ons in boeken toebehoort
die niemand schrijft.

Het geheugen blijft die kleine bultenaar
die in mijn tuin met mij op adem komt.
In het marmer waar de nacht aan knaagt
staat een man weerkaatst die uit niets
bestaat, uit niets dan brand
en boeken opgetrokken is

en waarvan ik weet dat hij het is
die elke morgen weer met zorg
mijn eigen kleren kiest.

14-11-2007 om 14:39 geschreven door tomaz  

12-11-2007 om 00:00 geschreven door tomaz