jaja
ik weet ik
ik besef het
ik ben er mij van bewust
ik heb lange tijd niks laten weten
goeie redenen voor (hoop ik toch)
kzal maar eerst beginnen met mijn reisverslag, of laten we beginnen met de dag ervoor
de presentatie van mijn conceptproject voor inDIA
verbaasd was ik toen de critics mijn project goed vonden, ze vonden het zelf goed gepresenteerd, ik viel als het ware uit de lucht
tuurlijk hadden ze kritiek,
maar terechte kritiek, opbouwende kritiek
kritiek waarmee je u project kunt verbeteren
maar kort samengevat,
mijn reis naar inDIA kon niet beter beginnen, met een goei jury was ik klaar voor wat ongetwijfeld een fantastische studiereis zal worden, zonder kopzorgen over project ( is al mijn derde studiereis in mijn architectuurstudies carriere, toch een van de voordelen, na barcelona, lisboa nu Mumbai)
de reis begon allemaal vrijdagmorgend, ontzettend vroeg, veel te vroeg,
dus ben ik maar niet gaan slapen,
ik was dus al een half wrak nog voor ik moest vertrekken
de reis zou mij eerst van vaduz (liechtenstein) naar feldkirch (oostenrijk) brengen, om vervolgens, naar munchen te rijden met de auto
om daar het vliegtuig te nemen naar parijs, om daar het vliegtuig te nemen naar mumbai
welgeteld 22 uur later was ik in Mumbai aangekomen
twas natuurlijk snachts
gelukkig had ik al wat ervaring met de indiers, dus ik wist ongeveer de prijs voor een taxi rit om mij niet te laten afzetten ( wat met de rest wel gebeurd is:p)
gelukkig konden we snachts al inchecken in de royal bombay yacht club, (jawel, inderdaad, een hele mond vol)
normaal kunde daar als normale sterveling niet logeren, maar via via (ik zeg u, connecties is het belangrijkste wat er is) konden we daar wel logeren
de yacht club was een oud victoriaans hotel gebouwd ten tijde van de engelse overheersing, en vanaf het moment dat je het hotel binnenstapt lijkt het of je nog in de coloniale stijl zit ( de tijd is er dus blijven stilstaan)
ongelofelijk
ik voelde mij er soms echt niet makkelijk bij, maar als je tegen die mensen vriendelijk was, het personeel dat ik belachelijke marinepakjes moest rondlopen, werden zij meer en meer open, zodat ik op het einde terug naar liechtenstein ben vertrokken, met de uitdrukkelijke wens, wanneer ik terugkwam naar mumbai ( wat ik zeker zal doen) ze zeker te komen bezoeken, waarna ze mij overtuigde hoe goed hun vrouw wel kon koken
mumbai
de stad zelf
ik had wederom wat ervaring van india,
na het lezen van maximum city, mumbai, dacht ik terecht te komen in een enorme dense stad,
maar viel dat even tegen
ok, toegeven
het was 10 keer drukker dan in brussel, maar toch heb ik nooit de idee gehad van in een grootstad rond te lopen ( 17 miljoen inwoners in de stad mumbai) en met de regio mumbai ( 60 km diameter) 22 miljoen inwoners
mumbai is wel absoluut een stad vol met contrasten
en contrasten in de puurste zin van het woord
wit-zwart en zwart-wit
overdreven rijkdom en pure armoede lopen hand en hand in mumbai
ook enorm westers georienteerd( indische meisjes in mini rokken vind je denk ik enkel in mumbai) wat genoeg stof leverde voor intressante discussies aan de bar van ons hotel met de overdreve rijken, met een gin-tonic in de hand
overdreven rijkdom, dan spreek ik van flats van 8 miljoen dollar voor amper 350 vierkante meters, die cash betaald worden
en het rare daarvan is, rond dat gebouw, slums, arme mensen die slapen op de straat
groter kan het contrast niet zijn
maar tergelijkertijd ook een zeer leerijke stad, een stad, en bij uitbreiding een land, dat naar mijn bescheiden mening zonder probleem kan overleven zonder de wereld nodig te hebben
dat maakt het ook super intressant,
met 1.3 miljard mensen, vind je altijd wel iemand die dezelfde intresses heeft, of intresse heeft in u architectuur ( en het geld er voor heeft) of voor u product
lanceer eendert wat voor een product in inDIA en je zult zeker een grote afzetmarkt vinden
verder, was het enorm leerijk, om op site visite te gaan, ( een van de opdrachten van de studiereis was het zoeken van een intressante site voor u project is, wat niet makkelijk is met een diameter van 60 km, maar soit) , zien hoe de mensen daar bouwen, totaal verschillend natuurlijk, hoe zij leven, hoe zij architectuur ervaren, en in het algemeen, hoe zij tegenover het leven staan
je gaat met moeite een indier vinden die pessimistisch is over het leven, en zo behulpzaam
ook graag een woordje over het openbaar vervoer
van die gezellige oude engelse bussen waar je moet inspringen en bijgevolg ook vanaf springen, taxis waar enkel nog maar de moter van werkt
ik betwijfel zelf om ze remmen hadden ( ze gebruiken hun toeter, claxon veel liever dan te remmen)
de treinen zijn ook een geval apart
tuurlijk moest ondergetekende dat eens aan de lijven ondervinden
en ik moet het zeggen, in de trein ervaar je de densheid van de indiers, maar ook het vernuf
er zit echt wel een systeem in,( rotatiesysteem om af te stappen)
maar in de trein zit je echt wel dense tegen elkaar
de beste plaatsen zijn dan ook aan de deuren, waar je kunt "genieten" van wat frisse lucht, zolang dat mogelijk is met die vandaag zo hippe smog
natuurlijk was er naast al dat harde werken, en onderdompelen in de cultuur ook wat tijd voor ontspanning
op 1 mei ben ik dan,samen met een paar andere, naar het strand met wuivende palmbomen en cocosnoten gegaan
en genoten van een welverdiende dag van de arbeid
voor de geintresseerden, de temperatuur van het water was 32 graden
net niet te warm
vreemd, of niet,
had ik na mijn terugreis wat problemen met de maag, maar werd goed opgevangen door de mama en de papa, die een weekje vakantie hadden, en die gebruikten om mij te komen bezoeken en mij, het met gezegd worden, eens goed te verwennen
wat ik ook wel nodig had, want van reis thuiskomen,dan wil je toch wel eens iets belgisch hebben, en eens u verhaal kunnen doen in het nederlands, zonder al dat duits
vreemd, of weer ook niet
ik had, heb het gevoel dat ik, meer dan de vorige keer , een cultuurshock heb gehad, maar dan als ik hier terug in liechtenstein was
maar veel tijd om daar over wakker te liggen is er niet, want de realiteit zegt mij dat ik tegen maandag een half boek moet uithebben over het verschijnsel zwischenstadt, dinsdag een examen heb van building mechanical systems en woensdag projectvoorstelling heb ( de zoveelste pin-u^p) van mijn project
en o ja,
daartussen blijk ik ook nog te verjaren,
ik zal dan 19+3 jaar zijn
gegroet
mijn leffe is leeg, dus zal ik maar stoppen mijn schrijven
fotos komen ook nog wel,
gegroet
namasthe
tomas
16-05-2008 om 01:23
geschreven door tomaz 
|
