laat maar komen! Ik ben er helemaal klaar voor. Genoeg eten in de frigo, genoeg drank, genoeg redbull! laat maar komen de drukke dagen
vandaag eens goed gepraat met mijn prof cognitive science of architecture. Hij heeft een beeld van mij "geanalyseerd" over the gap in the landscape en het resultaat was dat ik de exclusief werk. Te veel met emoties, te weinig rationeel. Te veel filosofisch en te weinig pragmatisch.
Nu weet ik tenminste hoe ik mijn project moet voorstellen, eindelijk na meer dan 3 jaar architectuur te hebben gestudeerd, allé dat hoop ik toch. Leg pragmatisch u filosofisch idee uit, vraag mij niet hoe ik het zal doen
Nu maquette uit beton gaan maken, jawel, u leest het goed, beton zal wel nachtwerk worden, maar architectuur is nachtswerk dus whats the problem
hello vandaag opgestaan met de gedachte, kuisdag vandaag. Eerst de badkamer gekuist met henkel producten en dan op zoektocht gegaan achter stofzuiger en nog steeds niet gevonden. Mijn kamer lijkt na mijn kuis advontuur veel groter:p
Als dat nog niet genoeg was had ik ook de drang om eens proberen te wassen. Wol, kousen enz:p Het wassen, dat was geen probleem, maar het drogen.... Had ze buiten laten drogen maar er niet aan gedacht dat het vroor buiten. Na ik terug kwam van mijn trip in de sneeuw springen ( er ligt in Malbun, het skigebied genoeg sneeuw op te skieen) was mijn was bevroren. Dan maar de radiator in de badkamer op maximum zetten en de was daar proberen te drogen.
Voor de rest, heb mijn skies al voor het seizoen, nu nog skibotten vinden, mss zal de optie botten kopen de beste zijn. Verder vanavond volleybal avond gehad, maar dat kon beter. Slechte organisatie dus viel wel wat tegen. Nu een stapje in dez kleine wereld van Liechtenstein zetten
de groeten Tomas
het beloven zware weken te worden, slapeloze nachten, want woensdag 28 november heb ik review, met buitenlandse juryleden, waaronder Elia zenghelis. Is enkel een motivatie om nog harder te werken, als je u werk aan zo een persoon kunt voorstellen en erover discusieren.
gedicht over schrijver Jorges Louis Borge, veelzeggend voor mij
Borges
Geen vangnet van het woord hield de dagen vast. Ik wou en kon, ik zou. Zo hoort het, dacht ik, zo moet het zijn, ik hou hem kort, in de lange hete zomer van zijn namen schrijf ik hem onwrikbaar en voor altijd dicht.
Argentijn. Blinde pauw. Leeuw die op zijn ring van ijzer bijt.
Maar niets stond vast, dat zie je vaker wel. Het woord werd vlees en plant en bloed. Restant.
De arend verliest de aarde in zijn vlucht. Al het goede is van niemand en dat is waarom het ons in boeken toebehoort die niemand schrijft.
Het geheugen blijft die kleine bultenaar die in mijn tuin met mij op adem komt. In het marmer waar de nacht aan knaagt staat een man weerkaatst die uit niets bestaat, uit niets dan brand en boeken opgetrokken is
en waarvan ik weet dat hij het is die elke morgen weer met zorg mijn eigen kleren kiest.
Vandaag weer van 8.30 tot 18.30 uur les gehad, maar ik begin al mee te discusieren in het engels volgens mijn discussieregels:p enja vandaag kon ik het niet laten te zeggen dan de discussie niet echt veel zin had omdat wij geen toekomstreizigers zijn:p
voor de rest was het een mooie dag 's morgens opstaan, ontbijt op balkon, dan naar de school stappen ( met goude schoenen aan) en dat allemaal in een wit landschap op de bergen in de namiddag konden zelf de locals het niet laten dromend naar buiten te kijken toen het ineens dikke vlokke echte witte sneeuw begon te sneeuwen.
De eerste pistes gaan hier open binnen 2 weken, dus binnen 2 weken zal ik te vinden zijn op de skipistes Ben nu dus ook al aan het rondvragen waar ik goed materiaal kan huren, of mss aan een voordelige prijs skimateriaal kan vinden, en zoals altijd zijn ze weer zeer behulpzaam
Voor de geintresseerde van de poster die ik dinsdag gepost heb, hier de uitleg. De eerste opdracht was een onderzoek doen naar wat voor jou density and void betekent in de vallei. Ik vond dat die density and void ontstaat, veranderd door de interactie van de gebouwen. Stel je plaats een gebouw bij in een woonwijk, kan het zijn dat je de wijk zeer dens maakt of mss wel meer open. Dat heb ik uitgedrukt in een chemische reactie, de (re)actie tussen void and density. Waarom chemische reactie? omdat een chemische reactie dat goed voorsteld, die reactie, maar ook omdat je dat niet zo kan controlleren die reactie. Net zoals je niet weet welk effect een gebouw op bv een wijk zal hebben, het enigste dat je weet is dat je een andere structuur, beleving ga krijgen.
De volgende opdracht in de oefening was Stacking, layering. Maar probeer maar eens in een chemische reactie stacking te zetten. Of met andere woorden de stap moest gezet worden van iets totaal chemisch naar iets dat lijkt op architectuur. Ben eerst die chemische reactie gaan bestuderen, en heb er twee kenwoorden uitgehaald. Chain reaction and Random. Chain reaction omdat een chemische reactie een opeenvolging is van reacties, en random is omdat als je iets meer van stof A bijvoegd bij stof B is dat je niet precies zal weten wat er gaat gebeuren, alleen dat er iets anders gebeurd dan als je gelijke hoeveelheden bijeenvoegd.
Dan heb ik de stap gezet naar iets ofwat architectuur. Bij random heb ik blokken naast elkaar gezet, achterelkaar, maar met verschillende diktes, verschillende lengtes, en verschillende hoogtes. Want een chemische reactie heeft geen mooi gelijklopend domino effect. Voor chain reaction ben ik ze gewoon gaan plaatsten in het begin zeer dense bij elkaar en dan verder laten uitlopen, omdat een chemische reactie eigenlijk een endless story is dat zeer sterke reactie heeft in het begin maar dan uitvloeit.
Het "probleem" van die stap is dat zoals eerder gezegd weinig controle op heb, niet echt een beetje kon beinvloeden. Dus ben ik gewoon blokken gaan plaatsen, van klein naar groot, van groot naar klein, groot naar klein en terug naar groot, van dik naar dun enz. Gewoon om te effecten te zien.
Uiteindelijk vond ik de "stacking" van de blokken die haaks op elkaar staan intressants omdat als je die probeert laat om te vallen er altijd enkele recht zullen blijven staan. En voila daar zijn we dan met de uitleg van het einde. Er ontstaat een interactie tussen de verticale en horizontale blokken, de verticale blokken zijn gewoon maar verticale blokken als je de horizontale blokken wegdenkt en omgekeerd zijn de horizontale blokken gewoon een hoopje blokken zonder de verticale blokken. een chemische reactie is stabiel voor de reactie en na de reactie, maar tussenin is er een web van reacties die instabiel zijn en die er net voor zorgen voor een stabiel eindresultaat. (recht naar liggend naar terug recht)
Je moet het vergelijken met Las Vegas. Las Vegas zou gewoon een straat van 5 km zijn met veel licht en publiciteit en overdaad, maar zonder betekenis als je de casinos wegdenkt. en omgekeerd zouden die casinos gewoon stoeme casinos zijn als je al dat licht en weldaad wegdenkt. De interactie tussen de buitenkant en de binnenkant. the corporating fields
De volgende stap is reeds gezet en ben nu aan het denken richting functie geven wat er in mijn gebouw gaat komen en hij die interactie van die verticale en horizontale blokken erin te verwerken.
goeiedag Einde van drukke week vermits de workshop niet door is kunnen gaan wegens niet aanwezig van Elia. Dit maakt dat ik een "rustig" weekend tegemoet ga, en mss eens naar luzern ga voor een dag of mss zelf twee.
Mogen eindelijk voor design studio denken over een vorm, over iets dat later op een echt gebouw ga lijken. Gisteren was het presentatie en mijn presentatie lokte enkele discussies op, wat ik zeer leuk vond:p Heb wel de idee dat ze het goed vonden, en na het persoonlijk onderhoud met mijn begeleider, johannes voor de studenten:p, krijg ik het gevoel dat hij wel gelooft in mijn idee van ontwerpen en nog belangrijker is, mij kan volgen in mijn denken
Zoals het nu is, ga ik een casino maken in Liechtenstein, een beetje proveceren naar het vele "zwart" geld in omloop hier in de banken.
Voor de rest vandaag iets intressant ontdekt, zo rond 4 uur is het blijkbaar bieruur, traditie van de locals om zo rond vier uur een pintje te drinken op school en praten over de dingens des levens, maarja je bent architect of niet, en alle discussies eindigen in architectuur:p
hallo iedereen Vandaag afscheid genomen van Hanne die mij van donderdag tot zondag is komen bezoeken, Ik denk dat je het zo moet opvatten, ik zeg u geen vaarwel maar tot ziens:p Het volgende bezoek zal ik zelf zijn, als het schoolwerk het toelaat zal ik eens naar belgie komen binnen een maand
Voor de architecten onder ons, ik ben zaterdag met Hanne naar de thermen van Vals geweest, een architecturaal hoofstandje van Peter Zumthor. Dit was een cadootje van mij voor Hanne. We hadden een goeie dag uitgekozen, stralend blauwe lucht, niet al te koud, want het is gelegen in de bergen. Na 1 uur en 20 minuten gereden, was het al genieten geblazen. Verschillende baden om zo een te zotte wijze geschikt met een speling van het licht. Van baden met rozenblaadjes, warm bad, relaxatiebad, bad with a viewbad. En dit allemaal in een zeer rustige sfeer. De avond werd perfect afgesloten met een kaasfondue in Steg(liechtenstein) met de mama van hanne en haar vriendin ( die hanne vergezeld hadden om het auto rijden dragelijk te maken) Voor de rest veel niks gedaan en elke avond goed gegeten.
Ideaal voor deze drukke week. Dinsdag mijn eerste examen ( building physics) en dan woensdag presentatie van design studio en dan direct de workshop van 4 dagen. Vrije tijd; nihiel:p slaap; nihiel amusement: 100 procent genieten: 100 procent
tekst van Annie Choi, schrijfster en geen architect
Dear Architects,
I am sick of your shit.
Once, a long time ago in the days of yore, I had a friend who was studying architecture to become, presumably, an architect. This friend introduced me to other friends, who were also studying architecture. Then these friends had other friends who were architects - real architects doing real architecture like designing luxury condos that look a lot like glass dildos. And these real architects knew other real architects and now the only people I know are architects. And they all design glass dildos that I will never work or live in and serve only to obstruct my view of New Jersey.
Do not get me wrong, architects. I like you as a person. I think you are nice, smell good most of the time, and I like your glasses. You have crazy hair, and if you are lucky, most of it is on your head. But I do not care about architecture. It is true. This is what I do care about:
* burritos * hedgehogs * coffee
As you can see, architecture is not on the list. I believe that architecture falls somewhere between toenail fungus and invasive colonoscopy in the list of things that interest me.
Perhaps if you didnt talk about it so much, I would be more interested. When you point to a glass cylinder and say proudly, hey my office designed that, I giggle and say it looks like a bong. You turn your head in disgust and shame. You think, obviously she does not understand. What does she know? She is just a writer. She is no architect. She respects vowels, not glass cocks. And then you say now I am designing a lifestyle center, and I ask what is that, and you say it is a place that offers goods and services and retail opportunities and I say you mean like a mall and you say no. It is a lifestyle center. I say it sounds like a mall. I am from the Valley, bitch. I know malls.
Architects, I will not lie, you confuse me. You work sixty, eighty hours a week and yet you are always poor. Why arent you buying me a drink? Where is your bounty of riches? Maybe you spent it on merlot. Maybe you spent it on hookers and blow. I cannot be sure. It is a mystery. I will leave that to the scientists to figure out.
Architects love to discuss how much sleep they have gotten. One will say how he was at the studio until five in the morning, only to return again two hours later. Then another will say, oh that is nothing. I havent slept in a week. And then another will say, guess what, I have never slept ever. My dear architects, the measure of how hard youve worked and how much youve accomplished is not related to the number of hours you have not slept. Have you heard of Rem Koolhaas? He is a famous architect. I know this because you tell me he is a famous architect. I hear that Rem Koolhaas is always sleeping. He is, I presume, sleeping right now. And I hear he gets shit done. And I also hear that in a stunning move, he is making a building that looks not like a glass cock, but like a concrete vagina. When you sleep more, you get vagina. You can all take a lesson from Rem Koolhaas.
Life is hard for me, please understand. Architects are an important part of my existence. They call me at eleven at night and say they just got off work, am I hungry? Listen, it is practically midnight. I ate hours ago. So long ago that, in fact, I am hungry again. So yes, I will go. Then I will go and there will be other architects talking about AutoCAD shortcuts and something about electric panels and can you believe that is all I did today, what a drag. I look around the table at the poor, tired, and hungry, and think to myself, I have but only one bullet left in the gun. Who will I choose?
I have a friend who is a doctor. He gives me drugs. I enjoy them. I have a friend who is a lawyer. He helped me sue my landlord. My architect friends have given me nothing. No drugs, no medical advice, and they dont know how to spell subpoena. One architect friend figured out that my apartment was one hundred and eighty seven square feet. That was nice. Thanks for that.
I suppose one could ask what someone like me brings to architects like yourselves. I bring cheer. I yell at architects when they start talking about architecture. I force them to discuss far more interesting topics, like turkey eggs. Why do we eat chicken eggs, but not turkey eggs? They are bigger. And people really like turkey. See? I am not afraid to ask the tough questions.
So, dear architects, I will stick around, for only a little while. I hope that one day some of you will become doctors and lawyers or will figure out my taxes. And we will laugh at the days when you spent the entire evening talking about some European youve never met who designed a building you will never see because you are too busy working on something that will never get built. But even if that day doesnt arrive, give me a call anyway, I am free.
