Jean-Pierre Devos, chauffeur van depot KOR te Zulte-Waregem, heeft wel een bijzondere hobby. Zijn passie voor Schotse Highland Bagpipes kon hij waarmaken en hij is nu een van de ‘pipers’ in ‘the Ypres Surrey Pipes and Drums’ met optredens in Schotland, Frankrijk en Polen. Annick Verhalle strikte hem voor haar rubriek ‘even ontspannen, de favoriet van… in het TNT-tijdschrift Drive (dec. 2014).
“Mijn hobby is eigenlijk een levensloop en -visie,” aldus Jean-Pierre. “Alles begon in mijn prille jeugd toen ik in leper een Pipe-Band zag. Daar was meteen de ‘klik’, ik wist direct: ooit word ik Piper! Mijn vriendjes speelden soldaatje, piraatje, cowboy en indiaantje, terwijl ik alle beroemde veldslagen muzikaal begeleidde... Mijn opa had een houten exemplaar voor me uitgezaagd en mijn moeder had een geruit tafelkleed tot kilt versneden. Het klinkt belachelijk, maar ik weet nog dat ik er héél trots op was."
Toen Jean-Pierre een jaar of twintig was, vertrok hij liftend naar het eiland Skye in Schotland en kocht daar zijn eerste pipes. Een echte Blackwood van Afrikaans ebbenhout. Jean-Pierre vervolgt: "Toen kwam ik thuis en dat was het dan... Niemand die er ook maar iets vanaf wist. Ik had enkel een handleiding. Gelukkig had ik eerder dwarsfluit leren spelen en kon ik er uiteindelijk toch een paar deuntjes uitwringen. In de jaren daarna gingen de pipes letterlijk aan de haak, de gitaar en het rock-orkestje kregen mijn aandacht (hippie periode, nietwaar).
Via een gemeenschappelijke vriend, kwam ik tien jaren geleden in contact met de Meningate-piper uit leper. Hij gaf me les en na korte tijd hadden we onze eerste klas met een vijftal leerlingen. Ondertussen zijn we uitgegroeid tot de volwaardige band "the Ypres Surrey Pipes and Drums" met een dikke 40-tel muzikanten en een eigen school. We hebben al optredens verzorgd in Schotland, Frankrijk en Polen en binnen een paar jaar staat ook Australië op het programma."
Het hoofddoel van the Ypres Surrey Pipes and Drums band is het verzorgen van plechtigheden in relatie met wereldoorlog I en II. Jean-Pierre: "De meeste bandleden komen uit de frontstreek en zijn als het ware opgegroeid tussen de oorlogsgraven. We treden belangeloos op uit idealisme en respect voor "onze jongens" en spelen op plaatsen die voor de "gewone burger" ontoegankelijk zijn. Het sociale contact wat ik heb met mensen van over de hele wereld is speciaal. Nog niet zolang geleden vroeg een Australiër mij om een deuntje te spelen bij het graf van zijn grootvader op Polygoon Wood Cemetery in Zonnebeke. Hij stond daar met zijn gezin rond mij en ik kreeg het warm en koud. Hij bood mij geld aan, wat ik natuurlijk weigerde. In plaats daarvan zijn we samen een stevige pint gaan drinken... Dit soort belevenissen maken mijn hobby zó bijzonder."
|