Sawat Dee,

Na ons gezond ontbijt,vroeg vertrokken naar het Death Yet museum met bijhorende oorlogskerkhof.Was leuk maar geen must.De treinrit genomen op de historische"Death railway"die ons door het mooie binnenland bracht.Aan het einde van de rit hebben we geluncht met zicht op de bridge een raar gegeven om ergens te gaan lunchen waar zoveel mensen hun leven hebben gelaten,in een concentratiekamp gaat je toch ook niet lunchen,maar ja alles voor de commerce en als toerist weet je soms niet beter.Met vol buikje zijn we dan vertrokken naar het olifantenkamp die gerund werd door de Karenni Tribe.Eerst maakten we een tocht van 40 minuten en eerlijk gezegd niemand voelde zich veilig in dat bakje zo hoog in de lucht en zeker niet als we berg op en af gingen.De zon brandde in onze huid en het zweet van ongemak en warmte stroomde uit onze huidporiën.Ik dacht heel de tijd aan het olifantenbad op het einde van de rit want dan kan je met hen zwemmen en wassen.Eindelijk kwam het hoogtepunt en dat was reuze fun ,de olifanten hadden het daar in dat water erg naar hun zin,ze spoten met hun slurf en als je met dat borsteltje schrobde met zeep over hun hoofd,dan merkte je dat ze gelukkig waren.Alhoewel ik heb gezien dat ze heel hard werrden aangepakt als ze niet goed luisterden .Het spreekwoord "ik trek aan je oren als je niet luistert ",heb ik met eigen ogen gezien,de temmers hebben een stok met haak en als die beestjes niet luisteren werd die haak over die grote flappers geschoven en trekken ze daar heel hard aan.Die mensen zijn heel hard,en als je ziet hoe ze leven dan begrijp je dat maar ik keur het niet goed.De verfrissing van rivierwater die ons verhitte lichamen had afgekoeld kwam voor mij net op tijd.Na ons barbecue op olifantenkamp zijn we terug naar raft gegaan om onze koffers in te pakken en te verhuizen naar het resotel aan de overkant.Een plek met allemaal kleine hutjes in de jungletuin met prachtige wilde bloemen met felle kleuren en mooi gekleurde reptielen en insecten.Moe in ons bedje getrokken en morgen nemen we afscheid van onze toffe gids ommetje die ons fantastisch heeft begeleidt en veel tijd heeft doen uitsparen,want als je dit op eigen houtje wilt doen moet je alles maal 3 doen in tijd want Thailand is chaotisch en de schrijfstijl met 44 letters in het alfabet daar gaan we niet wijzer van worden.Slaapwel en tot morgen xxx

Sawat Dee,

Na onze eerste nacht in de jungle en Rudi met een draaiend hoofd van het slapen op water,hebben we genoten van een super gezond ontbijt.Onze zwemgerief ingepakt om in de namiddag de watervallen te gaan bezoeken en in de voormiddag hebben we het museum Hellfire pass bezocht,Tijdens de 2 de WO hebben krijgsgevangenen uit diverse landen een spoorbrug gebouwd die Thailand met Birma moest verbinden.Vele soldaten hebben hierbij het leven gelaten en als herdenking dit museum met vele  beelden van jonge mannen die op dat moment zekers zullen gedacht hebben waarom ze in de steek zijn gelaten door god.De oorlogsfilm THE Bridge from River Kwai een klassieker geeft daar een perfect beeld van.En ik denk mensen zijn mensen en oorlogen met wreedheden zijn van alle tijden.Alleszins dit was voor ons het eerste museum dat we bezocht hebben op blote voeten,het zachte mooie redwood of teak onder onze voeten gaf een aangenaam gevoel.Na ons bezoekje binnen,hebben we de weg al wandelend verder gezet naar de Hellfire pass als eindpunt.Vermoeid en uitgedroogd waren we blij om in de airco auto te zitten richting de Erawan Waterfalls.Het Nationaal park Erawan is 500 vierkante km groot,de naam betekent driekoppige olifant uit de hindoes mythologie.Toen we eraan kwamen zag het zwart van het volk en heel veel bussen met toeristen een domper voor mij.Ik hoopte van er rustig te zitten en dacht bij mezelf ik klim tot aan de top en daar zal ik de rust wel vinden,het park heeft een waterval met zeven verdiepingen,dus wij gingen voor de top want de meeste Thaise mensen blijven op het eerste verdiep omdat ze met veel kinderen moeten sjouwen en niet in staat zijn om de klim te doen.Wijzelf zijn tot op het 5 de verdiep geraakt en vonden het niet de moeite om nog verder te klimmen omdat we hier al de rust konden vinden totdat de kids in het water gingen en in een korte tijd er terug uitsprongen al gillend en brullend ,ja je moest die grote vissen hun geknabbel kunnen verdragen want dat is inderdaad een eng gevoel,ik was al slimmer en bewoog heel de tijd dat er maar enkele kwamen bijten.De jongens waren elkaar aan het ophitsen en het ego groeide met de minuut,In ieder geval we kwamen er netjes uit want al ons doodvlees was weggegeten door die visjes. Oemie en moeke hebben er nog varanen in zien zwemmen en al goed dat wij dat niet wisten.Ze zwommen gewoon tussen die kleine kinderen op het eerste verdiep.Een varaan kan je vergelijken van grote als een kleine krokodil en de Thaise bevolking aanschouwt deze dieren als huisdieren.Onze lunch was overheerlijk aan het kraampje en veel beter dan in de hotels,alleen moet ge uw verstand op nul zetten en hopen dat je niet ziek wordt.Op de terugweg naar onze raft  viel de motor uit van ons bootje en kregen we histerische Lissa niet tot bedaren,iedereen werd er zenuwachtig van.Na veel geluk kwam een ander bootje langs en heeft ons dan gered en hebben we onze boot met 11 koffers veilig kunnen overladen op het water met ons inclusief.Omdat we dicht bij de oever waren tijdens de panne had Rudi een reuze python opgemerkt die lag te luieren op een tak en genoot van de verkoeling van het water.Toen ik dat zag stond mijn besluit vast om niet te gaan zwemmen in het water zelfs niet met reddingsvest die je kunt krijgen op het pantone van hotel.Slangen,reuze vissen,olifantedrollen dat was de cocktail van River Kwai.Blij dat we op onze raft waren aangekomen.Na ons diner hebben we een voorstelling gekregen van de mons een birmaneese volk,heel gereserveerd,en je hebt er weinig kontakt mee,geen glimlach,zelfs geen groet.En wat waren we blij dat deze voorstelling gedaan was de muziek en zang was er teveel aan.Na ons goei koud doucheke en toilet dat in de rivier verdwijnt met extra mineralen voor de vissen ben ik dan toch uiteindelijk in slaap gevallen zelfs met het geluid van rivier.xxxx