Ons restafval van ontbijt werd netjes opgeruimd door onze 🐘 ,die nadien enorme olifantedrollen in de rivier bombardeerden en zo op hun beurt de vissen een lekkernij gaven.De cyclus is rond.
Vroeg vertrokken om ons reisprogramma te kunnen afwerken met enkele rustpunten.Op de AHA 1 autostrade die Thailand doorkruist van Noord naar zuid,was ik mijn tel kwijt in watjes ( tempels ).Elk gehucht heeft zijn wat en wordt door de lokale bevolking gesponsord.Een Wat is veel meer dan een vieringsplaats van Boedha en vooral in de dorpen met mensjes van maximum 1,65 m.Als jongeheer wordt er geacht een korte periode als monnik door het leven te gaan.Meestal is dat tussen school of universiteit en een carrière of trouwen.Het duurt 3 maanden normaal gezien.Maar de meeste doen het 2 weken.Het is een religieuze dienstplicht om de kennis van de leer van Boedha te versterken.De meeste ouders vinden dit een heel belangrijk deel van het leven van hun zoon.Waar ik ook verbaasd van opkeek was dat er even veel vrouwen als mannen op een bouwwerf werken,een vrouw die beton draait ,stenen versleurt en op een stelling staat is hier geen uitzondering.Daarom begrijp ik waarom de meeste multinationals hier hun vestigingen plaatsen.Ze hebben bij de geboorte het gen meegekregen dat staat voor "werken".Een Thai is niet voor niets de kleine broer vande Chinees waar zij van afstammen.Ze werken keihard,nemen geen siësta's bij hoge temperaturen en klagen nooit.Ze leven ook vrij sober,ze hebben geen huizen zoals wij kennen van inrichting omdat ze rijkelijk eten en buiten leven belangrijker vinden.In de winter is het in Thailand 20 graden en kunnen ze daardoor het hele jaar buiten doorbrengen.Na een dik uur gereden te hebben kwamen we eindelijk aan op de treinmarkt van Am Pa Wa.Een markt op de spoorweg.Als ze in de verte het gefluit van de trein horen,doen ze hun luifeltjes toe en rijd de trein er zachtjes door.Ongeloofelijk om te zien en uniek,Ilias wist niet wat hij zag.Na deze show zijn we doorgereden naar Damoen Saduak bekend als de Floating Market.Voor oemie en moeke terug de uitdaging aangaan om in een longtailboot te gaan zitten dat je kan vergelijken als een kano met achteraan een motor van auto.De zware opdracht werd met succes vervult omdat we een nieuwe techniek hadden gevonden,de brandstofbak werd gedoopt tot zitplaatsen voor de oma's.De geur op de drijvende markt was alleszins minder doordringend dan op de treinmarkt waar Rudi zijn ontbijt regelmatig voelde naar boven komen.Spijtig dat je geuren niet op papier of beeld kunt zetten want dan begrijp je deze reaktie.De gebakken banaantjes zijn een succes samen met de poffertjes op z'n Thais dan.Verder hebben we enkele foto's geshoot met onze jongens die een wurgslang in hun nek lieten plaatsen en ocharme Ilias want die slang woog evenveel als hem.Na deze leuke markt hebben we onze rit verder gezet naar Rose Garden.Een heel mooi plekje met prachtige tuinen en een theaterzaal waar ze een demonstratie gaven over de cultuur van Thailand.Dit is zeker een aanrader,olifantentemmers,de muziek,het dansen,de gevechtsporten,een huwelijk enz alles kwam aanbod en werd mooi voorgesteld.de tijd vloog voorbij met gevolg dat we onze rit snel moesten verder zetten richting Kanchanaburi.Niemand zag het zitten om in de pikkedonker aan te komen op de junglerafts ,en temeer omdat deze keer de bagages ook meemoesten in die kano's.We waren net optijd om de overtocht te maken, en kwamen aan op de rafts in de overgang van dag naar avond om 18 h savonds .De olielampjes die bijna geen licht gaven maar wel veel stank was onze enige verlichting samen met het minilampje aan onze sleutelhanger.En dan besef je wat voor luxebeestjes wij zijn,de confrontatie om te handelen met bijna geen zicht is niet gemakkelijk,valiezen uitpakken,medicijnen zoeken,lenzen uit doen,je wassen,enz was geen gemakkelijke opdracht.Het koud water was voor de meesten van ons tijdens het wassen een schokeffect en zeker op die verhitte tropische lichamen.Ons diner met veel vliegende insecten die meewilden feesten was voor de meeste onder ons geen succes omdat je bij elke hap uw eten moest ontleden of je er geen bewegende pootjes zag,het is echt verstand op nul zetten en back to THE NATURE gaan.Het slapen met een half gevuld buikje op een rivier met het geluid van snel stromend water heeft ook iets appart,gelukkig met muskietennet want ge wilt niet weten wat voor insecten er in de jungle leven en dan spreek ik over spinnen en grote spinnen die eten wel al de vliegjes in je kamer op maar ik zorgde toch wel dat er geen enkel spleetje open was in dat net.Lissa plakte tegen mij in het bedje,en wat was ik blij dat er natuurlijke verkoeling kwam rond middernacht,ondanks die verkoeling heb ik geen oog toegedaan en heb ik de vogeltjes horen zingen rond 5 uur en werd het dag rond 6 uur.Benieuwd wat de nieuwe dag ons gaat brengen.xxxx
Sawat Dee, Na ons Thais ontbijt,met gedroogde vis ,sushi ,en misosoep voor Rudi en anderen ,want ikzelf ben niet zo zot van die spullen ,was ik superblij om een buffetje gevonden te hebben met toastjes en confituur,hebben we met gids ommetje afgesproken in de lobby om 8.30 .We zijn gestart met een bezoek aan het paleis van de koning,allemaal pracht en praal met veel blink blink.Watjes en dat is de benaming voor tempels zijn bekleed in 24 karaats goud en porselein dat wel een mooi effect gaf.Na 1,5 uur gewandeld te hebben op dat domein zijn we rijker aan informatie geworden over de geschiedenis van het koningshuis. Iedereen kletsnat van het zweet,wat heb ik mij beklaagd dat ik mijn paraplu was vergeten tegen de zon,en wat waren we gelukkig dat de auto met airco niet telang wegbleef om ons lichaamstemperatuur terug in balans te brengen want als ik naar moeke zag met haar rood tomatenhoofd dan maakte ik mij toch wel zorgen.Nadat we een korte rit hebben gemaakt naar Wat Po en de reuze Boedha hebben mogen bewonderen ,zijn we de Klongs (kanalen) gaan bevaren van de Chao Praya rivier.Ongeloofelijk om te bedenken dat die kanalen ooit gegraven zijn geweest door mensenhanden.Dit was een heel aangename ervaring met avontuur ,zeker voor oemi en moeke die nooit hadden gedacht om deze mee te kunnen delen want ik kan jullie verzekeren dat het niet zo simpel is om in een longtailboot aan boord te gaan, maar met veel hulp en vooral het coachen in de aanmoediging van grenzen te verleggen,hebben we ze overtuigd en ze erin gekregen.Ik begrijp maar al te goed , dat het voor deze oudere dames met lichaamsbeperkingen door ouderdom het niet gemakkelijk is om de knop veiligheid aftezetten in het hoofdje.De frisse wind die onze haren lieten wapperen heeft ons hoofd dat zo bezweet was opgedroogd,een natuurlijke haardroger.De Klongs bevaren geeft ook een kijk op het Thais leven met veel armoede maar "gelukkig "denk ik ,omdat ze hun geloof hebben.Dan zijn we de Wat Arun gaan bezoeken,die ik persoonlijk de mooiste vond en de leukste.Deze tempel moesten we beklimmen door middel van een trap gemaakt op maat van Thaise voetjes en dan nog zoveel generaties terug ,dus kunt ge wel bedenken hoe smal die tredens waren.Het was een uitdaging en vooral voor onze grote jongens met schoenmaat 46.De beklimming werd beloond met prachtig uitzicht over Bangkok,een echte aanrader.Het geeft je ook een mooi beeld over Azië ,het transport op water is van beeld niet hetzelfde als wij gewend zijn ,vele boten worden versierd met talrijke kleurtjes,bloemenkransen en sjaaltjes ongelooflijk.Na onze lunch aan het water hebben we de rit verdergezet naar ons hotel en vond ik dat we op de laatste dag Bangkok ons moeten laten verwennen met als afsluiter een Thaise massage.Onze gids Ommetje had een superadres met gediplomeerde meisjes die gestudeerd hebben in de traditionele geneeskunde met als onderdeel massage.Hij had ons ook de tip gegeven dat je als toerist niet zomaar eender massagesalon moogt gaan bezoeken omdat er vele je blauwe plekken bezorgen.Ik,oemi,youness,jason en Ilias hebben dan besloten om deze ervaring optedoen.We kwamen aan in een supernette zaak,dat al een grote geruststelling gaf,onze voeten werden gewassen met iets korrelig dat ons allemaal deed lachen omdat we letterlijk aan onze tenen werden gekieteld.Dan hebben we onze kleding uitgedaan om nadien een Thais pakje te mogen aandoen en zijn we op de grond gaan liggen om dan aan het avontuur te beginnen van lichaamsontspanning dacht ieder van ons,maar onze pijnlijke gestresste spieren werden hard aangepakt,en waar het pijn doet is een teken dat het nodig is om alles terug lostekrijgen.Voor mij was het een passieve jogales en kon ik er van genieten om te voelen hoe ze elke spier in je lichaam aanpakken van top tot teen en vooral omdat ik weet dat deze meisjes goed weten wat ze deden.In het begin was vooral youness aan het tateren maar na 10 min viel dat praatmachien stil en oef iedereen kon aan zijn reis beginnen van ontspanning.De sessie duurde 90 minuten en voor mij had het nog langer mogen duren,een zaaaaligheid.Met het gevoel zo licht als een veertje zijn we terug naar hotel gewandeld.Laatste dag met de laatste uurtjes want morgen trekken we de jungle in met zuurstof en geen smog en met koud water want er is uiteraard geen elektriciteit,back to THE NATURE,daar hou ik van alhoewel ik weet dat we dan ook met veel meer ongedierte zullen geplaagd worden en vooral het beestje de mug.We staan vroeg op om 6 uur ,de koffers inpakken ,ontbijten en vertrekken.De komende 4 dagen ga ik niets op blog kunnen zetten,omdat we geen internet hebben,dus zou ik zeggen tot later en aan iedereen dikke xxxx