Een heel klein dametje die van de Lahus afstamt,ze kleuren hun tanden zwart door middel van de petalnoot.Zwarte tanden behoort tot een van de zeven schoonheden voor hen.Zo zie je maar hoe het kan zijn op andere plekken en hoe het haaks staat op onze wereld waar witte mooie tanden een must is geworden.Ze ziet er schattig uit,maar ze behoren tot de gevaarlijkste bergvolkeren omdat ze Voodoo praktiseren.
Heel lekker ontbeten,en vertrokken met veel moed en dat hadden we echt wel nodig omdat we wisten dat de rit lang zou duren ongeveer een hele dag en temeer omdat we bergen zullen beklimmen en de 1864 bijhorende bochten moeten trotseren.Onze eerste stop zijn de warmwaterbronnen van Ban Papae.We begonnen aan een wandeltocht met poeltjes van 36 graden en zijn geëindigd aan bronnen met een temperatuur van 85 graden,de rotte eieren geur en de warmte hebben ons snel verjaagd.Onderweg de Kapokboom tegen gekomen,hij geeft een soort katoen en is bezitter van een verhaal in het boeddhistisch geloof ,als je overspel pleegt moet je eerst deze boom beklimmen alvorens je naar de hel gaat.Verder hebben we restanten gevonden van orchideeën en bomen met verschrikkelijk veel spinnen,jason dacht eerst dat er haren groeiden op deze bomen maar het waren spinnenpoten,heel jonge spinnen die verkoeling zochten,een beetje eng toch ,want als we er onder liepen voelde iedereen door zijn haar om te checken of er geen gevallen was.De overblijfselen van de vruchten van boom Xeria heb ik dan meegenomen als souvenir.Daarna zijn we twee bergvolkeren gaan bezoeken,dat een echte tegenvaller was.Het Lisudorp dat aan ons een beeld moest geven hoe een etnische minderheid moest overleven,was gewoonweg belachelijk,die mensen hadden tv's ,auto's ,ijskasten,brommers.Het was er vuil en niks speciaals.Voor mij tijdverlies.De grotten van Tam Lod met een ondergrondse rivier en waarin het water gevuld is met 100 derde karpers was voor de kinderen leuk.We hebben de dikke vissen eten gegeven en zijn dan rustig verder gereden naar ons resort in Mae Hong Song.Een klein stadje.Om 17 h aangekomen en uitgeput naar onze kamer om ons te verfrissen,eten en slapen.xxx
Nadat die feestvarkens een paar plaatsen verder op ,door de strenge treinchef berispt werden kon ik eindelijk de slaap vatten.Na ons mager ontbijtje maar toch niet zo erg omdat de toiletgeur die er heel de reis aanwezig was ons hongergevoel zeker niet had opgewekt,zijn we eindelijk aangekomen.In de treinhal hebben we kennisgemaakt met onze nieuwe gids Ikke,een zachtaardige jongeman van 43 j ,getrouwd en 2 kinderen,door zijn zachtheid en vrouwelijke trekken zou je hem een andere geaardheid hebben gegeven,ik voelde meteen dat het goed zat en was er gerust in,want je weet maar nooit.Op weg naar het hotel,werd het al heel duidelijk dat Chiang Mai niet te vergelijken valt met Bangkok ,veel rustiger op de wegen,meer groen en veel vriendelijkere mensen.We hadden geluk dat de kamers vrij waren en daardoor ons hebben kunnen verfrissen.Na een uurtje hotel hadden we afgesproken met gids om ons dagprogramma aftewerken.We zijn eerst gaan lunchen en hebben mogen proeven van de lokale speciale soep,dat zeer lekker was koriander,bamboe,kokos waren daar enkele ingrediënten van.Na mijn eerste super maaltijd van die dag zijn we een atelier gaan bezoeken waar ze papieren parasols vervaardigen.Prachtig hoe deze dames kunnen schilderen.Ze maken er ongeveer 30 per dag.Heel interessant om te zien hoe ze het papier maken van de moerbeiboom.De gids vertelde dat olifantenpoep ook wel wordt gebruikt om papier te maken en ik kan dat goed begrijpen want als je zo een poep ontleedt dan zie je er veel vezels in.Thaise mensen recycleren veel.Nadien hebben we een atelier van zijde bezocht.Ongeloofelijk om het proces te zien van zijdevlinder tot zijde.Heel interessant ,ik sta er nogmaals versteld van. Ook het wormpje dat dood in de cocon achterblijft,frituren ze en eten deze op.Alles wordt gebruikt en er bestaat geen afval.Dan hebben we onze weg verder gezet naar de Wat Doi Suthep.De belangrijkste tempel van de stad,deze ligt boven op een berg en we moesten 309 treden betreden alvorens we de tempel bereikten.Eenmaal boven geraakt werden we beloond met een aangenaam briesje en normaal een prachtig zicht,dat laatste hadden we niet omdat er veel mist hing.Moe terug naar het hotel,WiFi gekocht ,en alles op blog gezet,want in Thailand is de kwaliteit van internet niet zo evident.Ons diner in hotel zal ik ook niet snel vergeten omdat dit een omgekeerde wereld was,we hadden meer kadootjes gekregen dan we hadden gegeten.Bloemen,handgemaakt papierendoosje met sleutelhanger,bloemen,wisky voor de mannen.Het was een mooie verwelkoming in chiang Mai.Op tijd in bed om op tijd optestaan en dan spreek ik over 6 uur dat in onze vakantie geen uitzondering is.Slaapwel xxxx
Onze laatste morgend in de jungle ,na ons ontbijt ben ik met Ilias en Lissa de buurt gaan verkennen rond ons resort.Als je alles in detail bekijkt dan ziet je hoe mooi de natuur is ,en wat was ik gelukkig dat we een morgend adempauze kregen tot 12 h.Alles was heel relaxed ,en zeker na die minder goed geslapen nachten.Onze lunch hebben we ergens aan de brug genomen,en dan zijn we verder gereden tot in Bangkok met een tussenstop in een atelier waar smaragden,robijnen en diamanten werden geslepen voor juwelen,ik vermoed dat de gids deze stop had ingelast omdat we nog iets te vroeg waren voor de trein en zo kon de tijd wat gerokken worden.Aangekomen op het station en afscheid genomen van onze supergids ommetje,hebben we dan plaatsgenomen in de trein waar we een nachtje gaan slapen met een misselijkmakende geur van pipi of toilet,ik hoop dat deze geur verdwijnt tijdens het rijden.xxxx
Na ons gezond ontbijt,vroeg vertrokken naar het Death Yet museum met bijhorende oorlogskerkhof.Was leuk maar geen must.De treinrit genomen op de historische"Death railway"die ons door het mooie binnenland bracht.Aan het einde van de rit hebben we geluncht met zicht op de bridge een raar gegeven om ergens te gaan lunchen waar zoveel mensen hun leven hebben gelaten,in een concentratiekamp gaat je toch ook niet lunchen,maar ja alles voor de commerce en als toerist weet je soms niet beter.Met vol buikje zijn we dan vertrokken naar het olifantenkamp die gerund werd door de Karenni Tribe.Eerst maakten we een tocht van 40 minuten en eerlijk gezegd niemand voelde zich veilig in dat bakje zo hoog in de lucht en zeker niet als we berg op en af gingen.De zon brandde in onze huid en het zweet van ongemak en warmte stroomde uit onze huidporiën.Ik dacht heel de tijd aan het olifantenbad op het einde van de rit want dan kan je met hen zwemmen en wassen.Eindelijk kwam het hoogtepunt en dat was reuze fun ,de olifanten hadden het daar in dat water erg naar hun zin,ze spoten met hun slurf en als je met dat borsteltje schrobde met zeep over hun hoofd,dan merkte je dat ze gelukkig waren.Alhoewel ik heb gezien dat ze heel hard werrden aangepakt als ze niet goed luisterden .Het spreekwoord "ik trek aan je oren als je niet luistert ",heb ik met eigen ogen gezien,de temmers hebben een stok met haak en als die beestjes niet luisteren werd die haak over die grote flappers geschoven en trekken ze daar heel hard aan.Die mensen zijn heel hard,en als je ziet hoe ze leven dan begrijp je dat maar ik keur het niet goed.De verfrissing van rivierwater die ons verhitte lichamen had afgekoeld kwam voor mij net op tijd.Na ons barbecue op olifantenkamp zijn we terug naar raft gegaan om onze koffers in te pakken en te verhuizen naar het resotel aan de overkant.Een plek met allemaal kleine hutjes in de jungletuin met prachtige wilde bloemen met felle kleuren en mooi gekleurde reptielen en insecten.Moe in ons bedje getrokken en morgen nemen we afscheid van onze toffe gids ommetje die ons fantastisch heeft begeleidt en veel tijd heeft doen uitsparen,want als je dit op eigen houtje wilt doen moet je alles maal 3 doen in tijd want Thailand is chaotisch en de schrijfstijl met 44 letters in het alfabet daar gaan we niet wijzer van worden.Slaapwel en tot morgen xxx
Na onze eerste nacht in de jungle en Rudi met een draaiend hoofd van het slapen op water,hebben we genoten van een super gezond ontbijt.Onze zwemgerief ingepakt om in de namiddag de watervallen te gaan bezoeken en in de voormiddag hebben we het museum Hellfire pass bezocht,Tijdens de 2 de WO hebben krijgsgevangenen uit diverse landen een spoorbrug gebouwd die Thailand met Birma moest verbinden.Vele soldaten hebben hierbij het leven gelaten en als herdenking dit museum met vele beelden van jonge mannen die op dat moment zekers zullen gedacht hebben waarom ze in de steek zijn gelaten door god.De oorlogsfilm THE Bridge from River Kwai een klassieker geeft daar een perfect beeld van.En ik denk mensen zijn mensen en oorlogen met wreedheden zijn van alle tijden.Alleszins dit was voor ons het eerste museum dat we bezocht hebben op blote voeten,het zachte mooie redwood of teak onder onze voeten gaf een aangenaam gevoel.Na ons bezoekje binnen,hebben we de weg al wandelend verder gezet naar de Hellfire pass als eindpunt.Vermoeid en uitgedroogd waren we blij om in de airco auto te zitten richting de Erawan Waterfalls.Het Nationaal park Erawan is 500 vierkante km groot,de naam betekent driekoppige olifant uit de hindoes mythologie.Toen we eraan kwamen zag het zwart van het volk en heel veel bussen met toeristen een domper voor mij.Ik hoopte van er rustig te zitten en dacht bij mezelf ik klim tot aan de top en daar zal ik de rust wel vinden,het park heeft een waterval met zeven verdiepingen,dus wij gingen voor de top want de meeste Thaise mensen blijven op het eerste verdiep omdat ze met veel kinderen moeten sjouwen en niet in staat zijn om de klim te doen.Wijzelf zijn tot op het 5 de verdiep geraakt en vonden het niet de moeite om nog verder te klimmen omdat we hier al de rust konden vinden totdat de kids in het water gingen en in een korte tijd er terug uitsprongen al gillend en brullend ,ja je moest die grote vissen hun geknabbel kunnen verdragen want dat is inderdaad een eng gevoel,ik was al slimmer en bewoog heel de tijd dat er maar enkele kwamen bijten.De jongens waren elkaar aan het ophitsen en het ego groeide met de minuut,In ieder geval we kwamen er netjes uit want al ons doodvlees was weggegeten door die visjes. Oemie en moeke hebben er nog varanen in zien zwemmen en al goed dat wij dat niet wisten.Ze zwommen gewoon tussen die kleine kinderen op het eerste verdiep.Een varaan kan je vergelijken van grote als een kleine krokodil en de Thaise bevolking aanschouwt deze dieren als huisdieren.Onze lunch was overheerlijk aan het kraampje en veel beter dan in de hotels,alleen moet ge uw verstand op nul zetten en hopen dat je niet ziek wordt.Op de terugweg naar onze raft viel de motor uit van ons bootje en kregen we histerische Lissa niet tot bedaren,iedereen werd er zenuwachtig van.Na veel geluk kwam een ander bootje langs en heeft ons dan gered en hebben we onze boot met 11 koffers veilig kunnen overladen op het water met ons inclusief.Omdat we dicht bij de oever waren tijdens de panne had Rudi een reuze python opgemerkt die lag te luieren op een tak en genoot van de verkoeling van het water.Toen ik dat zag stond mijn besluit vast om niet te gaan zwemmen in het water zelfs niet met reddingsvest die je kunt krijgen op het pantone van hotel.Slangen,reuze vissen,olifantedrollen dat was de cocktail van River Kwai.Blij dat we op onze raft waren aangekomen.Na ons diner hebben we een voorstelling gekregen van de mons een birmaneese volk,heel gereserveerd,en je hebt er weinig kontakt mee,geen glimlach,zelfs geen groet.En wat waren we blij dat deze voorstelling gedaan was de muziek en zang was er teveel aan.Na ons goei koud doucheke en toilet dat in de rivier verdwijnt met extra mineralen voor de vissen ben ik dan toch uiteindelijk in slaap gevallen zelfs met het geluid van rivier.xxxx