Soms word ik snachts wakker en vraag ik me af, waar ben ik?
Wat doe ik hier? Wie ben ik eigenlijk?
Dan realiseer ik me dat ik in Bangkok ben. Ik ben iemand die
in Bangkok woont en werkt. En dan vraag ik me af waarom ben ik godsnaam hier??
Ik ken hier niemand! Het is een gekke gewaarwording. Ik heb toch zelf die keuze
gemaakt. Ik heb het naar mijn zin hier. Ik heb nergens spijt van. Soms denk ik
er zelfs over om langer te blijven. Op mijn werk is het over het algemeen heel
leuk. Ik ben dol op mijn collegas er zijn er maar weinig waar ik niet zo goed
mee overweg kan.
Soms kan mijn huis heel leeg voelen. Ik kijk naar mijn witte
plafond. Het voelt bijna klinisch. Het is een uniek gevoel en roept veel
levensvragen bij mij op. Wat is het allerbelangrijkste in het leven? Famillie?
Vrienden? Waarom ben ik dan hier? Avontuur? Waarom ga ik er dan zo weinig op
uit in het weekend? Wat vind ik belangrijk? Waarom heb ik deze keuze gemaakt? En
het eindigt altijd met de onbeantwoordbare vraag: Wat zal ik hierna gaan doen?
Er zijn zo veel opties
Vrienden maken gaat sneller dan je denkt soms. Ik hoef hier nooit echt alleen
te zijn. Ik denk dat wat ik mis is iemand om midden in de nacht wakker te
bellen. Even bij je moeder langs gaan om te zien of alles ok is en een kopje
thee met haar te drinken. Of te weten dat je huisgenoten er ook altijd nog zijn
als je het even niet ziet zitten die in elk geval jou taal spreken. In
Nederland had ik altijd veel mensen om mij heen.
Als ik denk aan langer blijven dan knaagt er vooral een
schuldgevoel naar alle mensen die ik beloofd had om in elk geval niet langer
dan een jaar te blijven. Maar hoe krijg ik dan straks mijn leven weer op de
rails in Nederland? Dat lijkt nu een onhaalbare missie.
Ik mis Nederland wel eens. Ik mis vooral de mensen en de
taal. Taal heeft veel invloed op de concepten die je hebt van de wereld. Denk
maar eens aan het feit dat eskimos ik weet niet hoe veel woorden voor sneeuw
hebben. Zij zien dus verschil. Ik mis het gebruiken van uitdrukkingen als: Kort
door de bocht, Gas zit rechts! Dan is het helemaal feest! Harstikke
gezellig! Mafketel. Flapdrol. Dat lijkt
me niet helemaal de bedoeling. Even rustig heh? Ik schiet wortel, waddapatjaaa.
De gemiddelde Nederlander (bestaat niet) is brutaal,
vervelend en soms kortzichtig. Word boos als je probeert voor te dringen en is
tolerant als het hem uitkomt. Maar niet nep, manipulatief of achterbaks.
Afspraak is afspraak! Recht door zee of anders niet. Gezichtsverlies? Als je
daarna maar weer opstaat en doorloopt met swag. Ik denk dat ik gewoon een
medenederlander mis op school.
Ik ga in Thailand
vooral om met Amerikanen. Ik vind het moeilijk om Thaise vrienden te maken dus
ver. Ik heb wel Thaise kennissen maar met geen van allen ben ik echt close dus
ik durf ook niet echt iets over Thai te schrijven. De gemiddelde Amerikaan is
naar mijn idee: Vriendelijk, beleeft en sociaal wenselijk. Prettig in de
omgang. Imago is belangrijk. Integriteit wat minder.
Ik heb het hier wel heel erg naar mijn zin. Soms heb ik
heimwee.
En dan gaat de wekker. Altijd als ik net weer in slaap gevallen ben.
