2 juli Kinlachleven

Het einde van een heel beschutte baai. Glenuig is een prachtig plekje om te overnachten. Overal zien we mensen in de weer met hun kajaks. Op het gemeentehuis is er drinkbaar water beschikbaar, er zijn publieke wc en douches; dat laten we niet aan ons neus voorbij gaan. In Corran nemen we het veerpont en begeven ons naar het meest westelijke vastelandpunt van Schotland. Hier voelen we ons thuis er is bijna geen bewoning. De wegjes zijn heel smal met af en toe een 'passing place'. Bij het passeren gaan vriendelijk de handjes ophoog. Hier zijn de schapen baas en soms hebben ze geen goesting om de weg voor ons vrij te maken. Aan de vuurtoren ontmoeten we Anoeska uit Antwerpen, die alleen door Schotland reist. Das genieten, zoon bijzondere landgenote te ontmoeten.

Een stukje terug, aan een verlaten Hotel stond een bordje 'gratis camping'. Daar gaan we op af. Het Hotel is dicht maar op de ruime parking achter het gebouw is plaats genoeg om te overnachten; een paar jonge mensen houden de boel hier wat in de gaten tegen kost en inwoon. Ben, een wereldreiziger uit Grimbergen is een van hen.

Wat een toeval. We drinken samen een Guinness. Hij is een boeiende spraakwaterval, en vertelt over de 7 jaar dat hij nu al rondtrekt. We mogen douchen en genieten van het mooie weer. 3 schapen en een jonge border collie, zijn hier de huisdieren . De hond, die zijn 'taak' iets te serieus neemt, jaagt de jonge schapen voortdurend op. Ze zoeken bescherming in onze Tipi. Jos geeft ze wel eens een schupke, ik pak ze gewoon bij hun vacht en zet ze buiten. De border is al gauw Jos zijn maatje. Hier beleven we echt een kippevel moment !

3 juli Dalnabrech

Den John is een jager, slager en verkoopt hertenvlees. Als hij hoort dat we nog nooit ree gegeten hebben prepareert hij voor ons 2 mooie filékes, dit moet je eens proberen, zegt hij, Voor een prijsje krijgen we ook het gewei mee. In gedachten vind ik al een plekje in onze Terranda voor deze Schotse trofee.