Tijdreis

De stad slaapt nog in haar roes.
Ik sla ze gade,
zij die rennen met slaapdronken ogen.

De klok blaast haar wijzers vooruit,
zonder genade.
De haast gaat van sputering naar spoed.

Gebroken glas toont de sporen van de ruige nacht.
Strijders van schade.
De realiteit ontnuchtert dromen.

12-02-2011 om 22:30 geschreven door tinta  

Stad

De muren rijzen hoog
en de maan verdwaalt zijn licht.

Nacht
hoopte,
op liefde
voor vluchteling
en verstotene

De straten verzinken
en de regen wast het stof.

Dag
keek toe,
hoe laatste
voorspellingen
draaien en keren.

12-02-2011 om 22:27 geschreven door tinta  

Ma(a)n

Lok mijn ogen

voor de dag me aan je ontneemt.

De stilte luistert naar onze rust.

De warme haven heeft ons gesust.

Omhul mijn huid

voor de herkenning zich vervreemdt.

Droom ons naar de eerstvolgende nacht.

Liefde leef zolang de passie wacht.

11-02-2011 om 20:37 geschreven door tinta  

Betovering

Het blad drijft voort,

op golven van de wind.

-menig woord volgt-

Je houdt me warm

als ik naar de laatste herfst kijk.

Wat zijn we geweest

en wat zijn we geworden?

Je bent het gat

in de omheining van de wereld.

-speels heerst mystiek-

De lucht kust rood

aan wang en horizon.

11-02-2011 om 20:36 geschreven door tinta  

Verkocht

Je reflectie heeft zich in het raam geschilderd.

Steeds weer loop ik alle lijnen van je gezicht af.

Langzaam en precies

tot de onrust opnieuw mildert.

Je zit er, je blijft er, je wijkt niet meer.

We spelen kat en muis, als volbloed prooi en jager.

Wachtend en sluipend

op adrenaline en meer.

Je kleurt de avond met het laatste daglicht.

Nodig me uit voor een zachte wapenstilstand.

Zolang de dag niet keert

ben ik voor jouw gezwicht.

10-02-2011 om 20:36 geschreven door tinta  

Winterslaap

De bomen spelen het treurlied

dat de wolken hen dirigeerden.

Integer lost het laatste blad.

Hoelang wacht de winterwind niet?

Ogen die kleuren begeerden,

schuilen onder een laag van stad.

10-02-2011 om 20:30 geschreven door tinta