Even nog wat eigen bedenkingen delen ...

Ben vandaag naar mijn psycholoog geweest. Het was de 1ste keer dat ik een maand niet bij hem op gesprek ben geweest. Nu pas ... !

Voordien ging ik om de veertien dagen èn nog langer geleden elke week!

Nu kan ik die termijn overbruggen, maar vanaf het begin dat ik met hem ging 'praten', heb ik me heel fel vastgeklampt aan hem.

Vanaf de 1ste afspraak was er een klik.

Hij was de enige die mij leek te begrijpen!

Door die klik voelde ik me enkel daar, tijdens 'mijn' uur, volledig op mijn gemak ...

Daar mocht of kon ik mezelf zijn, even volledig weg van de buitenwereld.

Het uur dat ik daar ben, is nog steeds véél te snel om. Ik ben wel blij dat ik eindelijk de hunker niet meer voel dat ik naar ginder wil 'om mij goed te voelen'.

Vele emoties zijn daar de revue gepasseerd: vaak huilen, wanhoop, ... 

Het was telkens best vermoeiend om de sessies te doorstaan.

Op dit ogenblik kan ik veel rustiger met hem praten over alles wat mij bezighoudt.

Ik merk zelfs de laatste tijd dat er afspraken voorbij gaan, waarna ik denk: wat heeft dit uur me 'opgebracht' ...

Toch ben ik nog niet onmiddellijk van plan om geen afspraken meer te regelen. Die stap kan/wil ik nog niet zetten.

Vandaag heeft hij weer enkele goede adviezen gegeven, dus probeer ik de volgende 4 weken alleen te overbruggen en ga dan verslag uitbrengen over het dagelijks verloop.

Ik merk wel al heel lang en duidelijk dat het ALLEEN is, dat ik vooruit dien te geraken.

Iedereen kan de beste adviezen, meningen, ... geven, toch ben ik het met mijn eigen lichaam en geest die vorderingen moet maken. Helemaal niet zo evident. De ene dag kan ook heel anders aanvoelen dan de andere dag.

Soms is het zelfs nog geen dag, maar kwestie van 'momenten'.

Wat ik ook nu heel goed aanvoel, is dat ik mijn nachtrust echt nodig heb! Daar was ik vroeger ook véél te nonchalant in ...

Omdat ik weet dat morgen de wekker weer vroeg afloopt, ga ik ook weer mijn bedje opzoeken.

Als ik 's morgens niet goed uitgeslapen start, sleep ik dat nog doorheen de dag met me mee. Geen fijn gevoel!

Dus: voor nu: Slaap lekker en tot het volgende bericht.

Veel liefs! Tinna ❤