ik weet het het is veel te lang geleden. maar ik ben een beetje een periode aan het doorgaan, waar het 1 heel druk is en 2 veel problemen heb. de problemen zijn niet onoverkomenlijk en er is genoeg hulp. maar ieder probleem moet iedere keer wel opgelost worden wat veel tijd en energie inneemt! mijn oprechte exuses dat ik niet sneller iets heb laten weten!
dus na la pas.was ik een beetje ziek van de moeite en heb ik een 2 tal dagen in bed gelegen. maar ja dat is weer mijn vreemde lichaam dat te veel slaap nodig heeft :D de week erna is er eigelijk gewoon een week gepaseerd. en de week erna was het halloween. halloween in het condominio: alle kleine kinderen gaan verkleed lang alle huizen en komen dan thuis met een hele emmer snoep en komen dan minimum 1 kilo bij in de komende 2 weken :D dan natuurlijk ook de nodige haloweenfeestjes. en dan was het allerheilige en allerzielen. op een van die 2 dagen geloven de mensen dat de geesten van de overleden naar beneden komen. en maken ze voor die geesten al hun favoriete eten klaar en zette ze dat op een tafel met kaarsjes en een foto van de overleden(en). sommige families doen dat ieder jaar. sommige alleen het jaar waar de overleden gestorven is. ik heb dat kunnen "bekijken" in het huis van mijn contactpersoon hier. want bij mij thuis hebben ze niet echt iets speciaal gedaan.
tijdens die week en de week erna zijn waren de examens. ik ben wel naar school gegaan maar ik heb de examens niet gemaakt. uiteindelijk moest ik ongeveer elke dag 2 uur op school zijn en dan kon ik blijven volgen wat er aan de hand was. zoals we hebben beslist om naar rubure (santa cruz) te gaan op eindreis. en er waren ook de danslessen voor het festival van de school. daarover later meer.
dan vorig weken ben ik naar tarija gegaan met de afsers van sucre. we waren in totaal met 5. de 4 afsers en dan de spaanse leerares die de weg kende. we zijn donderdag avond (met een beetje vertragen: blokade in potosi) naar tarija vertrokken met de flota. die veel minder confortabel is dan die naar la pas. maar toch nog altijd beter dan de bussen in europa (reisbussen). alleen heb je wel geen airco of licht in die bussen dat wel niet zo een leeslampje is er wel en een airco gaatje maar die werken niet. ale in tarija. hebben we de eerste dag eerst en vooral gedouchd en dan gaan rondwandelen. snamiddags zijn we naar een meer geweest. die wel wat kleiner was dan die van titicaca, maar mij doet het toch altijd deugd om veel water te zien (ben een beetje een zeemens). we hebben daar ook gefrituurde kleine visjes en krabetjes gegeten. de krabetjes at ge met schaal en al op! savonds dan naar de fexpo van tarija. die wel minimum 3 keer groter was dan die van sucre. maar het bleef een fexpo!
dan lekker geslapen (en toch niet te vroeg op gestaan) en dan een geïmproviseerd ontbijd op bed. 2 hadden er brood en kaas en mortadela en ketchup gaan halen en dat was het ontbijd. dan in een cafeetje kofie gaan drinken (ik chocomel wat dacht je anders). en dan..... het kwaad is geschied!!!! we waren aan het wandelen en ik wouw iemand voorbij steken op het voetpad. maar daarvoor moest ik van het voetpad dat zo 30 centimeter hoog is. mijn voet belande in plaats van naast het voetpad half op het voetpad (moest dat nu wel niet mijn voet van mijn been met de slecht knie wel niet zijn). dus natuurlijk mijn voet omgeslagen, MAAR omdat het zoo hoog was ben ik helemaal gevallen en heb ik mijn knie wel zeer gedaan. dus hup naar het zieken huis in tarija op een zaterdag. daar hebben ze platen gepakt en er was niks aan de hand. dan in sucre maandag terug naar het ziekenhuis, want op runtgenfoto's kunt ge geen spieren zien. ale ik ben ALLEEN naar het ziekenhuis gegaan. niemand had tijd voor mij :( maar aja ik heb wel ervaring met vreemde ziekenhuizen en dokters en zo. en mijn spaans is voldoende goed om de docter te begrijpen. ale het was niet echt nodig want de dokter was zelf met afs (in 1994) naar amerika geweest. dus legde die alles 2 keer uit: 1 keer in het spaans en 1 keer in het engels. de dokter zij dan dat ik naar een ander kantoor moest waar ze dan een echografie van mijn knie hebben gemaakt en daaruit bleek dat alles in orde was. ale buiten dat hij pijn deed (en eigelijk nog steeds doet). een nadeel aan een papa te hebben die psycholoog is is dat die nu aan het beweren is dat de pijn in mijn knie psychologisch is (ale die denkt dat zowat alles psychologisch is). maar ja daar trekken we ons efkes niets van aan!
deze vrijdag was dan het festival van de school. wat betekend iedere klas (jaar, elk jaar bij ons bestaat uit 1 klas dus ja) ook de kleutertjes (die we blijkbaar ook hebben en wat "kinder" heet de kleuterklas) dansen ieders een typische dan van bolivia. omdat de school zo klein is en we zo weinig leerlingen hebben was het een beetje een terleurstelling. het was niet echt zooo spectaculair. en normaal gezien ging ik ook dansen maar ja met die stomme knie van mij kon dat weer niet door gaan.
voor de rest heb ik gistere de cinema van het sas uitgeprobeerd. het sas is het "winkelcentrum" van sucre en ook een van de hangplaatsen voor jongeren en ze hebben daar gratis toiletten wat wel handig is !!!! :D ale de cinema was niet wat het in belgië is maar het trok er op. en het viel wel mee. en het was maar 2 minuten reclame voor de film begon wat wel goed was!!!!
de plannen voor de volgende weken: deze week nog rustig dan in het wekend een 1 dag en nacht reis naar potosi voor oriëntatie. en dan de dag erna naar santa curz op eindreis tot 4 december. en dan zo acto promotion en zo van die dingen moeten ook nog gebeuren.
we zitten hier in bolivia dus dat is echt al supper ver weg gedacht!!!!! ale tot de volgende. nog een weetje: hier eten ze echt te veel zout!!! zelfs in de papjes van de babietjes steken ze er veel in! aja en gisteren heeft het gehageld in SUCRE !!!! :O :O
