Hoe erg je ook je best doet om je te ontspannen op de vertrekdag, het lukt me zelden. Het begon al bij de check-in in Zaventem. Ok ik geef het toe. Het was een beetje dom om mijn fietsslot in de handbagage te stoppen. Maar wie denkt er nu aan dat dit wel eens een moordwapen zou kunnen zijn. soit slot afgeven en blijven lachen. Eenmaal in het vliegtuig kregen we te horen dat we 30 minuten vertraging hadden. mijn aansluiting kon ik wel vergeten. Ik moet wel zeggen dat het netjes geregeld is. Ik had onmiddellijk een 2de aansluiting. In Stavanger liep alles op wieltjes. Geen gesukkel met de fiets zoals vorig jaar. Geen schade aan mijn fiets, oef. Fiets was klaar in minder dan 30 min. Even wachten op de bus naar Stavanger centrum. Na een dik uur zat ik eindelijk op een overvolle bus. Niet comfortabel als je voortdurend je fiets moet tegenhouden bij elke bocht. In Stavanger had ik geen tijd meer om boodschappen te doen. De ferry kwam juist aan en hop naar Tau. In Tau nog een uurtje gefietst naar de Preikestolencamping. Om 21u kon ik me inschrijven met een hoofd zo rood als een tomaat. Stevige helling naar de camping.
En ja hoor, hoe kan het ook anders. Hollandse eigenaars en Oranje op Tv. das thuiskomen he

Morgen gaan we de Preikestolen op en zaterdag vliegen we op de fiets.

tot gauw
Dennis