En dan is het moment gekomen. Je hoopt, gelooft dat alles wel eens goedkomt. Tot je met je neus op de feiten gedrukt wordt dat er niets verandert en er ook niets zal veranderen.
Hoe hard je ook probeert en je best doet: 't Moet van twee kanten komen. Doet het dat niet, is 't gedoemd. Gedoemd om verslagen te woorden door de streken van het lot.
Dan is het over, gedaan, uit. Je wacht en hoopt op een daad, die alles weer ongedaan maakt. Die het goede weer terug doet komen. Niet dus. Pijnlijk.
21-01-2014 om 00:00
geschreven door Saar_x 
|