Ushi is muziekverslaafd! Ze houd vooral van Metallica!
{TITEL_VRIJE_ZONE}
ushi met een lintje om!!
Rondvraag / Poll
Wat vind jij van school?
Zoeken in blog
{TITEL_VRIJE_ZONE}
.............................................
MyWeb
23-10-2009
INFORMATIE OVER: De zoo van Antwerpen!
ZOO Antwerpen is het groene hart van de stad, bevolkt door meer dan 5.000 dieren. Na meer dan 160 jaar is deze romantische Engelse tuin nog steeds een unieke ontmoetingsplek voor jong en oud. Hier komt u tot rust, hier komt u dichter bij elkaar. In deze verfijnde omgeving komt u alles te weten over de wonderen der natuur. Het is een plek waar u de drukte van een wereldstad achter u kan laten en tegelijk dichter dan ooit kan komen bij de fauna en flora van onze planeet. er zijn koala's!
Het Dierenopvangcentrum Waterland ziet het aantal zwaar verwaarloosde dieren toenemen. Vrijwilligster Gea Dikken: ,,Het wordt tijd dat mensen eens wat meer verantwoordelijkheid nemen voor hun huisdier.''
Zichtbaar gespannen duwt het witte konijn met zwarte vlekken zijn snoet onder de boord van Jeske Kapteijns coltrui. De jonge vrijwilligster laat het maar gewoon gebeuren.
,,Normaal gesproken staan ze altijd zo.'' Kapteijns duwt de oren van het konijn wat omhoog en als reactie maakt hij zich nog iets kleiner. ,,Maar nu liggen ze plat over de rug.''
In 1864 werd er een standbeeld opgericht ter ere van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes bij de plaats van de verschijningen. Er werd een kapel gebouwd die al spoedig te klein werd en ging dienen als crypte voor de eerste basiliek, de Basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis. In de loop der jaren kwamen hier nog twee basilieken bij en verschillende andere gebouwen, die thans alle deel uitmaken van het Heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.
Bernadette Soubirous ging in het klooster van Nevers in 1866 en werd heilig verklaard in 1933.
In de loop van de geschiedenis heeft de Rooms-Katholieke Kerk verschillende wonderbaarlijke genezingen erkend. Hiervoor werd in 1905 het Bureau van de medische vaststellingen en in 1947 het Internationaal Medisch Comité van Lourdes opgericht. Op 11 november 2005 werd door het Vaticaan de 67-ste officiële wonderbaarlijke genezing erkend. (zie ook: Lourdes-effect) Vooral de lichtprocessies en de sacramentsprocessies zijn indrukwekkend.
Het hele jaar door, maar vooral vanaf maart tot oktober, komen pelgrims uit heel Europa, maar ook uit andere delen van de wereld, naar het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes om er te bidden en zich te laven aan het bronwater van de grot waaraan heilzame kwaliteiten toegedicht worden.
Er zijn vele plaatsen ter wereld waar een plek is gemaakt die op de heiligdommen van Lourdes gebaseerd zijn, zoals in Valkenburg en Sint Nicolaasga. Zie ook het artikel Lourdesgrot.
Heb je ook een probleempje met één van je beste vriendinnen? Pakt iemand ze af? Hier zijn wat tips:
1. Probeer het te negeren! 2. Spreek veel af met je vriendin zodat ze je meer gaat zien staan! 3. Praat erover met je vriendin! 4. Je kunt het ook gewoon laten merken! Op welke manier ook . . . 5. . . . . . . . . . .
Als ik nog tips vind zal ik ze erbij schrijven! Hopelijk helpen de tips! Bij mij hebben ze geholpen!
Atletiek is een oude sport waar de sporters (atleten) individueel of in groepen (estafette) moeten presteren. Atletiek wordt zowel op de weg als op een atletiekbaan beoefend. Atletiek wordt wel 'de moeder der sporten' genoemd omdat het de menselijke basisbewegingen (lopen, springen, werpen) omvat.
Atletiekbanen zijn meestal ovaal gevormd en 400 meter lang. Op het middenterrein worden de werp- en springonderdelen beoefend. Er zijn banen van gras, kunststof en gravel.
Dit artikel gaat over de atletiek als wedstrijdsport, maar atletiek in brede zin omvat ook recreatieve vormen. De Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie (kortweg Atletiekunie) in Nederland doet ook veel voor de loopsport, sportief wandelen en Nordic walking. Voor de loopsporters zijn er wel wedstrijden maar ook de zogeheten trimlopen, 'wedstrijden' waarbij geen uitslag wordt opgemaakt. Slechts een klein deel van degenen die hardlopen als eerste sport noemen, is daadwerkelijk lid van de KNAU.
Op een morgen gaan twee Hollanders en twee Belgen met de trein naar hun werk.De twee Hollanders kopen twee kaartjes. De twee belgen kopen samen één kaartje. "Nu ben ik toch wel eens benieuwd hoe ze dat gaan flikken", zeggen die Hollanders. Op de trein: net voor de kaartjesknipper komt gaan de twee Belgen samen op het toilet zitten. Na eerst bij de Hollanders de kaartjes te hebben geknipt, loopt de kaartjesknipper naar het toilet en zegt : "kaartje, alstublieft!" De Belgen steken het kaartje onder de deur en de kaartjesknipper knipt het. de volgende morgen kopen de Hollanders 1 kaartje en de Belgen geen kaartje.Weer zijn de Hollanders benieuwd. Net voor de kaartjesknipper komt, gaan de 2 Hollanders op 1 toilet zitten. De Belgen kloppen op de deur en zeggen : "kaartje alstublieft!". De Hollanders schuiven het kaartje onder de deur,de Belgen pakken het en kruipen samen in een ander toilet tot de kaartjesknipper komt.
Examen: De CIA organiseert een vergelijkend examen voor moordenaar. Een paar honderd kandidaten leggen een aantal proeven af, waarna er drie finalisten overblijven: twee mannen en een vrouw.
De eerste man wordt bij de jury geroepen.
"Mijnheer, zegt de voorzitter, U moet nu een allerslaatste proef afleggen om aan te tonen dat U in alle omstandigheden welk bevel ook zult uitvoeren..."
"OK"
"Hier is een geladen pistool. Uw vrouw zit in het lokaal hiernaast op een stoel. Ga binnen en schiet haar neer!"
De man, heel verontwaardigd: "Mijn vrouw? Nooit van mijn leven!" ... en is gebuisd.
Zelfde scenario bij de tweede kandidaat. De man zegt: "Ik zal proberen", gaat het lokaal ernaast binnen... en komt na een minuut terug buiten, tranen in de ogen. "Ik hou echt teveel van haar. Ik kan het niet...!" - Gezakt!
Nu is de beurt aan de vrouw. Haar wordt verteld dat in het hiernaast haar man enz... enz...
De vrouw neemt het pistool aan en gaat het lokaal binnen. De jury hoort zes schoten, vervolgens geschreeuw en een hoop hels kabaal, gevolgd door een veelzeggende stilte.
De vrouw komt terug binnen bij de jury en wrijft het zweet van haar voorhoofd. "Jullie hebben me daar wat geleverd, zegt ze, dat pistool was geladen met losse flodders ! Ik heb hem met zijn stoel moeten doodslaan !!"
Voor 100 euro: Walter, de beste vriend van Marc, gaat bij Marc en zijn vrouw eten. Na het eten gaat Nicole, de vrouw van Marc, afwassen. Walter gaat haar een handje helpen als dank voor de lekkere maaltijd die ze had voorbereid. Tijdens het afwassen grijpt Nicole in Walter zn kruis. Walter schrikt, duwt haar weg en zegt: "waarom doe je dat? ? ? Waarop Nicole zegt: "Ik wil een zakcentje bij verdienen want thuis zitten verveelt mij, dus vraag ik geld voor topsex." Walter: "Hoeveel vraag je?" Nicole: "100 Euro en ik ben het zeker waard." Waarop Walter antwoordt: "Is het goed als ik morgen langs kom ?" Nicole: "t is goed kom maar om half 3." De volgende dag gaat de bel precies om half 3, Nicole doet open en daar staat Walter. Walter geeft haar 100 Euro en ze gaan naar de slaapkamer. Na 2 uur flink van jetje gegeven te hebben, kleden ze zich aan en zegt Walter : "Jezus jij bent het geld meer dan waard !" Nicole: "Dank je maar je moet nu snel gaan want Marc komt over een half uur thuis! Ik bel je voor een volgende afspraak ok ?" Walter: "Ok" Om tien over komt Marc thuis en het eerste wat hij vraagt is: "Is Walter langs geweest en heeft hij je 100 Euro gegeven? " Geschrokken zegt Nicole: "Uhm. . . ja hoezo ?" Marc: "O niks, hij kwam vanmorgen langs op het werk en vroeg of hij 100 Euro kon lenen en hij zou die vanmiddag aan jou terug geven..."
In oeroude tijden leefden er eens een koning en een koningin, die zeiden elke dag tegen elkaar: "hadden we maar een kindje!" en ze kregen er maar geen. Maar eens op een keer, toen de koningin juist in bad was, kwam er een kikker uit de vijver naar het land gekropen en hij ging naar de koningin toe en zei:
"Uw wens zal vervuld worden; voor het jaar om is, zult u een dochtertje krijgen."
Wat de kikker gezegd had, dat gebeurde, en de koning kreeg een dochtertje. Het was zon prachtig kind, dat de koning uitgelaten van vreugde was en een groot feest aanrichtte. Hij nodigde daarop niet alleen de hele familie, vrienden en bekenden, maar ook alle wijze feeën uit, dat ze t kind genegen zouden zijn en het beschermen. Er waren er dertien in zijn rijk. Maar hij had maar twaalf gouden borden voor hen om van te eten; en daarom moest er één thuis blijven. Het feest werd met grote pracht gevierd, en toen het ten einde liep, gaven alle feeën hun wondergaven aan het kind; de ene schonk deugd, en de tweede schoonheid, en de derde rijkdom, en zo verder alles wat er op de wereld maar te wensen is.
Toen er elf feeën hun toverspreuk gesproken hadden, verscheen daar opeens de dertiende. Zij wilde zich wreken, omdat ze niet was uitgenodigd. Zonder iemand te groeten, zonder zelfs iemand aan te zien, riep zij met luide stem:
"De prinses zal op haar vijftiende jaar gestoken worden door een weefspoel en dood neervallen."
En zonder verder een enkel woord te spreken, keerde ze zich om, en verliet de zaal. Allen zwegen verschrikt. Daar trad de twaalfde naar voren, die haar wens nog niet gedaan had, en daar zij de onheilsspreuk niet ongedaan kon maken, maar wel kon verzachten, zei ze:
"Sterven zal ze niet, maar honderd jaar zal ze slapen."
De koning wilde zijn kind voor zon onheil bewaren, en hij gaf het bevel dat alle weefspoelen in het hele rijk zouden worden verbrand. Intussen werden alle gaven van de goede feeën aan het meisje bewaarheid: ze was zo mooi, zo bescheiden, vriendelijk en verstandig dat ieder die haar zag wel van haar moest houden. Nu gebeurde het dat juist op de dag dat zij vijftien werd, de koning en de koningin niet thuis waren; ze bleef heel alleen in t paleis achter. Om iets te doen, liep zij t hele paleis door, bekeek alle zalen en alle kamers, net zoals t haar inviel.
Tenslotte kwam ze bij een oude toren. Een nauwe wenteltrap ging daar omhoog, ze beklom die en ze kwam bij een smalle deur. In het slot stak een roestige sleutel; die draaide ze om: de deur sprong open daar zat in een klein kamertje een oude vrouw met een spinnewiel en ze spon ijverig haar vlas.
"Goededag, oud moedertje," zei de prinses, "wat doe je daar?"
"Wel, ik ben aan t spinnen," zei het oudje en knikte haar eens toe.
"En wat is dat voor een ding dat zo grappig uitsteekt?" vroeg het meisje en ze wilde ook eens proberen te spinnen. Nauwelijks had ze t spinrokken aangeraakt of de toverspreuk ging in vervulling: ze stak zich in de vinger.
Op t zelfde ogenblik dat ze gestoken was, viel ze neer op het bed dat er stond, en ze lag meteen in een vaste slaap. En die slaap breidde zich uit over t hele paleis: de koning en de koning die juist thuiskwamen en in de hofzaal waren gekomen, begonnen in te slapen en de hele hofhouding erbij.
Toen sliepen ook de paarden in de stal, de honden in de tuin, de duiven op het dak, de vliegen aan de muur, ja zelfs t vuur dat in de haard vlamde, werd stil en sliep in; t vlees hield op te pruttelen, en de kok, die de koksjongen die wat uitgevoerd had, juist een draai om zijn oren wou geven, liet hem los en sliep in.
En de wind ging liggen en er bewoog geen blad meer aan de bomen van de tuin. Rondom het slot begon een doornenhaag te groeien. Elk jaar werd hij hoger, eindelijk omringde hij het hele paleis en sloot het in, en groeide er boven uit. Er was niets meer van te zien, zelfs niet de vlag op de toren.
Maar nu ging de sage door het land van het mooie, slapende Doornroosje want zo werd de prinses genoemd zodat, van tijd tot tijd, er prinsen kwamen, die probeerden om door de heg heen te dringen. Maar het was onmogelijk. De dorens leken wel handen te hebben, ze hielden zich vast aaneen, en de jonge prinsen bleven eraan hangen, konden niet meer loskomen en stierven een jammerlijke dood.
Na lange, lange jaren kwam er weer een prins uit verre landen, en hoorde, hoe een oud man vertelde van die doornhaag, hoe daar een paleis achter moest zijn, en in dat paleis een wondermooie prinses, Doornroosje genaamd, en hoe ze al honderd jaar sliep, en de koning, en de koningin, en de hele hofhouding erbij. Hij had het van zijn grootvader, die had gezien dat er al veel prinsen geweest waren, die door de doornhaag hadden willen dringen, maar ze waren eraan blijven hangen en treurig omgekomen. Toen zei de jonge prins:
"Ik ben niet bang; ik wil erheen en het mooie Doornroosje zelf zien."
De oude man ried het hem af, met kracht en met ernst, maar de jonge man wilde niet luisteren. Er waren juist honderd jaar verlopen; en de dag was aangebroken waarop Doornroosje weer kon ontwaken. De prins naderde de doornhaag, maar het waren mooie, grote bloemen die van zelf uiteen weken en hem ongehinderd doorlieten. Achter hem sloten ze zich weer volkomen. Op het voorplein zag hij de paarden en de bontgevlekte jachthonden slapen; op het dak zaten de duiven met het kopje onder de vleugel.
Hij betrad het paleis: de vliegen sliepen aan de wand, de kok in de keuken hield zijn hand nog op om de koksjongen om zijn oren te slaan en de meid zat met een zwarte kip die geplukt moest worden.
Hij ging verder: hij kwam in de grote zaal; daar lag de hele hofstoet, ze sliepen allen; en naast de troon lagen de koning en de koningin.
Verder ging hij, alles was zo stil dat hij zijn adem kon horen; eindelijk kwam hij bij de toren, hij liep de wenteltrap op en opende de deur en kwam in het kamertje waar Doornroosje sliep.
Daar lag ze; zij was zo mooi dat hij zijn ogen niet van haar afwenden kon, en hij bukte zich, en hij kuste haar. Toen hij haar met een kus had aangeraakt, sloeg Doornroosje de ogen op, werd wakker en keek hem allerliefst aan. Ze gingen toen samen naar beneden, en de koning werd wakker en de koningin en de hele hofstoet en ze zagen elkaar allen met grote verwonderde ogen aan. En de paarden stonden op en stampten, de jachthonden sprongen op en begonnen te kwispelen, de duiven op het dak trokken hun kopjes onder hun vleugels uit, keken rond en vlogen naar t veld, de vliegen aan de wand kropen verder, het vuur in de keuken laaide weer op, snorde en kookte het eten, t gebraad begon weer te pruttelen, en de kok gaf de jongen een draai om zijn oren, dat hij een gil gaf, en de meid plukte de kip.
Toen werd de bruiloft gehouden van de prins met Doornroosje, vol pracht en praal, en zij leefden nog lang en gelukkig tot het einde van hun dagen.