Me, myself and I (Libanon-UNIFIL) Op deze aarden bol gezet onder de naam Koenraad, op internet kennen ze me als The Gecko en op het werk noemen ze me Westie.Mee tot hiertoe? Ben NIET geslacht en toch mannelijk. Geboren: JA, en wel op 14 sep 1967 te Gent. Ik ben getrouwd en hebben een spookje Chloé ( die nu na enkele jaartjes meer uitgegroeid is tot een spook). (And of course our black devil Yorko is living also with us). Beroep: ja inderdaad... en wel als gemotiveerde beroepsmilitair... En neen heren journalisten en politici... jullie breken me niet. Hobby's: Ja, natuurlijk heb ik hobby's
De gehele dag hiertegen gevochten... en gewonnen... weliswaar tot na 21uur local gewerkt maar alles is terug op niveau. Om de avond af te sluiten 1uurtje gaan lopen... was zalig. 1uur lopen juist naast de branding van de zee... het geluid dat de golven op de rotsen maken... de krekels... en de geur van de verschillende planten waar ik voorbij loop.
Beestig warm aan het worden... 40°C de hele dag door... Als ik 's avonds even op de thermometer kijk zakt hij niet onder de 30°C
Ma 14 Jun: Di 15Jun: Vanmorgen voel ik da mijne buik aan het roespeteren is... Nogthans een ontbijt genoten, wat al lang geleden was. Vandaag overdracht van het commando in Tibnin. Onze vrienden van BELUFIL XI gaan morgen naar huis en de mannen van BELUFIL XII nemen de fakkel over. Wijle naar daar met onze uitgegroeide 4X4. Kol wil zelf nog eens rijden voor zijn laatste dagen en ikke laat me dus voeren . In de loop van de dag aan het trainen met naar de wc te lopen. Ik voel me met de minuut leger en ik blijf maar naar de wc hollen Tegen de avond helemaal leeg... Ik moet me bijna slepen naar mijn kamer. Om 18uur in mijn bed... wakker om 23uur en koorts. Spieren (ja, heb er ook) doen enorm pijn en over de hele nacht 2liter water naar binnen gekapt omdat ik aan het uitdrogen was. Dafalganneke gepakt om de koorts te weren... Dan terug in slaap gevallen ...
Wo 16 Jun: Deze morgen opgestaan, leeg en met redelijk wat hoofdpijn. Gelukkig had de Kol gister de beslissing genomen om me in Naqoura te houden. Zo kon ik naar het Unifil hospitaal bij de Dr. Besluit is dat ik een virale ontsteking heb. Vandaag mag ik niets eten en als het beter wordt mag ik beginnen met rijst en appelmoes.... Vandaag alleen maar water, water en ... pillen. Twee dagen in bed blijven... wie gaat dan het werk doen? Ik dus uurke werken, 2uurkes rust, enz. Moet ook een potje binnenbrengen met stoelgang Probeer maar eens als je de ***** hebt een potje te vullen Gelukkig voor mij is mijn maag leeg en lukt da dus nie
Do 17 Jun: Vandaag een stuk beter met de maag en darmen. Toch nog even opletten wat ik eet... Rijst en kip dus. Walther vroeg me mee te gaan naar Ibrahim om papieren af te geven. Is ongelooflijk hoe open en vriendelijk Libanezen zijn. We worden telkenmale warm onthaald en krijgen meer dan genoeg te eten en te drinken... en telkenmale willen we betalen en mogen niet... En als er eten op tafel komt zijn het steeds de Libanese specialiteiten... en alles in overvloed
Vr 18 Jun: Deze morgen om 05uur eruit. Eerst even binnenwippen in Unifil Hospital om mijn pink te laten spalken. Staat toch dik en doet pijn... kan er zelf geen kracht op zetten. MOET van de verpleegster terugkomen na mijn dienst om de Dr te zien. Voorbereidingen voor de koffietafel georganiseerd door de Belgen. Wafels met kersen en slagroom, pannekoeken en natuurlijk de Belgische pralines niet te vergeten. De staf van UNIFIL was zeer tevreden en vroegen al naar de volgende keer. De Maj raad me aan om naar de infirmerie te gaan van de fransen... Ikke na de koffietafel naar daar. Vriendelijk onthaalt... sommige zeggen nu dat dit zo was omdat ze me nog niet kennen... lol. Blijkt dat mijn pees van mijn pink gescheurd is... Hebben het in een "grenouille" geplaatst en zou dit 48dagen moeten dragen... Waarom juist 48 dagen? Iedere week moet ik op controle... Indien niet in orde binnen 48d microchirurgie... Lap... da ook nog... Gewoon volhouden tot einde missie hé... ;)
Za 19 Jun: Vandaag Reapro Tibnin... veel te doen... alle diensten aflopen om de nodige contacten te leggen met de mensen van BELUFIL XII. Allemaal nieuwe gezichten... uitgezonderd natuurlijk van de CIS collega's. Iedereen is zeer bereid om te helpen en dat is voor mij dan ook het voornaamste punt.. We moeten het samen stellen de komende 4maand... (en ik een beeke langer) De LMV staat de hele dag op de MT zodat ze het probleem van de airco kunnen zoeken en oplossen. Nu het steeds warmer wordt is het toch redelijk zweten binnenin... en nee, er zijn geen schuifraamkes aan... Enkel dik gepantserd glas die NIET open gaat lol. Om 17uur local dan toch eindelijk kunnen vertrekken maar airco werkt nog steeds niet. Heb door het lange wachten in ieder geval mijn werk afgekregen te Tibnin. Eens we in Naqoura zijn aangekomen alles uitladen, vlug iets anders aantrekken en afscheidsmaaltijd van de Kol Coopman. Morgen gaat hij richting Beiroet... de laatste dagen voor hem in Libanon dus. Lekker gegeten in het restaurant naast de fransen. Je kan er gezellig zitten aan het water en daarenboven... het is binnen de compound en moet je niet steeds een wapen meedragen.
Zo 20 Jun: Hectische morgen... De Kol doet nog vlug de laatste doorlichting van de nota's en dossiers... Resultaat... de stapel "To do" op mijn bureau neemt enorme vormen aan... da belooft. Vertrek om 11uur samen met de Kol, de MP's en mezelf naar Beiroet. Daar aangekomen worden wachten we aan de ambassade op de AttaDef en ondertussen genieten we van het mooie uitzicht rechtover waar er nog redelijk veel overblijfselen zijn van de Romeinse tijd. Spijtig genoeg is er tijdens de vele oorlogen veel vernietigd geweest... Al dan niet met opzet door de bezetter. Libanon is enorm rijk aan geschiedenis.. spijtig genoeg wordt er weinig mee gedaan. 's Middags gaan eten op Restaurant. Is eens iets anders... een mens moet eten hé. Na de maaltijd nemen we afscheid van de Kol en gaan we terug richting Naqoura. Onderweg even gestopt.in Saida... Even genieten van de historische plaatsjes... Chateau de la mer... Een kasteel aan de zee opgericht door de kruisvaarders... De streek is rijk aan zulke dingen. Alsook de gevangenis gezien ten tijde van Koning Herodus... en de prachtige straatjes in de "Soeks". Niet veel tijd maar toch blij er even te hebben kunnen van proeven.
Zat 12 juni: Ik zal op vandaag beginnen met de start van mijn blog... anders gaat het er nooit van komen vrees ik. Dus wat er voor dde 11juni is gebeurd is eigenlijk erna geschreven... snaptet? Reaprodag te Tibnin. Belufil 11 is zijn laatste dagen bezig... Belufil 12 begint zich in te leven. Vandaag ook de grot van Cana bezocht op de terugweg naar Naqoura... Wie weet de geschiedenis van deze grot? Ja? laat maar komen wanneer je het weet Mijne hond is nog even wild als hij me ziet... Zal ik hem dan toch laten adopteren door de Belgen? Deze avond gaan lopen.. kort maar krachtig... 20min alles geven...was dan ook nog na het eten...
Zon 13 juni: lang mogen slapen... tot wel bijna 08:30uur Warm, warmer , warmst... Zeker boven de 30°C vandaag. Juist gezien dat ik op mijn bureau ook kan bloggen Deze middag Gyros met frieten bij de fransen... Namiddag vrij genomen om mijn persoonlijke spullen wa op orde te zettenDacht te gaan lopen maar na het dwijlen en kuisen van de kamer aan een douche toe... daarna omgekleed en naar de collega's geweest die me toen uitnodigden voor een mini BBQ. Nog iets... voor die die dachten dat ik niet onder de stemming onderuit kon... IKKE NIE GAAN STEMMEN...
Ondertussen reeds 2010 ... Je zou voor minder deze blog vergeten... Maar daar is ie ook voor hé... Enkel voor jullie en wanneer ik voor een tijdje Belgenland verlaten zal.
Er is reeds één positief punt ... IK MOET NIE GAAN STEMMEN..... JIEHAAAAA
Omdat je zo een beeke vanalles moet meemaken in het leven ben ik een dagje een cursus brandbestrijding gaan volgen bij onze collega's van de marine te Ryckevelde. Was leerrijk en hoop dat ze toch biodiesel hebben gebruikt om de vuurtjes aan te steken. In ieder geval hebben mijn longen een andere kleur sinds gisteren. Komt wel in orde denk ik. Hoe het komt weet ik niet maar het lukt me steeds om meest vuile persoon eruit te komen. Gaan we een march doen op een slijkbaan dan blijven de anderen gespaard en uitgezonderd van mijn persoontje. En gisteren net hetzelfde. Enkel ogen zijn niet bedekt met brandwerende stoffen en met een bril maar toch... als ik alles afneem blijk ik plots zwarte piet te spelen... en dat terwijl het nog niet eens sinterklaas is. Een van de verschillende aanraders eigenlijk voor iedereen die het leger binnenkomt. Dit samen met een deftige cursus EHBO zou iedereen als basis moeten krijgen. Zo zijn er waarschijnlijk wel meer dingen waar je als "militair" nuttig kan zijn binnen en buiten defensie.. en het kost nie veel ook nog. En het is gerechtvaardigd Have a nice smogless day
Hella gentle peoples, Wat is het terug een lange tijd geleden dat ik hier nog eens ben geweest. Moet nodig het stof eraf nemen. Ondertussen reeds goed aangepast in het natte Belgenland. Eerlijk gezegd lijkt me dit hier ook het regenseizoen met dat verschil dat het hier dan ook nog koud is. Heb nog af en toe contact met enkele Burundezen via gsm (wat niet zo goed is voor mijn telefoonrekening eigenlijk). Wat de vooruitzichten zijn voor toekomstige missies heb ik nog niets op het oog. Dochterlief heeft me in ieder geval duidelijk gemaakt dat ik het dit jaar niet meer in mijn hoofd moet halen om op missie te vertrekken. Ter bevestiging een blauwe plek op mijn arm (zo zie je maar dat oudermishandeling al plaatsvind in een vroeg stadium bij ons). Toegegeven dat ze voor een 8jarige smurf wel enige kracht in de vingers heeft. 26/09/2007 ben ik na lang te hebben mogen genieten van mijn graad als 1SM verplicht geweest om onkosten te doen en als Adjt verder door het leven te gaan. (is een tijdelijke tussenstop vrees ik )Naar het schijnt moet ik nu initiatief nemen. Wat heb ik dan gedaan voor ik dit werd? Ik ga er werk van maken om deze blog in stand te houden en af en toe een woordje te schrijven. (De vraag of ik deze blog verder zet is in ieder geval groot) See u
Nog maar anderhalf uur kunnen slapen na de laatste voobereidingen te hebben gedaan voor ons vertrek. De laatste momenten op Burundese grond. De voormiddag nog gebruikt om gevoelig Mat binnen te brengen en om afscheid te nemen van ongeveer de helft van de stad (Allé, wa minder dan toch). Het is in ieder geval een warm afscheid alhoewel ik er bijna zeker van ben dat voor ik in het vliegtuig ben gestapt ze me al vergeten zullen zijn. We vertrekken voor de laatste maal uit Bujumbura richting ENTEBBE (Oeganda) met Ethiopean Airlines. Eens aangekomen in Entebbe moeten we ons 6uur weten bezig te houden. Zou het liefst willen slapen maar het lawaai dat het aanwezige bataljon Indische blauwhelmen op doorreis maakt is genoeg om me uit mijn slaap te houden. Het zijn echte "zwijntjes" en na de gehele luchthaven te hebben ondergemodderd met hun vuile bottines, een paar rekken met souvenirs te hebben neergehaald om vervolgens met koeieogen zonder enige verontschuldiging af te druipen gaan ze dan toch met een Boeing 747 naar een voor ons onbekende bestemming. Niet naar huis aangezien ze volledig nieuw werden aangekleed en uitgerust. (Weer een besparing voor hun overheid en een last voor de UNO. Weet dat het Indië goedkoper is om zijn troepen over te dragen aan de UNO aangezien ze die dan niet hoeven te betalen en ze ook volledig worden uitgerust) Dan eindelijk na een uur vertraging komt ons SN Brussels Airlines vliegtuig ook aan en kunnen we toch zonder vertraging even na middernacht vertrekken na een supersnelle schoonmaak. Belgium here we come.
Wat een week, woensdag zijn de twee personen aangekomen voor de Recce van HCB2. Er is een vrouw bij van de marine en zij zal mijn plaats innemen. Veel werk met overgave overname, het tonen wat waar staat en is alsook het klaarmaken van alles wat terug mee moet en niet te vergeten het dagelijkse werk. Zo is de week overvol en had ik geen tijd voor mezelf.Nu toch nog even tijd gevonden om mijn blog wat aan te vullen.
Alles loopt op zijn laatst hier en als ik alles zo bekijk zal ik het hier wel eigenlijk missen. Spreek niet over het huis en zo maar over de sfeer die er hier toch wel hangt. Vanavond uitgenodigd bij de Defensie Attaché. Kart en Gabby met hun vrouw waren er ook. Was een leuke avond en waren dan ook blij om tegen 01:00hr in de morgen naar huis te kunnen slenteren. De helft van onze groep viel in slaap van vermoeidheid. Dat heb je met oudere mensen hé.
Een insect heeft me aan mijn linkeroogzijde toegetakeld door me te bewerken met een bijtend zuur. Resultaat is dat het eruitziet als een schaafwonde en ongeveer 3 op 1 cm groot is. Stomme beesten hier. Slecht nieuws... een geval van malaria in de groep... Mijn fototoestel begint uit elkaar te vallen Goed nieuws... Zekerheid is dat we met burgervlucht terugkeren.Wanneer: niet vroeger dan 19maart, naargelang de beschikbaarheid van de vliegtickets.
Weer een warme periode die schijnt aan te breken... Zweet, zwoot, gezwoten.Maar toch nog even tijdens de middagpauze zonneklopper gespeelt. Gaan souvenir jagen en een NGOMA gekocht. Dat is een traditionele trommel. Van groot kaliber aangezien ik hem niet in mijn koffer krijg... en nu?
Nog steeds geen nieuws over onze terugkeer. Ten vroegste donderdag zullen we iets horen. Wolkbreuk boven Bujumbura zorgde ervoor dat verschillende delen van de stad onder water staan
Een zeer drukke week geweest en mijn maag is rebels aan het doen sinds ons etentje gisteravond... Rauw vlees is niet goed... had het moeten weten maar wou weer niet naar mezelf luisteren. Resultaat is dat ik toch wel in de directe omgeving van de WC moet blijven..... EN JIJ DAAR....LACH DAAR NIE MEE......
Een dag met veel werk en te weinig chauffeurs. Resultaat is dat ik alles in zeven haasten moest doen in de namiddag. De Cdt van de Genie tegengekomen. Weekend rust voor de mannen uit Burcht. werken nu reeds sinds begin januari alle dagen 8uur aan de bouw. Misschien zie ik Druwé dan toch nog eens. Deze middag terug een stortvlaag. mijn kamer stond terug onder water.
Na een nacht in eigen bed is de eerste dag van de week goed begonnen. Veel op en af rijden vandaag want er is zo goed als niks meer in de frigo. Moest alweer een opmerking maken aan Salvator want ik verdenk hem ervan met zijn witte kokskleren na de uren in een garage te werken. Vuil manneke! Nog steeds geen vooruitzichten wanneer er een volgende vlucht is gepland van "Maybe Airlines". De dozen en palleten beginnen zich hier op te stapelen. De examens voor de cursisten beginnen en de eerste slachtoffers met 5/85 zijn gevallen.Maar onze Offr hebben er hoop in want ze zien dat de meeste anderen wel degelijk zwaar hebben gestudeerd.
. In de loop van de dag aan het trainen met naar de wc te lopen. Ik voel me met de minuut leger en ik blijf maar naar de wc hollen 
Tegen de avond helemaal leeg... Ik moet me bijna slepen naar mijn kamer. Om 18uur in mijn bed... wakker om 23uur en koorts. Spieren (ja, heb er ook) doen enorm pijn en over de hele nacht 2liter water naar binnen gekapt omdat ik aan het uitdrogen was. Dafalganneke gepakt om de koorts te weren... Dan terug in slaap gevallen ...
Probeer maar eens als je de ***** hebt een potje te vullen 
Gelukkig voor mij is mijn maag leeg en lukt da dus nie 
maar airco werkt nog steeds niet. Heb door het lange wachten in ieder geval mijn werk afgekregen te Tibnin.
Under construction
en wanneer ik voor een tijdje Belgenland verlaten zal.
Goed nieuws... Zekerheid is dat we met burgervlucht terugkeren.Wanneer: niet vroeger dan 19maart, naargelang de beschikbaarheid van de vliegtickets.
