|
Hoi Belgenland!
Het spijt me dat
jullie zo lang hebben moeten wachten op dit berichtje. Maar dit weekend heb ik
een poging gedaan om er eentje te schrijven. Ik had een hele tekst en plots was
hij weg! (Stom internet hier, GRMBL)
De titel Woetch
klinkt waarschijnlijk vreemd voor jullie, maar dit is dus hoe je Łódź
uitspreekt. Van nu af aan schrijf ik het gewoonweg als Lodz, omdat ik steeds
moet googlen voor de juiste, gekke letters. De laatste 2 weken heb ik me bezig
gehouden met het verkennen van mijn nieuwe woonplaats hier. Weinig uitgaan,
minder socializen, veel cultuur opsnuiven! Mijn eerste indruk van Lodz was niet
al te positief. Werkelijk overal zijn er werken aan de gang, leegstaande
gebouwen,
Maar deze weken hebben dat beeld omgevormd tot iets veel beters!
Vrijdag 10
oktober tot zondag 12 oktober konden we getuigen zijn van het Lodz Light Move
Festival (1ste en 2de foto). Hierbij werd een groot gedeelte van de stad
verlicht met verschillende kleuren, beelden en vormen. In het park (één van de
10 parken hier in de buurt) werd een lasershow tentoongesteld. Wauw, prachtig
was dit! Het zette de stad in een heel ander daglicht.
Dit weekend
hebben we het Woetch-verkennen verder gezet. Zondag zijn we naar het noorden
getrokken. Als eerst hebben we een bezoek gebracht aan een Joodse begraafplaats
(één van de grootste in Europa) (3de foto). Compleet onderkomen, maar oh zo
aangrijpend. Veel van de grafstenen waren vernietigd en verwilderd door de
natuur. En toch was het prachtig om te zien. De helft van de begraafplaats
bestond uit graven uit de 2de wereldoorlog. Een tijd lang bekeek ik de
leeftijden op deze stenen: 21, 17, 10 jaar oud, ganse gezinnen. Kippenveel
kreeg ik hiervan. Wanneer we een beetje verder wandelden konden we ook een
grote weide zien waar 100den herdenkingsbordjes in het gras stonden (4de foto).
Daarna wandelden
we een stukje verder naar Radegast, een treinstation (5de foto). Tijdens de 2de
wereldoorlog bestond Lodz (in die periode Litzmannstad) uit één van de
grootste Joden gettos uit Polen. Mensen van overal uit Europa werden hier naartoe
gestuurd om er te leven. In totaal bestond dit getto uit zon 200 000 mensen.
19 400 hiervan werden via Radegast naar Auschwitz en andere concentratiekampen
gestuurd of zijn omgekomen door de honger of ziekte in het getto. In Radegast werd onder andere een trein
tentoongesteld uit deze tijd (6de foto). Een ander kippenvelmoment. Brrr. Hoe
mensen hier op elkaar geduwd werden, prikkeldraad voor de raampjes, behandeld
als beesten en wachtend op de gaskamer. Griezelig. Agh, ik ben veel te gevoelig
voor dit soort dingen.
s Avonds hebben
we dan onze zinnen verzet met een bekende Poolse film. Over de allereerste
hart transplantatie. SUPER FILM! Gods is de titel, voor wie geïnteresseerd
zou zijn in een beetje Poolse cultuur ;) (7de foto: herkenbaar beeld
normaalgezien!)
Zo lieve
bloggertjes, ik ga een beetje voor school werken nu. Ondertussen heb ik ook
huiswerk gekregen. Jawel, ik studeer hier ook van tijd tot tijd ;) Maar
donderdag is het weer tijd om te citytrippen, dit keer naar Gdansk!
Tot snel! Groetjes
vanuit het nu nog warme Lodz (18 °C maar vanaf donderdag SNEEUW!?)
20-10-2014 om 00:00
geschreven door tessatlodz 
|
