eerste indruk:
Toen ik de naam van de toneelvoorstelling voor het eerst hoorde, dacht ik aan twee dingen. Het kon een parodie zijn op de serie The Bold and the Beautiful of meer in de richting van Beauty and the Beast gaan. In ieder geval bedacht ik er een mooi decor bij, met veel acteurs en leuke muziek. Maar niets is minder waar.
The Bult and the beautiful Is een intiem stuk met twee acteurs. Theater Antigone wou voor minimalistisch decor en geluid gaan, zodat volgens mij de gesprekken op de voorgrond zullen worden gebracht. Het is een ongewoon verhaal waarin twee onbekenden, in het midden van de nacht, met elkaar bellen. Ze praten over de dingen des levens, maar het lijkt dat eenzaamheid en nood aan affectie (seks) domineren boven de andere thema's.
Er is een stukje van de voorstelling te zien op YouTube. Daardoor kreeg ik de indruk dat het een langdradig en weinig gebeurend stuk is waardoor ik het moeilijk zal hebben om mijn aandacht erbij te houden. Misschien dat de lichteffecten en de muziek het geheel volledig maken, waardoor men tijdens heel het toneel geboeid kan blijven kijken en luisteren.

verslag:
Bult and the beautiful was een voorstelling van het Kotrijkse theaterhuis Antigone met maar twee spelers op het podium. De mannelijke speler (Dirk) bleek Jef van De Kotmadam te zijn. De vrouwelijke tegenspeelsters (Amara) was een jong talent met een zeer mooie, aangename stem. Deze twee personen zorgde voor een contrast. Het oude eenzame mannelijke figuur met ruwe stem en het jonge vrouwelijke figuur met de sensuele stem.
Dirk en Amara belden heel de tijd met elkaar. Hij om affectie, zij om geld te verdienen. In het begin was het nog braaf, maar tegen het einde vertelden ze gedetailleerd hun fantasieën tegen elkaar. Om het stuk iets luchtiger te maken, werd er de nodige humor in vermengd.
In het midden van het stuk werden we geconfronteerd met een originele manier om de mensen terug wakker te schudden. Plots barstte er technomuziek los. Amara begon te dansen in het groene licht van de laser die door de zaal ging. Eerst was het een raadsel waarom dit deel tussen de gesprekken kwam. Later werd het duidelijk. Dit was om duidelijk te maken dat Amara twee weken in de gevangenis had gezeten en er dus geen gesprekjes konden plaatsvinden.
Meer naar het einde van de voorstelling toe wou Amara stoppen met telefoonseks. In het laatste gesprek met Dirk vertelde ze hem dat ze eens wilde afspreken. Hij twijfelde eerst, maar stemde dan toe om af te spreken in het station. De voorstelling eindigde zeer droevig. Wachtend op Amara zat Dirk aan een tafeltje, met op de achtergrond voetstappen en pratende mensen. De achtergrondgeluiden werden steeds luider en luider, maar Amara kwam niet opdagen.
Buiten de muziek was het toneel zeer sober. Dit gaf persoonlijk een meerwaarde aan het stuk. Er was enkel een bureau op de voorgrond en achter op het podium hing een boksbal. Buiten het eenvoudige decor werd er ook matig gebruik gemaakt van attributen. De objecten werden ook ongewoon gecombineerd. Amara ging aan de slag met de bokshandschoenen, wat men eerder als een mannelijke hobby zou zien. Dirk at een magnum, wat men dan eerder zouden associëren met een vrouwelijk figuur, omdat de reclame ons steeds een magnum met een vrouw toont.
De voorstelling heeft me aangenaam verrast. Bij de inleiding van het stuk kregen Laura en ik een dubbel gevoel. De mediazaal zat vol met mensen op leeftijd, dus we dachten dat het een voorstelling ging zijn met ouderen als doelgroep. Gelukkig bleek het toch geen toneelstuk voor vijftigplussers te zijn.
Ik ben heel de voorstelling geboeid blijven luisteren, alhoewel sommige stukken wat langdradig waren. Niet iedereen kon zeggen dat ze het een goede voorstelling vonden. Tijdens de voorstelling zagen we verscheidene mensen slapen, die ook zeer hard wakkerschrokken in het midden.
Ten slotte wil ik nog meedelen dat ik als leek de selectie voor het toneelfestival van 2007 terecht vind.

Lynn Mertens, 17 jaar.

06-02-2009 om 00:00 geschreven door cultuurcentrum Ter Vesten  

eerste indruk:
Toen ik de naam ‘Ann Van Den Broeck’ hoorde, klonk deze me al bekend in de oren. Ik ben er over gaan opzoeken en heb hierover een artikel gelezen. Het blijkt dat ze toch wel zeer bekend is. Haar danschoreografieën zien er mij zeer apart en niet alledaags uit. Ook heb ik gelezen dat er zelfs naakte scènes in voorkomen, ze wil namelijk een kritisch beeld geven van de vrouwelijke seksualiteit. Dit is voor een choreografie toch niet zo alledaags. Het ziet er speciaal en veelbelovend uit. Ik denk ook dat het wel goed zal zijn, want ze heeft met deze choreografie de Zwaan voor de meest indrukwekkende dansproductie van het seizoen 2007/2008 gewonnen. De Zwaan is de meest prestigieuze dansprijs van Nederland en wordt uitgereikt door de Vereniging van Schouwburg- en Concertgebouwdirecties. Dit is dus niet niks. Haar stijl noemt ze het ‘emotioneel minimalisme’, dit wil zeggen dat ze de overbodige info in de beweging weg laat en alles vanuit de kern laat komen. Wat naar buiten gebracht wordt, moet van het diepste komen om echt te lijken. Ik ben zeer benieuwd om naar Co(te)lette te gaan kijken vanavond!

verslag:
Op 6 februari 2009 heb ik de voorstelling Co(te)lette van Ann Van Den Broeck gezien. Het was een zeer indrukwekkende voorstelling vanwege de rare, niet-alledaagse bewegingen. Zoiets had ik echt nog nooit gezien! De muziek vond ik zeer tof en passend. Het waren orgelklanken die elektronisch gemanipuleerd werden. Ik vond het persoonlijk een rare voorstelling, ik snapte niet goed wat er de bedoeling van was. Ann Van Den Broeck wou met deze choreografie mensen choqueren en driften van de vrouw naar boven laten komen. Ze haalde haar inspiratie bij Sigmund Freud, die ook de driften van de mens onderzocht heeft. Ik vind dat het haar heel goed is gelukt om de driften/emoties in de bewegingen te uiten.
Na de voorstelling besefte ik dat je de voorstelling eigenlijk als kunst moet bekijken en niet echt als dans. In kunst vind je namelijk ook dikwijls rare vormen en dergelijke terug. De choreografie was voor de 3 vrouwen zeer intensief en moeilijk, dat vond ik echt wel heel chique. Er kwamen in de voorstelling 2 naaktscènes voor, dit vond ik wel een beetje raar. Dat is iets wat je niet alle dagen ziet, hoewel het toch leek dat de rest van het publiek dit heel normaal vond. De voorstelling was niet mooi, maar er werden gewoon bewegingen gemaakt op de muziek en stemmen. Dit was ook wel haar bedoeling. Je moest er op een heel speciale manier naar kijken, helemaal anders dan dat je bijvoorbeeld naar een dansshow van een dansstudio van vrienden/vriendinnen gaat kijken. Ik vond het wel eens tof om zoiets te zien, maar ik zou niet vrijwillig een tweede keer zo een voorstelling bijwonen.

Elke Caluwaert, 17 jaar

06-02-2009 om 00:00 geschreven door cultuurcentrum Ter Vesten  

eerste indruk:
In 1996 stond Arid in de finale van Humo’s Rock Rally. Hierdoor kregen ze een platencontract en bleef de groep steeds groeien. Ik kijk er heel erg naar uit om ze te zien spelen. Ik kende ze natuurlijk al want hun muziek is schitterend. Live zag ik ze nog nooit bezig dus ik ben wel zeer benieuwd. Talent hebben ze met overvloed en hun gevoelige liedjes kunnen iedereen bekoren. Jasper Steverlinck kan met zijn stem alle kanten uit. Ik hoop dat hij dat om 5 februari ook zal tonen. De muzikanten zijn ook fantastisch. Ze kunnen vrijwel alles aan. Stevige uptempo nummers met daartegenover geheimzinnige ballades zijn voor de band geen probleem.
Hun nieuwe cd heb ik nog niet gehoord, de muziek dat we zullen horen zal dus redelijk nieuw zijn voor mij. Wel hoorde ik al enkele songs op hun myspace. Over één ding durf ik wel te twijfelen. Dat is of ze het publiek zullen meekrijgen in hun muziek. Hoe ik ze al bezig zag op de televisie en in recensies die ik las bleven ze precies een beetje te veel langs hun kant van de zaal. Hopelijk krijgen ze de zaal dus mee en zorgt dit voor een geweldig optreden!

verslag:
Dit optreden samenvatten in één woord is niet zo moeilijk. Schitterend! Wat een sfeer, ongelooflijk! Alles begon zeer rustig met een lied, een stem een piano en een gitaar. Het publiek vond het mooi en genoot. Nadien kwamen de andere muzikanten, om het met de woorden van Jasper te zeggen, nog enkele andere mooie jongens het podium op. Een drummer, gitarist en bassist. Naarmate de show vorderde werd Jasper steeds losser en losser en begonnen de nummers wat steviger te worden. Hij maakte tussen de liedjes door wel eens een mopje. Op het einde al wat meer dan in het begin. Soms dronk hij eens van zijn pintje om hem daarna weer helemaal te geven.
Wat me zelf sterk opviel is zijn stembereik. Nu ik hem in levende lijve zag zingen kreeg ik op sommige momenten echt kippenvel. Hij zong soms zo hoog en een andere maat later zat hij zo laag, ik kon het haast niet geloven. Na het optreden konden we hem versieren voor een interview . Hierin vertelde hij dat hij drie octaven in zijn borststem kan zingen. Ik denk dat er op de wereld maar weinigen bestaan die daar in slagen!
Naast zijn zangprestaties kwam Jasper ook zeer sympathiek over. Hij gaf hem helemaal op het podium en ging helemaal in zijn muziek op. Een hoogtepunt van het optreden was absoluut wanneer hij het nummer "Life on Mars" zong en terwijl heel de zaal rondwandelde. Op dat moment sloeg het hart bij iedere vrouwelijke fan wel een tikkeltje sneller.
Dat hij vele fans heeft zagen we ook na zijn optreden. Er was een stormloop naar beneden waar men cd's van hem kon kopen die hij zelf signeerden. Wij hebben mooi onze beurt afgewacht en hem daarna geïnterviewd. Hij was zeer vriendelijk en wanneer we een vraag stelde, vertelde hij meteen superveel. Ik vond hem ook grappig en natuurlijk zag hij er knap uit. Kortom het interview was een kers op de taart en het optreden was een heerlijke taart!

Laura Van de Vyver, 18 jaar

Enkele artikels en recensies

Arid - All Things Come in Waves

Door (cp), 26/01/2008 - 12u00

'All Things Come in Waves' heet de nieuwe cd van Arid, maar in het geval van de Gentenaars heeft het lang geduurd voor de volgende golfslag er was: de laatste (en nog maar tweede) studioplaat 'All Is Quiet Now' dateert intussen al van 2002.

Datzelfde jaar was er het waanzinnige en hier ten kantore op diep gefrons & navenant gezucht onthaalde solosucces van zanger Jasper Steverlinck, met de cover 'Life on Mars' van David Bowie (met 'dank' aan de Kolacny-broers) en aansluitend de cd 'Songs of Innocence'. Daarna was het door allerlei omstandigheden - onder andere ziekte - heel lang heel stil rond Steverlinck en zijn maten David Du Pré (gitaar) en Steven Van Havere (drums). Tot nu dus.

Zo gek als de juryverslaggever in zijn verslag van Humo's Rock Rally-finale 1996 zullen wij het niet maken, het waren toen tenslotte ook heel andere tijden: 'Het geluid van de jaren zeventig (Led Zeppelin) en dat van de jaren negentig (Metallica) stormen in hun songs vrolijk tegen elkaar op; in het midden van die hel bevindt zich een zanger met Jeff Buckley-allure.'

Hels klinkt Arid allang niet meer, Buckley is dood (en zijn muziek gedateerd, luister maar eens terug naar zijn zotgeprezen 'Grace') en 'saai' is vandaag het Arid-codewoord. De vooruitgestuurde singles 'Words' (voorjaar 2007) en 'Why Do You Run' gaven het al aan, en de rest van het aanbod op 'All Things Come in Waves' bevestigt dat vermoeden: de nieuwe cd is gewoon een doorslag van de twee vorige. En dus: overbodig. Wie Arid ooit graag gehoord heeft, hoeft niet af te haken - er is nog plaats naast Mika - maar wij? Wij fronsen diep & zuchten navenant.

N.N., Arid - All Things Come in Waves. Humo the wild site, 2008-01-26, 2008 (www.humo.be)

Het gaat goed met Arid

In januari en februari trekt Arid door Vlaanderen, Wallonië en Luxemburg met de afsluitende "All things come in waves" theatertour waarbij ze in de mooiste theaters zullen spelen. De première van deze tournee op 15/01/09 in Ancienne Belgique te Brussel is nu uitverkocht. Ook in Beveren en Evergem zijn de concerten reeds uitverkocht..

Van het laatste album "All things come in waves" is er nu een vierde en laatste single uit, "If You Go". Morgen, vrijdag 14 november, brengt Arid "If you go" live in "Peter Live" op Eén. De clip kan je nu alvast bekijken op Youtube. Ook in Frankrijk is er grote interesse in Arid. De laatste cd "All things come in waves" wordt er op 12/01/09 voorgesteld in het Nouveau Casino in Parijs en Arid verwacht een release van dit album in Frankrijk in het voorjaar van 2009.

A.A., Het gaat goed met Arid, Nieuws.be, 2008-11-13, 2008, (www.nieuw.be)

Nieuwe tournee Arid start in AB
Donderdag 13 November 2008
De Belgische rockgroep Arid trekt in januari en februari opnieuw op tournee door België en Luxemburg met de theatertour "All things come in waves". De kick-off van de theatertournee wordt gegeven op 15 januari in de Brusselse AB. De première is echter nu al uitverkocht, alsook de concerten in Beveren en Evergem. Arid heeft met "If you go" een vierde en laatste single uitgebracht uit het laatste album. Arid staat ook voor de doorbraak in Frankrijk, want in het voorjaar is de release van "All things come in waves" gepland bij onze zuiderburen. Het album wordt op 12 januari voorgesteld in Nouveau Casino in Parijs.

A.A., Nieuwe tournee Arid start in AP, Skynet, 2008-11-13, 2008, (www.skynet.be)

Arid toert met Counting Crows

BRUSSEL -- Het Amerikaanse Counting Crows neemt de Vlaamse rockgroep Arid als voorprogramma mee op tournee door Europa. Het gaat om 28 shows tussen 16 februari en 3 april.

De tournee loopt onder meer langs Engeland, Nederland, Duitsland, Ierland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië en Scandinavië. De zalen waarin Arid terechtkomt, hebben een capaciteit van 1.200 tot 3.500 man. Zo staat Arid onder meer ook in de fraaie Londense Royal Albert Hall.

Arid komt niet mee met de Counting Crows als die op 5 maart in de Brielpoort in Deinze staan, omdat Jasper Steverlinck en co. op vrijdag 10 maart een eigen concert spelen in de AB, Brussel.

A.A., Nieuwe tournee Arid start in AP, De Standaard online, 2000-01-26, 2000, (www.standaard.be)

05-02-2009 om 00:00 geschreven door cultuurcentrum Ter Vesten  

eerste indruk:
Ik ken de muziek van Arid al een lange tijd aangezien hun nummers vaak werden gespeeld op stubru. Het was toen niet echt mijn genre van muziek, maar naarmate ik ouder werd kon ik hun werk wel appreciëren. Maar de band heeft zo’n 6 jaar stilgezeten en ik denk dat er wel wat nieuwigheden in hun werk zullen zitten. Ik ben benieuwd naar wat ik van de voorstelling van morgen zal vinden, hopelijk valt het goed mee en zal ik misschien in de toekomst nogmaals naar concerten van hen gaan kijken.

05-02-2009 om 00:00 geschreven door cultuurcentrum Ter Vesten