In de klas zijn de voorbereidingen al volop aan de gang. De weerman is al gecontacteerd met de vraag om voor zon te zorgen. De brief met het adres en de kofferlijst is onderweg. Ons vertrek op GWP nadert dus echt met rasse schreden...
Op deze blog kan je nu al reageren, zo veel je wilt. Als we ginder zijn, gaan we elke dag een verslagje maken en foto's doorsturen. Maar je kan dus nu al oefenen en thuis tonen hoe ze kunnen reageren. Zo krijg je nog extra digitale post. Leuk hé! Wie gaat er mee? Heb je er zin in?
Mooi weer, niet te koud... dat vraagt dus om een kampvuur!
Na het voorlezen van de blog en het uitdelen van de stapel brieven (weerom), kon iedereen zich gaan verkleden om aan het kampvuur te gaan zitten. Nicole was de prins
Juf Greet en Pascale waren boswachters
en juf Lieke was de zingende, gitaarspelende jonkvrouw.
Even tijd om mensen in de bloemetjes te zetten: We zongen heel wat liedjes, aan het kampvuur dat zorgvuldig bewaakt werd door Pascale, waarvoor dank! Nicole zorgde voor de nodige spijs en drank, waarvoor dank! Zij zorgden samen met de juffen dag en nacht voor jullie ukkepukken, waarvoor ne welgemeende MERCI!
Na het zingen, smullen en brullen werd het steeds donkerder en spannender.
Tijd dus om het weerwolvenspel bij volle maan te spelen. Heel tactisch en slim gespeeld, goed geargumenteerd en nagedacht. Ze worden er veel te goed in, die kinderen! Uiteindelijk bleek Smilla de laatste weerwolf te zijn. Terwijl al Nyerianen slapen, vermoordt ze elke nacht een onschuldig mens.
Maar de mensen van Ny zijn niet dom! Neen, we ontmaskerden haar uiteindelijk ook!
Nog wat napraten bij het vuur. Wat zien we daar??? Vliegen er daar kinderen in brand???
Nee hoor, alles is heel veilig verlopen
En dan om half elf zingt juf Lieke ons slaaplied bij het vuur.
Slaap je al m'n liefje is je dag alweer voorbij? Ik wil nog even praten over alles wat je zei. Of wil je 't liever maar vergeten nu je in je bedje ligt? Is de pijn alweer verdwenen? Doe dan maar weer gauw je oogjes dicht.
Draai je nu maar om en rust nog wat. 't Is al veel te laat voor jou. Maar 'k geef je eerst nog eens een kus m'n schat. Wat ik eig'lijk zeggen wou: ik hou van jou.
Ik draai me om en staar wat in het vuur dat voor ons speelt. Ik kijk naar jou en zie hoe mijn hand zacht je haartjes streelt. En langzaam gaan je oogjes open het is alsof je zeggen wil: vergeet maar wat ik heb gezegd en het maakt ook eigenlijk geen verschil.
Dus draai je nu maar om en rust nog wat. 't Is al veel te laat voor jou. Maar 'k geef je eerst nog eens een kus m'n schat. Wat ik eig'lijk zeggen wou: ik hou van jou.
Het eerste deel van de dag krijgen jullie nu al. Onze kampvuuravonturen volgen dan wat later.
Voor de nieuwsgierigen onder jullie (en we merken dat die massaal aanwezig zijn!): half acht en menig kind ligt nog te snurken. Een half uurtje later aan de ontbijttafel genieten ze al van de cornflakes. We verwachten geen erg bijzondere dag, aangezien het dezelfde activiteiten zijn als dinsdag. Maar het lot besliste anders. 's Morgens kregen die kinderen die gingen boeren pasgeboren en bijna geboren kuikentjes te zien. De wandelaars zagen een babydamhertje. (zie 'breaking news').In de namiddag bleek het onvindbaar, wat wij als zeer goed nieuws beschouwen.
Onze boeren en boerinnen van vandaag:
En als ze niet braaf zijn, zetten we ze gewoon in een kooi
De wandelaars genieten van het bos:
De heksen toveren hun soep met de geplukte kruiden en brandnetels met heks Lieke. Even toveren met hout en een stokje en al snel brandt er een heerlijk vuurtje (als we lucifers bij hebben ten minste)...
En ZAGEN dat die kinderen kunnen
De spinaziepuree met worst en cake achteraf hebben trouwens gesmaakt voor iedereen! Nu zijn we gezellig hout aan het sprokkelen en in de beek aan het vallen. Euh, tsja... al doende leert men springen...
Ook de wandelaars onder leiding van boswachter juf Greet hadden groot nieuws: een babydamhertje! In het bos zagen ze een rillend damhertje, zonder moeder. Ze hebben het vooral niet aangeraakt! Als het deze namiddag nog daar ligt, verwittigen we kasteeldame Bieke. Misschien is het in nood, maar het kan natuurlijk ook gewoon dat de mama op weg was om eten te zoeken. Niet aanraken, wel genieten van de ervaring, dat was de boodschap.
Yes! Het is gelukt! Om kwart voor acht hadden we de eer de kinderen wakker te mogen maken Het was dan nog best haasten, want een uur later moesten we vertrekken met ontbijt achter de kiezen en lunchpakket in de rugzak.
Wandelschoenen stevig vast? Vertrekken maar! 7 km? Dan doen onze kids zonder zeuren op een dik uur tijd. Ja ja! Dus voortaan komen alle vierdeklassers zonder excuus te voet naar school Ze hebben ons wel gehoord in de wijde omgeving van Hotton. Vooral Pierre bleek een enthousiaste voorzanger en iedereen brulde luid mee.
We hadden nog een dik half uur tijd voor we de grotten ingingen. Die spendeerden we op de speeltuin.
En dan mochten we eindelijk naar binnen. Best spannend, want voor de meesten was het de eerste keer zo diep onder de grond. En of het leuk was! We daalden tot 75 meter onder de grond.
Mooie lichteffecten, fijne gids die ons uitleg geeft over hangende tieten en omhooggaande mieten of zoiets Maar uiteindelijk kennen we toch allemaal de juiste woorden: stalactieten en stalagmieten. We zagen ook een hele grote spelonk en een rivier diep in de grot.
Toen iets waar velen naar uitkeken: souvenirtjes kopen! Wel anderhalf uur is de verkoper bezig geweest met ons. En sommigen hadden nog steeds geld over. Oei, wat nu? Uiteraard konden we ondertussen ook nog op de speeltuin en ook naar het bos achter de grotten. Als je daar wat verder doorliep, had je een prachtig uitzicht over Hotton en omgeving. Dat was de moeite waard. Onderweg kregen we nog uitleg over de bloemen en planten. Wie weet komen we wel thuis als volleerde heksen (kruidenvrouwtjes).
Toen begonnen we aan de lange terugweg. Wist je trouwens dat onze juffen best avontuurlijk aangelegd zijn? Ze namen dus de weg... die ze niet kenden! Dwars door het bos en gewoon de juiste windrichting volgen. En ja hoor, we zijn er geraakt. We moesten wel eens dwars door het veld, maar dat hoort er gewoon bij, toch?
Zo kwamen we eerst nog langs een militair kerkhof. Dat wouden we toch eens van naderbij bekijken. Allemaal Canadese mannen van 18 tot ongeveer 28 jaar liggen daar. Robin ontdekte zelfs een zeker meneer Robinson.
Nog even een kronkelweg naar het centrum van Hotton en daar konden we op de grote speeltuin wat genieten van... de ZON! Terwijl enkele juffen telefonisch poolshoogte nemen en ontdekken dat het in Berlare regent (hihi) liggen wij hier in het zonnetje. Genieten!
Maar dan komen er toch een paar wolken opzetten en zetten we onze avonturentocht verder.
Moe, kapot en uitgeteld, meer kruipend dan stappend komen we aan in Ny.
Enkele meisjes wensen nog luidop dat we frietjes krijgen vandaag en wat blijkt? Stoofvlees met frietjes en een gemengd slaatje. Joepie! Een ijsje als dessert maakt het feest compleet. Maar dan hebben de juffen een heel slecht idee: laten we nog wat werken in onze bundels. Gauw doen wat ze vragen, want dan kunnen we nog wat spelen in het avondzonnetje. Ravotten op de speelweide, voetballen, wandelen of spelletjes spelen. Straks nog brieven en blogreacties lezen en douchen. Dan zal het wel tijd zijn om naar onze bedjes te gaan.
Slaapwel van de koene ridders en de schone jonkvrouwen
Ook in de andere groepen viel heel wat te beleven!
De heksen kregen in de heksenkelder eerst uitleg over de geschiedenis van de heksen (jaja, het is hier een Geïntegreerde WERK Periode), maar in zo'n coole omgeving is dat gewoon super interessant.
Waarom worden heksen steeds slecht, donker, lelijk en zwart weergegeven? En was dat ook echt zo? Hoe werden ze gestraft? Wat deden ze eigenlijk echt? Welke kruiden kunnen wij gebruiken? Wat is een toverboek of is het een kruidenboek? Iedereen is erg geboeid. Nadien gaan we op stap naar het bos om met sprokkelhout een vuur te maken en dan in de heksenketel soep te maken met onze zelf geplukte planten en kruiden: brandnetels, madeliefjes, paardenbloemblaadjes, bieslook... Njammie! Maar het meest trots zijn we toch op ons zelf gemaakt vuur. Blazen maar!
Een andere groep ging met de boswachter op stap. Heel aandachtig de routebeschrijving volgen. We liepen wel verloren, maar dat kwam zeker niet door ons en nog minder door de juf. Echt waar! Er zat zeker een fout in die wegbeschrijving. Ofwel lag het aan die Belgische wegenwerken. In ieder geval: we zijn weer op het kasteel geraakt zonder Child Focus te moeten inschakelen.
Af en toe even rusten en van de omgeving genieten was zeker de moeite waard!
De laatste groep bleef op het kasteel om daar als echte ridders te oefenen in het zwaardvechten. Maar daarvoor hebben we wel een schild en een zwaard nodig! Dan maken we dat toch gewoon. De kinderen hebben veel GEZAAGD... en ook geverfd, geklopt, geschaafd en geschoten. Raak!
's Middags hadden we echt wel honger! Gelukkige wachtte er lekkere spaghetti op ons. Sommigen hadden graag veel saus, anderen weinig of geen. Ook de hoeveelheid kaas was volledig naar keuze. Iedereen gelukkig! En na die maaltijd volgde het meest spannende moment van de dag: POST! Weet je dat er amper 5 kinderen nog geen post kregen. Zij wachten natuurlijk vol ongeduld op de postbode morgen. Maar ook al de anderen zien hun brievencollectie graag groeien. Dus mama, papa, oma, opa, meme, pepe, tante, nonkel, buurvrouw, broer, zus, poes of kanarie: kruip in je pen en stuur op die brief! Ook wij deden ons best. Kijk maar!
Na de activiteiten van de namiddag (idem als deze voormiddag maar in andere groepen) was er speeltijd, avondeten en dan douchen. Nu wachten we tot alle snoetjes proper zijn en dan kunnen de kinderen kiezen: wie moe is mag al gaan slapen, maar de rest (en dat is dus bijna iedereen) speelt... WEERWOLVEN!
Zoals vermeld in de vorige blog begon de dag voor de jongens om half zeven, al konden de meisjes wel nog slapen tot half acht.
We controleren meteen het weerbericht (meteovista - buienradar), want al waren de foto's zonnig, die waren wel tussen de buien door getrokken. Op een gegeven ogenblik was er zelfs een ware wolkbreuk hier in Ny en dat terwijl vele kinderen buiten aan het spelen waren. Het was niet ver naar binnen, maar toch genoeg om doorweekt te zijn! Gelukkig had juf nog enkele reserve regenjassen bij, want zelfs deze ochtend waren nog niet alle jassen droog. En wat zegt het weerbericht? Tussen de buien door regent het niet vandaag.
Na een stevig ontbijt kunnen we de groepen verdelen en steeds wat gezelschapsspelletjes spelen. Ook nu is weerwolven erg populair. Het zwaardvechten van de vorige avond gaat nu ook onverminderd voort. Al wordt iedereen wel stevig aangemoedigd.
Deze ochtend volgen er verschillende activiteiten in 4 groepen. Vandaag en donderdag werken we met een doorschuifsysteem, dus uiteindelijk zal iedereen bij elke juf en elke activiteit geweest zijn.
Groep 1 waande zich echte boeren en boerinnen. Ze kregen uitleg van Bieke over de verschillende dieren op de boerderij, hoe ze te verzorgen, hoe ze leven, wat ze eten, hoe we ze verzorgen.
Dan mogen we ook echt helpen: het kalfje moet drinken krijgen, de konijnenhokken uitgemest en de konijnen geknuffeld, de paarden gevoederd en het hooi moet verplaatst. Dan volgt er een groot spel waar ook weer dieren verzorgd mogen worden en vragen en weetjes over dieren en de boerderij geduid worden. Hoeveel wegen die horens nu eigenlijk, juf? Echt super tof!
In de namiddag doet een andere groep deze activiteiten dus ook
Na het vervolledigen van de blog, was er best nog wat te beleven hier in Ny. Daarom volgt er een tussenverslag, voor we dag 2 uitgebreid weergeven
Gisteren speelden we een mega super tof spel met de hele groep: Weerwolven. Zo enthousiast dat er unaniem werd gevraagd om dit de volgende avond weer te spelen. Dus na het douchen wordt de tweede avond zeker weer gevuld met ... weerwolven van Ny.
Om tien uur was het dan toch hoog tijd om richting beddenbak te gaan. En ja... amper drie kwartier later was het overal muisstil. Een kus en slaapliedje van de juf kon toch een klein heimweetraantje hier en daar niet voorkomen, dus die kinderen werden nog een getroost en konden dan toch ook snel de slaap vatten.
Dan konden de juffen beginnen aan het overlopen van de dag en de voorbereiding van de volgende dag. Helaas pindakaas, de nachtrust was van korte duur, want om half zeven waren enkele jongens zeer vrolijk wakker geworden en met hen de hele kamer.
O ja, als het soms wat wachten is op de blog, dan ligt dat niet alleen aan het internet of de juffen...
Onze eerste dag in Ny en al zo veel impressies opgedaan!
Een veilige en rustige busreis van amper 2 uur, zonder file, maar met film: 'Een
Brief voor de Koning'. En jullie geloven het niet, maar toen de eindgeneriek
begon, reed de bus Ny binnen en zagen we het kasteel.
We laadden samen de bus uit en trokken naar de kamers. Super! Alle jongens
delen een grote slaapzaal en de meisjes van 4A en 4B hebben een kamer met
mezzanine.
Na het verorberen van onze lunchpakketten (met liefde gemaakt, dat smaakt!)
hadden we wat tijd voor sport en spel.
Om half drie nam kasteeldame Bieke ons mee op het terrein voor een rondleiding.
1,8 km stappen rond het domein, zoooo groot is het hier!
In het bos konden we al wat vrij spelen, kampen bouwen en avonturen beleven.
Maar dan was het tijd om in het kasteel onze opdracht te krijgen.
We kregen een plattegrond met nummers en foto's. We moesten de foto op de
juiste plaats van het domein situeren en dan combineren met een letter. Zo
vonden (sommigen toch) we de zin: Het Land van Ny is supertof! Leuk, maar best
wel moeilijk.
We kregen nog stukken appelsien, maar namen nauwelijks tijd om die te
verorberen, want vrij spelen op het grote domein is toch veel leuker:
bosspelletjes, voetbal, kubb, gezelschapsspelen, baseball en ja... enkelen
onder ons verkozen wat rust op de kamer.
Het avondeten was lekker! Kip curry en gemengde rijst met pudding als dessert.
Juf Lieke liet al een waterkan vallen, dus moest ze het zelf opkuisen. Haha!
Net daarvoor had ze gezegd dat we voorzichtig moesten zijn met onze bekers en
niet mochten morsen!
Zoals elke avond heeft juf dan de reacties op de blog voorgelezen en de brieven
uitgedeeld. Ja, er waren al 3 brieven toegekomen + een heel aantal verstopt in
valiezen, toiletzakken en jassen. Bedankt! Het doet echt deugd om ook te lezen
dat jullie aan ons denken.
Misschien is dit wel het eerste en laatste bericht op de blog, want de juffen
worden hier door sommige ouders 'zot' gewenst. Foei, foei, foei!
Nu zijn we nog aan onze avondactiviteiten bezig: spelen, schilderen,
groepsnamen bedenken. Kortom een gezellige, rustige avond.
Straks rond 9 uur in bed en hopelijk... niet tè vroeg er uit!
Tot morgen! edele groeten vanwege uw ridders en jonkvrouwen
ps foto's doorsturen lukt momenteel niet, we blijven proberen
ik hep ook net vertelt over mijn katje maar ik hep er nog 2 grote 1 is ge odopteert en mijn andere die nog iver blijft is al bij ons vanaf hij klein was ......................de geadopteerde kat dat weet ik niet hoeveel jaar ze is maar die die al bij ons is vanaf ze klein is is 2 jaar ik hou ook ziels veel va,n hem en dfat ander is dat klein katje waar ik over vertelt hep in het vorig bericht doei nu moet ik weg......
hallo ik ben shannen ik en mijn poes spelen doodgraag samen ik wil hem nooit kwijt ik heb speciaal voor hem een scoubidou gemaakt hij speelt daar echt erg heel graag mee ik slaapt soms bij mij maar hey wordt rap wakker en dat vindt hij dan niet zo leuk mijn poesje noemt sheba hij is nog maar 8 maand hij is van kleurig zwart met een beetje witt aan zen kin en dat is shattig eergisteren is zijn tandje uitgevallen en hij hat geen pijn ik hou ziels veel van hem doei nu moet ik weg.....grt shannen
hoi ik ben shannen vandaag hebben we geen rekenen gedaan maar wel :lezen:frans:wo; en als we klaar zijn dan mogen we kiezen wat doenen dat vindt ik leuk we zitten met 18 in de klas ik zal de namen eens zeggen :jana.d.v: jana.v.k :margot:eline:shannen;joni;vital:arne:michiel:jens:dylan:sander:ian:sam:mattias:quinten:en dan nog 2 ma die ben ik vrgeten die weet ik niet en normaal is het met 19 in de klas plus laura maar zij hefft echt waar jammer genoeg epelectie...... doei maar nu moet ik weg....grt shannen......
Vandaag gingen wij voor het eerst naar de nieuwe mediatheek op school. Op de computers zochten we naar de blaadjes die we zochten in het bos van de school. We hebben de blaadjes gedetermineerd. dat is een moeilijk woord , maar wil gewoon zeggen dat we hebben gezocht welke boom bij elk blad hoort. Het was niet altijd gemakkelijk, maar we hebben de klus toch maar even geklaard!
Hoi ik ben Margot en nu zit ik op school nu is de juf frans aan het verbeteren en daarna gaan we taal doen want we moesten een tekst lezen over een opa en we moeten dat van buiten kennen. Nu is het heel stil een beetje maar hoor en nu wil ik al een strip maken maar eerst taal jammer maar ja taal kan ik ook goed hoor maar rekenen niet zo . Nu heb ik ook een nieuwe plaats ik zit naast Sam en Vital het valt best wel mee maar ik had toch liever naast een meisje gezeten maar ik kan het niet meer veranderen Ook michiel zit op de computer maar niet op bloggen ik wel en de vakantie gaat bij na beginnen ik kan niet meer wachten nu ben ik weg doei
het vierde blogt!
 "Shocked"){kind=icon}
 "Laughing"){kind=icon}
 "Razz"){kind=icon}
 "Confused"){kind=icon}
 "Evil or Very Mad"){kind=icon}
 "Very Happy"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
yes, vorige zijn gelukt, dus deze moeten ook lukken!
hoor en nu wil ik al een strip maken maar eerst taal jammer maar ja taal kan ik ook goed hoor maar rekenen niet zo . 
