06-05-2014 om 09:07 geschreven door Hilde

Ter herdenking WOI loopt er nu de tentoonstelling "Ravage" in het M museum dat we o;a. met ons klasje bezochten. Twaalf zalen waren aan dit thema gewijd.

In WOI vergolden de Pruisen zich op de Leuvenaars. Daarvoor staken daartoe opgeleide  Pruisische soldaten Leuven in brand om o.m. het cultureel weefsel te ontwrichten, nadat Pruisen slachtoffers waren van hun eigen soldaten dat men in de schoenen van de Leuvense sluipschutters schoof. Bijna gans de stad ging in vlammen op, waaronder de universiteitsbibliotheek, waar tal van documenten en boeken in rook opgingen, behalve o.m. het stadhuis, waar het hoofdkwartier van de Pruisen gelegerd was.

De vernielzucht om steden plat te branden en de hebzucht in het roven van kunst was ten tijde van oorlog van alle tijden. Ook waren de steden Sodomo en Gomora in lichterlaaie geschilderd. Op de vraag of er in dat gigantisch doek ook gevoel lag, door iemand uit de groep gesteld, kon ik affirmatief antwoorden dat er angst en verslagenheid in lag op het moment dat de vrouw van Lot in een zoutpilaar veranderde, omdat ze terugblikte. 

Een impressionistisch werk werd subliem bevonden vanwege zijn contrast van donkere en lichte tinten. Het was met een lichte toets van de hand van William Turner aangebracht. Hij was de pionier van het impressionisme.

Een Chinese kunstenaar had buskruit op zijn werk in brand gestoken om een speciaal effect te bekomen.

Onze gids had het mooiste werk over de vernieling van een tempel in Jeruzalem links laten liggen en is aan de anderen hun neus voorbij gegaan.

Van de Ishtarpoort kregen we eerst de achterkant te zien, om aan dat het hem precies om een decor ging. Hij had vele kwaliteitsuren in het zes meter hoge recyclage werk gestoken.

Een kunstenares had een installatie met schroot in elkaar gebokst, waarvan al de stukken meer dan een ton wogen. Haar kunst was vooral therapeutisch.

Het artisanaal wandtapijt, dat Amerikaanse propaganda was, trok mijn aandacht omwille van het rustgevende, ondanks het druk tafereel.      

06-05-2014 om 00:00 geschreven door Dirk

Op dinsdag 29 april 2014 zijn we met onze groep nederlands opfrissen en nog enkele andere cursisten van Open School ( in totaal 20 personen ) naar het M museum Leuven geweest voor de tentoonstelling Ravage.

We hadden 2 u lang een gids, deze gaf uitleg over de belangrijkste kunstwerken, maar ze gaf ook een beetje uitleg over het ontstaan van het museum en de gebouwen met hun uitzicht over Leuven.

De rondleiding begon met de brand van de Universiteitsbibliotheek in Leuven, wereldwijd was er grote verontwaardiging, waarom dit gebouw met zijn grote uitgebreide collecties. Deze en ruim  2000 woningen in brand, 200 burgers gedood, allemaal gewoonweg als wraakactie voor de moord op enkele Duitse soldaten. Het stadshuis bleef heel, want dit was hun wachtpost.

Even verder stoppen we bij een schilderrij van William turner: De brand van Constatinopel. Het kunstwerk is in alle mogelijke gele kleurentinten geschilderd. Zo verteld ze dat er een duidelijke horizontale en verticale lijn in te zien is, het is een impressionistisch werk met contrasten licht, donker over gebouwen die in brand staan.

Nu staan we voor een groot doek dat de atoomexplosie van Hiroshima na bootst door de Chinese kunstenaar Cai Guo-Qiang. Hij werkt met buskruit dat hij laat ontploffen en kolen waar hij mee tekent.

Het volgende kunstwerk neemt een hele zaal in beslag en dit is maar een klein deel van het kunstwerk: Bunker. Het werk is van een Palestijnse, Mona Hatoum. Haar werk is van de stad Beiroet. Ze heeft van ijzeren grote staven de gebouwen nagebootst van de stad, met daarin gaten gebrand die ons doen denken aan kogel of kanonskogel gaten.

In de volgende zaal krijgen we eerst de achterkant van het kunstwerk te zien. Het is de poort van Ishtar. De Amerikaanse kunstenaar Michael Rakowitz wil dat we eerst de achterkant zien, zo dat we zien dat het een decor stuk is, om ons er op te wijzen dat het een kopie van een kopie is van de gebeurde kunstroof in de tijd. Hij heeft het gemaakt van verpakkingen van Arabische levensmiddelen die hij in Berlijn vond.

We komen nu in de zaal met een zeer groot wandtapijt van  

06-05-2014 om 00:00 geschreven door Hilde P

15-04-2014 om 15:59 geschreven door Hilde