Asimov werd geboren in 1920 te Smolensk, in Petrovitsji, Rusland. Hij emigreerde op 3-jarige leeftijd naar de V.S. en vijf jaar later werd hij Amerikaans staatsburger. Studeerde aan de Columbia Universiteit, promoveerde in 1948 en was lector in de Biochemie aan de Boston Universiteit.
Asimov publiceerde talloze leerboeken en populair wetenschappelijke werken, o.a. 'The intelligent Man's guide to Science' (1960). Zijn eerste Essef publicatie was op 18-jarige leeftijd: 'Marooned off Vesta' (1939). Het grote succes kwam echter in 1942 toen hij aan zijn befaamde 'Foundation Trilogie' begon, welke in de jaren 1951 - 1953 op de markt verscheen.
Daarnaast is hij 'uitvinder' van het positronisch brein voor robotten en zeer bekend zijn zijn 'drie wetten van de robotica' en zijn tientallen robotverhalen. Hij wordt ook wel de 'Einstein van de SF' genoemd, vanwege het bovengemiddelde wetenschappelijke gehalte van zijn verhalen en romans. Onder pseudoniem publiceerde hij ook Essef voor de jeugd. Zijn roman 'The Gods themselves' (1972) kreeg zowel een Hugo Award als een Nebula Award, maar Asimov heeft veel meer prijzen gewonnen en wordt alom beschouwd als een van de grootste meesters in het genre.
In zijn autobiografie schreef hij dat hij '... mij geen mooiere dood kan voorstellen dan te sterven achter mijn tekstverwerker, maar dat er nog zoveel om over te schrijven is, dat het voor mij nog even mag duren voor het zover is...'
Begin met de zwarte kap voor de TSOP1733. Snij hem langs de lijnen uit het zwarte papier. Trek de punt van een stopnaald langs de vouwlijnen (gebruik een lineaal) om scherp te kunnen vouwen. Wat papierlijm doet de rest.
Dizzy printplaat
Terwijl de kap droogt kan Dizzy's print in elkaar worden gezet. Begin met de vier draadbruggen (in het diagram aangegeven met zwarte lijnen). Gebruik daarvoor het vertinde (niet geïsoleerde) dunne koperdraad. Plaats dan de weerstanden, de diodes, de twee 1uH smoorspoeltjes en de voet voor de AT90S2313. Soldeer elk onderdeel vast en knip de draden kort voor je de volgende in de print steekt. Controleer steeds de weerstandswaarden, bij twijfel met een ohmmeter (100K kan bruin, zwart, geel zijn, maar ook bruin, zwart, zwart, oranje). De `220E' in het diagram staat voor `220 ohm'. De zwarte streep op een diode is de kruisende lijn (kathode) in het schemasymbool. Druk de 8-pin connector op zijn plek - steek eerst de aansluitingen door de print en dan, met enige kracht de twee plastic stiften.
Plaats de condensators. De polyester 100 nanofarad (groter dan de anderen, geselecteerd op 2% nauwkeurigheid) hoort in het circuit waarmee Dizzy zijn accuspanning meet; zie foto hierboven. Let op: De kleur kan verschillen, let uitsluitend op waarde en vorm. Doe de elektrolytische condensators, lettend op hun polariteit; de minkant is aangegeven op het huis en correspondeert met de `beker' van het schemasymbool. Soldeer tot slot de transistors, de 4MHz resonator en de TSOP1733 op hun plaatsen. De bovenzijde van de TSOP1733 moet 19mm boven de print uitsteken. Dan past hij precies in de kap en heeft hij goed zicht langs de motor aan de overkant. De LDR, zijn zwarte pijp, de AT90S2313 en de schakelaar moeten wachten tot de robot helemaal af is. Wel kunnen de gaten voor de schakelaar alvast passend worden gemaakt, door ze enigszins uit te frezen.
Motoren en bedrading
Soldeer de drie gele draden (geïsoleerd soepel draad) aan de onderzijde van de print zoals hieronder aangegeven. De motoren zijn oorspronkelijk bedoeld voor cassetterecorders, en werden geleverd inclusief toerenregelaar. Die hebben we verwijderd; vandaar de merkwaardig gevormde achterzijde. Een van de aansluitingen zit vlakbij een kleine, witte stift - dat is de plus. De andere, in de buurt van een grotere stift is de minkant. Controleer de pasvorm van de motoren. Gebruik eventueel een vijl of schuurpapier om ze perfect in de print te laten passen. Zet ze vast met epoxylijm (aanbevolen) of een soldeerbout. Let er daarbij op dat de plusaansluiting boven de print terechtkomt, in lijn met de AT90S2313. Wie ze vastsoldeert heeft vloeimiddel (flux) en een 50W bout met thermostaat nodig.
Maak nu de verbinding tussen motoren en drivers, met rood soepel draad zoals hierboven aangegeven. Gebruik blauw draad voor de verbindingen met de gnd-punten op de print (hieronder te zien).
Stem en accu
Knip de draden van de piëzo transducer af op circa 45mm. Strip enkele millimeter isolatie van de einden en soldeer ze op print en motor pin zoals hierboven aangegeven. Plaats de accu - zonder de aansluitingen door de print heen te duwen, want dat zou kortsluiting veroorzaken! Soldeer hem vast. Bevestig de piëzo transducer op de accu met een stukje dubbelzijdig tape.
Wielpoten
Buig het 1,5mm dikke verzilverde koperdraad recht en knip het in twee gelijke delen. Buig ze allebei in de vorm zoals rechts aangegeven; een `wiel' - doorsnee circa 12mm - en 40mm lange poot, haaks op een as. Het draad lijkt misschien wat te makkelijk te buigen, maar de constructie draagt toch met gemak Dizzy's 170 gram. Gebruik bijvoorbeeld een sleutelvijltje om de einden van de assen glad te maken, en voorzie beide assen van een 20mm messing bus.
Wielen
Soldeer de wielpoten op hun plek (foto links). Buig de uitstekende asdelen elk haaks naar de dichtstbijzijnde motor, zodat ze ook haaks op de wielpoten komen te staan (foto hieronder). Het loopvlak van de overigens mooie vliegtuigwieltjes wordt ontsiert door restanten van het gietproces. Schuur ze glad met een niet te fijne rasp of schuurpapier. Buig het verziverde draad nogmaals, zodat wielassen ontstaan (in hoogte samenvallend met de randen van de motoren). Schuif de wielen erop en controleer hun positie als ze de robot dragen. Borg de wielen door het uitstekende deel van de assen in de richting van de voelsprieten te buigen. Knip overtollig draad af.
Zorg dat de wielen en de scharnieren van de wielpoten makkelijk draaien. Geef de wielen een druppeltje naaimachine-olie. Dizzy leunt normaal op de wielpoot aan de kant van de accu. Buig de poten bij tot de print in die situatie waterpas is, en de andere poot circa 5mm boven de vloer hangt.
Met gevoel
Knip de 40cm staaldraad (dikte 0,3mm) in twee gelijke delen. Buig ze in de vorm zoals hiernaast getoond. Strip drie stukjes isolatiekous van een stuk soepel montagedraad: Twee van 12mm en een van 20mm. Zorg dat er geen metaal in de stukjes kous achterblijft. Controleer de pasvorm: Schuif de 17mm messing busjes op de voelsprieten, gevolgde door de 12mm kousjes. Gebruik het langere stuk om de kousjes door de messing busjes heen te drukken, tot 2 à 3 mm kous er aan de andere kant uitsteekt. Verwijder het langere stuk kous. Verwijder nu ook de korte stukjes. (Busjes en staal kunnen niet met kous en al worden vastgesoldeerd, want dan zou het plastic smelten.) Soldeer de voelsprieten vast, samen met hun messing busjes. Gebruik wat flux om het soldeer te laten hechten en maak de soldeerpunten schoon zodra ze koud zijn. Druk de 12mm kousjes opnieuw in positie.
Knip de voelsprieten op lengte: 110mm, gemeten vanaf de messing busjes.
Bijna af
Knip het stuk zwarte krimpkous af op 55mm, en monteer het op de connector met tweezijdig tape (foto links). Soldeer de LDR op zijn plek (het is een onderdeel in een metalen huis met venster). De zwarte pijp is nodig om Dizzy's oog richting te geven, en ook om het bereik af te regelen. Zonder de pijp zou normaal daglicht de robot verblinden.
Kijk eens goed naar de schakelaar. Zorg dat de tuimelaar in de uitstand is (foto links) wanneer je hem op zijn plek soldeert. Plaats tot slot de kap over de TSOP1733 (zonder lijm of tape; los op de print zetten volstaat). De accu wordt zo goed als leeg afgeleverd, dus de robot is nog niet klaar voor actie. Er moet een speciale procedure worden gevolgd om hem zijn eerste lading te geven, voor de AT90S2313 in zijn voet wordt gedrukt.
Hap op print
Begin met de weerstanden, de diode (1N4148) en de voet voor de 74HC00. Gebruik de kleinste van de twee 330 ohm weerstanden in het pakket. Soldeer elk onderdeel vast en knip de draden kort voor je de volgende in de print steekt. Controleer steeds de weerstandswaarden, bij twijfel met een ohmmeter (100K kan bruin, zwart, geel zijn, maar ook bruin, zwart, zwart, oranje). De `330E' in het diagram staat voor `330 ohm'. De zwarte streep op een diode is de kruisende lijn (kathode) in het schemasymbool. Doe de instelpotmeter, de condensators, de 78L05, de bruggelijkrichter en de transistors. Maak indien nodig de gaten voor de BD442 wat ruimer. Zorg dat het gat in die transistor precies samenvalt met het 3mm gat in de print, en dat de metalen kant boven is.
Knip twee 40mm lange stukjes vertind (niet geïsoleerd) koperdraad af, en soldeer ze in de gaten voor de LD271. Centreer de pijlvormige schroef van de instelpot (zodat hij naar de BC337 wijst). Plaats de elektrolytische condensators, lettend op hun polariteit; de minkant is aangegeven op het huis en correspondeert met de `beker' van het schemasymbool. Druk tot slot de 74HC00 in zijn voet, met pin-1 aan de kant van de 10N condensator (zie foto hieronder).
Inbouwen
Leg de print in zijn plastic doosje. Zet een 3mm boor in het gat in de BD442 en boor een gat in de bodem. Hou de print op zijn plaats met een van de M3 boutjes en boor het tweede 3mm gat. Haal de print uit de doos en boor de gaten voor de connectors; 8mm voor het DC-chassisdeel, 6mm voor de stekerbus. Schroef de plastic delen van de stekerbus eraf en vertin het eind. Knip een 110mm lang stuk blauw draad af, strip de einden en vertin ze. Soldeer een eind in de stekerbus. Niet te diep; het banaanstekertje moet er vanaf de andere kant nog in passen. Schroef het voorste plastic deel weer op de bus (de plastic ring is overbodig), laat de draad door het 6mm gat zakken en druk de stekerbus op zijn plek. Schroef de moer erop (niet te vast, want dan breekt het plastic front). Knip twee 40mm stukjes geel draad af. Strip de einden en soldeer van elk een eind in de print (gaten naast de bruggelijkrichter).
Knip een rood stuk draad van 60mm af, strip de einden en soldeer een eind in het gat bij de middeltste poot van de BD442. Soldeer de blauwe draad van de stekerbus in het overgebleven gat naast de rode. Druk twee M3 boutjes door de gaten in de bodem van de doos omhoog. Geef ze elk een van de 5mm plastic afstandbussen. Plaats de print erop. Draai een moer op het boutje in de hoek. Plaats de koelvin op de BD442 en zet hem vast met een tweede moer. Monteer het DC-chassisdeel. Zorg dat de middenpoot en de aansluiting links daarvan goed toegankelijk zijn (zie foto's). Soldeer de gele draden hieraan vast.
Terrarium
Maak het terrarium van 44 x 5mm houten latten, een standaardmaat verkrijgbaar in elke praktische lengte. De 44mm is belangrijk, want de LD271 is op 50mm boven de vloer van het terrarium precies in het gezichtsveld van de robot. Een hogere wand zou dus in de weg zitten, en Dizzy's voelsprieten hebben moeite met een lagere. De hoeken van het prototype werden verbonden door scharnieren van het type dat zich makkelijk los en vast laat haken. Het terrarium mag niet veel kleiner zijn dan 100 x 70cm. Als de zijden langer zijn dan 2 meter kan de robot moeite hebben om zijn eettafel te vinden. De vloer moet glad, waterpas en antistatisch zijn - bijvoorbeeld een plaat hout. Na afwerking van de wanden is het tijd om de contactplaten van de eettafel te maken. Gebruik een metaalzaag om een stuk van 200 x 200mm van de blanke printplaat af te zagen. Schuin twee zijden af, zodat Dizzy er makkelijk op kan rijden. Een schuurmachine is daar zo mee klaar. Knip 100mm blauw draad af. Strip de einden en soldeer een eind aan de hoek bij de doos, zoals hierboven te zien. Schroef het banaanstekertje aan het andere eind. Zaag de verticale contactplaat op maat, even hoog als de wand van het terrarium. Klem de plaat tegen de binnenzijde van de lat en boor een 3mm gat door printplaat en hout. Klem de doos op zijn plek, zet de boor in het gat en boor voorzichtig door het plastic.
Druk een M3 boutje door een veerring en door de gaten in de contactplaat, het hout en de doos. Leg de ring met soldeerlip op het eind en schroef hem vast met een moer. Boor het tweede gat in een keer door de drie lagen en maak vast met de laatste bout en moer. Soldeer de rode draad aan de soldeerlip. Gebruik een sleutelvijltje om de lichtbundel van de LD271 te spreiden, zoals hierboven aangegeven. De langste van de twee draden van de LD271 is zijn anode. De kathode wordt meestal gemarkeerd door een afplatting van de rand. In de LED zelf eindigt de kathodedraad in het grootste van de twee metalen delen, waarin het silicium is gemonteerd (goed te zien in de foto bovenaan deze pagina). Soldeer de anode aan de draad in het gat dat is verbonden met de 78L05, en de kathode aan de andere draad. Zorg dat de LD271 ruwweg op het midden van het terrarium is gericht.
Eerste lading
Om het IR-baken af te regelen, hebben we de hulp van Dizzy nodig. Eerst moet dus zijn accu worden opgeladen. De procedure voor de eerste lading is dezelfde waarmee het probleem van een te lege batterij kan worden opgelost - iets waar je normaal gesproken alleen mee te maken krijgt als de robot maandenlang `dood' in de kast wordt gezet.
Loos statische lading door metaal van de CV of waterleiding aan te raken. Werk de AT90S2313 voozichtig uit zijn voet, door beide einden met kleine schroeverdraaiers omhoog te hefbomen. Leg hem op een antistatische ondergrond.
Druk een brug van vertind koperdraad in de voet, zodat pin 2 (PD0) met pin 10 (gnd) wordt verbonden (zie foto links).
Zet Dizzy's schakelaar in de `aan' stand (tuimelaar richting accu)
Steek een eind van de 330 ohm weerstand die nog over is in het messing busje van een voelspriet. Zet de robot op zijn eettafel, zoals op de foto. Het andere eind van de weerstand moet contact maken met de verticale plaat, en een van de wielpoten moet op de horizontale plaat steunen. De voelsprieten mogen geen van beide platen raken. Steek de bijgeleverde adapter in een stopcontact en in het DC-chassisdeel. Controleer eventueel de laadstroom door de spanning over de weerstand te meten (circa 7V).
Wacht vijf tot hooguit zes uur; dan heeft de accu voldoende lading.
Verwijder de weerstand en de draadbrug, schakel de robot uit en druk de AT90S2313 voorzichtig in zijn voet (pin 1 het dichtst bij de schakelaar).
Afregeling van het baken
Zorg dat er genoeg licht is en zet Dizzy in zijn terrarium, in de hoek tegenover zijn eettafel. Steek de adapter in een stopcontact en in het DC-chassisdeel. Druk de tip van de voelspriet aan de kant van Dizzy's schakelaar circa 50mm in geeft niet welke richting, zet hem aan en laat de voelspriet los. Hiermee wordt robot in een speciale modus gedwongen. Als zijn IR-ontvanger het baken in zicht heeft, zal hij een constante, enigszins ratelende pieptoon geven. Verder reageert hij alleen op zijn voelsprieten. Probeer Dizzy's ogen op de LD271 te richten. Zet hem wat dichterbij als hij niet reageert. Hoor je nog steeds geen pieptoon als de afstand minder is dan een halve meter, verwijder dan de zwarte kap van de ontvanger en verdraai de schroef van de instelpot tot de robot reageert. Draai de schroef naar links tot de piep stopt, dan terug en naar rechts tot het geluid weer ophoudt. Zet de schroef midden tussen de standen waarin het geluid stopte. Als Dizzy dichterbij moest komen voor hij het baken zag, herhaal dan de procedure terwijl hij in de verste hoek staat. Schakel de robot uit, haal de adapter uit het stopcontact en desoldeer de LD271.
Boor een gat van 6mm in het deksel van de doos, zodat de aansluitpunten voor de LD271 naar buiten kunnen steken. Schroef het deksel vast en soldeer de LD271 weer op zijn plek. Steek de adapter in het stopcontact. Druk de tip van Dizzy's andere voelspriet 50mm in om het even welke richting, terwijl je hem aanzet. De robot wordt daarmee in zijn tweede speciale modus gedwongen; hij zal op zoek gaan naar zijn eettafel en zijn accu bijladen, of hij honger heeft of niet. Als hij er vlot in slaagt om contact te maken, laat hem dan rustig eten tot hij uit zichzelf de eettafel verlaat. Het kan zijn dat hij als het ware `afketst' op een onzichtbare muur rond het baken. Richt in dat geval de LD271 een graad of tien links of rechts van het midden van het terrarium, en start het zoeken opnieuw. Experimenteer met het richtpunt van de LD271 tot de robot gemakkelijk contact maakt met zijn energiebron.
Klaar!
Zet Dizzy aan, dit keer zonder een voelspriet aan te raken. Hij zal om zijn topas draaien tot hij tevreden is met zijn uitzicht. Na controle van zijn accu (20 seconden) gaat hij op zijn omgeving letten en reageren op beweging. Om hem goed zicht te geven kun je zijn terrarium het beste in een donkere hoek van de kamer zetten, of ruim onder een raam.
Hoe groot de afstanden in het zonnestelsel zijn wordt pas duidelijk als ze vertaald worden naar menselijke verhoudingen.
Stel dat de zon met een diameter van 14 meter op het Domplein van Utrecht ligt, dan ligt Mercurius op 580 meter afstand op het Vredenburg. Mercurius is dan maar 5 centimeter groot. Venus bevindt zich ter hoogte van de Jaarbeurs (1,1 km afstand) en is 12 centimeter groot. De Aarde ligt op de Muntkade (1,5 km) met een afmeting van 13 centimeter. Mars bevindt zich op het Oktoberplein (2,3 km) en is 7 cm. Vervolgens komt Jupiter (1,4 m groot) net iets ten westen van De Meern op 7,8 km afstand. Bij Woerden ongeveer (14 km afstand) ligt Saturnus (1,2 m groot). Uranus ligt dan bij Reeuwijk op 29 km afstand en is 50 cm groot. Neptunus ligt bij Zoetermeer (45 km) en is ook 50 cm groot, en tot slot ligt Pluto op de pier in Scheveningen (59 km) en is 2 cm groot. Met onderstaande afbeeldingen worden deze verhoudingen nog eens gevisualiseerd.
Een batterij is een elektrotechnische component waarin elektrochemische energie is opgeslagen, die als elektrische energie - stroom - geleverd kan worden. Historisch wordt een aantal parallel of in serie geschakelde elektrochemische cellen, Leidse flessen of condensatoren een 'batterij' genoemd, in de volksmond heeft de enkele cel van de batterij de naam van het geheel overgenomen. Een auto-accu is een open, oplaadbare batterij, maar wordt in Nederland gewoonlijk geen "batterij" genoemd.
Het symbool voor een batterij in een elektrisch schema is als volgt:
Bij een batterij worden via een chemische reactie aan de min-pool elektronen vrijgemaakt, terwijl aan de plus-pool op hetzelfde moment via een andere chemische reactie elektronen worden gebonden. Via een op de batterij aangesloten component (bijvoorbeeld een lampje) kunnen nu de elektronen vanaf de min-pool, door het lampje, naar de plus-pool stromen.
Bij een oplaadbare batterij zijn de chemische processen omkeerbaar: door het aanleggen van een elektrische spanning kan men een elektronenstroom in omgekeerde richting forceren en zullen de chemische reacties dan omgekeerd verlopen: er wordt dus energie opgeslagen.
Een niet-oplaadbare batterij maakt gebruik van chemische processen die op deze manier niet omkeerbaar zijn, zodat een eenmaal ontladen batterij niet meer opnieuw opgeladen kan worden. Wel zijn er in het verleden niet onverdienstelijke pogingen tot herladen gedaan met bijzondere technieken.
Een batterij bestaat uit een of meer elektrochemische cellen. De cellen kunnen parallel of in serie geschakeld zijn, of een combinatie daarvan. Parallel geschakelde cellen leveren dezelfde elektrische spanning als een enkele cel, maar kunnen een grotere elektrische stroom leveren. In serie geschakelde cellen leveren een hogere spanning, maar kunnen dezelfde stroom leveren als een enkele cel. Veel in de praktijk gebruikte batterijen, zoals de 9-volt batterij in consumentenelektronica en de 12-volt accu in auto's bestaan uit in serie geschakelde cellen. Zowel bij de serieschakeling als bij de parallelschakeling is de opgeslagen energie in de batterij gelijk aan de som van de opgeslagen energie in de afzonderlijke cellen. Een batterij waarvan de reagerende bestanddelen tijdens de werking nog kunnen worden aangevoerd heet een brandstofcel, zie aldaar.
De spanning aan de klemmen van een batterij is afhankelijk van de ladingstoestand, de inwendige weerstand en de belasting van de batterij. Bij belasting heeft een batterij een lagere spanning dan onbelast doordat de geleverde stroom een spanningsval veroorzaakt over de inwendige weerstand. De inwendige weerstand kan veranderen door ontlading en veroudering van de batterij.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Ik ben Verschueren thibault
Ik ben een man en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 24/01/1995 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zwemmen,computer en lezen.
ik zwem al 3jaar en doe het heel graag
het is er gezellig.
lezen doe ik al heel lang en ik lees heel graag
sorry voor deze rommelige blog maar hij zal veel verbeteren 
