De planning om naar Marumba te vertrekken is met één dag verzet. Tijd dus om een bezoekje te brengen aan de nieuwbouw van het toekomstige én eerste psychiatrische centrum in Kigoma. Het is de bedoeling dat dit centrum binnen een maand open gaat. Maar zoals u op de fotos kan zien is hier nog heel wat werk. Willen ze erin slagen om tijdig operationeel te zijn dan zullen ze toch een Belgisch tandje mogen bijsteken, misschien is dit nog een klus voor Vandebos. We waren wel danig onder de indruk van de grootte, de ligging en de locatie van dit landgoed. Ook bezochten we Newman College. Een secundaire school met internaat en sinds kort een lerarenopleiding. Tijdens deze trip werden we vergezeld door een jongere van Maendeleo. Deze vertelde ons uitgebreid dat hij een jaar lang niet had kunnen studeren omwille van witchcraft!?? Zijn totaal anders denken over de politieke situatie in Libië was verrassend.
In de namiddag had Gert een meeting i.v.m. stage regeling voor de studenten van de KHLim. Bovendien werden er twee nieuwe mogelijke stageplaatsen besproken en goedgekeurd. Dit gaf Tuur de tijd om van wat middagrust te genieten.
s Avonds alweer geen internet. Jammer maar dat belet ons niet om onze blog alsnog voor te bereiden. Dit onder de alziende ogen van de vele salamanders.
Dag 11 : âWie het kleine niet eert, is het grote niet weertâ
Het moest er eens van komen: vandaag geen internet tijdens de avond.Dus geen verhaal?Zeker wel!Vandaag een tropische bui die we mooi hebben afgewacht onder een afdakje in de stad.Even viel het leven stil, heel stil op de regen na weliswaar.
Na de tussenkomst van het huisfront en Western Union, zijn onze financiële zorgen van de baan. Hierop konden we met een gerust hart informeren naar een pikipiki.Dit is een 125cc brommer.Voor nog geen 1.700.000 Ths (739 ), incl. registratie kosten, zouden we gesteld zijn.Maar Gert heeft vaderlijk Tuur van deze plannen gehouden.
Namiddag werd er een bezoek aan onze vrienden in Maendeleo gepland en mooi afgesloten met een voetbal mach.
Vandaag is het een actieve wandeldag geworden.Tuur heeft zijn eerste daladala rit overwonnen.Daarna bezochten we de grote markt van Kigoma.Door de te enge en te smalle straatjes, vonden we verschillende standjes met hopen kangas, doeken, enz.De keuze was moeilijk!Na een zware zoektocht en een dure aankoop bij een vriendelijke verkoopster, kreeg Gert er nog een leuke foto van afgedwongen.
In de namiddag bezochten we een visserdorp.De triestige leefsituatie was pijnlijk om te zien.De aanhankelijke kinderen verzachten weerom het treurig bestaan.Ze entertainden niet alleen ons, maar ook de plaatselijke bevolking genoot van onze witte aanwezigheid. Een rariteit, zo een wit mens!Vervolgens zijn we naar Zungu Beach gewandeld. Een met dikke stenen bedekt tropisch strand en een prachtige branding, waar enkel op zondagWazungus een barbecue kunnen permitteren.
Katavi National Park of Tanzania. Vrijdag vroeg uit de veren.Om 7 uur plaatselijke tijd vertrokken we met een gehuurde Jeep en driver naar Katavi.Over de Jeep geen verkeerd woord, het was een dikke Toyota Jeep.Over de driver willen we niet al te veel woorden vuil maken.
Na een vermoeiende rit van zon 7 uur door prachtige natuur, dorpjes, vergezichten, arriveren we bij onze bestemming.De uitgedroogde rivier langs ons hotel verraste ons onmiddellijk.De rivier lag vol rotsblokken en stenen. Alé, dat dachten we.Bij een grondigere observatie bleken deze rotsblokken en stenen licht te bewegen en een knorrend geluid voort te brengen.Dames en heren het waren 10 tallen Nijlpaarden die in het slijk lagen af te koelen.Verrassend en fascinerendom te zien, zeker omdat het zo dichtbij, zonder hekken was.
Nadat de driver de keuze van het hotel had gemaakt: Hippo Garden Hotel, deden we een inspectie van onze toegewezen kamer.Tuur vond onmiddellijk hopen beestjes tussen de lakens, Gert vond uitgedroogde wormen en muizen strontjes onder de matras. Na een assertief gesprek met de PDJ van het Hippo Hotel, werd het boeltje vakkundig gepoetst en kregen we vers linnen.Dit mocht wel voor de Europese prijs die we moesten neertellen.
Zaterdag en zondag deden we een echte safari.We hebben besloten u te melden wat we NIET gezien hebben: de neushoorn.De andere grote der aarde genoten onze volle aandacht.Verder was het fantastisch, puur natuur, kortom Afrika op zijn best!Het verbaasde ons dat we verschillende keren met onze wagen een giraf binnen handbereik niet zagen staan Alles is ongerept De fotos laten nog niet half zien hoe mooi en aangrijpend het was.
Ondanks het lekkere eten: soep, kip met friet en fruit, kreeg Tuur onweders in zijn darmen.Ook hier verder geen details.De eerste nacht viel hem ook zwaar.Waren het nu Hippos die aan het knorren waren, of was het Gert die aan het snurken was.Alleszins, Tuur deed nauwelijks een oog dicht in zijn veel te klein bedje en hij heeft elke Hippo die onze kamer passeerde begroet.Ook de tweede nacht werd hij getreiterd in zijn slaap door een gigantische- rode spin.De derde nacht sliep hij, zo moe als hij was, als een roosje.
De safari dagen waren bloed heet.Onze terugreis werd getekend door een typisch Belgisch weertje (lees: regen, regen en regen).Dit gaf heerlijke slippartijen op de onverharde rode wegen.Maar we arriveerden goed en wel, zonder te veel stukken.
Na een financiële discussie met de driver eindigde onze dag in het voor vandaag- iets te frisse Tanganyca meer.
PS: we hadden jullie graag wat foto's laten zien. Helaas, pindakaas... het netwerk is momenteel wat slapjes en we kunnen de prachtige en verrassende beelden niet verkleinen. Hopelijk morgen meer succes! Sorry!!
Na de goedkeuring en inspectie van ons voertuig voor onze Safari naar Katavi, zijn we tot de betaling overgegaan van onze trip.Morgen, vrijdag om 8 uur vertrekken we richting Mpanda.Dus jullie zullen zeker tot maandag niet veel van ons horen of lezen.
Verder zijn we vandaag naar Mwochachigewandeld.Mwochachi is het weeshuis waar de KHLim studenten van vorigacademie jaar een grootse benefiet voor organiseerden. De wandeling is uitzonderlijk mooi.Eerst langseenvervallen residentie wijk, daarna door de brousse met bomen alsof we in Jurassic Park rondliepen.De kindjes in de kleine dorpjes verwelkomden ons met een Mzungu geroep.De geur van de vismijn en het gewoel aan het treinstation stemt tot nadenken.
Na deze zonnige dag eindigde weer in het grote meer. Even afkoelen en verfrissen.Heerlijk .
Met regen opgestaan en het gekende ontbijt van toastbrood en
peanut butter genoten. Daarna, deels genoodzaakt
door de hevige regenval, de organisatie betreffende de inleefreizen en
buitenlandse stages van de KHLim evenals
de praktische regeling rond de safari naar Katavi doorgenomen. s Middags het
gekende middageten met een toemaatje. Tuur vond een rups in zijn Mchicha.
Waarop Gert kordaat sprak: Zwijgen en eten!
Geëntertaind door een documentaire van National Geografic,
een rij van 12 mensen en tweemaal een stroompanne, was ons bezoek aan de bank
na een uur afgerond.
Na onze uitnodiging aan de jongeren van Maendeleo om mee
voetbal te gaan spelen trokken we naar het plaatselijke voetbalplein (Lees: een
rood- tennisgreffelachtig- modderig- pleintje). Gert in de goal van de
groen-blauw-rood-zwarte ploeg, Tuur in de verdediging bij de
blauw-zwart-rood-groene ploeg. Onder lichte regen werd er vol overgave
gespeeld. Er heerste een toffe sfeer en er werd regelmatig gescoord tot groot
jolijt van de kleinste onder ons. Het geluk, het plezier, de ambiance, het
samenspel, kortom het geheel gaf Tuur een nieuwe kijk op het Maendeleo project. Zelden had hij zoveel vreugde, vriendschap,
respect en zorg voor elkaar gezien. Hij is geraakt.
Vanmorgen wat uitgelslapen want zon reis kruipt in je
vel.Na een ontbijt van peanut butter
met toostbrood begon het onweer.Het
onweer begon met krampen in de maag van Gert.Het zakte snel weg naar de darmen en verdere details gaan we jullie
besparen.Het was niet zo prettig, maar
het is alleszins zeker goed voor zijn taille fine.
Tegen elven hadden goed en slecht nieuws, het slechte was
het weer: dit maal echt onweer. Het goede nieuws is dat we een internetverbinding hebben en dat we onze verhalen
konden posten en Tuur met zijn geliefde kon skypen.
Met Jean-Michel, hebben we een planning opgesteld voor de
volgende dagen en weken.Donderdag
vertrekken we naar Katavi voor 5 dagen.We hopen de mooiste creaties van moeder natuur te bewonderen en de Big 5
op ons netvlies te laten branden. Op 18 november vertrekken we richting
Marumba, daar waar Gert in het ziekenhuis gewerkt heeft, dit totaal
afgelegen.Hierdoor zullen we enkele
dagen onze blog niet kunnen updaten en waarschijnlijk zelfs moeilijk
telefonische bereikbaar zijn.
In de namiddag brachten we een bezoekje aan Maendeleo. Eerste
indruk van Tuur: Een ongelofelijk mooi
project, maar tegelijkertijd erg
confronterende leefomstandigheden. Wetende dat, indien deze kinderen hier niet
werden opgevangen hun situatie nog schrijnender zou zijn. Het klinkt
ontmoedigend maar hij heeft zelf nog niet veel van de sfeer kunnen proeven daar
de meeste kinderen naar school waren.
Dag 2 : Wat als je Toyota Corolla Sport je in de steek laat??
Na een korte nacht , met verschillende kakkerlakken,doorsnee van 8 cm, kon de douche ons
begroeten opgeen water. Dus na eenkattenwaske, een tas koffie en een soort omelet, vertrokken we
richting Tanzania. De weg was goed, de band iets minder.Aan de grens moesten we wisselen van wagen,
niet owv de band, maar een Burundeeseauto mag niet in Tanzania rijden.Dan maar met een mega coole Tanzaniaanse Toyota Corolla Sport. Op een
uurtje waren we in Kigoma. Onze chauffeur kende de weg en vooral zijn wagen
goed.Tuur zou maximum 50 durven rijden
met deze 5 x afgekeurde weifuif wagen, maar Gert, als Toyota Corolla SportSpecialist,vertrouwde de Japanse techniek, de Tanzaniaanse Driver,de baanvastheid van de wagen , zelfs met een
krakende, knarsende , of beter : kloppende cardan as.Wel hadden we niet gerekend op de long horn
cow die even de weg dwarsboomde en niet week voor de goedwerkende claxon.Af en toe was de weg steil, hierdoor moest de
Corolla noodgedwongen vertragen.We
hadden tijd om de niet te beschrijven natuur te bewonderen.De bergen, de fauna en flora . TOP zou
Jeroen Meus zeggen.
We verblijven in Aqua Lodge. Elk in een2 persoonskamer, dus we kunnen gasten
ontvangen JNa ons wat te hebben opgefrist, zijn we gaan
eten in Lake Tanganyka Hotel. Eventjes waande we ons in Europa, tot we
geconfronteerd werden met het dagelijkse leventijdens ons blitz bezoek aan de plaatselijke markt. De kleine - letterlijk één mans kraampjes,
de fascinerende pikipikis (brommers), de honderden verschillende doeken en
stoffen, de drukte en geuren van mens en voertuig, de echte cola,
zorgde ervoor dat we ogen te kort hadden.
verdorie, zou hij een reserve
wiel bij hebben in the middle of nowhere???
Na 24uur reizenzijn
we op 6 uur van onze bestemming, Kigoma. Onze vlieguren hebben we ook weergehaald, met4 keer opstijgen en landen erbij best welvermoeiend! Van de tussenhaltes in Milaan en
Nairodi hadden we jammer genoeg geen weet. Maar oké, daar zijn we bij deze dan
ook weer geweest!
Broeder Hypolite, die ons ging opwachten,zit toevallig in Rwanda. Dan hebben we maar
een taxi genomen naar Kamenge , waar we vannacht zullen verblijven . In Kamenge is er een groot psychiatrisch
centrum (Centre Neurology and Psychiatric Kamenge, CNPK).
Morgenvroeg om 7u00 plaatselijke tijd 6u00 voor jullie-
vertrekken we met de auto richting Kigoma. Hopelijk hebben we een goede
nachtrust want er staan ons een zestal reis uren te wachten.Eerst van Bujumbura tot aan de grens met
Tanzania. Daar wisselen we van voertuig om onze rit verder te zetten via Kasulu
naar Kigoma.We hopen in de vroege
namiddag aan te komen. Om dan eindelijk onze stek voor de volgende weken
rustig in te richten.
Nu zitten we wat te chillen, tijdens een tropische onweerbui
en wachtend op onze eerste Afrikaanse maaltijd.De laatste maaltijd was een hot snack van Ethiopian Airlines, zon 8
uur geleden.De chacula gaat ons
smaken.
Momenteel zijn we aan het wachten... we hebben al veel mogen wachten... gisteren in Milaan, nu in Addis Ababa en straks in Nairobi alvorens we verder gaan naar Bujumbura. Tot nu is alles vlot verlopen, wel nog geen massa's foto's gemaakt. Onze telefoon werkt momenteel niet.... maar wel het internet. Tja, l'Africe zeker
Kigoma ligt in het noordwesten van Tanzania, in de regio
rond de grote stad Kigoma waar samen zon anderhalf miljoen mensen wonen. De
stad ligt aan het Tanganikameer en aan de overkant van het water zie je bij
helder weer Kongo. Iets verderop grenst de Kigoma-regio aan Burundi en Rwanda.
Allemaal landen waar het de laatste jaren niet rustig is geweest. De stad ligt
in een uithoek van Tanzania en jarenlang werd de regio door de overheid links
gelaten. De armoede is nog groter dan elders. Slechts twee treinen per week
verbinden de stad met de Oceaan.
3 weken avontuur in Tanzania! Voor Tuur een
eerste Afrika ervaring, voor Gert de zoveelste Tanzaniaanse reis... We zoeken enkele vrienden op, gaan profiteren van
de zon en het rode stof - want het is het droog seizoen -, we willen enkele
ziekenhuizen en gezondheidsinstellingen bezoeken, contacten leggen en
versterken, een wildpark bezoeken (Katavi National
Park), het psychiatrisch ziekenhuis in aanbouw adviseren, de
straatkinderen van Maendeleo entertainen, ... en nog zoveel
meer. We zullen proberen dit met jullie te
delen...ten minste als er electriciteit en internet verbinding is
Tuur & Gert
Het Katavi National Park, dat zo'n 5000 km²
beslaat, is het meest ontoegankelijke van de grote savannereservaten. Het park
wordt zeer ondergewaardeerd. Aan het eind van het droge seizoen, als de rivier
Kavuu en zijn zijrivieren de enige waterbron in de omgeving zijn, komt hier
enorm veel wild voor. Grote kudden buffels zijn een dagelijkse
bezienswaardigheid, de beruchte agressieve olifanten van het park liggen op de
loer en honderden nijlpaarden schurken in het water tegen elkaar. Dit is een
van de nog maar weinige wildreszervaten van Afrika waar we waarschijnlijk meer
leeuwen dan bezoekers tegenkomen.
Het op ongeveer 120 km ten zuiden van Kigoma
liggende Mahale Mountains National Park beslaat 1613 km² van een met bossen
bedekt bergachtig schiereiland. Het park zou in veel opzichten meer de moeite
waard zijn dan Gombe Stream. Het landschap is prachtig: de ruige bergen die de
zandstranden omzomen zijn begroeid met miombo-bossen, bergbossen en gras en
bereiken een hoogte van 2462 m (Nkungwe Peak). Hier leven savannebewoners zoals
leeuwen, Afrikaanse wilde honden, olifanten, giraffen en sabelantilopen, maar
deze laten zich zelden zien, net zoals de dieren uit het West-Afrikaanse
regenwoud zoals het kwaststaartstekel varken en de grote boseekhoorn. Behalve
chimpansees kunnen we kleinere primaten zoals rode franjeapen, roodstaartapen,
sykesapen en gele bavianen tegenkomen. Als ze ons maar niet daarhouden
Tijdens ons verblijf zullen we verschillende
projecten bezoeken binnen de gezondheidszorg. Dit zijn zowel ziekenhuizen als
voorzieningen voor mentaal gehandicapten, weeskinderen en scholen. Zelf zullen
we verblijven in Maendeleo, een jeugdcentrum voor straatkinderen en
psychiaterische patiënten. Een korte beschrijving van deze projecten vinden
jullie in de bijlage.
.... is psychatrisch verpleegkundige in het UPC
Campus Kortenberg en docent aan de KHLim, departement Gezondheidszorg. Gert
coördineert en is verantwoordelijke voor de stages en inleefreizen in Tanazania,
dit voor studenten Verpleegkunde en Vroedkunde