Met regen opgestaan en het gekende ontbijt van toastbrood en
peanut butter genoten. Daarna, deels genoodzaakt
door de hevige regenval, de organisatie betreffende de inleefreizen en
buitenlandse stages van de KHLim evenals
de praktische regeling rond de safari naar Katavi doorgenomen. s Middags het
gekende middageten met een toemaatje. Tuur vond een rups in zijn Mchicha.
Waarop Gert kordaat sprak: Zwijgen en eten!
Geëntertaind door een documentaire van National Geografic,
een rij van 12 mensen en tweemaal een stroompanne, was ons bezoek aan de bank
na een uur afgerond.
Na onze uitnodiging aan de jongeren van Maendeleo om mee
voetbal te gaan spelen trokken we naar het plaatselijke voetbalplein (Lees: een
rood- tennisgreffelachtig- modderig- pleintje). Gert in de goal van de
groen-blauw-rood-zwarte ploeg, Tuur in de verdediging bij de
blauw-zwart-rood-groene ploeg. Onder lichte regen werd er vol overgave
gespeeld. Er heerste een toffe sfeer en er werd regelmatig gescoord tot groot
jolijt van de kleinste onder ons. Het geluk, het plezier, de ambiance, het
samenspel, kortom het geheel gaf Tuur een nieuwe kijk op het Maendeleo project. Zelden had hij zoveel vreugde, vriendschap,
respect en zorg voor elkaar gezien. Hij is geraakt.
Vanmorgen wat uitgelslapen want zon reis kruipt in je
vel.Na een ontbijt van peanut butter
met toostbrood begon het onweer.Het
onweer begon met krampen in de maag van Gert.Het zakte snel weg naar de darmen en verdere details gaan we jullie
besparen.Het was niet zo prettig, maar
het is alleszins zeker goed voor zijn taille fine.
Tegen elven hadden goed en slecht nieuws, het slechte was
het weer: dit maal echt onweer. Het goede nieuws is dat we een internetverbinding hebben en dat we onze verhalen
konden posten en Tuur met zijn geliefde kon skypen.
Met Jean-Michel, hebben we een planning opgesteld voor de
volgende dagen en weken.Donderdag
vertrekken we naar Katavi voor 5 dagen.We hopen de mooiste creaties van moeder natuur te bewonderen en de Big 5
op ons netvlies te laten branden. Op 18 november vertrekken we richting
Marumba, daar waar Gert in het ziekenhuis gewerkt heeft, dit totaal
afgelegen.Hierdoor zullen we enkele
dagen onze blog niet kunnen updaten en waarschijnlijk zelfs moeilijk
telefonische bereikbaar zijn.
In de namiddag brachten we een bezoekje aan Maendeleo. Eerste
indruk van Tuur: Een ongelofelijk mooi
project, maar tegelijkertijd erg
confronterende leefomstandigheden. Wetende dat, indien deze kinderen hier niet
werden opgevangen hun situatie nog schrijnender zou zijn. Het klinkt
ontmoedigend maar hij heeft zelf nog niet veel van de sfeer kunnen proeven daar
de meeste kinderen naar school waren.
Dag 2 : Wat als je Toyota Corolla Sport je in de steek laat??
Na een korte nacht , met verschillende kakkerlakken,doorsnee van 8 cm, kon de douche ons
begroeten opgeen water. Dus na eenkattenwaske, een tas koffie en een soort omelet, vertrokken we
richting Tanzania. De weg was goed, de band iets minder.Aan de grens moesten we wisselen van wagen,
niet owv de band, maar een Burundeeseauto mag niet in Tanzania rijden.Dan maar met een mega coole Tanzaniaanse Toyota Corolla Sport. Op een
uurtje waren we in Kigoma. Onze chauffeur kende de weg en vooral zijn wagen
goed.Tuur zou maximum 50 durven rijden
met deze 5 x afgekeurde weifuif wagen, maar Gert, als Toyota Corolla SportSpecialist,vertrouwde de Japanse techniek, de Tanzaniaanse Driver,de baanvastheid van de wagen , zelfs met een
krakende, knarsende , of beter : kloppende cardan as.Wel hadden we niet gerekend op de long horn
cow die even de weg dwarsboomde en niet week voor de goedwerkende claxon.Af en toe was de weg steil, hierdoor moest de
Corolla noodgedwongen vertragen.We
hadden tijd om de niet te beschrijven natuur te bewonderen.De bergen, de fauna en flora . TOP zou
Jeroen Meus zeggen.
We verblijven in Aqua Lodge. Elk in een2 persoonskamer, dus we kunnen gasten
ontvangen JNa ons wat te hebben opgefrist, zijn we gaan
eten in Lake Tanganyka Hotel. Eventjes waande we ons in Europa, tot we
geconfronteerd werden met het dagelijkse leventijdens ons blitz bezoek aan de plaatselijke markt. De kleine - letterlijk één mans kraampjes,
de fascinerende pikipikis (brommers), de honderden verschillende doeken en
stoffen, de drukte en geuren van mens en voertuig, de echte cola,
zorgde ervoor dat we ogen te kort hadden.
verdorie, zou hij een reserve
wiel bij hebben in the middle of nowhere???
Na 24uur reizenzijn
we op 6 uur van onze bestemming, Kigoma. Onze vlieguren hebben we ook weergehaald, met4 keer opstijgen en landen erbij best welvermoeiend! Van de tussenhaltes in Milaan en
Nairodi hadden we jammer genoeg geen weet. Maar oké, daar zijn we bij deze dan
ook weer geweest!
Broeder Hypolite, die ons ging opwachten,zit toevallig in Rwanda. Dan hebben we maar
een taxi genomen naar Kamenge , waar we vannacht zullen verblijven . In Kamenge is er een groot psychiatrisch
centrum (Centre Neurology and Psychiatric Kamenge, CNPK).
Morgenvroeg om 7u00 plaatselijke tijd 6u00 voor jullie-
vertrekken we met de auto richting Kigoma. Hopelijk hebben we een goede
nachtrust want er staan ons een zestal reis uren te wachten.Eerst van Bujumbura tot aan de grens met
Tanzania. Daar wisselen we van voertuig om onze rit verder te zetten via Kasulu
naar Kigoma.We hopen in de vroege
namiddag aan te komen. Om dan eindelijk onze stek voor de volgende weken
rustig in te richten.
Nu zitten we wat te chillen, tijdens een tropische onweerbui
en wachtend op onze eerste Afrikaanse maaltijd.De laatste maaltijd was een hot snack van Ethiopian Airlines, zon 8
uur geleden.De chacula gaat ons
smaken.
Momenteel zijn we aan het wachten... we hebben al veel mogen wachten... gisteren in Milaan, nu in Addis Ababa en straks in Nairobi alvorens we verder gaan naar Bujumbura. Tot nu is alles vlot verlopen, wel nog geen massa's foto's gemaakt. Onze telefoon werkt momenteel niet.... maar wel het internet. Tja, l'Africe zeker
Kigoma ligt in het noordwesten van Tanzania, in de regio
rond de grote stad Kigoma waar samen zon anderhalf miljoen mensen wonen. De
stad ligt aan het Tanganikameer en aan de overkant van het water zie je bij
helder weer Kongo. Iets verderop grenst de Kigoma-regio aan Burundi en Rwanda.
Allemaal landen waar het de laatste jaren niet rustig is geweest. De stad ligt
in een uithoek van Tanzania en jarenlang werd de regio door de overheid links
gelaten. De armoede is nog groter dan elders. Slechts twee treinen per week
verbinden de stad met de Oceaan.
3 weken avontuur in Tanzania! Voor Tuur een
eerste Afrika ervaring, voor Gert de zoveelste Tanzaniaanse reis... We zoeken enkele vrienden op, gaan profiteren van
de zon en het rode stof - want het is het droog seizoen -, we willen enkele
ziekenhuizen en gezondheidsinstellingen bezoeken, contacten leggen en
versterken, een wildpark bezoeken (Katavi National
Park), het psychiatrisch ziekenhuis in aanbouw adviseren, de
straatkinderen van Maendeleo entertainen, ... en nog zoveel
meer. We zullen proberen dit met jullie te
delen...ten minste als er electriciteit en internet verbinding is
Tuur & Gert
Het Katavi National Park, dat zo'n 5000 km²
beslaat, is het meest ontoegankelijke van de grote savannereservaten. Het park
wordt zeer ondergewaardeerd. Aan het eind van het droge seizoen, als de rivier
Kavuu en zijn zijrivieren de enige waterbron in de omgeving zijn, komt hier
enorm veel wild voor. Grote kudden buffels zijn een dagelijkse
bezienswaardigheid, de beruchte agressieve olifanten van het park liggen op de
loer en honderden nijlpaarden schurken in het water tegen elkaar. Dit is een
van de nog maar weinige wildreszervaten van Afrika waar we waarschijnlijk meer
leeuwen dan bezoekers tegenkomen.
Het op ongeveer 120 km ten zuiden van Kigoma
liggende Mahale Mountains National Park beslaat 1613 km² van een met bossen
bedekt bergachtig schiereiland. Het park zou in veel opzichten meer de moeite
waard zijn dan Gombe Stream. Het landschap is prachtig: de ruige bergen die de
zandstranden omzomen zijn begroeid met miombo-bossen, bergbossen en gras en
bereiken een hoogte van 2462 m (Nkungwe Peak). Hier leven savannebewoners zoals
leeuwen, Afrikaanse wilde honden, olifanten, giraffen en sabelantilopen, maar
deze laten zich zelden zien, net zoals de dieren uit het West-Afrikaanse
regenwoud zoals het kwaststaartstekel varken en de grote boseekhoorn. Behalve
chimpansees kunnen we kleinere primaten zoals rode franjeapen, roodstaartapen,
sykesapen en gele bavianen tegenkomen. Als ze ons maar niet daarhouden
Tijdens ons verblijf zullen we verschillende
projecten bezoeken binnen de gezondheidszorg. Dit zijn zowel ziekenhuizen als
voorzieningen voor mentaal gehandicapten, weeskinderen en scholen. Zelf zullen
we verblijven in Maendeleo, een jeugdcentrum voor straatkinderen en
psychiaterische patiënten. Een korte beschrijving van deze projecten vinden
jullie in de bijlage.
.... is psychatrisch verpleegkundige in het UPC
Campus Kortenberg en docent aan de KHLim, departement Gezondheidszorg. Gert
coördineert en is verantwoordelijke voor de stages en inleefreizen in Tanazania,
dit voor studenten Verpleegkunde en Vroedkunde