EEN SPONSORTOCHT VOOR DE VRIENDEN DER BLINDEN KOKSIJDE WELKOM OP HET DAGBOEK VAN THERESE EN SYLVAIN VAN HUN TOCHT VAN KOKSIJDE NAAR COMPOSTELA
06-08-2013
DINSDAG 6 AUGUSTUS 2013 PUENTE DE LA REINA-VILLATUERTA 18.5 KM
Deze morgen absoluut niet gehaast. Er staan nog slechts 6 paar bergschoenen onder het afdak bij ons vertrek. Ondertussen weten we al dat een tocht met markering 2 sterretjes niet te onderschatten is. Maar aangezien we ondertussen al goed ingelopen zijn overwinnen we elke hindernis. De temperatuur is wel met een 10-tal graden gezakt maar het is wel drukkend en onweerachtig. De zon heeft het moeilijk om door te breken. "De Camino" is wel heel speciaal, niet te vergelijken met onze vorige maanden. Hier loop je nooit allèèn!! Via Maneru gaat het stevig op en neer en komen we aan in het mooie Cirauqui. Hier houden we een stop voor een koffie, een grote=Americano. Via een geaccidenteerd parcours bereiken we de brug over de Rio Salado. Volgens een legende uit de middeleeuwen was het water van deze rivier dodelijk giftig. Hierna weer flink stijgen naar Lorca waar we onze picknick nemen met een goede koude cola. Na nog een 4-tal km bereiken we Villafuerta, waar we logeren in Albergue Villa Magica, een gerenoveerd oud pand met 40 slaapplaatsen. Morgen richting Los Arcos 24.5 km
MAANDAG 5 AUGUSTUS 2013 PAMPLONA-PUENTE DE LA REINA 23 KM
Deze morgen zitten we al dadelijk op de route. Vertrekken om 7.15 uur. Van bij de start zien we de windmolens al staan die we moeten bereiken. Enkele mensen die we kennen sinds Saint Jean Pied de Port komen we al vlug terug tegen. De tochten in Spanje zijn qua klimmen en dalen niet te vergelijken met onze eerdere stapdagen in Frankrijk. Via Cizur Menor bereiken we Zariquiegui, met een laat Romaanse kerk. Hier houden we een eerste stop. Van hieruit begint de steile klim van de sierra naar Puerto del Perdon. Boven op de pas staat een modern pelgrimsmonument. Hierna volgt een scherpe afdaling, oei oei onze knieën. Even later bereiken we Uterga. Hier stoppen we in de plaatselijke bar voor onze knapzak en praten nog even met een Canadees koppel dat we reeds enkele dagen eerder hebben ontmoet. Via Obanos, hier praten we een tijdje met een Bulgaars echtpaar, bereiken we rond 14.30 uur Puente de la Reina. Onze verblijfsplaats "Jakue" lopen we zo binnen. Alle opties zijn hier mogelijk, van 2-persoonskamer tot dortoirs tot 50 personen. Hierna bezoeken we het dorp met 2 mooie kerken en natuurlijk ook de oude middeleeuwse brug met 6 bogen. Bij het terugkomen komen we Marleen (uit Gemminich) tegen en genieten samen van een drankje op een terras. Morgen richting Villatuerta 18 km
Gisteren feest in Zibiri. Op het gemeenteplein muziek tot 5 uur 's morgens. Bovendien vertrekken er 4 (pelgrims) reeds om 4.30 uur. Moet heel tof zijn om in het donker te stappen. Om 7 uur staat iedereen vertrekkensklaar. Met enkele pelgrims ontbijten we in de plaatselijke bar. Om 7.30 uur zijn we ervandoor. Na een uurtje langs mooie paden steken we in Larrasoaina de Arga over. We klimmen tot Akerreta en verder naar Zurian. In Zabaldike nemen we een pauze. Het is al vrij druk in de bar en we komen er weer bekende gezichten tegen, 2 Indiërs,1 Braziliaanse en 1 Nederlandse. Er komt weer stevig klimwerk bij te pas en via de middeleeuwse brug bereiken we Trinidad de Arre met klooster en pelgrimsherberg uit de 12de eeuw. Omstreeks 14 uur steken we de middeleeuwse Magdalenabrug in Pamplona over. Via de oude stadsmuren lopen we door de Puerta de Francia en bereiken de oude binnenstad. We bereiken de kathedraal die echter op zondag is gesloten ????? Na een douche, we verblijven in Pension Mendi, bezoeken we de stad. Het barokke stadhuis en de Calle Estafette waar de jaarlijkse stierenloop wordt gehouden. Voor de stierenarena staat het standbeeld van Ernest Hemingway die door zijn boek "Fiesta" de stierenloop bijzonder populair maakte. Ook Hotel Perla op de grote "Plaza del Castillo" waar hij zo graag verbleef. Daarna eten we in een tapasbar en dan vroeg in bed want morgen richting Puente de la Reina, 23 km, wacht ons een stevige klim naar de Puerto del Perdon.
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 2013 RONCEVALLES-ZUBIRI 21.5 KM
Vanmorgen om 5.30 uur begint iedereen al te rommelen. Nochtans heeft Therese haar GSM om 6.30 uur gezet maar dit is overbodig. Bij velen roept de plicht; Compostela is toch nog ver hoor.
Oei, waar steekt de fleece en de regenvest? Ja, ja heel veel mist en regen.
We vertrekken om 7.15 uur. Gelukkig is de Alimentation miet ver en kopen we een vers brood en een JUSTIN BRIDOU (SOORT SALAMI). Het is er druk want iedereen die we gisteren ontmoet hebben slaat daar zijn voorraad op. Fleece en regenjas al terug weg en de zonnecreme uithalen, zo vlug gaat het hier.
En route: Dit is een slagzin van ons geworden en die houden we ook in Spanje. We lijken door de tijd al flink ingelopen want we passeren veel mensen die nog maar 2 dagen hebben gestapt. Gisteren was het parcours niveau 3, vandaag 2 maar waar ligt het verschil?
Onderweg lijkt de poster die bij Tom indertijd op zijn kamer hing van Espagna Verde te leven. Prachtig Tom.
Na een stevige afdaling komen we rond 14.30 uur toe in Zubiri.
We logeren in Albergue Zaldiko, kamers met 8 personen. Therese vindt dit wel altijd een heel gedoe, douches delen, WC delen .....
Gelukkig hebben we nog de gadgetlamp dat in de dag oplaadt met de zon. Dank U Wendy.
Morgen logeren we in een hotel. Therese is blij maar zal de kamer wel proper zijn?
Sylvain heeft gisteren nog een gesprek gehad met een Spanjaard uit Tenerife. Hij was pas afgestudeerd als architekt en wou eens per fiets van Madrid naar Compostela alvorens werk gaan te zoeken.
Gisterenavond met een 30-tal mensen aan tafel in de refuge. Iedereen diende zich voor te stellen en we eten dus samen met Ieren, Nederlanders, Fransen, Spanjaarden, Polen, Roemenen, Amerikanen, Brazilianen en Japanners. Toen Thérèse ons voorstelde en vertelde dat we vanuit België aan de deur waren vertrokken kregen we een "wauw" applaus. Er was een leuke sfeer tijdens het eten. Daarna hebben we nog een gesprek met een mevrouw uit Geminnich. (Drielandenpunt Duitsland, Nederland, België) Zij was hostess in "Parc des Trois Frontières" toen wij daar meer dan 30 jaar geleden met de kinderen op vakantie waren.
Vanmorgen rond 7.15 uur vertrekken we bijna allemaal samen aan de refuge, iedereen op zijn tempo. Thérèse heeft niet zo goed geslapen op de stapelbedden, wegens haar rug. Stappen met de rugzak goed aangesnoerd lukt beter.
Het blijft verder klimmen na gisteren, nog dik 500 meter tot 1430 meter. Zwaar maar wel de mooiste stapdag van onze hele voettocht. Buiten het klimmen staat er ook een hele harde wind pal op de kop.
Om exact 10.10 uur stappen we Spanje binnen. Heel Frankrijk is doorkruist, een fijn gevoel.
We bereiken de historische pqs van Cisa en even later de pas van Ibaneta, waar de legende van Roeland (Roelandlied) zich afspeelt.
Na nog een 5-tal km dalen, komen we om 13.00 uur in Roncesvalles aan. We dienen nog een uurtje te wachten voor de refuge opent.
Zij is gevestigd in het oude klooster van Roncevalles en wordt beheerd door Nederlanders.
DONDERDAG 1 AUGUSTUS SAINT JEAN PIED DE PORT - ORISSON
Deze morgen heel blij dat we terug kunnen vertrekken. Thérèse heeft heel goed geslapen, kreeg van de dokter paardenmiddel. De eerste dagen zal een dopingsonderzoek fataal worden. Sommige mensen hebben blijkbaar meer pech. Een Fransman heeft na 1 dag stappen blaren tussen zijn tenen en van de muggensteken een dikke hand en een ontstoken oog. Tot opgave gedwongen.
Vertrekken om 8.30 uur. We splitsen de klimtocht van 26 km van St. Jean Pied de Port tot Roncevalles in 2 kortere tochten om de rug van Thérèse nog wat te sparen. Op een afstand van 10 km stijgen we van 180 meter naar ongeveer 1000 meter. We volgen de route Napoleon die 200 jaar oud is. Ze werd speciaal door Napoleon aangelegd om snel naar Spanje te kunnen oprukken.
Het is heel warm maar we krijgen ook veel meer wind. De uitzichten zijn prachtig.
Het pelgrimsgevoel is wel groter nu, maar er is ook veel dagtoerisme.
We slapen in Refuge d' Orisson met 3 x 6 slaapplaatsen.
WOENSDAG 31 JULI 2013 RUSTDAG SAINT JEAN PIED DE PORT
Thérèse heeft een slechte nacht gehad. We hebben dan ook besloten om eerst naar de dokter te gaan alvorens onze laatste grote etappe aan te vangen. Diagnose: Geen letsel wel spit. Mits rustig aan te doen en medicatie mag er verder gestapt worden. Dit willen we natuurlijk heel graag doen. Hebben vandaag wat rondgekuierd in de stad en gaan straks nog onze inkopen doen voor onze knapzak van morgen. LET'S GO
DINSDAG 30 JULI 2013 OSTABAT-ST JEAN PIED DE PORT 21 KM
Deze morgen reeds vroeg uit de veren. Bij het ontbijt maakt de gastheer er ons attent op om naar de zonsopgang te gaan kijken. Na het ontbijt hebben we nog toffe gesprekken met een aantal Fransen die de route gedeeltelijk doen. Daarna neemt iedereen van elkaar afscheid. Ultreia. Zijn dan ook vroeg vertrokken zodat we reeds rond 13 uur toekomen in Saint Jean Pied de Port. Verblijven er in Hotel des Remparts juist binnen de stadsmuren. Aangezien Thérèse rugpijn heeft en op aanraden van een andere pèlerin bezoeken wij een osteopate. Zij raadt aan om het wat kalmer aan te doen, rug zit wat geblokkeerd. De voorziene dag rust is dus welgekomen. We zien wel ...... geen paniek. Morgen uitslapen en rustig stadsbezoek.
Weeral een lange tocht voor de boeg. Via Osserain bereiken we Saint Palais. Het uitzicht van de dorpen verandert weer volledig. Allemaal witte huizen met groene of rode luiken, typisch "Pays Bask". Ook de wegwijzers zijn tweetalig. Door het onweer van gisteren is het iets minder warm.
Rond 15 uur bereiken we Ostabat. We logeren in een boerderij waar 33 mensen kunnen slapen genaamd "Gaineko Etxea" wat betekend "Huis boven op de berg" en inderdaad het uitzicht is prachtig.
Morgen richting Saint Jean Pied de Port waar we een dag rust inlassen.
ZONDAG 28 JULI 2013 ORTHEZ-SAUVETERRE DE BEARN 24 KM
Gisterenavond nog even genoten van de kermis en de muziekanimatie. Om 7.45 uur vertrekken we via de oude stadsbrug we richting Sainte Suzanne met in de kerk een Sint Jacobsraam. De weg gaat nu stevig op en neer, het kan moeilijk anders met de Pyreneeen in zicht. In Hopital d'Orion met een oud gasthuis voor pelgrims zien we in het gastenboek in de kerk dat Thomas, uit Brussel, en 3 Nederlandse dames voor ons lopen. De Nederlandse dames komen we voor het binnenkomen in Sauveterre tegen. Omstreeks 14.30 uur komen we in Sauveterre aan. We hebben nog 1 km te gaan naar Auberge du Saumon waar we nu wachten tot onze kamer klaar is. Morgen richting Ostabat 25 km.
Door de hitte niet zo goed geslapen. Om 6.45 uur vertrekken we nadat we eerst nog een boterham eten met een gekookt eitje, nog gekregen van de mevrouw uit Gent. Het is al drukkend warm. Voor Labastide-Chalosse komen we een beeld van Sint Michaël tegen. In Argelos hebben ze geen huisnummers maar elk huis heeft een mooie naamplaat. Heel origineel! De beklimmingen worden steeds langer en bij één ervan komen we Thomas tegen. Thomas is een Vlaamse Brusselaar die ook van thuis uit is vertrokken. Hij stapt met ons mee. We komen langs het kasteel van Beyries. Hier is de grens tussen het departement van de Landes en de Pyrénées Atlantique. We lopen de Béarn in. In Sault de Navailles met een mooie donjon van de XIIIde eeuw drinken we samen iets. In het bos stappen we over een bruggetje gemaakt doorde "Amis Saint Jacques des Pyrénees Atlantique". Rond 12.15 uur stoppen we om te eten en Thomas stapt verder. We klimmen steeds verder en krijgen reeds zicht op de Pyréneeen, maar de mist door de warmte laat niet toe een foto te maken. Omstreeks 14.30 uur stappen we Orthez binnen. Hier zijn het de jaarlijkse feesten, ze duren 3 dagen. De stierencorrida van morgen zullen we missen, spijtig. Morgen richting Sauveterre de Béarn 24 km
Deze morgen bij het ontbijt op het terras nog een leuke babbel met de gastdame uit Gent. Ze heeft een appartement in Oostende en fietst regelmatig bij haar verblijf daar naar De Panne. Ze belooft ons om zeker eens langs te komen in St. Idesbald. Om 8.30 uur zijn we weg. Al vlug blijken de saaie wegen van de Landes tot het verleden te horen. Via Audignon en Horsarrieu, waar de beide mooie kerken wegens herstellingswerkzaamheden gesloten zijn, gaat de weg nu op en neer. In Audignon komen we langs het oude hospitaal voor de pèlerins. In Horsarrieu houden we een stop en praten de hele tijd met de waardin van de bar. In deze streek worden in verschillende dorpen bij de feesten nog stierengevechten gehouden. Na een 3-tal km komen we rond 12 uur aan in het bloedhete Hagetnau. Zoals elke namiddag deze week blijven we op de kamer met de ramen en de deuren dicht. Iedereen snakt hier naar afkoeling. Morgen richting Orthez 27 km
DONDERDAG 25 JULI MONT DE MARSAN-SAINT SEVER 21 KM
Vanmorgen vertrek na het ontbijt om 7.30 uur. Bij het ontbijt vertelt de mevrouw over de treinramp in Compostela. Erg toch weer. Via grote wegen verlaten we de voor ons toch wel tegengevallen stad. Het landschap van de Landes blijft hetzelfde, plat, pijnbomen en heel veel mais die met immens grote sproeiers de hele dag wordt bespoten. In Saint Christeau komen we toch wel een mooi kerkje tegen met een geschiedenis. Hiliggen Bertrand Petit Lousseteau en zijn broer begraven, ooit wachters bij Lodewijk de XVIde. We stappen er duchtig op door om voor de hitte aan te komen. Het lukt ons ook want reeds om 13.00 uur bereiekn we Saint Sever. We eten er een lunchformule en vragen in het informatiecentrum naar de ligging van onze B en B Casteloutje. De dame aan de informatiebalie belt de B en B en zij gaan ons komen afhalen bij het informatieburo. Plots denken we dat ze onze gîte eraankomt. (zie foto) De gastvrouw blijkt een dame uit Gent, gehuwd met een Fransman, die reeds meer dan 40 jaar in Frankrijk woont. Morgen Saint Sever-Hagtenau 17.5 km
WOENSDAG 24 JULI 2013 ROQUEFORT-MONT DE MARSAN 28 KM
Een lange dag vol gemengde gevoelens en veel verdriet maar samen met de hulp van goede vrienden en familie beseffen we dat we er ook voor Daniëlle moeten blijven voor gaan. Morgen Mont de Marsan-Saint Sever 21 km
Gisterenavond bij het bekijken van onze mail hebben we droevig nieuws ontvangen. Danielle, één van onze beste vriendinnen sedert 35 jaar is overleden. Al stappend hebben we vandaag geprobeerd dit een beetje te verwerken.
MAANDAG 22 JULI 2013 CAPTIEUX-BOURRIOT BERGONCE 20 KM
Deze morgen om 6 uur al naar de bakker en ontbijt in onze réfuge waar we met z'n tweeën zijn.
Reeds om 7.15 uur, gepakt en gezakt, vertrekken we.
Waar we gisteren de oude spoorweg hebben verlaten vervolgen we hem vandaag, saaier kan het niet.
Na zowat 10 km verlaten we het departement Gironde en komen we in de Landes. Lange rechte zandwegen met aan beide kanten pijnbomen.
Een 4-tal km voor onze aankomst zitten er een 20-tal jongeren langs de wegkant. Zij krijgen instrukties voor morgen en zijn bekaf.
Onze gastdame van vandaag vertelt ons dat dit studenten zijn die helpen in de maisvelden om de kolven af te breken die niet machinaal lukken.
Ook haar zoon heeft dit gedaan. Ze krijgen regenvesten want ondertussen wordt de mais nog steeds besproeid.
Zeer zwaar werk.
Rond 13 uur komen w aan in Bourriot. Direkt "Bar-Alimentation" aan de rechterzijde. We vragen om hier onze boterhammen te eten maar er wordt juist gesloten. Evenwel mogen we op het terras in de schaduw eten. "Grand merci" want zelfs hier onder het terras is het 29 graden.
Therese en Sylvain Wij zijn 59 en 62 jaar jong en wonen sinds 2006 in Koksijde. Tom en Wendy, onze kinderen, zijn 36 jaar. Ook hebben wij 4 lieve kleinkinderen: Xander, Kasper, Britt en Mille
