EEN SPONSORTOCHT VOOR DE VRIENDEN DER BLINDEN KOKSIJDE WELKOM OP HET DAGBOEK VAN THERESE EN SYLVAIN VAN HUN TOCHT VAN KOKSIJDE NAAR COMPOSTELA
31-08-2013
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 2013 VILLAFRANCA-VEGA DE VALCARCE 18 KM
Villafranca del Bierzo, waar we gisteren verbleven, is ontstaan in de 11 de eeuw toen hier vele Fransen zich vestigden omwille van belastingsvoordelen. Monaco avant la lettre. Ook de kloostergemeenschap van Clugny vestigde zich toen hier!!! Het werd vroeger "Klein Santiago" genoemd omdat er 24 kerken stonden. Ook nu, als je vanop de brug kijkt, staan er nog verscheidene. We hebben ze uiteraard niet allemaal bezocht. Kreupele en zieke pelgrims kregen indertijd ook een volledige aflaat indien ze via de "Portada del Perdon" binnenkwamen. Gelukkig niet aan ons besteed. Wij gaan voor de volledige aflaat tot Santiago. Vanmorgen vertrek om 7.30 uur. We blijven lange tijd, vergezeld van vele pelgrims, langs de N-VI lopen. Een betonnen afspanning scheidt ons van de weg. Het is dan ook een verademing als we in Trabadelo een koffie met Santiagotaart, een soort frangipagnetaart, nemen. Ook op de Camino doet de commerce zijn werk. Wat later verlaten we de N-VI en lopen door het groen verder richting Vega de Valcarce waar een brug van de A-6 (Madrid-La Coruna) overloopt. We verblijven in Casa El Recanto, eigendom van de panaderia er rechtover. Mooi meegenomen voor het ontbijt morgenvroeg. Morgen richting Linares (16 km) met de beklimming naar O Cebreiro (12 km). Je kan er per paard naartoegebracht worden, je kan je rugzak er laten heenvoeren, maar wij kiezen voor het volle pond !! Amaai, onze rug!
VRIJDAG 30 AUGUSTUS 2013 PONFERRADA VILLAFRANCA DEL BIERZO 23 KM
Gisterenavond bezoeken we de stad. Via het gemeentehuis naar de Calle de Reloy en renaissancekerk De La Encina gaan we naar het kasteel. Dit is gebouwd van 1178 tot 1312 in de tijd van de tempeliers die de pelgrims moesten behoeden in deze streek. Het is een van de best bewaarde kastelen van Spanje.
Deze morgen vertrekken we om 8 uur. Het duurt algauw 1 uur voor we de stad uit zijn. Even later komen we voorbij een tuinstadje. Allemaal huisjes aan mekaar rond een binnenplein met een centraal gedeelte met een uurwerk en ook een kerkje erbij.
In Columbrianos nemen we een koffie, juist op 200 km van Compostela. We merken het wel de laatste dagen, er zijn veel pelgrims op weg die zijn vertrokken vanuit Leon en ook mensen die voor een veertiental dagen stappen. De eigenaar van de bar is fel begaan met de camino en vertelt aan iedereen die in zijn bar aankomt over onze prestatie.
Daarna loopt onze route verder tussen de wijngaarden van El Bierzo. Het gaat weer stevig bergop en bergaf maar Therese heeft iets geleerd van Jos Paternot tijdens haar eerste tocht in het Zwarte Woud een aantal jaren geleden. Je moet kunnen blijven praten als je stijgt, anders ga je te snel.
We komen rond 14.30 uur aan in Villafranca del Bierzo en na wat zoekwerk vinden we onze slaapplaats Albergue La Piedras.
DONDERDAG 29 AUGUSTUS 2013 FONCEBADON-PONFERRADA 28 KM
Kunnen niet vroeger dan 8 uur vertrekken gezien we na 1.5 km aan Cruz de Fierro komen. We willen alle steentjes, voor al de mensen waaraan we denken en onderweg gedacht hebben, in de klaarte neer te leggen aan dat 5 meter hoge kruis op 1500 meter hoogte.
Het weer is schitterend en we hebben geweldige vergezichten. We dalen lichtjes tot Manjarin, waar een albergue wordt opengehouden met het comfort van de middeleeuwen. Hier kan je leven als een Tempelier.
Hierna klimmen we terug tot 1500 meter en even later begint de lange afdaling.
Onderweg in El Acebo, de meest pittoreske Calle Real van de hele provincie Leon, kopen we brood, tomaat, salami, ei en drank en eten dit op een terras van de tienda met een zicht op de houten balkons van het dorp. Mmm lekker!!!!
Hierna dalen we verder naar Riego de Ambros. Van hieruit volgt nog een zinderende afdaling tussen gesteente en rotsblokken van het Iragogebergte naar Molinaseca dat al werd vernoemd in de "codex"
Nu nog 2 uur stappen tot Ponferrada, hoofdstad van de regio El Bierzo. In 1082 gaf bisschop Osmundo opdracht om de houten brug te vervangen door een ijzeren om de pelgrims te beschermen vandaar de naam Pons Ferrata
Rond 16.30 uur komen we toch wel heel moe aan. We vinden dit toch wel een zware tocht.
WOENSDAG 28 AUGUSTUS 2013 SANTA CATALINA-FONCEBADON 18 KM
Deze morgen om 6.45 uur ontbijten we maar blijkbaar liggen alle pelgrims nog te slapen. Vandaag wordt het uitsluitend klimmen, maar we zijn ondertussen al wat gewoon. Onze voeten lijken wel van beton!! In Rabanal del Camino, om 10 uur, nemen we zoals gebruikelijk een koffie. Een verdwaalde geit vergezelt ons op het terras. De ober wil haar wegjagen maar ze loopt naar binnen waar ze ook ook haar behoefte doet, tot groot jolijt van de terrasbevolking. Via een koeweg, niet zo eenvoudig, stappen we richting Foncebadon. Onderweg ontmoeten we een meisje met problemen. Blijkbaar volgens haar vriend heeft ze een gebrek aan suiker. Rond 12.30 uur komen we aan. Foncebadon was vroeger en spookdorp dat dankzij de camino terug wat opleeft. We verblijven er in Albergue El Convento met zicht op de Cruz de Ferro. Morgen richting Ponferrada, een lange tocht van 28 km.
DINSDAG 27 AUGUSTUS 2013 SAN JUSTO-SANTA CATALINA DE SOMOZA 15 KM
We vertrekken om 8 uur richting Astorga. Na een 4-tal km komen we daar aan en ontbijten uitgebreid op de Plaza Mayor in een moderne taverne. Hierna bezoeken we het bisschoppelijk paleis, een ontwerp van de Catalaan Gaudi, en de kathedraal met alweer een indrukwekkend hoogaltaar. We trekken verder en komen voorbij de Hermitage Ecce Homo, met een gebed op de gevel in verschillende talen. Hier staat in de kapel, boven op een bron, een wijwatervat. De legende zegt dat wanneer je met dit water een kruisteken maakt je een behouden aankomst van je camino zal hebben. We geloven erin!! Hierna komen we op een lang recht voetpad. De grond in deze streek is werkelijk rood van kleur. Rond 12 uur komen we aan in Santa Catalina de Somoza, een dorp van trommelaars en fluitspelers, dat dankzij de heropleving van de camino terug tot leven is gekomen. We verblijven er in Albergue San Blas. Morgen richting Foncebadon, een klim van 18 km.
MAANDAG 26 AUGUSTUS 2013 VILLAR DE MAZARIFE-SAN JUSTO DE VEGA 28 KM
Vanmorgen na het ontbijt vertrekken we om 7.15 uur. Het wordt de eerste 14 km een eentonige tocht door de natuur. Na een 4 tal km komt er een Nederlander aangereden per fiets, die we trouwens al hebben gezien in onze verblijfsplaats. Hij wil absoluut een aktiefoto. Hij vindt onze foto niet zo direkt geslaagd en rijdt een aantal keren terug om dan weer in volle aktie terug te komen. Hij voelde zich gisterenavond ook schuldig dat hij niet in zijn tent ging slapen hetgeen Therese weglachte door te zeggen dat zij dar absolut geen moeite mee had. Het worden hierna nog 10 lange kilometers tot we aan de Puente de Orbigo aankomen, de langste en beroemste brug op de camino. Wil je het verhaal van deze brug kennen google dan maar eens. Van hieruit gaan we verder tot Villares de Orbigo. Hier houden we rust op een bank in de schaduw en eten een lekkere perzik. Een fruitteler komt langs met 2 emmers versgeplukte "Reine Claude" pruimen. Hij doet teken dat we onze plasticzak moeten openhouden. Alswe niet stop gezegd haden moest Sylvain 5 kg pruimen extra dragen in zijn rugzak. Pelgrims worden in deze streek graag gezien. Van hieruit gaan we naar Satibañez, waarna we via een pad vol keien naar de hoogvlakte van de Paramo pikkelen met de Montes de Leon in de verte. Even verder komen we voorbij een stalletje waar je alles gratis kan krijgen (Drank, koekjes ed). Wel heeft de jongeman een dos staan voor een gift. Aan de rand van het plateau staat Cruzero de San Toribio, dat de origínele St Jacobsroute markeert. Rond 14.15 uur, we vinden zelf dat we flink hebben gestapt, komen we aan in San Justo de la Vega waar we verblijven in Hostal July. Morgen stadsbezoek Astorga en dan richting Santa Catalina de Somoza 15 km
Therese en Sylvain Wij zijn 59 en 62 jaar jong en wonen sinds 2006 in Koksijde. Tom en Wendy, onze kinderen, zijn 36 jaar. Ook hebben wij 4 lieve kleinkinderen: Xander, Kasper, Britt en Mille
