EEN SPONSORTOCHT VOOR DE VRIENDEN DER BLINDEN KOKSIJDE WELKOM OP HET DAGBOEK VAN THERESE EN SYLVAIN VAN HUN TOCHT VAN KOKSIJDE NAAR COMPOSTELA
15-08-2013
WOENSDAG 14 AUGUSTUS 2013 MONTES DE OCA-ATAPUERCA 19 KM
Deze morgen vertrekken we om 8 uur. Veel mist en koud. Direkt sterk omhoog. Het wordt een dag categorie II. Maar goed geslapen gaan we er tegenaan.
Wat een mooi uitzicht op de 2200 meter hoge bergtoppen van de Sierra de La Demanda moest worden gaat letterlijk de mist in.
We zijn al flink opgeschoten en bereiken San Juan de Ortega wanneer de zon eindelijk door de wolken breekt.
In San Juan staat een klooster met een cenograaf uit 1462 op het graf van Juan de Ortega. Hij zette het werk van Domingo de Calzada (zie vorige dagen) verder om bruggen te bouwen rond 1080-1163 teneinde de pelgrimswegen toegangelijker te maken.
In Ages, op 4 km van het einde, eten we op een bank in de schaduw tegenover de plaatselijke tienda.
Rond 13.30 uur komen we aan in Atapuerca. We logeren in Albergue Peregrinos, een mooi onderhouden geheel met 36 slaapplaatsen en 6 privekamers waarvan Therese er één 4 dagen geleden heeft gereserveerd in het Spaans. Altijd een belevenis. Ondertussen is ze erachter gekomen dat nombre niet aantal betekend maar naam !!!
Morgen richting Burgos 21.5 km en op minder dan 500 km van Santiago.
DINSDAG 13 AUGUSTUS 2013 BELORADO-MONTES DE OCA 13 KM
Gisterenavond bij bezoek aan de kerk zien we een aantal personen, het canadees koppel, het iers echtpaar, een nederlands meisje en Liesbeth met wie we vandaag hebben gestapt, terug op de marktplaats. We praten gezellig bij op een terras met een glas wijn. Om 19 uur gaan we met Liesbeth eten. We praten er verder over de ervaringen die zij en ook wij hebben gehad tijdens onze tocht door Frankrijk.
Pas rond 9 uur vertrekken we deze morgen. Mistig en motregen. We halen, het is al lang geleden, onze regenjassen boven.
In Tostanos komen we langs "Hermitage Virgin de la Pena"
Even later stappen we samen met een Nederlander en een meisje uit Maleisië. Zij studeert in Bologna (Italië) en wil voor 8 september in Santiago aankomen om haar studies te kunnen verder zetten.
Reeds om 12.30 uur komen we aan in Villafranca Montes de Oca = Bergen van de gans.
MAANDAG 12 AUGUSTUS 2013 SANTO DOMINGO-BELORADO 24 KM
Na het ontbijten in de plaatselijke bar en onze drinkbussen opnieuw gevuld te hebben vertrekken we om 7.15 uur voor alweer een nieuwe dag.
Via Grañon, waar we onze inkopen doen voor de lunch stappen we verder naar Redecilla del Camino. In Grañon komen de Ier terug tegen die Roger Lombre kent: Roger, de groetjes terug, hij vindt het "amazing".
Hier steken we de grens over tussen Rioja en de autonome regio Castilla y Leon.
In Redecilla del Camino bezoeken we de kerk met een doopvont uit de XII de eeuw. Het gevoel is er, hier zitten we werkelijk op de echte camino uit de middeleeuwen. Plots, om praktische redenen, krijgen we een telefoontje van Wendy. Na 84 dagen is dit een leuke opsteker.
Op weg naar Castil Delgado komen we terug de engelse dame tegen die we al een week geleden uit het oog verloren hebben. Fijn haar terug te zien.
Na een tijdje komen via Viloria de Rioja waar we Liesbeth ontmoeten. Zij is vertrokken vanuit Den Bosch (Ned). Ook op de camino is de wereld klein want zij kent ook Thomas uit Brussel met wie ze een tijdje heeft gestapt en ook Siegrid uit Kontich.
In Villamayor del Rio nemen we onze lunch met 2 honden, duidelijk met veel honger,doch respect voor de "peregrino".
Het loopt mometeel als een trein en we komen dan ook om 13.30 uur aan in Belorado. Hier verblijven we in Hostal Jacobeo, alweer een toepasselijke naam.
Morgen richting Montes de Oca, 13 km.
Onze ervaring zegt ons dat een korte stapdag beter is dan een rustdag.
ZONDAG 11 AUGUSTUS 2013 AZOFRA-SANTO DOMINGO 16 KM
Gezien de korte afstand vertrekken we deze morgen om 8.30 uur. In tegenstelling tot de vorige dagen zijn er terug meer pelgrims op de route. Na een 2-tal km komen we langs de "Rollo de Azofra", een symbool van de rechtsmacht van de landheren van Azofra. De zuil heeft de vorm van een in de grond gestoken zwaard. Via een glooiend landschap gaan we naar Ciriñuela. Hier is de spaanse economische crisis echt te zien. Een volledig dorp met mooie huizen en appartementen, bijhorend zwembad en tennisvelden ja zelfs een golfterrein maar evenwel staat er op meer van de helft hiervan "Se Vende" Echt zielig!!! We gaan verder langs enorm grote graanvelden en zien in de verte reeds de toren van de kathedraal van Santo Domingo de la Calzada. Na nog een 45 minuten stappen komen we rond 13.00 uur aan in de stad. We logeren bij de cisterciënzerzusters. Na de middag bezoeken we de kathedraal met iets heel uniek. Een witte hen en een witte haan in een kippenhok achteraan in de kerk. Als de haan kraait wanneer je in de kathedraal bent is dit een gunstig voorteken voor je pelgrimstocht. Hij heeft tijdens ons bezoek 4 x gekraaid !!! Morgen richting Beloradio 24 km
Gisterenavond hebben we nog de kerk bezocht. Overweldigend koor volledig bezet met bladgoud.
Voor het eten drinken we als aperitief natuurlijk een Don Jacobo. Daarna eten we het beste peregrinomenu tot nu toe. Varkenswangentjes, bij ons een culinair gerecht, hoort hier blijkbaar bij een 3-gangenmenu van 11 Eur een fles Rioja inbegrepen:
Vanmorgen vertrekken we om 7.30 uur. Algauw komen we langs het kerkhof van Navarette met een heel bijzondere ingangspoort. Het bestaat uit het onderste deel van de voorgevel van de kerk van San Juan de Acre, waar we gisteren langskwamen. Niemand weet waarom dit portaal naar hier is verplaatst.
Van hieruit gaan we richting Ventosa, waar we een koffie drinken en een babbel hebben met een Canadese die is vertrokken vanuit Pamplona.
We beklimmen de Alto de San Anton en gaan verder tussen de wijngaarden. Onderweg praten we met een Ier en een Spanjaard. De Ier is aan zijn 2de camino toe en heeft verleden jaar blijkbaar nog gelopen met Roger Lombré uit Koksijde. Aan de beschrijving die hij geeft van een Belg zou het wel kunnen.Als de Spanjaard hoort dat wij vanuit België zijn vertrokken doet hij voor ons de Mexican wave en zingt een spaans huldelied. Grappig.
We komen langs de Poyo de Roldán, de Roelandberg. Volgens de legende wierp de held Roeland vanaf deze heuvel een rotsblok naar het kasteel van de kwaadaardige reus Ferragut. Even later komen we aan in Najera, waar we op een pleintje lunchen. In najera willen we de Santa Mariakerk bezoeken maar die opent pas om 16 uur. ???
Stevig klimmend gaan we tussen de wijngaarden verder tot Azofra, waar we rond 14.30 uur aankomen en verblijven in de gemeentelijke herberg.
De 60 slaapplaatsen zijn onderverdeeld in 30 afgesloten cabines met 2 bedden. Toch wat privacy.
Morgen een korte stapdag naar Santo Domingo de Calzada 16 km.
Gisteren nog even het dorp uit 1219 bezocht. In de dag is het dorp doodstil, tijdens de avond heel levendig, typisch Spaans. Om 7.30 uur verlaten we onze albergue. Langs een saaie weg lopen we richting Logroño. We krijgen gedurende 11 km geen pelgrim te zien, heel vreemd. Logroño is de hoofdstad van Navarra. We bezoeken de kerk van Santiago die boven het inkomportaal versiert is met 2 beelden van de apostel Jacobus. Eèn ervan beeldt hem af als morendoder, de andere als pelgrim. Volgens de legende is hij in 844 persoonlijk tussengekomen om de christenen te helpen bij het verslaan van de Moren. We dienen de hele stad te doorkruisen, net de Bondgenotenlaan in Leuven, maar dan driemaal zo lang. We gaan verder via het enorm grote stadspark en komen zo tot aan de stuwdam, "Embalsa de la Grajera". Daarna gaan we door met aan de ene zijde de wijngaarden van Rioja en aan de andere zijde de A21 naar Burgos en Santander. Vele pelgrims hebben hier de afspanning versiert met kruisjes gemaakt met stokjes of stro ed. Het aankomen in Navarette is wel mooi. Eerst langs de fundamenten van het oud hospitaal van Don Juan de Acre (1185). Even verder voorbij de wijngaarden van Don Jacobo. Van hieruit is de afstand tot Santiago aangeduid: 576 km. Fout, het is er 615 volgens ons boekje. Vandaag logeren we "luxe", Hostal San Camilo net buiten de route. Morgen richting Azofra 23 km
Het heeft vannacht flink geregend en het is goed afgekoeld als we om 7.30 uur het hotel verlaten. We ontbijten in een bar tegenover de kerk in Los Arcos. Stokbrood met gebakken ei ertussen, het is eens wat anders dan de gebruikelijke confituur. Het smaakt !!! Het landschap is wat te vergelijken met gisteren, tot er plots een mooie regenboog is te zien. Weet je nog "Somewhere over the rainbow...."? Via Sansol, hier doen we onze inkopen in de plaatselijke "tienda". We lopen door naar Torres del Rio. Het blijft steeds klimmen en dalen. Rond de middag staat er een bestelwagen op de route van de "pelegrinos" met wat stoeltjes en een tafeltje onder een vijgenboom. Mits de aankoop van een frisdrank kunnen we hier ook lunchen. Het is eems wat anders als op onze opneemvod langs de kant van de weg. Volgens Therese, met de kaart in de hand, gaat het nu 4 km in dalende lijn richting Viana. Hiervan ondervindt Sylvain niks want er valt nog wel wat te klimmen. Voor we in Viana aankomen lopen we voorbij een herder met zijn kudde schapen. Het binnenkomen van Viana valt ons wat tegen, want het aangekondigde 12 de eeuwse dorpje zit verscholen achter saaie appartementsblokken. Gelukkig bevindt Casa Armendariz, onze verblijfsplaats, zich in het rustieke oude stadscentrum. Het is vandaag onze 80 ste stapdag. Morgen richting Navarette 23 km, naar de wijngaarden van de Rioja.
WOENSDAG 7 AUGUSTUS 2013 VILLAFUERTA-LOS ARCOS 24,5 KM
Deze morgen om 6.15 verlaten we zo stil mogelijk onze 6 persoonskamer, want we hebben een tocht van 25 km voor de boeg. Beneden in de keuken is het al wel druk. Het is een gezellige boel, want ook gisterenavond aten we allemaal samen paëlla gemaakt door de eigenaar van de albergue.
Na 4 km, in Estella, wordt het weer drukker op de "camino". Vele mensen waren gisteren tot hier doorgestapt.
Wij komen langs het klooster Santo Domingo en het paleis van de koningen van Navarra (12 de eeuw). Even verder komen we aan het klooster van Irache. Hier is een water en een wijnfontein, doch blijkbaar is het mirakel vandaag nog niet doorgegaan want de wijnfontein staat droog. Het wordt weer stevig klimmen naar Villamayor de Monjardin. Boven aangekomen even tot rust komen op het dorpsplein.
Vanaf dan wordt het dalen, terwijl het landschap volledig verandert. We komen in een dor gebied met veel graanvelden ( de oogst is al gebeurd). Wel heel mooi met verschillende kleurschakeringen door de zon. Gedurende een 12-tal km dalen we af naar Los Arcos. Het is echt zoeken naar een plekje schaduw om te kunnen lunchen. Na 7 uur stappen komen we aan op het dorpsplein van Los Arcos waar we zelfvoldaan klinken met een stevige pint op alweer een mooie dag.
DINSDAG 6 AUGUSTUS 2013 PUENTE DE LA REINA-VILLATUERTA 18.5 KM
Deze morgen absoluut niet gehaast. Er staan nog slechts 6 paar bergschoenen onder het afdak bij ons vertrek. Ondertussen weten we al dat een tocht met markering 2 sterretjes niet te onderschatten is. Maar aangezien we ondertussen al goed ingelopen zijn overwinnen we elke hindernis. De temperatuur is wel met een 10-tal graden gezakt maar het is wel drukkend en onweerachtig. De zon heeft het moeilijk om door te breken. "De Camino" is wel heel speciaal, niet te vergelijken met onze vorige maanden. Hier loop je nooit allèèn!! Via Maneru gaat het stevig op en neer en komen we aan in het mooie Cirauqui. Hier houden we een stop voor een koffie, een grote=Americano. Via een geaccidenteerd parcours bereiken we de brug over de Rio Salado. Volgens een legende uit de middeleeuwen was het water van deze rivier dodelijk giftig. Hierna weer flink stijgen naar Lorca waar we onze picknick nemen met een goede koude cola. Na nog een 4-tal km bereiken we Villafuerta, waar we logeren in Albergue Villa Magica, een gerenoveerd oud pand met 40 slaapplaatsen. Morgen richting Los Arcos 24.5 km
MAANDAG 5 AUGUSTUS 2013 PAMPLONA-PUENTE DE LA REINA 23 KM
Deze morgen zitten we al dadelijk op de route. Vertrekken om 7.15 uur. Van bij de start zien we de windmolens al staan die we moeten bereiken. Enkele mensen die we kennen sinds Saint Jean Pied de Port komen we al vlug terug tegen. De tochten in Spanje zijn qua klimmen en dalen niet te vergelijken met onze eerdere stapdagen in Frankrijk. Via Cizur Menor bereiken we Zariquiegui, met een laat Romaanse kerk. Hier houden we een eerste stop. Van hieruit begint de steile klim van de sierra naar Puerto del Perdon. Boven op de pas staat een modern pelgrimsmonument. Hierna volgt een scherpe afdaling, oei oei onze knieën. Even later bereiken we Uterga. Hier stoppen we in de plaatselijke bar voor onze knapzak en praten nog even met een Canadees koppel dat we reeds enkele dagen eerder hebben ontmoet. Via Obanos, hier praten we een tijdje met een Bulgaars echtpaar, bereiken we rond 14.30 uur Puente de la Reina. Onze verblijfsplaats "Jakue" lopen we zo binnen. Alle opties zijn hier mogelijk, van 2-persoonskamer tot dortoirs tot 50 personen. Hierna bezoeken we het dorp met 2 mooie kerken en natuurlijk ook de oude middeleeuwse brug met 6 bogen. Bij het terugkomen komen we Marleen (uit Gemminich) tegen en genieten samen van een drankje op een terras. Morgen richting Villatuerta 18 km
Gisteren feest in Zibiri. Op het gemeenteplein muziek tot 5 uur 's morgens. Bovendien vertrekken er 4 (pelgrims) reeds om 4.30 uur. Moet heel tof zijn om in het donker te stappen. Om 7 uur staat iedereen vertrekkensklaar. Met enkele pelgrims ontbijten we in de plaatselijke bar. Om 7.30 uur zijn we ervandoor. Na een uurtje langs mooie paden steken we in Larrasoaina de Arga over. We klimmen tot Akerreta en verder naar Zurian. In Zabaldike nemen we een pauze. Het is al vrij druk in de bar en we komen er weer bekende gezichten tegen, 2 Indiërs,1 Braziliaanse en 1 Nederlandse. Er komt weer stevig klimwerk bij te pas en via de middeleeuwse brug bereiken we Trinidad de Arre met klooster en pelgrimsherberg uit de 12de eeuw. Omstreeks 14 uur steken we de middeleeuwse Magdalenabrug in Pamplona over. Via de oude stadsmuren lopen we door de Puerta de Francia en bereiken de oude binnenstad. We bereiken de kathedraal die echter op zondag is gesloten ????? Na een douche, we verblijven in Pension Mendi, bezoeken we de stad. Het barokke stadhuis en de Calle Estafette waar de jaarlijkse stierenloop wordt gehouden. Voor de stierenarena staat het standbeeld van Ernest Hemingway die door zijn boek "Fiesta" de stierenloop bijzonder populair maakte. Ook Hotel Perla op de grote "Plaza del Castillo" waar hij zo graag verbleef. Daarna eten we in een tapasbar en dan vroeg in bed want morgen richting Puente de la Reina, 23 km, wacht ons een stevige klim naar de Puerto del Perdon.
ZATERDAG 3 AUGUSTUS 2013 RONCEVALLES-ZUBIRI 21.5 KM
Vanmorgen om 5.30 uur begint iedereen al te rommelen. Nochtans heeft Therese haar GSM om 6.30 uur gezet maar dit is overbodig. Bij velen roept de plicht; Compostela is toch nog ver hoor.
Oei, waar steekt de fleece en de regenvest? Ja, ja heel veel mist en regen.
We vertrekken om 7.15 uur. Gelukkig is de Alimentation miet ver en kopen we een vers brood en een JUSTIN BRIDOU (SOORT SALAMI). Het is er druk want iedereen die we gisteren ontmoet hebben slaat daar zijn voorraad op. Fleece en regenjas al terug weg en de zonnecreme uithalen, zo vlug gaat het hier.
En route: Dit is een slagzin van ons geworden en die houden we ook in Spanje. We lijken door de tijd al flink ingelopen want we passeren veel mensen die nog maar 2 dagen hebben gestapt. Gisteren was het parcours niveau 3, vandaag 2 maar waar ligt het verschil?
Onderweg lijkt de poster die bij Tom indertijd op zijn kamer hing van Espagna Verde te leven. Prachtig Tom.
Na een stevige afdaling komen we rond 14.30 uur toe in Zubiri.
We logeren in Albergue Zaldiko, kamers met 8 personen. Therese vindt dit wel altijd een heel gedoe, douches delen, WC delen .....
Gelukkig hebben we nog de gadgetlamp dat in de dag oplaadt met de zon. Dank U Wendy.
Morgen logeren we in een hotel. Therese is blij maar zal de kamer wel proper zijn?
Sylvain heeft gisteren nog een gesprek gehad met een Spanjaard uit Tenerife. Hij was pas afgestudeerd als architekt en wou eens per fiets van Madrid naar Compostela alvorens werk gaan te zoeken.
Gisterenavond met een 30-tal mensen aan tafel in de refuge. Iedereen diende zich voor te stellen en we eten dus samen met Ieren, Nederlanders, Fransen, Spanjaarden, Polen, Roemenen, Amerikanen, Brazilianen en Japanners. Toen Thérèse ons voorstelde en vertelde dat we vanuit België aan de deur waren vertrokken kregen we een "wauw" applaus. Er was een leuke sfeer tijdens het eten. Daarna hebben we nog een gesprek met een mevrouw uit Geminnich. (Drielandenpunt Duitsland, Nederland, België) Zij was hostess in "Parc des Trois Frontières" toen wij daar meer dan 30 jaar geleden met de kinderen op vakantie waren.
Vanmorgen rond 7.15 uur vertrekken we bijna allemaal samen aan de refuge, iedereen op zijn tempo. Thérèse heeft niet zo goed geslapen op de stapelbedden, wegens haar rug. Stappen met de rugzak goed aangesnoerd lukt beter.
Het blijft verder klimmen na gisteren, nog dik 500 meter tot 1430 meter. Zwaar maar wel de mooiste stapdag van onze hele voettocht. Buiten het klimmen staat er ook een hele harde wind pal op de kop.
Om exact 10.10 uur stappen we Spanje binnen. Heel Frankrijk is doorkruist, een fijn gevoel.
We bereiken de historische pqs van Cisa en even later de pas van Ibaneta, waar de legende van Roeland (Roelandlied) zich afspeelt.
Na nog een 5-tal km dalen, komen we om 13.00 uur in Roncesvalles aan. We dienen nog een uurtje te wachten voor de refuge opent.
Zij is gevestigd in het oude klooster van Roncevalles en wordt beheerd door Nederlanders.
DONDERDAG 1 AUGUSTUS SAINT JEAN PIED DE PORT - ORISSON
Deze morgen heel blij dat we terug kunnen vertrekken. Thérèse heeft heel goed geslapen, kreeg van de dokter paardenmiddel. De eerste dagen zal een dopingsonderzoek fataal worden. Sommige mensen hebben blijkbaar meer pech. Een Fransman heeft na 1 dag stappen blaren tussen zijn tenen en van de muggensteken een dikke hand en een ontstoken oog. Tot opgave gedwongen.
Vertrekken om 8.30 uur. We splitsen de klimtocht van 26 km van St. Jean Pied de Port tot Roncevalles in 2 kortere tochten om de rug van Thérèse nog wat te sparen. Op een afstand van 10 km stijgen we van 180 meter naar ongeveer 1000 meter. We volgen de route Napoleon die 200 jaar oud is. Ze werd speciaal door Napoleon aangelegd om snel naar Spanje te kunnen oprukken.
Het is heel warm maar we krijgen ook veel meer wind. De uitzichten zijn prachtig.
Het pelgrimsgevoel is wel groter nu, maar er is ook veel dagtoerisme.
We slapen in Refuge d' Orisson met 3 x 6 slaapplaatsen.
WOENSDAG 31 JULI 2013 RUSTDAG SAINT JEAN PIED DE PORT
Thérèse heeft een slechte nacht gehad. We hebben dan ook besloten om eerst naar de dokter te gaan alvorens onze laatste grote etappe aan te vangen. Diagnose: Geen letsel wel spit. Mits rustig aan te doen en medicatie mag er verder gestapt worden. Dit willen we natuurlijk heel graag doen. Hebben vandaag wat rondgekuierd in de stad en gaan straks nog onze inkopen doen voor onze knapzak van morgen. LET'S GO
DINSDAG 30 JULI 2013 OSTABAT-ST JEAN PIED DE PORT 21 KM
Deze morgen reeds vroeg uit de veren. Bij het ontbijt maakt de gastheer er ons attent op om naar de zonsopgang te gaan kijken. Na het ontbijt hebben we nog toffe gesprekken met een aantal Fransen die de route gedeeltelijk doen. Daarna neemt iedereen van elkaar afscheid. Ultreia. Zijn dan ook vroeg vertrokken zodat we reeds rond 13 uur toekomen in Saint Jean Pied de Port. Verblijven er in Hotel des Remparts juist binnen de stadsmuren. Aangezien Thérèse rugpijn heeft en op aanraden van een andere pèlerin bezoeken wij een osteopate. Zij raadt aan om het wat kalmer aan te doen, rug zit wat geblokkeerd. De voorziene dag rust is dus welgekomen. We zien wel ...... geen paniek. Morgen uitslapen en rustig stadsbezoek.
Therese en Sylvain Wij zijn 59 en 62 jaar jong en wonen sinds 2006 in Koksijde. Tom en Wendy, onze kinderen, zijn 36 jaar. Ook hebben wij 4 lieve kleinkinderen: Xander, Kasper, Britt en Mille
