EEN SPONSORTOCHT VOOR DE VRIENDEN DER BLINDEN KOKSIJDE WELKOM OP HET DAGBOEK VAN THERESE EN SYLVAIN VAN HUN TOCHT VAN KOKSIJDE NAAR COMPOSTELA
28-05-2013
Zondag 26 mei 2013 Rustdag Hergnies
Aangezien we vandaag niet stappen maar wel op doktersadvies Sylvain kleine ommetjes moet maken, uiteraard zonder rugzak, verkennen we het dorpje. In een plaatselijk cafeetje drinken we een rode wijn, Chemins des Pélerins, kwestie van in de sfeer te blijven. We kopen brood en bij de plaatselijke beenhouwer kopen we naast gerookte ham eveneens kaas, tomaten en een flesje wijn. Een winkeltje van 3 op 3, het lijkt wel een plaatselijke Carrefour. Toch wel een woordje over de uitbaters van de Gites du Jard, Daniel en Isabelle . Onvergetelijke mensen, de was wordt gedaan, Thérèse krijgt strijkplank en strijkijzer, Isabelle zorgt voor een mooi avondmaal. Thérèse ruimt alles mooi op, het lijkt wel een perfekt duo. Het afscheid is dan ook niet gewoontjes, het klikt. (zie foto)
Gisterenavond lekkere salade gegeten in Brasserie Bellefroid in Doornik. Deze morgen bakker, beenhouwer en fruitboer recht over de deur. Knapzak maken, ontbijt en vertrek om 9.15 uur. Prachtig op wandel langs het jaagpad van de Schelde en het weer zit mee. Langs Antoing, le Pays Blanc genoemd omwille van de vroegere kalkovens. Hier nog oude stadsmuren en prachtig kasteel. Rond 12 uur, aan de vroegere douanepost (Bléharis) Belgie-Frankrijk spreken we onze knapzak aan. Bonjour la France. De laatste 9 km wegen voor Sylvain weeral zwaar. Aankomst 15.30 uur. Vragen in deze gite om een extra overnachting. Het moet stoppen met die rugpijn! "De zevende dag rustte hij" Dus morgen geen stapnieuws. Met Thérèse alles OK. Conditie top!
Diagnose van de dokter gisterenavond : Geklemde spier onderaan in de rug. Remedie : Dokter heeft spier gemanipuleerd en medecatie voorgeschreven. 's Avonds maakte de chefkok voor ons quinoa met asperges en zalm. Heel lekker! Goed nieuws : Deze morgen om 9.15 uur vertrokken richting Doornik. Slecht nieuws : Onwezelijk bar weer, koud, wind en gietende regen. Aangezien we mekaar beloofd hadden bij de start niet te zeuren over het weer bleven we er voor gaan. Onze boterhammen eten we op het kerkhof van Evregnies onder een luifel. In de namiddag een koffie van de automaat in een fitnesscenter in Pecq. De dag duurde lang en de kilometers vorderen traag. Nat tot op de slip aangekomen in onze gite in Doornik.
14.30 uur, we zijn aangekomen. Wat een dag !!! Vertrokken met hagel en regen langs de oever van de Leie. Daar kwamen we de eerste Compostelawegwijzers tegen. Wat een luxe, we zitten goed qua weg. Bij de brug over de E17 komen we voorbij het 35 hoge gedenkteken "De Sjouwer". (zie foto) Dit teken herinnert aan de tienduizenden Westvlamingen die als seizoenarbeiders naar de bietenvelden en chicoreiasten in Noord Frankrijk trokken. Maar dan begint het. Sylvain heeft last met de rugzak. Is die rugzak nu scheef geladen of loop ik scheef van last van mijn rug. Dit zit niet goed Na enkle malen rugzak op en af neemt Thérèse de zwaarste last over.Niets mis met de rugzak, kaarsrecht op haar rug. Met de kleine rugzak sukkelt Sylvain verder. De pijn wordt hem te.!! Bij aankomst in Rollegem belt de eigenaar de plaatselijke dokter waar we momenteel op wachten. Het vervolg berichten we jullie morgen. Hopelijk goed nieuws.
Gisterenavond met de hulpvaardige gastheer van de B & B de blog in orde gebracht. Om 10 uur onder de wol om de tocht van vandaag goed te kunnen starten.
Om 9.15 uur na een "culinair" ontbijt gaan we van start. De weergoden zijn ons goed gezind. Droog en af en toe een waterzonnetje. We nemen informatie bij het Toerismeburo-welke is de kortse weg om uit de stad te raken- en daar kent men ons al. De mevrouw aan de balie heeft het regionale nieuws in Het Nieuwsblad al doorgenomen waarin een uitgebreid verslag is te vinden van onze tocht. Vanuit Ieper gaan we naar de Picanolsite en zo langs de Zillebeekse waters (Degenen van de Vierdaagse van de Yzer kennen die weg wel) Na Zillebeke trekken we naar Hill 62 (zie foto), onlangs ook uitgebreid in de belangstelling gekomen in het programma "Ten Oorlog" op één. We gaan verder langs verschillende andere militaire kerkhoven wat ons doet stilstaan bij de woorden van Willem Vermandere, "Er is steeds een moeder die wacht - Het is altijd iemands kind" Verder via Zandvoord, waar we in een plaatselijk café, dat we kennen van de Mars van de Yzer, onze boterhammen eten. Een tof gesprek met de waardin die ons alle geluk wenst en ook ook zal volgen op ons blog. Dan verder via de gehuchten Kruisken, Zwaantje en Geluwe met prachtige vergezichten naar Menen. Slapen in Hotel de Sterre. Tamelijk "basic" maar de tegensputterende douche lijkt ons wel een bubbelbad. We voelen ons terug fris en monter voor morgen richting Rollegem.
Na een flink ontbijt vertrekken we met regenkledij om 9.30 uur en volgen de fietsknooppuntenroute. Het eerste deel van de tocht gaat langs mooie binnenwegjes tussen de boerderijen. Hier zit het weer niet echt mee, flinke wind en af en toe een fikse regenbui. Tegen de middag komen aan in Zuidschoote. Daar de laatste café van Zuidschoote te koop staat hebben we onze knapzak aangesproken bij O.L.Vrouw van Lourdes (zie foto). Na Zuidschoote volgen we de Ieperlee via Boezinge tot Ieper. We halen nog een stempel bij de dienst Toerisme. Vermits onze slaapplaats pas vrij is rond 17.30 uur gaan we eerst pasta eten op de mooie Grote Markt. Hierna gaan we naar B&B Ter Vesten. Morgen gaan we naar Menen.
Vandaag ons vertrek aan de gebouwen van de Vrienden der Blinden te Koksijde. Eerst nog een klein intervieuw met Het Nieuwsblad waarna familieleden en fietsvrienden ook aankomen om ons uit te wuiven. Dit doet ons deugd!! Sommigen van hen en ook de voltallige ploeg van de Vrienden der Blinden met de honden stappen met ons de eerste 5 km. Foto's en een videoreportage hiervan kan je bekijken op de site van de Vrienden der Blinden (zie favorieten hiernaast) In Veurne nemen we afscheid van Wendy, Roel, Xander en Britt. Ook de medewerkers van de Vrienden der Blinden met hun honden stoppen hier en keren terug naar Koksijde. Toch even een emotioneel moment. Langs de vaart van Veurne naar Fintele komen we langs de Millebrug (zie foto). Voor ons een heel bekende naam (van ons jongste kleinkind in Kopenhagen). In café De Snoek, aan Fortembrug, eten we onze boterhammen en zetten onze weg verder tot De Hooipiete in Fintele waar we de nacht zullen doorbrengen. Twee vrijwilligers van de Vrienden der Blinden verrassen ons bij de aankomt in Fintele en samen drinken we nog een stevige pint waarna we ook afscheid nemen van hen. Bedankt voor zoveel steun. 's Avonds eten we in De Hooipiete nog lekkere paling en trekken naar onze kamer. Morgen gaat de tocht naar Ieper.
Therese en Sylvain Wij zijn 59 en 62 jaar jong en wonen sinds 2006 in Koksijde. Tom en Wendy, onze kinderen, zijn 36 jaar. Ook hebben wij 4 lieve kleinkinderen: Xander, Kasper, Britt en Mille
Aangezien we vandaag niet stappen maar wel op doktersadvies Sylvain kleine ommetjes moet maken, uiteraard zonder rugzak, verkennen we het dorpje. 
14.30 uur, we zijn aangekomen.
Gisterenavond met de hulpvaardige gastheer van de B & B de blog in orde gebracht.
Na een flink ontbijt vertrekken we met regenkledij om 9.30 uur en volgen de fietsknooppuntenroute. Het eerste deel van de tocht gaat langs mooie binnenwegjes tussen de boerderijen. Hier zit het weer niet echt mee, flinke wind en af en toe een fikse regenbui.
Vandaag ons vertrek aan de gebouwen van de Vrienden der Blinden te Koksijde. Eerst nog een klein intervieuw met Het Nieuwsblad waarna familieleden en fietsvrienden ook aankomen om ons uit te wuiven. Dit doet ons deugd!! Sommigen van hen en ook de voltallige ploeg van de Vrienden der Blinden met de honden stappen met ons de eerste 5 km.
