't is voorbij. En ook deze blog kent nu z'n einde of...2009? M'n fiets staat wat aan de kant en ik heb me loopschoenen gekocht ;-)
13-05-2008
I'm Back
Even stil geweest op de blog. Verschillende oorzaken. Vorige week veel te druk op het werk zodanig dat ik niet één keer op de fiets geraakt ben. Dat weekje dan nog afsluiten met een huwelijksfeest is ook niet echt bevorderlijk om er in 't weekend een lap op te geven, mijn verkoudheid die blijft ook maar opspelen , das nu ook al 3 weken. Ik begin zelfs te denken dat ik de plaag van de allergie ook te pakken heb. Maar er zijn ook positieve kanten aan. Na Mons-Chimay-Mons toch tendinitis aan't ontwikkelen geweest thv de aanhechting van de Q-ceps op het bekken en dat blijkt zich toch min of meer herstelt te hebben door de verplichte rust. Zaterdag dan toch, na een veel te korte nacht, de fiets op. Samen met Hans en Stef (voor het eerst met z'n allen mooi in tenuetje!) één of ander parcours ten zuiden van Ronse gereden. Ik zou er echt eens een kaart moeten bijhalen om voor me zelf uit te maken waar we gezeten hebben. In de brandende zon 165km gereden, met een aantal mooie (lange)hellingen. De laatste 15km had het voor mij nog weinig met fietsen te maken. Het leek eerder op slenteren of zwalpen dan op fietsen. Volledig leeg. Ondanks het feit dat we onderweg nog extra drank gaan kopen waren heeft de uitdroging zijn tol geëist. Bidon aan de mond zetten, mond wat spoelen, tegen dat je bidon terug in de houder zat had je terug al een droge mond. Thuis gekomen 2 grote waterflessen binnen geslokt en om een uur of 9 ging het licht uit. Kapot, maar content toch doorgebeten te hebben, als een blok in slaap gevallen. Zondag er een family day van gemaakt en maandagochtend gaan losrijden. 't was de bedoeling 3 uur te gaan wandelen. Samen met Hans vertrokken richten onze normale trainingsoorden waar we de heuvels kunnen vermijden indien we dat wensen. Na een tietal kilometer kwamen we nog twee "men in black" tegen. Toevallig botsten we op Stef en (lange) Hans. Ook zij zouden een lichte rit richting Wetteren , Lokeren ed rijden. 't voordeel was dat deze bewegwijzerd was. Dus rechtomkeert en wij mee. Ergens is er wat foutgelopen. Waar we logisch gezien in oostelijke richting zouden moeten rijden brachten die pijltjes ons vrij zuidelijk weer en voor we het wisten zaten we terug tussen da pajotse heuvels. Gevolg: het losrijden is me te zwaar geworden en ik zit dus met verschrikkelijke dikke benen. Andere constataties van het weekend: Dat Hans fluitend naar boven gaat wisten we al, ik ben zeer content te zien dat ook Stef de nodige vorm te pakken heeft, (grote) Hans geeft de indruk niet te weten dat ie aan't fietsen is, zo makkelijk lijkt het hem af te gaan. EN zelf klaag ik ook niet. Ondanks de slechte omstandigheden zaterdag ben ik zeer tevreden waar ik sta. Eigenlijk jammer van LBL niet gereden te hebben, want daar had ik nog eens een vergelijk kunnen maken maar toch heb ik het gevoel goed te zitten. En nu klaar voor de...Ventoux. Morgenvroeg vertrekken we richting Vaucluse. Jammergenoeg wordt dat zonder de zon. Of de Ventoux zelf dus een optie wordt zal enkel van de weergoden afhangen. Van zodra ik de kans krijg ben ik weg maar niks moet, alles kan! Tot binnenkort! Swa Marmotte
04-05-2008
Rare maar goede week!
Dat Mons Chimay Mons leuk was schreef ik hier al. Eigenlijk had ik gehoopt zaterdag nog zo'n rit te rijden. Maar gekozen voor "family-time". Samen met de meisjes en kristien naar zee geweest. Maar...we hadden de fietsen mee! Niet dat we ver gereden hebben, van Cadzand naar la place mastuvu en terug, maar toch beschouw ik het als losrijden en zo toch aan m'n kilometers te komen. Hans, was naar Anderlecht-Brugge gaan kijken en die durfde ik dus niet te vroeg te bellen op zondagochtend. Ik ben dan maar alleen gaan rijden. En ik moet toegeven, alleen, in een gekende omgeving, is het niet motiverend om uren alleen te fietsen. Ondertussen hoorde ik viavia dat Hans ook reed deze voormiddag en hebben we dus appart van elkaar een toertje gereden. Zelf deed ik een rondje van 75 kilometer. Met beklimming van de Bruineput langs beide zijden tweemaal. Eigenlijk wat weinig en zeker te weinig tov van de plannen die ik had. Och, het zij zo. Lekker buiten geluncht, bij de koffie was het tijd om naar de chiro te vertrekken en kwam Herbert langs. Die zou gaan mountainbiken. ... ja, ik ben terug op de fiets gesprongen en er nog wat kilometers bij gekletst. 30 in het veld. Hoeveel zijn er dat waard? Ik heb ze maar als 30 bij m'n lijstje gezet, want echt intensief fietsen kon je het niet noemen. Volgende week komt T-B-T er aan. Veruit de enige oversized organisatie die ik nog wil meerijden. Veel te duur voor veel te weinig in retour, maar je rijdt wel La Doyenne. Toch nog net iets anders dan de ronde van Vlaanderen. Hopelijk kunnen we voor de hele rit gaan, een paar dagen later gevolgd door de trip naar de Ventoux ... de Marmotte nadert en met 7000 kilometer of niet, ik geloof dat ik m'n doelstelling moet kunnen halen! Tot de volgende, Swa Marmotte
02-05-2008
Hier ben ik weer
Dag allemaal, Even geleden maar hier ben ik weer. Ik blaf nog steeds als een hond, het snot loopt er nog uit alsof ik met een speciale productie eenheid zit ergens in de buurt van m'n sinussen maar ik ben terug op m'n fiets geraakt. Een weekje rust dat kanwonderen doen maar als dat verplichte rust is omwille van bronchiale ambetantigheid valt dat dik tegen! De fond zit er duidelijk nog, maar ik was nog niet in staat diep te gaan en eens door te trekken. Ik moet de gegevens nog in detail nagaan maar gisteren samen met Hans Mons Chimay Mons gereden. Goed voor 165km door een fantastisch mooie streek. Geluk gehad met het weer. Regelmatig op doornatte wegen gereden maar wij hadden wel de zon op ons bolleken. Tot op tien kilometer van het eindpunt. Plots, dikke knikkers uit de lucht en een donderslag met een toetje bliksem waarvan we letterlijk van de fiets geblazen werden. Vrij scary moet ik toegeven. Natuurlijk gebeurt zo iets als je midden in het episcentrum van de stad nowhere staat. Behalve het weer, dat je niet in de hand hebt ,durf ik dit echt een aanrader noemen. 't kost niks tov die zogenaamd grote en geweldige organisaties, het parcours is fantastisch aangeduid, de bevoorradingen zijn meer dan correct, je komt amper verkeer tegen en vreemd genoeg hebben de Fransen(je rijdt 80% in Frankrijk) veel respect voor fietsers. Parijs is nog ver weg. 'T is natuurlijk geen vlak parcours maar de Ardennen zijn toch nog wat anders. (die zijn voor binnen 11 dagen!) Allez, ik zit terug op m'n fiets, content. Even tot rust komen en terug een lange rit! Tot dan, Swa Marmotte
28-04-2008
ziekenboeg verslag
Beter geslapen dan de vorige nachten waardoor ik hoop dat het aan't keren is. Met een beetje geluk geraak ik nog min of meer in orde om Mons Chimay Mons te rijden donderdag!
27-04-2008
kruis over...
...de 7000 km. Zaterdag wat zwakjes en hopen op zondag. Zondag een hoofd waar het snot langs alle kanten uitkomt, oren de op springenstaan, longen die pijn doen, tot zelfs m'n tanden toe doen pijn! 't ging sowieso nipt worden de 7000. Met een weekend plat en de gevolgen die dat ongetwijfeld kent is het onwaarschijnlijk dat ik niet nog wat meer achterstand zal oplopen. Maar....dan wordt het 6.738 km hé! Tot na de snot aanval? Swa Marmotte
26-04-2008
SHIT!!!
Ik moest nu op m'n fiets zitten om de kaap van de 150 te klaren! 't zit slecht! mijn fiets is niet binnen de afgesproken tijd klaar bij de fietsenmaker en bovendien heb ik voor het eerst deze winter een brochiale infecie, 't is een productieve en ze doet bovendien pijn! Dit belooft weinig goed voor de komende tijd! Vandaag neem ik rust en hoop morgen toch eens buiten te kunnen komen.
25-04-2008
Opletten!
De kaap van de 2000 lezertjes is overschreden! tof zenne! Gisteren moest mijn wagen binnen om nieywe bandjes te steken. Fietsje in de koffer en toertje rijden. AFGEZIEN. Niet normaal. Ik wilde een D1 doen met een bergje of twee, drie. Die bergjes zijn er 25 geworden! Al wat een beetje vals plat was voelde aan als den Bruineput. Duidelijk te diep gegaan dinsdag en niet voldoende gerecupereerd ondanks de meer dan voldoende nachtrust. De tour de France wint ge in uw bed is een gevleugelde uitspraak van de wielergoden, awel, ik begin dat echt te geloven. Rust, heeft een mens nodig en dat heb ik blijkbaar wat weinig. Ik loop m'n benen voorbij op't werk de laatste dagen, er is thuis wat veel te doen, begint bovendien de lente en komt de tuin er bij... Die 50 van gisteren doen mij echt niet uitkijekn naar het weekend! Ik zou 150km rijden op zaterdag en de Bianchi op zondag. Wel ik denk dat ik eens goed ga luisteren naar wat mijn lichaam me te vertellen heeft. En ik vrees dat er niet zoveel te praten valt... We zien wel maar geloven doe ik er niet in! Tot binnenkort, Swa
23-04-2008
Te rap
Gisteren gezorgd dat ik op tijd thuis kon zijn, gauw van ons wei een gazon gemaakt en de fiets op gesprongen. Hans die zat ook ergens op de fiets en ondanks het feit dat we van elkaar ongeveer wisten waar we zaten hebben we elkaar gemist. Ik vind van mezelf niet slecht bezig te zijn, maar hij moet er toch nog altijd wat verder in gaan. Hij is thuisgekomen met 92 km op de teller. Voor mij waren het er een 30 minder. Gestart langs het water (Dender), waar ik op een gegeven moment 43 haalde (niet zonder inspanning) maar ik moet toegeven dat dit met toch wel wat rugwind was. Onkerzele op gereden, nadien de Kloosterstraat tot boven, nog een helling meegepakt waar ik geen naam kan op kleven om dan tegen 32 langs het water terug te keren. Aan die 43 moest ik dan echt niet meer denken. De wind blies net iets harder, maar vooral uit de verkeerde richting ;-( Met een gemiddelde hartslag van 147 dit ritje afgesloten, wat me wel positief stemt. Ik kan gedurende twee uur vrij diep gaan zonder ik daar onmiddellijk de gevolgen van draag. Deze rit afgesloten met 29.4 gemiddeld was trouwens onverhoopt, eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik aan de voet van de kloosterstraat nog een gemiddelde had van 32.5. Een ander leuk fenomeen is dat ik, ondanks het feit dat ik minder gelet heb op voeding en drank, deze ochtend nog een positieve boodschap kreeg van m'n weegschaal. Of zou deze ook ontregeld zijn bij de verbouwingen? Nog 2.6 kg en ik kom net onder de negentig! Dat is geen 5 of 10 jaar geleden maar 20 jaar! Ik hoop dat ik er kom. Groeten, Swa Marmotte
20-04-2008
Onverwacht
't was moeilijk dit weekend. Vrijdag vroeg gestopt met werken om een aardig ritje te maken. Na een drukke week met veel te weinig slaap (dat heb je met ongenodigd bezoek bij nacht), ben ik er niet eens toegekomen om op m'n fiets te springen. Een fiets waar trouwens kosten aan zijn. De kopserie is naar de boem. Op zich niet zo gevaarlijk maar een bocht nemen loopt net wat moeilijker. Ik kreeg me dus vrijdag niet meer opgeladen om te fietsen, ook al omdat de gevolgen van de werken in huis nog niet opgeruimd zijn. Zaterdag heb ik me dan verplicht Hans te bellen om te weten wat hij deed. Stiekem hoopte ik dat hij niks deed omdat hij aan't werken was of zo maar dat bleek niet het geval. Hij zou vertrekken voor honderd kilometer op de middag. Dankzij dat telefoontje ben ik er in geslaagd mezelf op te laden om te gaan rijden. ( nu eerst m'n excuses voor de organisatie van den Bianchi van zondag) We hebben het echt mooie parcours van de Bianchi gereden. 85 kilometer gevolg door ne Witkap. Zondag om 7u uit de veren, de tijd genomen om te ontbijten (wat ik anders meestal oversla) en om 8uur op de fiets voor een zeer rustige rit. Zaterdag goed doorgereden, met een gemiddelde hartslag van 138 ben ik vandaag aangekomen met een gemiddelde van 123. We zouden vandaag de organisatie van Steenhuize rijden maar van Stef, (die een deel van het parcours op zaterdag reed) kregen we te horen dat het van steenweg naar steenweg was. En als er in België op één plek slechte fietspaden liggen is het wel langs provinciale banen. Dus dat werd niks. Dan maar op goed vallen uit gereden. Eerst een uitgepijld ritje van 100km gevolgd maar na een kleine maand zijn niet overal de aanwijzingen te zien en dus reden we meerdere malen verloren. Nochtans t' startte veel belovend. Uiteindelijk in Dendermonde terecht gekomen , vandaar naar Buggenhout om lang Merchtem en omstreken, Asse en zo Ternat te bereiken. 115 km op naar onze normen vlak parcours. Het eerste uur met dikke benen maar nadien vlotjes bollend. Wat zich aankondigde als een zwak weekend heeft me toch 200km opgeleverd. Stilaan begin ik me af te vragen hoe het met de Ventoux zit. Ik zag daarnet nog twee van de medereizigers maar ook zij hadden nog niks gehoord over een uiteindlijke destinatie. We zullen het wel horen als het zover is zeker. En laat nu het weer maar bevestigen dan kan er volgende week 300 op de teller staan! Tot ziens, Swa Marmotte
15-04-2008
laat maar komen...
... die iets langere hellingen. 't wordt tijd dat de trips naar de Ardennen er aan komen. Hier in de buurt sta ik waar ik wil staan. 'T wordt echt het moment van terrein te veranderen. Niet constant natuurlijk. Ik ben perfect in staat hier een goeie kracht of interval training te doen maar echt doorgaan gedurende een lange tijd lukt niet meer. Vandaag ging ik zo over Onkerzele berg. Voor wie er zich niets kan bij voorstellen. Je vertrekt ter hoogte van de Dender en je rijdt tot een hoogte die amper vijf meter lager ligt dan de top van de muur (niet de kapelmuur). De lengte is wel wat langer en 't is vrij vlot lopende asfalt. Samen met een renner van één of andere nevenbond reed ik hier naar boven. Ik snap het nog steeds niet, ik reed boven en ben nooit onder de 26 gezakt en wanneer het bijna boven wat afvlakte heb ik kunnen overnemen om hem op sleeptouw te nemen. Ik was nochtans al tweemaal gestorven in z'n wiel. Eens boven me terug laten vallen naar de Dender. Daar opgedraaid naar de kloosterstraat en naar boven gereden, tot helemaal boven langs de baan en niet de kaseien van de muur. Heel klein verzetje en hoge frequentie en ook hier had ik over tegen dat ik boven was. Vandaar gedaald naar de voet van de bosberg, die rechts laten liggen en op zoek naar de heuvel in Vollezele. M'n mp3 begon net aan highway to hell van ACDC. Leuk ritme om te klimmen, dus ik recht op de trappers maar wel hoge frequentie, dit bergje in niet echt kort, toch had ik nog heel wat highway over en de berg ws al voorbij. Weinig hel gezien. Toegegeven de heuveltje die me nadien nog voorgeschoteld weren in Oetingen, Neigem, Roosdaal en Borchtlombeek deden meer pijn dan de eerste (langere hellingen). In ieder geval een leuke rit achter de rug, 64km, een paar keer goed diep geweest, een maximale hartslag van 167 en een gemiddelde van 135, 680 hoogtemeters en een goed gevoel over de stand van zaken. Op naar langere klimmetjes. Moet ik echt nog op Mons Chimay Mons wachten op 1 mei?? Tot binnenkort, Swa
PS. de foto's? Ook dit is training op de Ventoux
14-04-2008
Kater
Een aantal "wielerliefhebbers" zijn vandaag met een kater opgestaan. Weken zitten ze al te roepen dat de bom uit Balen het niet meer kan, hangen daar een toontje aan dat verwijst naar het verhoogde risico om tegen de lamp te lopen bij dopingcontrole en zien het als een koe die naar een voorbijrijdende trein kijkt. Enige objectiviteit was echt zoek. Zonder een Boonen fan te zijn maar wel met het nodige respect voor wat we al hebben mogen beleven met die kerel, heb ik er echt plezier aan dat die "kenners" lik op stuk kregen. Dat die mensen nog steeds niet in staat zijn een stapje terug te zetten in hun denken maakt het alleen maar fijner. Merci Tom. Zelf een geruststellend weekend achter de rug. Met een allesbehalve "gezonde" voorbereiding op vrijdagavond (ik vond mijn wagen trouwens terug met de nodige blutsen! niet echt fijn, wel fijn is dat de dader zich wat later kenbaar maakte) toch een relaxte Willy Teirlinck Classic gereden. Ik herinner me dat ik vorig jaar naar het einde toe op m'n tandvlees zat, deze keer kon ik de laatste 15km nog "spelen " met een andere deelnemer. Jammer dat Hans een platte band reed net op het moment dat we in een fantastisch peletonnetje zaten. Hans is trouwens 's anderendaags niet gaan rijden omdat hij wat ziekjes wordt en liever geen risico neemt. En Peter, die moet absoluut wat het geluk aan z'n kant krijgen want die mocht het dankzij z'n rug weer opgeven na een 30tal km. Dus zaterdag had ik 135km op de teller met een gemiddelde van boven de 27 en een gemiddelde HR van 134. Was ik heel tevreden mee. De rest van het weekend dan maar gebruikt om de 300 rond te maken voor de week. Mijn rug zeurt wat minder en ik ben blij met de prestaties. Op dit moment kijk ik uit naar de Marmotte. Laat maar komen. Eerlijk is eerlijk, ik heb vrijdag nog getracht me te ontrekken aan de Mont Ventoux trip maar kreeg daar te horen dat een woord een woord is. Ze hebben gelijk! en dus vertrek ik binnen een maand! Tot binnenkort, Swa
10-04-2008
Korte mededeling
Gisteren 79km , tegen 30/u, 148 avg bpm, op licht golvend parcours. De eerste keer (dat ik me herinner) dat ik met een gemiddelde van 30 binnen ben gekomen. Nu tot rust komen om zaterdag hopelijk de 150km te halen. 't zal dan wel wat minder snel zijn.
09-04-2008
Ik zwijg voortaan!
Zondag reed ik 30km en maandag deed ik er een 50 bij. Hans was zondag verwacht op een beurs en zou die in het begin van de week voortzetten. Eindelijk had ik eens de gelegenheid wat extra training in te bouwen en een klein beetje trainings- en vooral talent-achterstand in te lopen. Fier als een gieter geef ik dat dan nog mee ook. Niks mis mee denk je dan maar gisteren startte de psychologische oorlogsvoering! Eerder kregen we van Peter al het bericht dat hij 4 uur op z'n rollen had gezeten en gisterenavond iets voor negen krijg ik het bericht dat Hans 88 km heeft gereden. 88! zo even op een avond na het werk (beurs). Dat zijn er 8 meer als ik! Ik ben in m'n gat gebeten. Bovendien heeft hij dit afgewerkt tegen een gemiddelde van 27.7 . Op de vraag waarom hij dat niet doet als ik er bij ben was het antwoord dat hij schrik heeft dat ik tegen z'n wiel zou rijden. Zo zwak ben ik technisch nu ook weer niet hé! Ik ben geen pistier en kan ook niet in het wiel hangen, zoals hij, maar teveel is trop en omgekeerd! War is on! Ik deel niemand mee dat ik vanavond ga fietsen! ze zullen het morgen wel lezen! Schrik hebben ze. En bloc proberen ze me te destabiliseren! 't zal ni waar zijn! De rekening zal gemaakt worden op 5 juli en het enige wat ze daar van mij zullen zien is de reclame op m'n poep! (gedurende de eerste 30 seconden, nadien zie ik nog even een flits voorbij snorren en zien we elkaar niet meer vóór de pastabar op den Alp) Hou het stil! Ik rij sebiet! Shhhtt! Swa
08-04-2008
Zwart
mooie kleur toch? Nog eens in 't zwart gaan trainen. Zou iemand me gezien hebben? (anders lezen ze het wel) De gekende Gooikse heuvels met daaraan gekoppeld Teralfene en den Blekmeers gekoppeld. Voor wie dit traject kent weet dat het niet echt van de poes is vnl omdat je geen opwarming hebt en onmiddellijk kan klimmen. Allez klimmen?! 't gaat lichtjes omhoog en je zit dus dadelijk met een aardige hartslag wil je niet als een slak vooruit gaan. Ik ben vertrokken met de idee me leeg te rijden en zien hoever ik zou komen. Tot mijn verbazing kon ik blijven doorgaan tegen een hoge hartslag. Alhoewel die blijkbaar ook onder de leeftijd begint te lijden. Verder dan 171 ben ik niet geraakt maar ik ben wel thuis gekomen met een gemiddelde van 150 bpm. Als je de dalende stroken en de twee stoplichten incalculeert zal dit zowat de strafste training geweest zijn tot op heden. Kou voetjes gehad want was m'n overschoentjes vergeten maar wel verstandig omgegaan met m'n rug. Elke kimbeweging getracht de rug zoveel mogelijk te ontlasten en een goede positie aan te nemen op de fiets. Zodanig dat ik op dit moment meer last heb van de buikspieren als van de benen. Week goed begonnen! Nog 252 km te gaan. Jammer dat het vanavond oudervergadering is en dat ik donderdag zelf in opleiding zit. Het moet al woensdag gebeuren om nadien het weekend te gebruiken voor de grote kilometers. Ciao, Swa
07-04-2008
Stijn !
Wat een mooie Ronde gisteren! Gezellig rond de tafel (veel te veel gegeten) met een lekkere fles (meer dan één) en eens dat de wedstrijd begon was het gewoon genieten. Ik vermoed zelfs dat het voor een neutrale (niet Belgische) kijker een fantastisch schouwspel was. Voor het eerst sinds jaren stond ik niet aan de start of ergens langs het parcours. Ik had in de plaats wel wat kilometers moeten rijden en dat is niet gebeurt voor de koers. Het wrong wat tegen dat ik op die, bij ons op 20 kilometer van de aankomstlijn, zeer mooie dag niet gereden had. Wanneer ik thuis kwam bleek ik maar over een uur meer te beschikken om te gaan rijden. Gauw die fiets op en in Teralfene 7 keer het lokale heuveltje op gevlogen waarvan drie keer op den 12 achteraan.Verrassend dat ik met een gemiddelde van 27 binnen ben gekomen. Toch nog wat gedaan en content. We staan op 3 maanden van D-day en ik start mijn "pater"-periode en de kilometers gaan nu wel echt de hoogte in gaan. Zaterdag zal voor het eerst de 150km sneuvelen. Willy Teirlinck classic, goed voor 121km, 7 km heen en nog eens terug en aanvullen met een lusje om die 150 op de teller te krijgen. Zondag wat uitbollen gedurende een uur of 3 wat maakt dat ik al snel aan 300 kilometer zal komen deze week daar het weer zich droog aandient! De week die voorbij is was eigenlijk al bij al ook niet slecht alhoewel dat beperkt aantal kilometer van gisteren blijft opspelen. Gelukkig zaterdag toch wat doorgebeten. En nu..elke minuut van de dag de aanval op het overgewicht! De negentig moet er zo snel mogelijk aangeloven. En hopen dat we dan nog wat over hebben om een bonus te halen onder de 90! De fles water staat in de aanslag, nu nog een rug die tot rust komt en een voet die geen pijn meer doet na 100kilometer en 'tzit allemaal goed. Het echte werk begint nu. Alhoewel dat de komende weken tot eind juni elke dag opnieuw zal herbeginnen. Het resultaat in de Marmotte wordt nu bepaald! (ne mens moet zich wat motiveren hé) Groeten, Swa
06-04-2008
't klopt niet meer...
Opvallend weinig toeristen op de baan deze ochtend van de Ronde. Heel wat onder hen zullen gisteren de beentjes al voldoende vermoeid hebben tijdens de volksversie. Voor het eerst sinds een paar jaar heb ik zelf niet deelgenomen. Zoals ieder jaar niet vooraf ingeschreven en met dat schitterende weer van gisteren was dat geen slechte zet. Als je de beelden ziet van de niet rijdende menigte op de heuveltjes heb ik wel genoeg gezien. Een heele zou ik zelfs nog niet aankunnen op dit moment. In de plaats daarvan zijn we zelf gaan fietsen en het parcours van Relegem gereden. Bij deze m'n excuses aan de organisatie die vandaag plaatsvindt dat we gisteren reden en dus geen bijdrage hebben betaald voor het uitzetten van het mooie parcours van 110 kilometer. Zelden een lange rit gereden waar zo weinig steenweg of fietspad in voorkwam! Aangenaam was het niet echt. Een uur na aankomst wist ik nog niet of ik tenen had. Door de nattigheid en toch wel lage temperaturen waren die totaal gevoelloos. 't was goed en overwacht lang rekening houdend met de hemelsluizen. Binnen een half uur begint de ronde op TV, gezellig met een fonduetje erbij bij mijn schoonbroer komt dat goed. Ik heb alleen last van het feit dat ik het weer wederom fout heb ingeschat! De zon schijnt en ik zit niet op m'n fiets... niet goed. Als het na de Ronde nog droog is doe ik hetzelfde van vorige week en doe ik nog een 50 kilometer. Tot ..., Swa
02-04-2008
2 april
Ere wie ere toekomt! Ik kan me in de verste verte nog herinneren ooit in een aprilgrap gelopen te zijn. Gisteren was't prijs. Met uitgebreide dank aan Hans die me een verhaal opzette waardoor onze rugnummers niet meer geldig zouden zijn en dat dit bevestigd werd op enkele Belgische internet fora. Daar waar ik eerst zei van dat lossen we later wel op liep ik er dan toch nog met beide hersenhelften in. Welke dat de schuldige was weet ik niet maar plots wilde ik reageren met een email naar de organisatie tot gevolg! Bedankt zelle! Als goed verliezer heb ik hem dan maar een groot stuk meegenomen tegen de wind in.Maar ik denk dat wroeging z'n deel was, hij reed opmerkelijk veel zelf op kop. Een gelijkaardig maar toch nog zwaarder parcours gereden als eergisteren. Nog niet exact nagekeken maar we deden een 70-tal kilometer, met Kloosterstraat, Congoberg, Vollezele, Kester, Veloberg in Gooik en den TV berg, De laatste dagen teveel op kracht getraind mijn rug heeft echt rust nodig. De laatste 10 kilometer waren gelukkig niet meer hellend want ik kon geen kracht meer zetten door de pijn. (Daar wordt ne mens groot van zeker!?) Groeten, Swa
Zaterdag de Ronde voor toeristen? 't gaat regenen dus sta je op elk heuveltje voet aan grond omdat er file is en te glad om te slalommen. Of ik daar start is zeer te betwijfelen.
01-04-2008
In paniek opgestaan.
Nog bijna 5000 te gaan op 94 dagen. Dat betekent 51,67 km per dag! Ik zie het even niet meer zitten! 't is vandaag dinsdag ... dwz dat er tem zondag nog 51,67 x 6 gereden zou moeten worden om op schema te blijven. 310 km. Zaterdag 140 van de Ronde en heen en terug rijden naar Ninove, dan blijven er nog 140 over. Allez zondag even losfietsen, dan blijven er nog 90. Dus we hebben nog drie dagen om die af te haspelen. Dju, stevigen doemp!
31-03-2008
Het nadeel ...
...van alles op 't internet te zwieren: Ik kan niet meer in't zwart gaan trainen. Ik was wel op kousen en mouwstukken na wel in 't zwart maar ik kan het niet meer verstoppen dat ik gereden heb. Net 67 km gereden, tegen de wind in de Dender af tot Geeraardsbergen daar de Muur op gepeddeld met de vingers in de neus, de Bosberg was zoals steeds een marteling voor mij, maar in Vollezele had ik het idee nog maar zelden zo simpel naar boven te zijn gereden. Vandaar terug naar het parcours voor volgend weekend. Indien de wind in dezelfde richting blijft blazen dan rijdt diegene die 20 seconden heeft boven op de bosberg alleen tot Meerbeke. Wind pal op de poep! Ik reed er zonder probleem 40 per uur. Dat zegt genoeg. Content van m'n rit, binnengekomen met 26,5 gemiddeld en dat met maar 4 uur slaap deze nacht. Gelukkig niet omdat ik uit geweest ben maar omdat de madammen om 4 uur op de luchthaven wilden staan voor hun vluchtje naar Istanbul. Dus ni slecht. Vandaag op tijd in m'n bedje en da komt allemaal op z'n pootjes! Doei, Swa (had net een telefoontje uit NL)
weer of geen weer...
t echte seizoen is begonnen! Zomeruur. Eindelijk s avonds kunnen rijden zonder het donker op te moeten zoeken. De kilometertjes gaan aardig stijgen vanaf nu.
Blijkbaar zijn er al een paar die willen weten wat we dit weekend hebben uitgestoken. Eigenlijk heel plezant te zien dat mn tekstjes toch gelezen worden.
Zaterdag ben ik er met Hans tegenaan gegaan. De wind stond best aardig en we vertrokken voor 130 km. In tegenstelling tot zn gewoonte is Hans een half uur naast mij blijven hangen en heeft hij op een gegeven moment de kop zelfs een tijdje overgenomen. Niet dat me dat echt veel uitmaakt want ik ben echt niet goed in de kunst van het wieltjes zuigen. En dat bedoel ik dan met het volste respect voor diegenen die het wel kunnen. Ik moet teveel zoeken naar de juiste plek om me weg te steken en kan niet volledig profiteren van de voordelen van het slepen. Ook bij richtingsveranderingen heb ik niet snel genoeg door welke de ideale plek is. Als je dan Hans bezig ziet dat is om van te genieten. Wanneer hij in het wiel zit weet hij op de millimeter waar hij moet zitten. Het komt er nog wel eens van dat ik me deze kunde eigen maak. In ieder geval op de hellingen van de Marmotte ben je daar niet veel mee. Enkel dat stuk vals plat op de national ? door een industriegebied op weg naar de tweede beklimming biedt mogelijkheden op in het wiel te gaan hangen. Maar met mijn meter negentig en veel te veel gewicht zijn het al die lichte jongens (en meisjes) die er alles aan doen om aan mijn velg te plakken. Och das een zorg voor later.
Terug naar zaterdag. Echt wel aardig doorgereden, even de E3 prijs meegepakt voor een snelle doorkomst en toch nog op het parcours terecht gekomen zoals in de agenda vermeld. Die 130 km zaten er aan te komen.
Na 90 kilometer had ik plots het geen grip meer in een lichte bocht. Bleek ik met een leeglopertje te zitten. t Moet echt een miniskuul gaatje geweest zijn want ik heb er nog twintig kilometer op gereden met de hulp van tweemaal bij te pompen. Met die twintig kilometer kwamen we in de buurt van huis en zijn we dus maar afgestapt ipv nog een band te vervangen. De 130 zijn er 110 geworden. Maar t was een goei training geweest.
Op zondag heel wat lijken op de baan gezien. Gasten die s morgens droog waren vertrokken maar al snel een onweer over het bolleke kregen. En er is wat uitgevallen! Verstandig van niet in de voormiddag te gaan rijden. Ik zou de kat uit de boom kijken en zelfs eventueel voor de rollen kiezen.
De optie was s namiddags naar Alsemberg te rijden en daar het peleton nog eens te zien voorbij razen. Maar ik heb gekozen voor de kijkbuis met de beentjes omhoog. Zoals steeds in slaap gevallen en eigenlijk enkel de finale meegemaakt. Tegen dan was het wel gestopt met regenen en zijn de rollen vervangen door een echte rit. Eéntje op kracht. Elke helling met t groot mes naar boven. De eerste vant jaar en er volgen er nog! Jammer dat mn Polar vol zat. Het was denk ik een rit van om en bij het uur 45. Maar op een kilometer meer of minder zal het wel niet aankomen voor de statistieken.
Zoals je merkt is er geen woord over Stef gevallen dit weekend en nochtans Dinsdag ging hij onder het mes voor een ingegroeide nagel en mocht hij in principe veertien dagen niet fietsen. Maar de wil is te groot om te blijven trainen. Vrijdag zat hij al opde rollen en zaterdag reed hij 70 kilometer. Respect!Wat hij zondag deed weet ik niet, maar wie weet heeft hij meer gereden dan wij.
Op dit moment schijnt de zon en ik hoop dat dit nog even duurt. Dat opent perspectieven en zaterdag rijden we de ronde indien het geen oude wijven regent.
De lengte is wel wat langer en 't is vrij vlot lopende asfalt. Samen met een renner van één of andere nevenbond reed ik hier naar boven. Ik snap het nog steeds niet, ik reed boven en ben nooit onder de 26 gezakt en wanneer het bijna boven wat afvlakte heb ik kunnen overnemen om hem op sleeptouw te nemen. Ik was nochtans al tweemaal gestorven in z'n wiel. Eens boven me terug laten vallen naar de Dender. Daar opgedraaid naar de kloosterstraat en naar boven gereden, tot helemaal boven langs de baan en niet de kaseien van de muur. Heel klein verzetje en hoge frequentie en ook hier had ik over tegen dat ik boven was. Vandaar gedaald naar de voet van de bosberg, die rechts laten liggen en op zoek naar de heuvel in Vollezele. M'n mp3 begon net aan highway to hell van ACDC. Leuk ritme om te klimmen, dus ik recht op de trappers maar wel hoge frequentie, dit bergje in niet echt kort, toch had ik nog heel wat highway over en de berg ws al voorbij. Weinig hel gezien. Toegegeven de heuveltje die me nadien nog voorgeschoteld weren in Oetingen, Neigem, Roosdaal en Borchtlombeek deden meer pijn dan de eerste (langere hellingen).
