Ai ai , we hebben er lang op moeten wachten , maar onze eerste tegenslag is er . Vannacht ( ik schat rond 2U00 ) is Zane ziek geworden . Hij moest overgeven en had diarree . De ladder naar Zane zijn bed die eerst zo leuk was , blijkt nu een ferme tegenslag want Zane geraakt nooit op tijd op toilet . Hij ( en wij dus ook ) heeft dus niet zoveel geslapen vannacht . We blijven nog wel liggen , maar rond een uur of 7 staan we op en Zane ziet nog altijd zo bleek als ne prei . We twijfelen een beetje tussen buikgriep en iets verkeerd gegeten . Terwijl Gwendy Zane de eerste zorgen geeft , ga ik op zoek naar de dichtstbijzijnde Walmart om daar in de Pharmacy wat medicijnen te halen . Ik vind Advil Junior ( voor mij is Advil altijd al een wondermiddel geweest ) , iets voor de maag en ik koop ook nog een koortsthermometer ( 3 dollar !? ) . Terwijl ik terug rijd naar ons huisje , maak ik me nog maar eens de bedenking hoe het kan dat alles van levensmiddelen ( en dus ook medicijnen ) hier zoveel goedkoper is dan bij ons . Worden wij echt zo afgezet in België ? Als ik terug thuis ben , voelt Zane zich al wat beter dus waarschijnlijk is het toch iets dat op de maag lag en we besluiten dan toch maar om Salt Lake City te gaan verkennen , zij het op een rustig tempootje .
Wanneer we in onze auto willen stappen , komen de huiseigenaars van ons verblijf juist thuis . Ze waren op een campingtrip geweest en hadden ons de dag ervoor telefonisch aanwijzingen gegeven hoe we moesten binnen geraken . Het blijken leuke mensen te zijn en we slaan een praatje . Ze geven ons wat aanwijzingen over wat we kunnen doen en we gaan op stap
Onze eerste stop is het stadion waar de openingsplechtigheid was van de Olympische Winterspelen van 2002 . Het betreft het genaamde Rice-Eccles Stadium , waar normaal het Footballteam speelt van de University of Utah . Het is een imposant stadium , maar jammer genoeg is het gesloten op zaterdag en kunnen we dus enkel wat fotootjes van buitenaf maken .
Onze volgende stop is het baseballstadion van de Triple A-ploeg van de Los Angeles Angels , de Salt Lake Bees . Dit stadion heet Springmobile Ballpark en is een juweeltje , langs de buitenkant . Ja , ook hier geraken we niet binnen . L
We zetten onze toer van de sportstadions voort en we rijden naar de Energysolutions Arena , home off the Utah Jazz . The Jazz zijn de NBA-ploeg van Salt Lake City , met andere woorden basketball . We trekken een paar fotos van de standbeelden van delegendes van de Jazz , Karl Malone en John Stockton . We blijken geluk te hebben In het Stadium is een diplomauitreiking bezig , we denken van volwassenenonderwijs en we sluiten gewoon bij de massa aan en gaan naar binnen . Ook hier nemen we wat pictures en het is echt wel een gigantische arena . Over de Arena is nog een Dicks Sporting goods en laat dat nu juist mijn favoriete sportwinkel zijn . We kijken hier dan ook wat rond
De sporttour zit erop en we gaan naar datgene waar Salt Lake City zo bekend is Temple Square . Dit is eigenlijk het hoofdkwartier van alle Mormonen op de wereld . We gaan even rond in het visitorcenter en bekijken de verschillende religieuze schilderijen en beeldhouwwerken . Ondertussen krijgt Zane terug wat buikpijn , maar de medicijnen helpen hem enorm . Op Temple Square is ook een shoppingcenter en we scoren dan ook elk wat wils Zane een paar Vans en een rugzak van Vans , Gwendy een T-shirt bij forever 21 en ikzelf een T-shirt van de Slat Lake Bees . We lunchen ( iets gezond ) bij de foodcourt .
Vervolgens rijden we nog naar het State Capitol van Utah en ook hier schieten we wat kiekjes .
We kiezen ervoor om iets te halen bij de Walmart en thuis te eten zodat we een rustige avond hebben en Zane eens vroeg in zijn bedje kan .
Nadat Zane in zijn bedje ligt , sluiten Gwendy en ik deze dag af met een filmpje .
Morgen volgt onze rit naar Moab .
See you .
Sven
Meteo : warm (30°)maar s ochtends valt er hier en daar een drupje regen, s avonds (gelukkig toen we onze tour juist afgerond hadden) werden we getrakteerd op een onweer
Gereden vandaag: 30 miles 48 km Totaal gereden: 2637 miles 4244 km
Vandaag weer wel wat rijden voor de boeg. We vertrekken na een naar Amerikaanse normen superontbijt (eieren,spek,worstjes, .) t is weer eens wat anders dan nen bagel en ne muffin. Ja The Dutch Oven Inn blijkt een goede keuze geweest te zijn.
We zetten koers richting Salt Lake City. We zouden normaal gezien rond 12u30 daar aankomen, we kunnen echter pas rond 14u30 inchecken, we besluiten om dan maar ineens door te rijden naar de Zoutvlaktes, The Great Salt Lake. Dit is woestijngebied met een groot zoutwatermeer. Het zoutgehalte van het meer is 27% en daarmee veel hoger dan dat van zeewater. De reden voor het hoge zoutgehalte is het feit dat het Great Salt Lake geen afvloeiing heeft naar zee. De mineralen in het water van de rivieren die het meer voeden blijven dus aanwezig, terwijl het water deels verdampt, wat het zoutgehalte doet toenemen. Alleen de Dode Zee kent een hoger zoutgehalte.
Het meer is vrij ondiep en op grote plaatsen is het water volledig verdampt, blijft dus alleen het zout over. Dit geeft een witte bodem, het lijkt wel een grote sneeuw- of ijsvlakte.We stoppen hier om even op deze ondergrond te wandelen en uiteraard even te proeven (of wat had u dan gedacht ?). Check .het is zout. Het doet wel raar om hierop te wandelen want je doet dat uit gewoonte heel voorzichtig omdat je verwacht dat het glad is (ik denk dat dat automatisch in je hersenen gebeurt: wit=sneeuw/ijs=voorzichtig), maar niets is minder waar de ondergrond is te vergelijken met hard zand, hier en daar een brokje, maar redelijk stevig.
We picknicken hier dan ook ineens met uitzicht op dit toch wel gekke natuurverschijnsel.
Wat verder bevindt zich Bonneville Salt Flatsde plaats waar vele snelheidsrecords met de wagen worden gereden.Daar wil Zane natuurlijk wel eens een kijkje nemen. Op de weg erheen is ook een ervaring op zich; Doordat de vlaktes zo uitgestrekt en plat zijn en de weg halverwege stopt, heb je echt het gevoel dat je in het niets rijdt. Het lied Im on a road to nowhere zou hier goed bijpassen.
Aan de plaat met uitleg blijkt dat er over de vlakte hier een laag water staat van +/_ 15 cm. Zane en ik schieten onze schoenen uit en gaan een stukje pootjebaden in het zoute water. Het water voelt aangenaam warm aan (bijna zo warm als een bad), de ondergrond (aaneengekoekt zout) is hier en daar wat brokkelig en dat voel je wel aan je voetzolen (net of je loopt over keien). Even van het water proeven, Bwah 27% zouter dan zeewater? Ja dat kan kloppen J Als we terug uit het water komen zijn onze voeten helemaal wit van het achtergebleven zout. Het uitzicht is hier ook speciaal door de uitgestrektheid en de vlakte van dit gebied, kan je de bolling van de aarde zien en krijg je gezichtsbedrog, het lijkt of de bergen verderop boven het water zweven.
Na dit allemaal bewonderd te hebben zetten we koers naar onze verblijfplaats voor 2 nachten.We boekten deze via de app Airbnb: 1880s Historic Avenues Chamber werd ons beloofd we zijn curieus https://www.airbnb.nl/rooms/743241
Het huisje is een bijhuis van een groter huis waarin de eigenaars wonen. Het overtreft onze verwachtingen het is in een chique, historische buurt gelegen en is heel tof ingericht. Blijkt dat huis en bijhuis (waarin wij dus verblijven) geklasseerde woningen zijn. Maar wel met een moderne touch want apple- attributen overal waar je kijkt, Apple TV .check iphone docking station ..check .aparte oplader voor de ipad/ipod/ipad .check ..dock voor mac book .check .usb-stopcontacten in de muur check .Zane had in België toen we aan het plannen en reserveren waren zijn oog op deze locatie laten vallen omdat zijn bed met een ladder te bereiken is, dus hij kan zijn plezier niet op als blijkt dat het écht wel redelijk hoog is zoals het op de fotos leek.
Na even chillen , vertrekken we om 19u naar Temple Square, om daar even de sfeer van de stad op te snuiven en een hapje te eten. We parkeren in een ondergrondse parking in komen pardoes in de Macys terecht. Tja dan weet je wel wat gebeurt .en inderdaad ik wandel er als trotse eigenaar van een nieuwe Steve Madden-handtas weer buiten (de schoenenafdeling heb ik nog niet bekeken, dat is voor morgenJ ) Na een snelle hap in de foodcourt en nog wat shoppen keren we terug huiswaarts. Ik moet zeggen het bevalt me hier wel in Salt Lake City, ik moet het geweten hebben toen ik mijn vorige hond Yutah noemde. Na alle cowboys en cowgirls en Harley Davidson bikers (en bike-sters)van The West (die dus ook deze klederdracht trouw blijven) is het wel een verademing om tussen Stylisch people te lopen. Hier kan ik nog eens mijn hakken dragen zonder me overdressed te voelen(en me ambetant te voelen omdat ik die plaats in mijn valies nuttiger had kunnen invullen, met nieuwe pumps van Steve Madden maybe ???). Maar dat is voor morgen. Nu ga ik eerst in mijn Historisch bedje kruipen.
Groetjes
Gwendy
Meteo : koud s (16°C!!!) s ochtends in Thayne, heet (33)C)en zonnig na de middag in Salt Lake City
Gereden vandaag: 471 miles 758 km Totaal gereden: 2607 miles 4195 km
Vandaag weer Yellowstone en Grand Teton op het programma.
We hebben ook voor iedereen een uitdaging bedacht die uitgevoerd moet worden voor het einde van de reis:
Zane: een high-five geven aan een roadworker
Gwendy: binnengeraken in camperbus (ben heel curieus hoe het daarbinnen uitziet
Sven: een celebritie spotten
Eerst stoppen we even bij de apotheker in de Walmart, want ik heb denk ik zonne-allergie!!! Wie mij kent, weet dat dit voor mij een ramp is ! Ik ben een echte zonneklopper, als er een straaltje zon is, dan zit ik erin (40° of niet). Maar sinds een paar dagen heb ik wat uitslag (rode blaasjes) in mijn hals en die jeuken verschrikkelijk. Ik denk dat het fout ging toen we naar de KC Royals gingen, ik spoot toen parfum (in de hals dus) en wat later zaten we in de nogal felle zon. Ik krijg van de apotheker te horen dat het heel waarschijnlijk zonneallergie is en dat dit inderdaad kan uitgelokt worden door parfum (en bedankt Tommy Hilfiger ). Met een cortizone zalf (vrij te krijgen hier) en zonnemelk factor 110 !!! (wie had daar al eens van gehoord ?) verlaten we het pand richting Old Trail Town.
Old Trail Town is het oudste (niet meer in gebruik zijnde) gedeelte van Cody. Vandaag onderhoudt men het zodat je kan zien hoe het er vroeger uitzag. We besluiten om hier een paar fotos te nemen maar niet echt een bezoek te brengen. We hebben een drukke dag voor de boeg en we willen graag zo snel mogelijk terug naar Yellowstone.
In Yellowstone aangekomen, zullen we vandaag het onderste gedeelte van de route doen. Terwijl we rijden genieten we weer van alle natuurschoon dat op ons afkomt. Toch écht ongelooflijk hoe mooi het hier is. Links en rechts van de weg zien we weer kuddes bizons en een paar kolossale bizons die blijkbaar toch altijd alleen zijn. Ook zien we langs de weg weer elk, deze keer zijn het duidelijk mannetjes die staan te grazen langs de weg want ze hebben een serieus gewei.
Onze eerste stop is West Thumb Geyser Bassin. Dit is een verzameling van geiserbassins. De kleuren van deze bassins is onbeschrijflijk. Ik ga het toch proberen:het water is zo zuiver dat het water diep turkooise kleurt in de dieptes en fel turkooise aan de randen daar rond waar het water ondiep is en je het onderliggende gesteente ziet is het mooi zuiver wit. En de buitenste ring is wat okerkleurig (dit komt blijkbaar door de micro-organismen die leven in het water dat aan de randen zeer snel afkoelt). (Als je je tijd en zin hebt moet je maar eens een kijkje nemen op onze facebook-pagina en dan nog ..in het écht is het 1000x prachtiger) Ook al zien deze bassins er zéér uitnodigend uit een duik erin is niet aan te raden want het water in deze bassins is 85°C en meer ! En dat zie (stoom) en voel je, er komt echt warmte af van deze bassins en rare gewaarwording in een temperatuur van 32°C. De geur valt hier mee (of we zijn gewend geraakt aan de geur van solfer dat kan ook). Een beetje verder op het wandelpad (In Yellowstone heeft men overal houten wandelpaden (te vergelijken met een steiger) aangemaakt, de grond is hier vulkanisch en dus instabiel) kom je aan het meer (de zee, zou je bijna zeggen, want zo ziet het eruit), ook hier kan je weer prachtige kleuren aanschouwen door het loepzuivere water. Ook hier zie je in het ondiepe water de witte ondergrond en verder in de dieptes het mooiste blauw. Ook in het water zitten warmwaterbronnen en zie je uit diepe putten warm (kokend ?) water opborrelen even verder is er zelfs een heus vulkaantje in het water.
We laten al deze pracht met pijn in het hart achter en zetten onze weg verder naar Old Faithful de bekendste en meest actieve geiser van het park. We hadden op voorhand (dank u Tante Ingrid) al vernomen dat die ongeveer elke 45 min uitbreekt. Dus we bereiden ons voor op het worst case scenario, 45 min wachten. In het visitorcenter aangekomen blijkt echter dat we geluk hebben want dat de erruptie er zit aan te komen binnen de 20 min. (met een speling van 10min). We bemachtigen nog een goed plaatsje en na 20 min begint het. Het natuurlijke schouwspel wordt op zijn Amerikaans onthaald: Wauw Oh my God Amazing (Astrid hier ??? Did you see that (ja da ga nogal moeilijk anders, da spel spuit hier gedekke 15m hoog) We can scratch that of our list (euhm in de trant van Napels zien en sterven ofwa) Wij hebben er eerder een ok tof-gevoel bij. Fijn dat we dit gezien hebben maar het is nu niet bepaald het hoogtepunt van de reis of dag zelfs.
Na een onhandig (want macaroni and cheese los in de koelbox was ni écht de bedoeling J ) picknickske , besluiten we om Yellowstone te verlaten, we zouden hier nog een week of zelfs een maand kunnen rondtouren en elke minuut met verbazing kijken naar al de natuurpracht maar mooie liedjes duren nooit lang genoeg. We stoppen nog even aan een waterval en zetten dan onze weg verder naar Grand Teton National Park.
Grand Teton National Park zijn eigenlijk bergtoppen die precies vanuit het niets oprijzen. Wildlife zit hier ook maar de hoop om nog een beer of een eland te zien hebben we toch al opgegeven. De zichten in Grand Teton zijn inderdaad mooi en we fotograferen er dan ook een paar. Een beetje verder worden we al verwittigd door een bord, roadworks, 30 min delay. Als we die 30min dan ook iets te zien krijgen, vind ik het best zeg ik nog. En een beetje verder staan we inderdaad rustig in de file.Niet zo heel veel te zien, bos met openvlaktes. Och kijk daar se, weer buffels, Amai die lopen nogal .He wacht eens het zijn beren .een bruine en een Grizzly ..D*me Waar is die camera ..juist weggelegd .snel snel toppeke eraf ..opzetten ..Ja ..lap ik zie ze ni meer .te laat d*me .. d*me .d*me. De auto voor ons staat ook aan de kant de andere autos hadden totally no clue, die zitten rustig te keuvelen in de auto.
Ok wat hebben we geleerd:
1. Er zitten wel degelijk grizzlies en bruine beren in Grand Teton
2. Ik ben ne goeie spotter, maar ne trage fotograaf
3. Camera altijd in de hand houden en liefst da stoeme toppeke eraf laten
4. Beren kunnen verd*me snel lopen
5. Beren kunnen zich verstoppen in het hoge gras ????
We rijden verder het park uit en zetten richting naar Salt Lake City, we zullen onderweg overnachten.We proberen voorbij Jackson te geraken.
We vinden een plaatsje om te overnachten in Thayne in The Dutch Oven Inn , een B&B. De kamers zijn niet wauw maar groot genoeg en de mensen zijn suuuuupervriendelijk. We eten dinner in Juans house of tacos echt lekker, alles vers- en zelfgemaakt. Met een overladen maag rijden we richting ons beddebakske.
Good night en tot morgen
Gwendy
P.S. wat hebben we geleerd
6. Ik moet dringend een cursus Bondig schrijven gaan volgen
Meteo : warm en zonnig tijdens de dag ( 30° ) met tegen de avond serieuze bewolking en een beetje regen
Gereden vandaag: 275 miles 443 km Totaal gereden: 2.136 miles 3438 km
Vandaag bezoeken we Yellowstone. We moeten eerst wel nog een uurtje rijden voor we van Cody aan de East Entrance geraken. Yellowstone (8983 km²) is groter dan België en er is hier heel wat te zien.We hebben voor dit nationale park dan ook 2 dagen uitgetrokken. De routes die je kan volgen in Yellowstone hebben samen de vorm van een acht. Vandaag zullen we het bovenste gedeelte hiervan doen. Terwijl we aan het rijden zijn, vallen we van de ene verbazing in de andere. Het is hier eigenlijk onbeschrijflijk. Alles is hier zo mooi en elke keer je een hoek omslaat, verandert het uitzicht, we rijden in een naaldbos en ineens is daar een meer (Yellowstone Lake) zoooooo groot dat is eigenlijk al bijna een zee is, weer een beetje verder zie je dan mudvolcanos (moddervulkanen: grote putten met modder die aan het pruttelen en stomen (én stinken) zijn. Dan rijden we weer tussen reusachtige rotshellingen. Een beetje verder zie je een uitgestrekte weide waardoor rustig een rivier (maar dan wel een grote) kabbelt. Och en kijk daar er zwemt een pelikaan op. Stroomversnellingen, watervallen . We krijgen het allemaal te zien.
Over de fauna in Yellowstone valt natuurlijk ook heel wat te vertellen: er zitten bizons, elanden, bruine beren ,grizzlys, elk (een bepaald soort hert), . Wij willen natuurlijk alles zien. De(grizzly) beren staan bij ons(net als bij iedereen die het park bezoekt denk ik) bovenaan ons lijstje. Die wíllen we écht zien, zij het vanop een afstand, de waarschuwingen hier overal zijn duidelijk, DO NOT APPROACH!!!! We beseffen wel dat je héél veel geluk moet hebben om er een te zien. Het zijn natuurlijk wilde dieren en die laten zich meestal niet zo graag zien aan de mens.
Al vrij snel komen we bizons tegen ze staan te grazen wat verder in de wei en trekken zich helemaal niks aan van al die toeristen die druk doen om fotos te trekken, wat verderop zitten er zelfs een paar net naast de weg. Je zou ze kunnen aanraken als je wil (en je leven beu bent J ).
Een beetje verder ontstaat er een file en wat commotie, dat is Yellowstones voor Er is iets aan de hand .er is één of ander dier gespot . Nu zijn er ook wel wat Roadworks in Yellowstone en die geven ook wel wat file en dan denken mensen soms verkeerdelijk dat er iets gespot is. Dus deze keer laten we ons niet vangen en blijven gewoon rustig ..Roadworks ..misschien ineens een goede moment om een boke te smeren. Zane vanvoor, ikke vanachter naast de koelbox om bokes te smeren. Beginnen daar ineens wa Japanners druk te doen en met cameras te zwieren en naar voor en naar achter lopen ..tiens .toch misschien even opletten . En ja hoor .een beetje verderop zien we hem/haar ..een bruine beer .. op een veilige afstand op een grasveld. We kunnen het bijna niet geloven dat we zoveel geluk hebben. Camera in de hand en klik klik klik we hebben hem. Zoooo zalig dat we die gezien hebben dat hadden we eigenlijk niet verwacht.
Nog wat later spotten we ook nog elk {edelherten, na de elanden de grootste hertensoort) langs de weg.
Yellowstone staat ook bekend voor zijn geisers en heetwaterbronnen. In Mammoth Hot Springs is er zo een heetwaterbron. Door deze bron wordt er Tavertijn gevormd, dit is een wit gesteente. Deze tavertijn vormt zich in lagen zodat er een supermooi bouwwerk ontstaant, het doet wat denken aan watervallen (te vergelijken met Pamukale in Turkije). In het bijhorende dorpje staat ons ook nog een verassing te wachten want het elk loopt hier gewoon rustig rond. Ze liggen te grazen op het grasplein midden in het dorp en doen rustig een wandelingetje in de straat).
De grootste geiser (Old Faithfull) zullen we morgen bezichtigen. Vandaag brengt onze tour ons wel naar Steamboat Geyser . Weeral een prachtig schouwspel van stoom die precies zomaar uit de grond komt en een bassin waarin je een onbeschrijflijke turkooise kleur ziet, de reuk van de solfer (rotte eieren) die nemen we er bij.
Na een lange en vermoeiende dag gaan we moe maar zeker voldaan terug naar ons hotel in Cody. Hier eten we nog in het Irma hotel, een hotel dat mee opgericht is door Buffalo Bill en helemaal ter zijn nagedachtenis ingericht is. Ook weeral een belevenis. Ik vraag mij stiekem af of alle mannen die ik hier met cowboy-boots en cowboyhoed zie rondlopen, dat alleen doen in deze omgeving, of zij thuis ook zo rondlopen. De Sven denkt het laatste, we zullen het nooit weten want ik heb het niet durven vragen. J
Groetjes en (tenzij aangevallen door een grizzly) tot morgen
Gwendy
Meteo : heel de dag zonnig en warm 25-32 graden
Gereden vandaag :196 miles - 316 km Totaal gereden : 1861 miles 2995 km
Vanmorgen hebben we het even rustig aan gedaan in ons motel in Sheridan alvorens we weer de baan opgingen .
We reden vandaag richting Cody , Wyoming en moesten hiervoor de Bighorn Mountains oversteken . Op deze Mountains is ook het Bighorn National Forest te vinden . Het was een geweldige rit . We klommen naar een serieuze hoogte en de maximum piek die we vandaag bereikten was 2874 meter . We zagen zelfs eeuwige sneeuw een beetje boven ons . Toen we ongeveer halverwege deze mountains waren , kreeg ik even paniek . We waren vergeten tanken in Sheridan en op deze bergen was echt niets , maar dan ook niets van huizen , laat staan een tankstation te zien . We begonnen te rekenen met de atlas erbij , zochten via de GPS en we zouden het wel halen tot Lovell , het eerste dorpje na deze bergen . Met een bang hartje begonnen we de afdaling en dat was eigenlijk wel jammer want zo hebben we niet echt kunnen genieten van de wondermooie vergezichten .
We kwamen uiteindelijk in Lovell aan en volgens de boordcomputer konden we nog juist 25 miles rijden toen we aan het tankstation aankwamen . Zo , dat hadden we dan toch maar gered .
We zetten onze weg verder naar Cody en rond 12u30 kwamen we aan bij ons hotel voor de volgende 2 nachten , de Cody Legacy Inn and suites . Aangezien we te vroeg waren om in te checken besloten we om eerst te gaan lunchen ( BBQ ) en even naar het Buffalo Bill Center te gaan . In dit Center zijn 4 musea . Het eerste dat we bezochten was het Fire arm museum . Zane vond het echt geweldig om al die wapens te aanschouwen en ik moet zeggen dat ik het zelf ook wel mooi en knap vond . Het 2de museum dat we deden , was over de Indianen . Vervolgens gingen we naar het museum over Buffalo Bill zelf . Voor de leken , de stad Cody is genoemd naar Buffalo Bill ( William H Cody ) en staat dan ook helemaal in het teken van deze legendarische figuur . Als laatste deden we het museum over Yellowstone en vooral het deel over hoe we beren op afstand moesten houden sprak ons wel aan . Nu weten we er tenminste iets van en hopelijk hebben we het niet nodig , maar je weet maar nooit .
Na dit museumbezoek , konden we dan gaan inchecken in ons hotel en ik moet zeggen , het is echt een mooi hotelletje , ook helemaal in Wilde Westen stijl . We gingen even zwemmen in het buitenzwembad en om 18u00 maakten we ons klaar voor onze avondactiviteit ..
We kochten kaartjes in het hotel voor de Cody Stampede Nite Rodeo . We kunnen wel zeggen dat we niet echt wisten wat te verwachten , maar we hebben er echt van genoten . Wat een leuke happening . We zagen cowboys op wilde paarden rijden . Vervolgens gingen ze kalven vangen . Ook kinderen reden op paarden . En tenslotte reden ze nog op wilde stieren . Als klap op de vuurpijl brak er zelfs zon stier uit en brak er toch een beetje paniek uit . Maar uiteindelijk konden ze hem dan toch vangen dus eind goed , al goed .
Zo zit er weeral een dagje USA op en het gaat toch wel allemaal een beetje te snel hoor .
Morgen op het programma : Yellowstone !!
Meteo : heel de dag zonnig en warm
Gereden vandaag :162 miles - 261 km Totaal gereden : 1665 miles 2680 km
Het is gelukt !!! Ik heb eindelijk geslapen tot 6u00 . RECORD !!
We ontbijten in het motel en pakken rustig in . Gisteren heb ik gemerkt dat er een stukje rubber uit onze rechter achterband is . Aangezien ik nogal een leek ben op dit gebied , besluiten we om eerst even langs National te rijden op de Rapid City airport . Rond 8u00 zijn we hier en we worden verteld dat we naar Tires plus kunnen gaan om eventueel de band te laten vervangen . Daar aangekomen komt er iemand naar onze band kijken , maar hij stelt ons gerust dat we hier toch mee verder kunnen .
Na dit intermezzo vertrekken we dan rond 9u00 vanuit Rapid City , richting de staat Wyoming . Rond het middaguur komen we aan bij Devils Tower National Monument . Dit is een enorme rots die uit het niets verschijnt . Er zijn allerlei legendes over de rots en het is echt een mooi schouwspel . ook is dit het allereerste monument van de USA . Nu , dit hebben we ook weeral gezien . Juist nadat we Devils Tower verlaten hebben , rijden we nog voorbij een enorm grasveld waar we nog een heleboel prairiedogs zien ( en fotograferen )
We zetten onze weg verder en rond 13u00 houden we een korte lunchbreak in Gilette , Wyoming . We kiezen hier voor Taco Johns . Man wat missen we dit toch in België . Zane ( nu ja wij alle drie ) is echt verzot op Mexicaanse fastfood en Zane besluit om later zon keet te openen in België .
Rond 16u00 komen we dan aan bij ons Motel 6 in Sheridan , Wyoming . We checken in en een half uurtje later zitten we even gezellig te plonzen in de indoor-pool . Rond 18u00 gaan we even naar downtown Sheridan om een snackje te doen . We kiezen voor Wyomings Rib and Chop House en er is echt veel volk , wat meestal een goed sein is . Nu we hebben echt goed gegeten . Zane een pizza , Gwendy buffalo-steak en ikzelf lambchops . Echt een aanrader , maar ja of we hier nu ooit nog eens gaan komen ?
Rond 20u00 zijn we terug in het motel en terwijl ik dit schrijf , liggen Zane en Gwen nog wat te surfen en gamen op de Ipad .
Tot morgen maar weer !
Meteo : s morgens een beetje regen ( 20° ) / s middags heet en zonnig ( 35 ° )
Gereden vandaag :277 miles- 444 km Totaal gereden : 1503 miles 2405 km
Wederom hetzelfde liedje . Zowel ikzelf als Zane zijn rond 5u00 wakker en we maken dan net iets teveel lawaai zodat Gwendy om 5u30 ook wakker is . Hopelijk gaat dit de komende dagen toch echt beteren .
Na het ontbijt in het motel ( dat voor Amerikaanse normen we meevalt ) , vertrekken we richting Custer State Park . Dit park staat bekend voor zijn Tatankas ( beter bekend als buffalos of bizons ) . We rijden 50 minuutjes en zijn er . We gaan eerst het visitorcenter binnen en ook hier zijn de Rangers erg vriendelijk en ze vinden het ook geweldig dat we van België speciaal naar hier komen . Ze wijzen ons ook op een kaartje waar de meeste bizons deze ochtend gespot zijn . We beginnen dan aan de wildlife loop in het park en gaan naar de eerste plek die de Rangers ons aangewezen hebben op de kaart en inderdaad , in de verte zien we een kudde bizons . We zijn echt blij dat we zo snel al wildlife kunnen zien . Wisten wij toen veel wat er nog ging gebeuren . We nemen hier wat fotos en een dame in een auto spreekt ons aan . Ze zegt dat we een beetje verder moeten rijden en dat daar de buffels veel dichter bij de weg staan . Vliegensvlug de auto terug in en inderdaad , een mile verder staan ze dan . Een honderdtal bizons juist naast de weg . Er staan er zelfs enkele op de weg . Ook al zien ze er enorm lief uit , we blijven uiteraard nog wel op onze hoede .We nemen een heleboel fotos en filmen ook wat . Wat een geweldige ervaring alweer . We rijden verder op de loop en komen wat verder een paar wilde muilezels (kruising paard met ezel) tegen . Eéntje komt zelfs zo dicht bij de auto dat ik hem kan strelen . Voorzichtig ( het blijven wel wilde dieren ) doe ik dat ook . Nog een beetje verder zien we een paar prairiedogs . Gwendy en Zane stappen even uit om ook hier wat fotos van te nemen . Net voor we het park uitrijden , zien we nog één geweldig grote bizon .
Onze tweede stop vandaag is Bear Country USA . Dit is een zoo waar de dieren ook vrij rondlopen en je met de auto een weg moet volgen en je zo fotos kan nemen . We zien verschillende rendieren , berggeiten , poemas , maar het hoogtepunt is toch het zien van de honderden beren . De beren komen zelfs op de weg wandelen waardoor er een gigantische file ontstaat . Wat een machtige dieren zijn dit toch . Juist voor de uitgang is nog een parking . We houden hier halt en wandelen hier nog even door de babyzoo . Wel schattig die kleine beertjes etc .. Terug bij de auto , picknicken we hier nog even op de parking alvorens we verder touren .
We besluiten eens een kijkje te gaan nemen in Deadwood . Deadwood is een cowboydorp , ook wel bekend van een TV-programma . Het is ongeveer een uurtje rijden en rond 15u00 arriveren we hier dan ook . Alles is hier nog in pure Westernstyle en is echt op toerisme gebouwd nu . Allemaal souvenirwinkeltjes , steakhouses , casinos en bars naast mekaar . Wel een leuke stop trouwens . Om 16u00 wordt de straat afgesloten en wordt er een vuurgevecht nagespeeld dat ooit in Deadwood plaatsvond . Wel cool . Rond 17u00 stappen we een steakhouse binnen . We kiezen hier alledrie een steak en ik moet zeggen dat dit niet zo geslaagd was . Ik heb al veel betere steaks gegeten in de USA . Rond 17u00 verlaten we Deadwood .
We beslissen om nog even langs Dinosaur Park te gaan in Rapid City voordat we terugkeren naar ons motel . Wel dit slaat wel een beetje tegen . Er staan replicas van een tiental dinos , op ware grootte , maar toch vinden we het alledrie niet echt realistisch en hadden we dit best over kunnen slagen .
Terug in het hotel aangekomen , kijken Zane en ik nog even naar de Red Sox tegen de Angels op TV , Gwendy surft wat op het net en rond 22u00 gaat ons lichtje uit .
Meteo : s morgens een beetje regen ( 20° ) / s middags warm en zonnig ( 28 ° )
Gereden vandaag :190 miles- 304 km Totaal gereden : 1226 miles 1962 km
