Onze laatste volledige dag in de USA L . Wat ga ik het missen .
Ontbijt is hetzelfde als de voorbije dagen druk , drukker , drukst .
Voordat we vertrokken naar de States , hadden we beloofd aan Zane dat hij 2 pretparken mocht kiezen . Aangezien het de laatste dag is en we nog maar 1 park gedaan hebben , weten we wat ons te doen staat vandaag .
Zane wilde een waterpretpark en we gaan dus vandaag naar Aquatica . Dit is gelegen in Chula Vista , dichtbij de Mexicaanse grens en het is eigenlijk een waterpretpark dat gerund wordt door het in San Diego gelegen Seaworld . Ik moet zeggen dat we hier echt een TOP-dag beleefd hebben . Uiteraard is dit park veel groter dan de waterpretparken in Europa . We amuseren ons kostelijk op de vele waterslides , de Lazy River , de tol , de Waves , Het weer is trouwens perfect alhoewel ze anders voorspeld hadden . Lekker zonnig ! Tussen de plonspartijen door eten we nog hamburgers en ijsjes en onze dag kan niet stuk . We hadden wel besloten om rond 16u30 te vertrekken naar onze avondactiviteit en ja . Aangezien je geen horloge aanhebt in een waterpretpark , verlies je de tijd uit het oog . Het is al 16u45 wanneer ik aan een lifeguard vraag hoe laat het is . Haasten dan maar , maar toch nog eerst even een laaste schuif af doen . Dit had ik beter niet gedaan . Door de snelheid in de slide geraak ik mijn bandje met sleutel kwijt .. Beneden aangekomen verwittigen we direct de lifeguard van dienst . We vermoeden dat we zullen moeten wachten tot het park sluit vooraleer ze mijn bandje gaan zoeken Ik kon er echter niet verder naast zijn . Dadelijk worden alle glijbanen gesloten , de lifeguard springt in het water en 4 seconden later komt ze boven met mijn sleutel . Geweldig !
Een half uurtje later dan voorzien , zijn we bij de auto en rijden gezwind naar ons hotel om ons om te kleden .
Snel iets anders aan en vertrekken naar downtown , want onze allerlaatste avond in de USA moeten we toch echt wel nog een MLB-wedstrijd gaan zien . Al een geluk dat de San Diego Padres thuis spelen ( tegen de Cincinatti Reds ) J . Wanneer we rond 18u15 op een parking aankomen in downtown , begin ik toch een beetje zenuwachtig te geraken . We moeten immers nog tickets zien te bemachtigen . Al een geluk dat het niet uitverkocht is . Ik vraag aan de booth naar de beste tickets voor ongeveer 30 dollar per persoon . We stappen Petco Park binnen en gaan naar onze seats . Deze zijn gelegen aan de rightfield foulline , niet al te ver van het veld . We merken dat niet ver van onze plaats , aan de rand van het veld een speler handtekeningen aan het uitdelen is . Ik merk op dat het Will Venable is , de rechtsvelder van de Padres en Zane gaat met Gwendy ook op handtekeningenjacht . Wanneer het bijna aan hen is , gaat de speler echter door . Hij verontschuldigt zich wel en zegt dat hij doormoet want het volkslied ( en dus ook de wedstrijd ) gaat beginnen . JAMMER ! De eerste pitch wordt geworpen door Daniela Hantuchova , de tennisster . De wedstrijd zelf is een echt pitchingduel tussen OSullivan ( Padres ) en Leake ( Reds ) . In de 5de inning komen de Reds 1 0 voor via een triple van Robinson en een single van Izturis . Dit blijft zo tot de 9de inning . De Reds gaan snel uit en de Padres komen voor een laatste keer aan slag . De Reds halen hun paradepaardje van stal om de laatste inning te gooien . Ik verheug me al om de loeiharde worpen van closer Aroldis
Chapman te zien . We zien worpen van wel 102 miles , maar de controle is volledig zoek . Hij zet leadoff-hitter Alonso op 1ste base met base on balls en normaal komt onze vriend Venable aan slag . De manager ziet echter liever een rechtshandige slagman tegen de linkshandige closer en laat Denorfia slagen voor Venable en BOEM !!!! Denorfia slaat de eerste pitch van Chapman ( weer 102 miles ) ver over de omheining in centerfield . Walk off 2-run Homerun , THE PADRES WIN en het feest breekt uit ! De mensen gaan hier volledig uit de bol .
We kijken naar mekaar en denken waarschijnlijk hetzelfde : Wat een geweldige afsluiter van een geweldige reis !!!
Na de apotheose , wandelen we weer naar de auto en het besef dat we morgen naar huis gaan , maakt ons toch wat verdrietig . We zijn nu een maand in Amerika , maar het lijkt echt of we pas zijn aangekomen .
In ons hotel gekomen wegen we onze koffers nog eens en kijken we of alles goed verdeeld is .
Ja , we zijn ( jammer genoeg ) klaar voor de terugvlucht morgen ( zeer ) vroeg .
Sven
Meteo :ZONNIG ! 30 graden !
Gereden vandaag: 63 miles 101 km Totaal gereden: 4293 miles 6907 km
Uitdagingen: Buiten tennis-star Hantuchova op de Padres game, NADA
Net zoals gisteren , is het vandaag ook enorm druk in de ontbijtruimte . Veel te klein voor veel te veel volk . Zane en Gwendy eten vlug wat cornflakes , terwijl ik enkel een banaan naar binnen werk .
Als eerste staat vandaag Old Town San Diego op het programma . Dit is op 5 minuutjes van ons hotel gelegen en we zijn er dan ook al omstreeks 9u30 . Old Town laat zien hoe de eerste Mexicanen aankwamen in San Diego en zich hier vestigden zon 200 jaar geleden . Het staat tevens bekend als de birthplace of California . We bezoeken onder andere de rechtbank van weleer , het bureau van de Sheriff , enkele gewone woonhuizen , een restaurant van toen , .. . Rond 11u30 hebben we Old Town goed bekeken en we besluiten ineens te lunchen hier . De reden hiervoor is dat we tijdens onze wandeling een mooi Mexicaans restaurant gezien hebben en dit wilden we wel eens proberen . Goed dat we dat gedaan hebben ! Het was heerlijk !!Tevens begonnen ze op een podium nog enkele typische Mexicaanse dansen te demonstreren . ..
Na het eten , besluiten we om eens naar Coronado Island te rijden en Hotel de Coronado te bekijken . Hiervoor moeten we eerst over de Coronado Bridge rijden . Dit is een enorme stalen brug die San Diego verbindt met Coronado Island . De brug is wel 3407 meter lang . Eens we de brug over zijn , bevinden we ons op Coronado Island , bekend voor zijn Resorts alsook Hotel Del Coronado . Dit hotel staat te boek als Historic Landmarker . Het opende in 1888 en was toen het grootste hotel van de wereld . Tevens is het helemaal in hout gebouwd . Heden ten dage wordt het nog steeds bezocht door beroemdheden ( Brad Pitt , Harrison Ford , .) alsook (ex)-presidenten ( Obama , Clinto , Bush x2 , Reagan , . )
We rijden hierna terug naar het hotel , halen onze zwembroeken en besluiten de middag door te brengen op het strand . We rijden naar Pacific Beach en aangezien het zondag is , zit er hier heel veel volk . Het weer is niet denderend en het zeewater is vrij koud dus we lezen wat , gooien met de football en ja ik doe ook een middagdutje J . Ff lekker ontspannen .
Na ons strandbezoek , gaan we naar ons hotel , kleden ons om en vertrekken naar Hunter Steakhouse voor het avondmaal . Van onze vorige keer in San Diego weten we dat ze hier heerlijke steaks hebben . Het is inderdaad verrukkelijk , alhoewel aan de prijzige kant .
Moe , maar voldaan gaan we slapen .
Sven
Meteo :af en toe zon , af en toe wolken en tussen 20 en 28 graden .
Gereden vandaag: 45 miles 72 km Totaal gereden: 4229 miles 6806 km
Vandaag staat er weer een drukke dag op het programma . We staan op om 7u30 en gaan ontbijten in het hotel . De Comfort Inn is redelijk groot , maar jammer genoeg is de ontbijtzaal heel klein . Gelukkig hebben we snelle Zane bij en die fixt wel even een tafeltje voor ons .
Na het ontbijt rijden we eerst even naar La Jolla . Dit is een voorstadje van San Diego en is bekend voor zijn fauna en flora . We kunnen niet zo genieten van de flora want het weer is wat te slecht om van de kleurrijke bloemen te genieten . Wel staan we weer versteld van al de wilde dieren die hier zitten . Er liggen wel een honderdtal zeehonden op het zand van het strand als ook op de vele rotsen aan de kust . Echt weer een mooi gezicht . Ook zijn er vele pelikanen te bewonderen . Het motto is hier weerom gezien worden , ook bij de mensen . We zien heel veel surfers en ook veel mensen die aan het joggen of fitnessen zijn langs de kustweg . Echt wel jammer van de bewolking , maar het plezier is er niet minder om .
Vervolgens rijden we naar Cabrillo National Monument . Normaal heb je van hieruit een schitterend zicht op de baai van San Diego met de Marine basis en ook op Downtown San Diego . Jammer genoeg speelt de bewolking ons hier ook parten en zien we niet zoveel .
We rijden dan maar richting downtown . Van mijn vorige reizen naar California weet ik een restaurantje waar ze een stukje van de film Topgun hebben opgenomen . We besluiten om hier te gaan lunchen . Na de lekkere BBQ-maaltijd en het zingen van de Jerry Lee Lewis klassieker Great balls of fire , gaan we verder .
Onze volgende stop is de USS Midway . Dit is een gigantisch vliegdekschip dat nu dienst doet als museum . We kunnen hier zien hoe het leven er aan toe ging/gaat op zon drijvend dorp . Er leefden wel 3600 soldaten op tijdens oa de Vietnamoorlog . We aanschouwen de verschillende kwartieren van admiraal , Commanding Officer tot het gewone voetvolk . Er is een gigantisch restaurant , een dokterskabinet (met operatiezaal), een postkantoor , alles wat je maar kan bedenken . Vervolgens gaan we naar het dek en hier staan allemaal verschillende straaljagers , vliegtuigen en helicopters . Echt een geweldig museum en we bewonderen al dit oorlogsgeweld .
Na de Midway , gaan we nog even naar Horton Plaza , een shoppingcenter in downtown San Diego . Ook hier kopen we nog enkele spulletjes .
We keren terug naar ons hotel en dineren in het restaurant juist naast ons hotel .
Een drukke , leuke dag is weeral voorbij .
Sven
Meteo :af en toe zon , af en toe wolken en 23°C
Gereden vandaag: 69 miles 111km Totaal gereden: 4184 miles 6733 km
Aangezien we vandaag een kort rit voor de boeg hebben , besluiten we om het rustig aan te doen . We ontbijten s morgens nog in ons hotel in Anaheim , laden onze tassen in de auto en vertrekken richting San Diego .
We spreken af dat we van vandaag een shopping dag gaan maken en gaan verschillende keren stoppen tussen Anaheim en San Diego .
Onze eerste stop is in de Walmart in Oceanside . We slaan voorraad in van tandpasta en andere dingen die je bij ons niet echt vindt en gaan dan verder naar een Mall in Carlsbad . Hier vinden we niet echt wat we willen en aangezien het ondertussen bijna 15 uur is , rijden we eerst naar ons hotel in San Diego om al in te checken . In San Diego slapen we weer in een Comfort Inn and Suites en ik dacht dat we dezelfde geboekt hadden als tijdens onze vorige reis , maar nu blijkt dat 5àà meter verder nog een andere is en dat ik daar geboekt heb .
Na het inchecken , gaan we naar onze favoriete shoppingplace in San Diego , de Fashion Valley Mall .
Na ons avondeten in de foodcourt van de Mall , gaan we terug naar ons hotel voor de nodige rust .
Je kan het lezen , buiten shoppen is er vandaag niets gebeurd .
Sven
Meteo :Bewolkt en 22°C
Gereden vandaag: 90 miles 145km Totaal gereden: 4115 miles 6622 km
Gisterenavond toch even een reality-check gekregen. Hoeveel duizenden euros geven we niet zomaar uit (aan deze reis bijvoorbeeld ?) en hoe erg is het dat er gewoon mensen zijn die geen dak boven hun hoofd hebben, die geen eten hebben, .. Dat ligt me toch zwaar op de maag. Ik neem me voor om bij het ontbijt wat extradonuts en fruit te nemen en dat naar buiten te smokkelen om aan de daklozen te gaan geven. En zo gezegd zo gedaan we delen een lekker ontbijt uit aan de daklozen hier in de buurt, ocharme die mensen.
Vandaag staat er een dagje pretpark op het programma. Zane heeft gisteren gekozen voor Knotts Berry Farm een pretpark dat bekend staat voor zijn grote, snelle attracties. De attracties zijn aangeduid met quotaties van 1 (voor de kleine kindjes) tot 5 (topattracties, die supersnel, superhoog, of superbangelijk zijn en liefst allemaal tegelijk). Er zijn best veel 5-attracties. De eerste ride die we doen is een nr.5. Maar wij durven dat wel, want het is een houten rollercoaster en hij gaat ineens nog niet overkop J !!! Nu hebben we ons daar toch wel een beetje aan mispakt, ik heb nog nooit in een rollercoaster gezeten die zo hoog/diep, zo snel en vooral zo lang gaat. De eerste seconden lijkt het wel of Zane niet ademt, en bij mij ontsnapt er toch ook wel wat gilletjes. Maar ik kan toch nog vragen of Zane ok is en dat blijkt wel het geval. Hij vindt het wel cool.
De volgende ride die we doen zijn de natte bootjes (niet de boomstammen maar die ronde), het lijkt wel of die hier veel sneller en wilder gaan dan in Belgiê, we zijn in ieder geval goed nat als we eruitkomen.
Knotts Berry Farm is het oudste theme park in Amerika. Het is gebouwd zoals een oud cowboy, mijnstadje. Wel tof om hier rond te lopen.
De hele dag gaan we van de ene attractie in de andere. Het valt ons echt op dat de attracties die in de pretparken in België topattracties zijn, hier eigenlijk maar een gewone attractie zijn. De topattracties (de excellerator, je moet het eens opzoeken op google als je kan) zijn ronduit waanzinnig.
We gaan ook nog kijken naar een show en die is ook heel leuk.
Na een hele dag draaien en keren, ga ik zo mottig als een krab (doeme ik word oud, vroeger had ik dat niet) naar het hotel.
We eten s avonds in de Cheesecakefactory waar je in tegenstelling tot wat de naam zou doen denken wel veel meer kan bestellen dan alleen Kaastaart (eikes !!!). Het eten is er heerlijk (dat wisten we nog van onze vorige reis naar de USA) en best betaalbaar.
Dan zetten we weeral onze wekker want morgen verlaten we Anaheim en gaan we naar onze laatste bestemming namelijk San Diego.
Meteo :zonnig en 25°C
Gereden vandaag: 18 miles 29km Totaal gereden: 4025 miles 6477 km
We staan rond 7u30 op en ontbijten weeral voor de laatste keer in onze studio in LA . We laden onze valiezen terug in , proberen de studio terug wat proper te maken en rijden rond 10u00 door .
Onze eerste stop is een Barnes & Noble bookstore . Ik probeer elke Amerika reis wel wat boeken te kopen om mijn persoonlijke baseball bibliotheek aan te vullen . Ik koop deze keer een boek over Terry Francona en zijn 6 jaar als manager van de Boston Red Sox . Het tweede boek dat ik koop gaat over de 2010 San Francisco Giants , het jaar dat ze kampioen spelen .
We rijden dan rustig verder naar Anaheim en ik moet zeggen dat het verkeer deze keer reuze meevalt . Rond 11u15 komen we aan het stadion van de Los Angeles Angels . Gisteren hebben we via het internet kaartjes gekocht voor de wedstrijd van de Angels tegen de Twins . We halen de ticketjes op aan het Will Call venster en we gaan naar binnen . We lunchen in het stadion , Nachos en hotdogs De Wedstrijd is een echt pitchingduel tussen Jered Weaver en Mike Pelfrey . In de eerste inning slaat ( wie anders dan ) Albert Pujols het eerst en later blijkt het enige punt binnen van de wedstrijd . Eindstand dus 1 0 voor de Angels . Het sation is wel mooi , maar we moeten toegeven dat de beleving hier veel minder is dan in andere stadions . Wel leuk uiteraard om de supersterren Pujols en Trout bezig te zien
Na de wedstrijd rijden we naar ons hotel , de Comfort Inn and Suites . Het hotel is heel dicht bij het stadion en we komen hier dan ook snel aan . We checken in en besluiten om eerst weer even een zwemmetje te gaan doen . Zalig plonsen !
Na het zemmen , maken we ons klaar voor dinner en we besluiten om naar Bubba Gump te gaan . Deze bekende keten kom je overal in de States tegen , maar we hadden het nog nooit gedaan . Het restaurant staat vol memorabilia van de Forrest Gump film en is echt leuk om te doen . Het eten zelf draait allemaal rond Shrimps en het is echt heerlijk . Een echte aanrader . We nemen nog wat fotos en gaan met onze Doggy Bag terug naar het hotel . Onderweg komen we nog een dakloze tegen . We besluiten om onze overschot aan deze man te geven . De man is reuzeblij met het eten en wij ook . Onze goede daad voor vandaag is gedaan ..
Sven
Meteo :zonnig en 25°C
Gereden vandaag: 60 miles 97 km Totaal gereden: 4007 miles 6449 km
Vandaag gaan we doen zoals de locals doen. We gaan de omgeving verkennen op de fiets. Onze studio bevindt zich in Marina del Rey dat is de wijk van de jachthaven,juist naast Venice en dus dicht bij het strand. Rose Ann, de mevrouw van de studio, vertelt ons dat dit een goede manier is om de buurt te verkennen en heeft 3 fietsen en een (door de wet verplichte) helm voor Zane ter beschikking (en we moeten er nog geeneens voor betalen). Na een beetje gefoefel met zadels, sturen, sloten, sleutels en codes gaan we op pad via de weg, waarvan Rose Ann ons verzekerde dat het de veiligste en de kortste was. Nu die veilig is natuurlijk voor interpretatie vatbaar natuurlijk. Het eerste stuk gaat op een fietsstrook op de rijweg. Het is zo eens iets anders natuurlijk fietsen terwijl de Ferraris en Audi R8en voorbij zoeven. En euh hoe moet dat eigenlijk als je rechtdoor moet en de twee rechtse vakken (van de 5) zijn voor af te slagen, ga je dan mee tussen de autos voorsorteren met je fiets ???
Het tweede gedeelte is inderdaad rustig en gemoedelijk via een apart fietspad rond de haven en door een park. Na ongeveer 20 minuten fietsen komen we aan op Venice beach, hier kronkelt tussen het strand en de wandelpromenade een fietspad. Zaaaalig om hierop te rijden: de zon op je bolleke, de wind in je haren, de zilte lucht van de zee, af en toe wat oppassen voor ne zot op rolschaatsen of een skateboard. En ik moet zeggen We blend in, we voelen ons echte LA-ianen. We nemen nog eens een kijkje op Musle beach en besluiten dan te lunchen in een ietwat Italiaans getint restaurant The figtree het eten is er heerlijk maar naar Amerikaanse normen wel wat duur. We rijden verder naar Santa Monica Pier, waarop we een wandelingetje maken en waar Zane even nog een ride in de Piratenboot doet. Hierna verkennen we Santa Monica verder via het fietspad langs het strand en zien nu wel meer mensen op het strand zitten (in Venice zaten er niet zo veel mensen op het strand). De kotjes van de redders zijn ook heel herkenbaar voor wie vroeger wel eens naar Baywatch keek. Sven en Zane hebben even genoeg van het fietsen, ik wil wel nog wat verder want ik wil dit jaar toch wel écht eens de beach houses van Malibu beach zien. Sven en Zane zetten zich dan op het strand terwijl ik verder fiets. Ik zie inderdaad een stuk of 10 beach houses tussen Santa Monica en Malibu. En er zijn ook beach clubs (members only), waar vrouwen op chique kussens op het strand zitten. Aan Mailibu wordt het strand smaller en de golven groter,hier zijn dan ook veel surfers in het water. Er is ook een soort proef voor Redders aan de gang, die moeten vanop een punt op het strand in het water lopen, een stuk zwemmen in de zee en dan teruglopen binnen een bepaalde tijd (zag ik dit nu ook niet eens bij Baywatch ??)
Als we samen terug rijden gaat Zane eerst nog wat touwklimmen op het oude Muscle beach, en ik moet zeggen: doet ie goed!!! Hij geraakt nog niet helemaal boven maar het scheelt niet veel. Tegen dat we met de fiets terug aan de studio zijn is het weeral 17u en nemen we nog een frisse duik in ons zoutwaterzwembad en een warme duik in de hottub.
We zullen gaan eten in een restaurant dat Rose Ann ons heeft aanbeveeld.Daar aangekomen lijkt het ons wel erg chique want het is met valet-parking (waar ze dus voor jou je auto wegrijden), en chique in LA lijkt ons gelijk te staan voor onbetaalbaar dus besluiten we toch maar wat uit te halen en in de studio te eten. We komen terecht in een barbecue-restaurant (kan je een zaak met 2 tafels met 4 stoelen eigenlijk wel een restaurant noemen ??). Het eten is wel superlekker.
En zo zit spijtig genoeg onze laatste dag Los Angeles er alweer op. Voor de laatste keer deze reis kruipen we hier onder de wol.
LA je blijft toch echt mijn top-stad, ik kom zeker terug, zo gauw en zo lang mogelijk J
Meteo :zonnig en 30°C
Gereden vandaag: met de fiets 21 miles 33 km
Totaal gereden (met de auto) : 3947 miles 6352km
We hadden de wekker om 7u00 gezet , maar de vermoeidheid begint toch wat parten te spelen . We kleden ons rustig aan , eten wat en verlaten rond 8u30 onze studio .
We reden eerst richting Hollywood sign en aangezien we goede richtingaanwijzingen hadden gekregen , wilden we hier echt wel dichtbij geraken . Dit is ons echter niet gelukt . We vonden dat dit ook iets teveel van onze kostbare tijd ging innemen en we besluiten dan maar om ineens naar Hollywood Boulevard te gaan . Hollywood Boulevard is de bekende straat met al de sterren op de grond alsook de handafdrukken in cement . We zijn hier al wel eens geweest , maar we vinden dit toch wel indrukwekkend . Naast het Chinese Graumann theater hebben we ook nog een goed zicht op de befaamde letters en we lassen hier dan ook een fotomomentje in .
We wandelen rustig verder op Hollywood Boulevard en we worden aangesproken door een man . Dit is uiteraard niet de eerste keer want iedereen probeert hier wel iets te verkopen ( vooral tours ) . Hij laat ons een foldertje zien van Rockin Hollywood Tours en zegt dat ze een tour hebben die ons op 2u00 tijd langs verschillende huizen van celebrities brengt alsook beroemde restaurants en clubs . ook garandeert hij ons een goed uitzicht op het sign . We praten wat verder en we vinden eigenlijk de kostprijs van 110 dollar (!!) ons wat veel . Uiteindelijk biedt hij ons deze tour aan voor 60 dollar en we besluiten dan maar om het te doen . Misschien spotten we wel echte celebrities . De tour brengt ons vooral in Hollywood zelf alsook Beverly Hills waar de sterren wonen . We zien de huizen ( meestal echter gewoon de grote inkompoort ) van onder andere Christina Aquilera , Dokter Phil , David Beckham , Tom Cruise , Ozzy Osbourne , Janet Jackson , Laurence Fishburn en nog vele andere . ook laat onze enthousiaste gids zien waar de kamer is waar Michael Jackson gestorven is . Echt wel de moeite verder zien we ook verschillende hang-out places van de beroemdheden waaronder The Viper Room ( de club van Johnny Depp,waar River Phoenix gestorven is aan een overdosis ) , Chateau Marmont , The Playboy Mansion ( J ) , Beverly Hills Hotel (het hotel waarop Hotel California van The Eagles gebaseerd is) , The Troubadour en nog vele andere plaatsen . Dit is dus het echte Hollywood . Huizen kan je hier kopen vanaf 5 milioen dollar tot de duurste van 30 milioen dollar . Ook krijgen we nog een mooi zicht op het Hollywood sign maar we kunnen niet echt zeggen dat we nu zo dichtbij zijn . Verder rijden we even op Rodeo Drive met de allerduurste winkels ter wereld ( Gucci , Prada , Bijan Bijan, en we zien hier een heuse Bugatti Veyron . Rond 15u00 is onze tour gedaan en we rijden richting Downtown LA .
We parkeren aan het Staples Center , home of the LA Lakers en nemen weer wat pics , maar jammer genoeg is er geen tour die ons in deze Arena brengt . We kijken naar de standbeelden van de grootheden Magic Johnsson , Karrem Abdul Jabbar en Wayne Gretzky , echte legendes in hun sporten . We wandelen ook nog even voorbij het Grammy Museum .
Het volgende op het programma is het Griffith Observatory . Hier is het jammer genoeg zeer druk , we vinden zelfs geen parkeerplaats L . We besluiten terug te rijden naar ons huisje .
Onderweg stoppen we even in een supermarkt en kopen hier klaargemaakte microwave meals .
Thuisgekomen gaan we nog even in de Jacuzzi en vervolgens eten we onze lekkere maaltijden .
Een leuke dag is weeral voorbij ..
Tot de volgende .
Sven
Meteo :zonnig en 28°C
Gereden vandaag: 51 miles 82 km Totaal gereden: 3947 miles 6352km
Vandaag vroeg uit de veren want we hebben wel wat rijden voor de boeg en we willen op een redelijk uur (15U) aankomen in Los Angeles.
Al bij al is het toch 10u eer we uitgecheckt zijn. Dan noch alle valiezen en rommel van zakskes en toestanden naar de auto sleuren en dat is in Las Vegas toch altijd een serieuze wandeling. Vandaag toch weer een on-Vegas-weertje , het regent namelijk en het is maar (?) 32°C. Onderweg is het serieus druk, juist geen file zeg maar. Onze trip gaat dus wat langer duren dan verwacht. Onze tussenstop in het winkelcentrum halverwege, die we ingepland hadden omdat we anders te vroeg in LA zouden zijn, wordt dus danig ingekort (én bedankt file L ) tot alleen-tank/eetstop. Dat is hier precies een invasie van Chinezen (of zijn het Japanners, doeme ik kan die écht ni uit elkaar houden).
Heel de weg is het redelijk druk en het is dan ook al 16u als we in LA aankomen. De studio/huisje dat we hebben gehuurd via air bnb , valt reuzemee. Het is eigenlijk het Poolhouse dat is omgebouwd tot een guesthouse, met kitchenette, regendouche in natuursteen, juist naast het mooie privézwembad, er is ook een jacuzzi, zalig.
Even een uurtje chillen (de mannen dan,want ik zit op hete kolen zenne om mijn stad in te trekken) . We zitten hier in Marina Del Rey, de buurt van de jachthaven en de zee dus, juist naast Venice. We besluiten om eerst naar Venice te gaan, dit zouden we blijkbaar met de fiets kunnen maar we besluiten om het toch met de auto te doen, dat fietsen zullen we voor de andere dagen laten als we de buurt wat beter kennen.
We vinden redelijk snel plaats aan Venice Canals en wandelen even tussen de huizen die inderdaad aan kanaaltjes gelegen zijn (te vergelijken met Venetië,alleen zijn deze kanaaltjes wat kleiner en veel properder). Overal aan de huizen liggen bootjes. We proberen in te schatten hoe duur de huizen hier wel niet zouden zijn.Er zijn hier verschillende soorten huizen en zijn er heel moderne, design-huizen waarvan de glazen gevel opengezet kan worden (onbetaalbaar lijkt ons), er zijn de cottage-stijl huizen met schommelstoelen op het terras (lijkt ons ook heel duur), maar er zijn ook gewonere huizen (volgens ons ook nog heel duur) maar wat opvalt is dat de mensen die je hier in de huizen en de voortuintjes ziet, er zo gewoon uitzien. Die zien er zeker niet rijk uit, eerder wat student-achtig. We zijn helemaal in de war wat de huisprijzen betreft en zullen het dan maar moeten opzoeken.
We wandelen verder tot aan het strand en zien dan het echte Venice een bont allegaartje van hippies, skaters, rollerbladers, moeders met kinderen die van het strand komen, straatventers die vanalles proberen te slijten aan de voorbijgangers, sportievelingen die fietsen op beachbikes,drugsverslaafden (oh ja marihuana is hier blijkbaar vrij verkrijgbaar, als je bij de Green Doctors langsgaat, krijg je een voorschrift en legale, medische marihuana) ik moet er dus niet bij vertellen dat heel Venice-beach een verdacht geurtje met zich meedraagt. We moeten wel 10 keer aan Zane uitleggen waarvan dat geurtje komt. Muscle beach is ook een belevenis op zich; Hier zie je patsers (sorry ik heb er geen ander woord voor) trainen aan de fitnesstoestellen mas tu vu is here the way of life. Er zijn ook allerhande gewone mensen aan het sporten .handbal (niet zoals bij ons maar een soort squash maar waarmee je het balletje met je hand tegen een muur klopt), raketbal (zoals tennis maar dan op een kleiner veld en met houten palletjes), beachvolleyball (daar zouden we nog mee mee kunnen), streetbasketball (zoals je in de film ziet 2 tegen 2, en wss voor geld denken wij).Er is ook een groot skatepark waar skaters hun beste kunstjes vertonen.Je moet hier wel een beetje uitkijken waar je loopt,de fiets het is hier inderdaad het beste vervoersmiddel en zij hebben hier speciale paden bikes only dus daar moet je best niet op wandelen wil je niet van je sokken gereden worden. De appartementen die hier aan de boardwalk gelegen zijn (met zicht op zee dus) zullen ook wel onbetaalbaar zijn besluiten we, tot we weer de mensen zien die in de appartementen wonen, huh??? marginalen bijna, .. we raken er niet echt uit wijs. Dat zullen we echt eens moeten uitzoeken. Als we terug aan de auto komen ziet Sven dat ons raam openstaat !!!!! OH neen, dat is niet goed het zal toch niet waar zijn .. snel ga ik in gedachten over alle waardevolle dingen die nog in de auto stonden, eigenlijk niets .. wat truien en een camerazak (zonder camera)ja die hadden we natuurlijk niet in het zicht moeten laten staan, slim van ons blijkt dat Sven het raam zelf had opengezet toen ik parkeerinstructies aan het geven was en vergeten is weer dicht te doen. Onze auto heeft daar zeker 3 uur gestaan met een open raam, niets is er verdwenen!!! Brave marginale, hippie-drugsverslaafden zijn dat hier J
Tegen 20u zoeken we terug onze studio op want vanavond is het Red Sox- Yankees en dat mag niet gemist worden door onze Bostonian. En de match is dan óók nog eens de moeite Wat een dag !!!
Wat hou ik toch van deze stad !!!!
Gwendy
Meteo : L nee . Ni goe ..heel de dag bewolkt en maar 23°C
Gereden vandaag: 295 miles 475 km Totaal gereden: 3896 miles 6270km
Vandaag is onze laatste dag in Vegas. Een dagje aan het zwembad hadden we ons voorgenomen, maar ja er is nog zo veel te zien hier. Dus zullen we in de voormiddag op stap gaan en de namiddag aan het zwembad gaan liggen.
We vertrekken s ochtends met de auto naar Circus Circus, Zane wil dit graag nog eens zien. We komen het hotel binnen in het indoor pretpark. We lopen hier een beetje rond en vinden het toch straf dat hierbinnen allemaal toffe rides zijn. Zane beslist wat hij wil doen en we kopen kaartjes (8 per rit, niet weinig maar dat betaal je op de Sinksefoor ook). De Canyonblaster is wel een topper want dat is een railway die 4x overkop gaat. Zaaaaaalig vindt ook Zane, straf dat ze dat indoor kunnen bouwen. Er is ook een computerspel waar je kan batten in een cage met een bat, dat moeten de boys natuurlijk uit proberen. Na hier een uurtje gesleten te hebben, rijden we verder naar Mandalay Bay hotel, daar willen we graag een bezoekje brengen aan het Sea-aquarium waar de haaien zitten. Daar toegekomen blijkt er wel een grote rij te staan en we hebben geen van allen zin om aan te schuiven, de haaien zullen het dus moeten stellen zonder een bezoekje van ons (theres always next time).
Tegen de tijd dat we Mandalay Bay verlaten is het weeral na lunchtijd. We zullen gaan eten in Hooters, dat wil Zane al een tijdje graag doen en Sven is daar ook wel voor te vinden (I wonder why ;-) ). The wings zijn overheerlijk maar de hooters zijn wat teleurstellend. Dat kunnen ze aan het zwembad van ons hotel beter.Daarheen dan maar. We hangen nog een beetje in Da Party-pool en moeten ons dan weeral haasten om om 19u naar de show te gaan kijken voor ons hotel. Een piratenshow, vermits we in Treasure Island liggen en dit hotel helemaal gebouwd is in het thema van piraten. Er zijn VIP-plaatsen voor de hotelgasten, COOL. De show blijkt nog net dezelfde dan 4 jaar geleden maar Zane maalt er niet om, hij vindt het geweldig. We halen nog een snack in de Foodcourt (we hebben nog niet veel honger na de wings) en spijtig genoeg zit onze laatste dag Vegas erop.
Morgen verlaten we Sin City en rijden we naar The City of Angels Los Angeles.
Meteo : HOT HOT HOT (40°C) en weeral een serieus onweer s avonds
Gereden vandaag: 19 miles 31 km; maar wel véél gewandeld Totaal gereden: 3601 miles 5795 km
Uitdagingen: NJET NJET , al wordt het vanaf morgen spannend voor Sven
Vanmorgen gingen we even ontbijten in het fashion shopping mall omdat dat net naast ons hotel ligt en er een foodcourt is (een plaats waar je allerlei fast-food-restaurants bij elkaar hebt en dus iedereen kan kiezen wat hij of zij wil eten. 2uur, 10-winkels en nen ambetante ik-verstaan-ni-da-ge-een-uur-in-ne-winkel-kunt-zitte-en-dan-niks-kopevent later (dat is dan ook de laatste keer dat ik zónder zakske uit de Victoria Secret kom J )zetten we koers op de strip want Zane wil graag de Coca-Cola en M&M-winkels zien en wij willen hier en daar nog wel een hotelleke bekijken. Ver geraken we niet want het eerste hotel waar we binnengaan is de Wynn omdat Zane graag naar de showroom van Ferrari en Maseratti wil gaan, het duurt ff vooraleer we die gevonden hebben. Er moet inkom betaald worden tenzij je owner van Ferrari of Maseratti bent,doeme dat zijn we nu net niet. Ik besluit om niet mee binnen te gaan ik ga wat naar een pokertornooi kijken terwijl de jongens zich gaan vergapen aan de bolides. Nu ken ik persoonlijk niks van pokeren maar ik moet zeggen, het zou niks voor mij zijn. Niks gezelligs aan. De tafel waar ik een kijkje neem zit met 6 personen, ene daarvan zit heel de tijd (toch zeker 20min) op zijn iphone te spelen, nen andere zit heel den tijd te bellen en ander zit tussendoor op de iphone nog wat slots te spelen, .. allemaal schijnbaar heel ongeïnteresseerd. Pokerfaces ?? Aan een andere tafel doen ze dan weer trashtalk heel de tijd (ook heel plezant , NOT).
Als Zane en Sven terug zijn van Ferrari en Maseratti wandelen we verder de strip af. Dat is toch wel makkelijker gezegd dan gedaan, de hitte hakt er serieus in. Overal staan dan ook mensen met Ice cold water 1 dollar, overal tot ge bijna omver valt van den dorst, dan zie je er geen één meer.Toegegeven toen kreeg ik even een ambetant IK-MOET-DRINKEN-HEBBEN-NU-momentje Dan maar naar een stalletje waar ze drinken verkopen gewandeld, Mam the kid cant stand here GGGRRRRMMMBBBLLLL ja dan WIL ik zelfs u drinken ni (en daar fop je dan natuurlijk alleen uw eigen mee) Allez uiteindelijk in de Walgreens flesje water bemachtigd. Eindelijk aangekomen bij de Coca-Cola en M&M-winkel blijkt het toch de moeite. We wandelen heel het eind terug langs de overkant en vergapen ons aan de pracht en praal van het nieuwe Aria-hotel.
Na deze serieuze wandeling gaan we nog even zwemmen in ons disotheek-zwembad de club-sfeer die er gisteren hing is vandaag nog steeds aanwezig. Het valt ons ook op dat de serveersters hier blijkbaar aan andere eisen moeten voldoen dan veel talen spreken. De eisen zijn eerder lichamelijkJ Ik heb zon flauw vermoeden dat die ook een uur in de Victoria Secret kunnen rondlopen zonder een bh in hun maat te vinden.
s Avonds gaan we eten in het buffet in ons hotel. Het buffet is uitgebreid en lekker.Vooral de desserten zijn lekker en met echte chocolade gemaakt. MMMMMmmmm t is Sin City voor iets he.
Als we na het eten nog naar de show in de Sirens Cove voor ons hotel willen gaan kijken, kijken we raar op als we buitenkomen .Alles is nat en overal ligt er puin, blijkbaar is er een stevig onweer over Las Vegas gekomen. Toch ook weer typisch dat je daar binnen niets maar dan ook niets van merkt. The show must go on iedereen moet liefst aan de goktafels blijven. The show buiten gaat echter niet door, die zullen we dus morgen moeten komen bekijken. Moe maar voldaan kruipen we onder de wol. Voor morgen plannen we een rustdag aan het zwembad.
Meteo : HOT HOT HOT (45°C) en blijkbaar serieus onweer
Gereden vandaag: 0 miles 0km; maar wel véél gewandeld Totaal gereden: 3582 miles 5764 km
Uitdagingen: Still nothing; Sven beweert eigenlijk wel van Evander Hollyfield gespot te hebben maar wij hebben dat niet kunnen verifiëren, en de man liep om de bus te halen de BUS nota bene (Evander zou toch wel ne limo pakken ni ?) de jury heeft beslist dat dat niet telt
Vandaag onze eerste hele dag Vegas. Eigenlijk een gewonnen dag omdat we gisteren besloten om een dagje vroeger naar hier te vertrekken.
s Morgens bezoeken we een outlet shopping mall Las Vegas Premium Outlets. Toch maar een plaatsje zoeken voor de auto in de schaduw want de thermometer geeft al 45°C aan.
We ontbijten eerst bij dunkin donuts t is hier sin city voor iets J (ik denk wel niet dat die uitdrukking op de ingenomen calorieën slaat maar allez .)
In de mall zijn inderdaad wel koopjes te vinden en we keren dan ook met een aardige buit weer naar de auto. Het is dan al na de middag en we eten eerst nog vlug lunch bij Panda express fast food-Chinees zeg maar.
De namiddagen in Vegas gaan we aan het zwembad slijten kwestie van ook een beetje uit te rusten. Daar aangekomen weten we eerst niet wat we zien. Wie ooit vroeger de afleveringen van The Grind heeft gezien op MTV, awel dat is het ! Voor diegenen die dat niet zagen, het is eigenlijk een openlucht discotheek int water. Er staat ook echt een DJ loeiharde muziek te draaien, iedereen hangt er in het water met reuzegrote frozen coctails en bier. Ze staan er allemaal te shaken op de muziek en een zonnebril is een must, ge valt uit de toon zonder. Ik zeg nog tegen Zane, ge moet hier goed rondkijken, dit is het dichtste dat ge bij een discotheek komt voor de volgende 7 jaar ( nooit te vroeg om te leren en er lopen wat players rond Zenne).
Af en toe wordt er een beetje raar gekeken als Zane zijn kunstjes: onderwaterzwemmen (hier upgegrade tot onderwaterzwemmen tussen de dansende lijven + proberen de dansende borsten ontwijken) en handstand onder water uitvoert, want er wordt dan al eens een beetje gespet en dat zijn ze in dit zwembad niet echt gewoon (Euh hate to alarm you, but this is a POOL !!!!)
Ligbedden zijn er genoeg (ah ja niemand ligt op een bed, iedereen hangt in het water) dus na de middag kan je hier nog makkelijk aankomen en een bed vinden.
Tegen de avond houden we het voor bekeken en gaan we douchen en omkleden want vananvond gaan we naar Fremont Street. Het oude Las Vegas,waar het allemaal begon zeg maar. Er is een licht/muziekshow en dat is zo weer eens iets anders. Hier is het ook weer je ogen uitkijken, want hier is ook allerlei randanimatie als je me verstaat, en het is hier blijkbaar het platvloersere deel van Las Vegas:Gogo-dansers,blote vrouwenbillen, blote mannenbillen (eindelijk !!) ,blote borsten, plakkaten en pamfletten die ons duidelijk maken dat we allemaal naar de hel gaan, ..het is er allemaal. Maar wat er hier niet is .Airco we worden een beetje ambetant van de hitte (45°C dus) en kruipen dan maar vlug in een Italiaans (maffia ???) restaurant.
Zo is onze dag weeral veel te snel gepaseerd en kruipen we onder de wol.
Gwendy
Meteo : HOT HOT HOT (45°C)
Gereden vandaag: 30 miles 48 km Totaal gereden: 3582 miles 5764 km
Uitdagingen: Nothing in de podding (als da nog maar goe komt)
Vannacht had het heel hevig geonweerd en daardoor heeft Gwendy niet zoveel kunnen slapen . Ikzelf heb daar nooit veel last van en ook Zane heeft er goed doorgeslapen . We zien op het ochtendnieuws dat het dorpje Alpine helemaal is overstroomd en daar zijn we enkele dagen geleden nog doorgereden . Op tijd weg dus .
Om 7u00 gaat onze wekker af en een half uurtje later zitten we aan het ontbijt . We gaan nog eens over de planning van vandaag en vertrekken dan .
We rijden eerst richting Capitol Reef National Park . Terwijl we aan het rijden zijn , zien we links en rechts van ons dreigende onweerswolken , maar het blijft bij dreigend . Na een goede 3 uurtjes rijden zijn we in het genoemde National Park en dit is toch ook weer bijzonder mooi . Alhoewel het eigenlijk niet mag met een huurauto , besluiten we toch een kleine dirtroad te rijden en daardoor kunnen we nog mooiere fotos nemen in de ongerepte natuur . Rond 13 uur hebben we het hier gezien en gaan we picknicken bij de ingang van dit park .
Ons plan was om nog een aantal uur te rijden richting Las Vegas en dan onderweg te slapen , maar we beslissen om te proberen ineens in Vegas te geraken . Wij zijn het er alledrie over eens . We hebben ontzettend veel en ontzettend mooie dingen gezien in de natuur , maar eigenlijk hunkeren we alledrie naar de grote stad Na het eten gooien Zane en ik nog even met de American Football en off we go .
Onderweg krijgen we nu toch wel wat regen uit die onheilspellende wolken , maar het valt allemaal wel mee . We zien wel veel bliksems in de verte , maar het rijden gaat heel vlot . We waren wel even vergeten dat de tijd verspringt tussen Utah en Arizona . De GPS gaf al heel de tijd ETA 19u00 aan , maar dit blijkt dat eigenlijk 20uOO te zijn in de Mountain Time zone , waaruit we vertrokken . Dit was heel moeilijk voor Zane om te begrijpen , en blijkt nu , ook heel moeilijk voor ons om dit uit te leggen J .
Rond 18u00 gaan we nog even eten in Saint George en Zane wil absoluut een grote emmer bij KFC gaan halen . Uiteraard voor mij geen probleem en Gwen heeft ook wel zin in kip . Vanaf we Nevada binnenrijden zien we ook de temperatuur terug de hoogte in stijgen naar jawel 42° . HOT Om 19u00 rijden we dan ook Las Vegas binnen met de gepaste Elvissong 'Viva Las Vegas' op de achtergrond .
Rond 19u15 komen we dan aan in Treasure Island . Enige probleem is dat we niet geboekt hadden voor deze nacht , enkel voor de 3 volgende , maar dit blijkt allemaal vrij snel opgelost .
Door de adrenaline zijn we alledrie terug goed wakker en we besluiten al even te wandelen . We gaan onder andere naar The Venetian , Caesars Palace en The Mirage omdat die drie eigenlijk allemaal naast ons hotel liggen . Gwendy en Zane worden helemaal gek van die winkels en ik vrees al een beetje voor onze bankrekening , maar ze houden zich goed in ;-) .
Rond 23u30 kruipen we in onze bedjes na een lange , vermoeiende dag .
Later folks .
Sven
Meteo : vanalles een beetje . Veel regen en veel zon . Temperaturen tussen 14° en 42 ° !
Gereden vandaag: 505 miles 813 km Totaal gereden: 3552 miles 5716 km
We hadden voor vandaag een iets rustigere dag gepland en dat is het ook geworden .
Rond 7u45 worden we wakker en gaan rustig ontbijten . Aangezien de ontbijtzaal afgeladen volzit , gaat Gwendy even aan de lobby vragen of we buiten mogen ontbijten en dit blijkt geen probleem . Aangezien niemad anders dit weet of gaat vragen , zitten wij helemaal alleen op het terras , naast het zwembad , in het zonnetje , . Maw ZALIG . We facetimen even met het thuisfront en maken ons dan klaar voor onze dag .
Vandaag staan Dead Horse Point Stae Park en Canyonlands National Park op het programma . Na een rit van 40 minuten bereiken we Dead Horse . We betalen de 10 dollar fee en rijden naar het visitorscenter . We zien meteen het uitzicht en dit doet ons enorm hard denken aan de Grand Canyon . Straffer zelfs , we vinden het mooier dan de Grand Canyon . Voor de rest is hier niet veel anders te zien en we rijden naar Canyonlands National Park .
Na 10 minuutjes zijn we er en we rijden hier naar een paar uitzichten . Ja , ook hier zijn de uitzichten mooier dan bij de Grand Canyon , maar aangezien dit vooral een wandelpark is en we daar vandaag niet zoveel zin in hebben , besluiten we om 14u00 om terug naar ons hotel te rijden .
Terug aan het hotel , installeren we ons aan het zwembad en we nemen verschillende frisse duiken aangezien het vandaag toch weer heel warm is . We spelen wat in de pool en om 17 gaan we naar The Hacienda , een Mexicaans restaurant . We eten Tacos en Fajitas en haasten ons met een tussenstop om wat bier te halen naar ons hotel want om 18u00 begint de All Star Game . Ik installeer me voor de Tv en schrijf dit verslag terwijl Gwen en Zane nog even gaan plonsen in het zwembad .
Zoals gezegd dus een vrij rustige dag J
Sven
Meteo : nogmaals hotter dan hot (40°) .
Gereden vandaag: 108 miles 174 km Totaal gereden: 3047 miles 4904 km
Om 6u45 gaat onze wekker . We maken ons snel klaar en gaan dan eerst ontbijten in ons hotel . Het ontbijt is goed en we kunnen uit verschillende dingen kiezen , maar ik snak toch een beetje naar preparé of zo . Rond 8u00 vertrekken we dan naar A-drift .
Zoals gezegd hadden we al tickets geboekt voor het raften bij A-drift en rond 8u10 komen we hier dan aan . We maken kennis met onze gids Cameron en we krijgen allemaal een life-jacket aangepast . Ik moet jullie waarschijnlijk niet vertellen dat die van mij eigenlijk weer te klein is en dat ik moeilijk kan ademen met dit ding aan J . We zijn in totaal met een groep van 21 en we stappen een busje in . Na een ritje van 30 minuten komen we aan bij een rotsformatie naast de Colorado River , de Fishers Tower . Hier leggen ze de 2 rafts in het water en worden we in 2 groepen opgesplitst . Na een (korte) veiligheids-speech , mogen we in onze boten . In onze boot zitten we met 10 en onze gids Cam . Cameron is nogal praatvaardig en zal heel de tocht verhalen vertellen . Na een vijftal minuten vraagt hij ons of we onszelf even kunnen voorstellen . Eerst zijn Ben en Jen en hun 2 kinderen aan de beurt . Ze wonen in LA en zijn fanatieke Boston Red Sox fans ( dat kan dus niet meer stuk ) Ben is een acteur ( vooral commercials ) en Jen is een soort agent van acteurs ( is mijn uitdaging volbracht ? ) Dan is het volgende koppel aan de beurt samen met hun zoon . Blijkt dat ze Zwitsers zijn en ook op roadtrip . Dan zijn wij aan de beurt . Gwendy stelt zich eerst voor als juf en softballspeelster . Vervolgens doe ik mijn praatje en nadat ik gezegd heb dat ik baseballcoach ben van het Nationaal Team van België wordt dit onthaald op een Wauw! en you got to be kidding me? . Ik voel me wel goed bij die erkenning en weten zij veel dat baseball maar een heel klein sportje is in België . ;-) Dan vertelt Zane nog dat hij graag sport en dan vooral baseball , voetbal en basketball . De tocht is heel leuk en vooral de mooie uitzichten vanop de Colroradoriver zijn subliem , maar wij hadden toch iets meer snelheid verwacht . De reden dat het niet echt snel gaat is dat er heel weinig water is deze tijd van het jaar , maar wij laten dat de pret niet vergallen . Onderweg mogen we een paar keer in het water springen en we zwemmen in de rivier , echt leuk . Onze praatvaardige (of is het praatgrage) gids is even met stomming geslagen als we aan de oever waarempel een coyote zien. Ive never seen one here tja voor alles is een eerste keer J Onderweg horen we veel Hollywoodverhalen . Rond 12u30 is onze tocht gedaan en meren we aan . Na een kort busritje zijn we terug bij A-drift .
We rijden terug naar ons hotel en eten gewoon wat boterhammen en cornflakes op de kamer waarna we even een frisse duik nemen in het zwembad want het is weer 40° . Na deze opfrissing maken we ons klaar voor ons volgend National Park .
Om 14u00 rijden we Arches Natiuonal Park binnen . Dit park is bekend voor zijn rode rotsen in de vormen van bogen ( Arches ) . Onze eerste stop is hier bij Balance Rock , een enorme rots die op een smalle pilaar ligt . Graaf dat dit niet naar benden valt . We rijden verder naar het pronkstuk van het park , delicate Arch . Aangezien je een 4uur durende wandeling moet maken om hieronder te geraken en omdat het hiervoor veel te heet is , besluiten we om naar de Upper Delicate Arch viewpoint te rijden . Hier moeten we een halfuurtje hiken om een mooi uitzicht te hebben van deze boog . Het is echt een magnifiek zicht . Dan rijden we verder naar Sand Dune Arch . Hiervoor moeten we in een smalle kloof wandelen om er te geraken en door ook door los zand . We voelen ons echte hikers alhoewel we dat helemaal niet zijn (Ook Gwendys birkenstocks verraden ons een beetje, die vallen een beetje uit de toon tegenover de waanzinnige wandelbottinnen (onder shorts may I add) die we hier zien ) . We genieten echt weer van de geweldige rotsformaties en de dag kan weer niet meer stuk . We rijden dan naar Devils Garden en hierna rijden we nog naar de Windows Section alvorens het park uit te rijden .
Ondertussen is het 17u30 dus besluiten we ineens naar de Mac Donalds te rijden om te eten en geloof het of niet dit is de eerste McDo in 14 dagen USA . Straffe kost .
Vervolgens haasten we ons naar het hotel want de Homerun Derby gaat beginnen en dat wil ik echt niet missen .
Tot de volgende .
Sven
Meteo : weer hotter dan hot (40°) en s avonds wel veel bewolking en onweer .
Gereden vandaag: 62 miles 100 km Totaal gereden: 2939 miles 4730 km
Uitdagingen: Sven krijgt een half punt voor Celebs spotten ( de commercial-acteur en de agent )
Vandaag hebben we een rijdag voor de boeg. We rijden van Salt Lake City naar Moab. Toch een trip van 4u volgens de gps.
Nadat de jongens eerst nog een wedstrijdje basketbal (Zanes nieuwe hobby sinds hij een basketbal kreeg van Chad) hebben gespeeld op het lokale veldje zetten we koers naar Moab.
We tanken nog even en kopen ijs voor in de koelbox. Rond 1u stoppen we even om te lunchen bij Wingers. Ik ga voor een sla en een halve wrap de jongens gaan voor Wings en ribs en die zijn om vingers en duimen af te likken.Als we willen betalen krijg ik bijna een hartverzakking, niet van de rekening al een geluk want die viel super mee. Ik kan nergens mijn portemonee vinden. Met een rode kop handtas helemaal uitgeladen ( en daar zit wat in da kan ik u vertellen) terwijl de woorden please zit erin .please zit erin . Een mantra worden. Maar nee helaas pindakaas, geen portemonee in de handtas. Waar oh waar heb ik hem het laatste gehad ? ..In het tankstation (2u rijden terug dus. Wat nu gedaan ? 4U extra rijden om misscshien tot de constatatie te komen dat hij daar niet (meer) ligt? Of het zo laten en geld (das nog het minste), identiteitskaart (Sven heeft mijn reispas, al een geluk), rijbewijs (dan kan ik hier niet meer rijden, ook ni handig, niet dat ik hier zo veel rijd maar toch soms), bankkaart (kan je hier toch ni gebruiken) en mastercard (oh neen R.A.M.P) verliezen en laten blokkeren en toestanden ? Of zou die gewoon uit mijn handtas gevallen zijn in de auto liggen, dat is nog nooit gebeurd. Sven gaat snel kijken terwijl ik zo wit als een spook aan tafel blijf zitten. En blijkbaar is voor alles een eerste keer,want Sven komt met de woorden : Is het dees? binnen en ik krijg terug kleur. Ja dat is m dus. Driewerf hoera !!!!
Na deze episode zetten we terug koers naar Moab. Waar we om 15u aankomen.We kunnen ineens inchecken in ons hotel Aarchway Inn. Een goed hotel met veel faciliteiten, zwembad, hot tub, fitness,barbecue, warm ontbijt, wifi op de kamers en Zane kan zijn geluk niet op als er een basketbalveld aan ons hotel blijkt te zijn. Dit veldje moet natuurlijk ineens uitgetest worden, toch wel bewonderenswaardig in een temperatuur van 40°C. Ik besluit van dan ineens de was te doen van de voorbije 2 weken. We zwemmen nog even in het verwarmde (??) zwembad en gaan dan de stad in om te eten (we kiezen een Italiaans restaurant) en te reserveren voor het raften dat morgen op het programma staat.
Als we terug in het hotel komen zijn we net op tijd om een prachtige zonsondergang te zien achter de rode rotshellingen van Moab. Zane gaat nog even basketten.
We zullen vroeg onder de wol gaan want morgen worden we om 8u al verwacht voor het raften.
We zijn benieuwd.
Groetjes en tot morgen
Meteo : hotter dan hot (40°)
Gereden vandaag: 240 miles 386 km Totaal gereden: 2877miles 4630 km
Ai ai , we hebben er lang op moeten wachten , maar onze eerste tegenslag is er . Vannacht ( ik schat rond 2U00 ) is Zane ziek geworden . Hij moest overgeven en had diarree . De ladder naar Zane zijn bed die eerst zo leuk was , blijkt nu een ferme tegenslag want Zane geraakt nooit op tijd op toilet . Hij ( en wij dus ook ) heeft dus niet zoveel geslapen vannacht . We blijven nog wel liggen , maar rond een uur of 7 staan we op en Zane ziet nog altijd zo bleek als ne prei . We twijfelen een beetje tussen buikgriep en iets verkeerd gegeten . Terwijl Gwendy Zane de eerste zorgen geeft , ga ik op zoek naar de dichtstbijzijnde Walmart om daar in de Pharmacy wat medicijnen te halen . Ik vind Advil Junior ( voor mij is Advil altijd al een wondermiddel geweest ) , iets voor de maag en ik koop ook nog een koortsthermometer ( 3 dollar !? ) . Terwijl ik terug rijd naar ons huisje , maak ik me nog maar eens de bedenking hoe het kan dat alles van levensmiddelen ( en dus ook medicijnen ) hier zoveel goedkoper is dan bij ons . Worden wij echt zo afgezet in België ? Als ik terug thuis ben , voelt Zane zich al wat beter dus waarschijnlijk is het toch iets dat op de maag lag en we besluiten dan toch maar om Salt Lake City te gaan verkennen , zij het op een rustig tempootje .
Wanneer we in onze auto willen stappen , komen de huiseigenaars van ons verblijf juist thuis . Ze waren op een campingtrip geweest en hadden ons de dag ervoor telefonisch aanwijzingen gegeven hoe we moesten binnen geraken . Het blijken leuke mensen te zijn en we slaan een praatje . Ze geven ons wat aanwijzingen over wat we kunnen doen en we gaan op stap
Onze eerste stop is het stadion waar de openingsplechtigheid was van de Olympische Winterspelen van 2002 . Het betreft het genaamde Rice-Eccles Stadium , waar normaal het Footballteam speelt van de University of Utah . Het is een imposant stadium , maar jammer genoeg is het gesloten op zaterdag en kunnen we dus enkel wat fotootjes van buitenaf maken .
Onze volgende stop is het baseballstadion van de Triple A-ploeg van de Los Angeles Angels , de Salt Lake Bees . Dit stadion heet Springmobile Ballpark en is een juweeltje , langs de buitenkant . Ja , ook hier geraken we niet binnen . L
We zetten onze toer van de sportstadions voort en we rijden naar de Energysolutions Arena , home off the Utah Jazz . The Jazz zijn de NBA-ploeg van Salt Lake City , met andere woorden basketball . We trekken een paar fotos van de standbeelden van delegendes van de Jazz , Karl Malone en John Stockton . We blijken geluk te hebben In het Stadium is een diplomauitreiking bezig , we denken van volwassenenonderwijs en we sluiten gewoon bij de massa aan en gaan naar binnen . Ook hier nemen we wat pictures en het is echt wel een gigantische arena . Over de Arena is nog een Dicks Sporting goods en laat dat nu juist mijn favoriete sportwinkel zijn . We kijken hier dan ook wat rond
De sporttour zit erop en we gaan naar datgene waar Salt Lake City zo bekend is Temple Square . Dit is eigenlijk het hoofdkwartier van alle Mormonen op de wereld . We gaan even rond in het visitorcenter en bekijken de verschillende religieuze schilderijen en beeldhouwwerken . Ondertussen krijgt Zane terug wat buikpijn , maar de medicijnen helpen hem enorm . Op Temple Square is ook een shoppingcenter en we scoren dan ook elk wat wils Zane een paar Vans en een rugzak van Vans , Gwendy een T-shirt bij forever 21 en ikzelf een T-shirt van de Slat Lake Bees . We lunchen ( iets gezond ) bij de foodcourt .
Vervolgens rijden we nog naar het State Capitol van Utah en ook hier schieten we wat kiekjes .
We kiezen ervoor om iets te halen bij de Walmart en thuis te eten zodat we een rustige avond hebben en Zane eens vroeg in zijn bedje kan .
Nadat Zane in zijn bedje ligt , sluiten Gwendy en ik deze dag af met een filmpje .
Morgen volgt onze rit naar Moab .
See you .
Sven
Meteo : warm (30°)maar s ochtends valt er hier en daar een drupje regen, s avonds (gelukkig toen we onze tour juist afgerond hadden) werden we getrakteerd op een onweer
Gereden vandaag: 30 miles 48 km Totaal gereden: 2637 miles 4244 km
Vandaag weer wel wat rijden voor de boeg. We vertrekken na een naar Amerikaanse normen superontbijt (eieren,spek,worstjes, .) t is weer eens wat anders dan nen bagel en ne muffin. Ja The Dutch Oven Inn blijkt een goede keuze geweest te zijn.
We zetten koers richting Salt Lake City. We zouden normaal gezien rond 12u30 daar aankomen, we kunnen echter pas rond 14u30 inchecken, we besluiten om dan maar ineens door te rijden naar de Zoutvlaktes, The Great Salt Lake. Dit is woestijngebied met een groot zoutwatermeer. Het zoutgehalte van het meer is 27% en daarmee veel hoger dan dat van zeewater. De reden voor het hoge zoutgehalte is het feit dat het Great Salt Lake geen afvloeiing heeft naar zee. De mineralen in het water van de rivieren die het meer voeden blijven dus aanwezig, terwijl het water deels verdampt, wat het zoutgehalte doet toenemen. Alleen de Dode Zee kent een hoger zoutgehalte.
Het meer is vrij ondiep en op grote plaatsen is het water volledig verdampt, blijft dus alleen het zout over. Dit geeft een witte bodem, het lijkt wel een grote sneeuw- of ijsvlakte.We stoppen hier om even op deze ondergrond te wandelen en uiteraard even te proeven (of wat had u dan gedacht ?). Check .het is zout. Het doet wel raar om hierop te wandelen want je doet dat uit gewoonte heel voorzichtig omdat je verwacht dat het glad is (ik denk dat dat automatisch in je hersenen gebeurt: wit=sneeuw/ijs=voorzichtig), maar niets is minder waar de ondergrond is te vergelijken met hard zand, hier en daar een brokje, maar redelijk stevig.
We picknicken hier dan ook ineens met uitzicht op dit toch wel gekke natuurverschijnsel.
Wat verder bevindt zich Bonneville Salt Flatsde plaats waar vele snelheidsrecords met de wagen worden gereden.Daar wil Zane natuurlijk wel eens een kijkje nemen. Op de weg erheen is ook een ervaring op zich; Doordat de vlaktes zo uitgestrekt en plat zijn en de weg halverwege stopt, heb je echt het gevoel dat je in het niets rijdt. Het lied Im on a road to nowhere zou hier goed bijpassen.
Aan de plaat met uitleg blijkt dat er over de vlakte hier een laag water staat van +/_ 15 cm. Zane en ik schieten onze schoenen uit en gaan een stukje pootjebaden in het zoute water. Het water voelt aangenaam warm aan (bijna zo warm als een bad), de ondergrond (aaneengekoekt zout) is hier en daar wat brokkelig en dat voel je wel aan je voetzolen (net of je loopt over keien). Even van het water proeven, Bwah 27% zouter dan zeewater? Ja dat kan kloppen J Als we terug uit het water komen zijn onze voeten helemaal wit van het achtergebleven zout. Het uitzicht is hier ook speciaal door de uitgestrektheid en de vlakte van dit gebied, kan je de bolling van de aarde zien en krijg je gezichtsbedrog, het lijkt of de bergen verderop boven het water zweven.
Na dit allemaal bewonderd te hebben zetten we koers naar onze verblijfplaats voor 2 nachten.We boekten deze via de app Airbnb: 1880s Historic Avenues Chamber werd ons beloofd we zijn curieus https://www.airbnb.nl/rooms/743241
Het huisje is een bijhuis van een groter huis waarin de eigenaars wonen. Het overtreft onze verwachtingen het is in een chique, historische buurt gelegen en is heel tof ingericht. Blijkt dat huis en bijhuis (waarin wij dus verblijven) geklasseerde woningen zijn. Maar wel met een moderne touch want apple- attributen overal waar je kijkt, Apple TV .check iphone docking station ..check .aparte oplader voor de ipad/ipod/ipad .check ..dock voor mac book .check .usb-stopcontacten in de muur check .Zane had in België toen we aan het plannen en reserveren waren zijn oog op deze locatie laten vallen omdat zijn bed met een ladder te bereiken is, dus hij kan zijn plezier niet op als blijkt dat het écht wel redelijk hoog is zoals het op de fotos leek.
Na even chillen , vertrekken we om 19u naar Temple Square, om daar even de sfeer van de stad op te snuiven en een hapje te eten. We parkeren in een ondergrondse parking in komen pardoes in de Macys terecht. Tja dan weet je wel wat gebeurt .en inderdaad ik wandel er als trotse eigenaar van een nieuwe Steve Madden-handtas weer buiten (de schoenenafdeling heb ik nog niet bekeken, dat is voor morgenJ ) Na een snelle hap in de foodcourt en nog wat shoppen keren we terug huiswaarts. Ik moet zeggen het bevalt me hier wel in Salt Lake City, ik moet het geweten hebben toen ik mijn vorige hond Yutah noemde. Na alle cowboys en cowgirls en Harley Davidson bikers (en bike-sters)van The West (die dus ook deze klederdracht trouw blijven) is het wel een verademing om tussen Stylisch people te lopen. Hier kan ik nog eens mijn hakken dragen zonder me overdressed te voelen(en me ambetant te voelen omdat ik die plaats in mijn valies nuttiger had kunnen invullen, met nieuwe pumps van Steve Madden maybe ???). Maar dat is voor morgen. Nu ga ik eerst in mijn Historisch bedje kruipen.
Groetjes
Gwendy
Meteo : koud s (16°C!!!) s ochtends in Thayne, heet (33)C)en zonnig na de middag in Salt Lake City
Gereden vandaag: 471 miles 758 km Totaal gereden: 2607 miles 4195 km
Vandaag weer Yellowstone en Grand Teton op het programma.
We hebben ook voor iedereen een uitdaging bedacht die uitgevoerd moet worden voor het einde van de reis:
Zane: een high-five geven aan een roadworker
Gwendy: binnengeraken in camperbus (ben heel curieus hoe het daarbinnen uitziet
Sven: een celebritie spotten
Eerst stoppen we even bij de apotheker in de Walmart, want ik heb denk ik zonne-allergie!!! Wie mij kent, weet dat dit voor mij een ramp is ! Ik ben een echte zonneklopper, als er een straaltje zon is, dan zit ik erin (40° of niet). Maar sinds een paar dagen heb ik wat uitslag (rode blaasjes) in mijn hals en die jeuken verschrikkelijk. Ik denk dat het fout ging toen we naar de KC Royals gingen, ik spoot toen parfum (in de hals dus) en wat later zaten we in de nogal felle zon. Ik krijg van de apotheker te horen dat het heel waarschijnlijk zonneallergie is en dat dit inderdaad kan uitgelokt worden door parfum (en bedankt Tommy Hilfiger ). Met een cortizone zalf (vrij te krijgen hier) en zonnemelk factor 110 !!! (wie had daar al eens van gehoord ?) verlaten we het pand richting Old Trail Town.
Old Trail Town is het oudste (niet meer in gebruik zijnde) gedeelte van Cody. Vandaag onderhoudt men het zodat je kan zien hoe het er vroeger uitzag. We besluiten om hier een paar fotos te nemen maar niet echt een bezoek te brengen. We hebben een drukke dag voor de boeg en we willen graag zo snel mogelijk terug naar Yellowstone.
In Yellowstone aangekomen, zullen we vandaag het onderste gedeelte van de route doen. Terwijl we rijden genieten we weer van alle natuurschoon dat op ons afkomt. Toch écht ongelooflijk hoe mooi het hier is. Links en rechts van de weg zien we weer kuddes bizons en een paar kolossale bizons die blijkbaar toch altijd alleen zijn. Ook zien we langs de weg weer elk, deze keer zijn het duidelijk mannetjes die staan te grazen langs de weg want ze hebben een serieus gewei.
Onze eerste stop is West Thumb Geyser Bassin. Dit is een verzameling van geiserbassins. De kleuren van deze bassins is onbeschrijflijk. Ik ga het toch proberen:het water is zo zuiver dat het water diep turkooise kleurt in de dieptes en fel turkooise aan de randen daar rond waar het water ondiep is en je het onderliggende gesteente ziet is het mooi zuiver wit. En de buitenste ring is wat okerkleurig (dit komt blijkbaar door de micro-organismen die leven in het water dat aan de randen zeer snel afkoelt). (Als je je tijd en zin hebt moet je maar eens een kijkje nemen op onze facebook-pagina en dan nog ..in het écht is het 1000x prachtiger) Ook al zien deze bassins er zéér uitnodigend uit een duik erin is niet aan te raden want het water in deze bassins is 85°C en meer ! En dat zie (stoom) en voel je, er komt echt warmte af van deze bassins en rare gewaarwording in een temperatuur van 32°C. De geur valt hier mee (of we zijn gewend geraakt aan de geur van solfer dat kan ook). Een beetje verder op het wandelpad (In Yellowstone heeft men overal houten wandelpaden (te vergelijken met een steiger) aangemaakt, de grond is hier vulkanisch en dus instabiel) kom je aan het meer (de zee, zou je bijna zeggen, want zo ziet het eruit), ook hier kan je weer prachtige kleuren aanschouwen door het loepzuivere water. Ook hier zie je in het ondiepe water de witte ondergrond en verder in de dieptes het mooiste blauw. Ook in het water zitten warmwaterbronnen en zie je uit diepe putten warm (kokend ?) water opborrelen even verder is er zelfs een heus vulkaantje in het water.
We laten al deze pracht met pijn in het hart achter en zetten onze weg verder naar Old Faithful de bekendste en meest actieve geiser van het park. We hadden op voorhand (dank u Tante Ingrid) al vernomen dat die ongeveer elke 45 min uitbreekt. Dus we bereiden ons voor op het worst case scenario, 45 min wachten. In het visitorcenter aangekomen blijkt echter dat we geluk hebben want dat de erruptie er zit aan te komen binnen de 20 min. (met een speling van 10min). We bemachtigen nog een goed plaatsje en na 20 min begint het. Het natuurlijke schouwspel wordt op zijn Amerikaans onthaald: Wauw Oh my God Amazing (Astrid hier ??? Did you see that (ja da ga nogal moeilijk anders, da spel spuit hier gedekke 15m hoog) We can scratch that of our list (euhm in de trant van Napels zien en sterven ofwa) Wij hebben er eerder een ok tof-gevoel bij. Fijn dat we dit gezien hebben maar het is nu niet bepaald het hoogtepunt van de reis of dag zelfs.
Na een onhandig (want macaroni and cheese los in de koelbox was ni écht de bedoeling J ) picknickske , besluiten we om Yellowstone te verlaten, we zouden hier nog een week of zelfs een maand kunnen rondtouren en elke minuut met verbazing kijken naar al de natuurpracht maar mooie liedjes duren nooit lang genoeg. We stoppen nog even aan een waterval en zetten dan onze weg verder naar Grand Teton National Park.
Grand Teton National Park zijn eigenlijk bergtoppen die precies vanuit het niets oprijzen. Wildlife zit hier ook maar de hoop om nog een beer of een eland te zien hebben we toch al opgegeven. De zichten in Grand Teton zijn inderdaad mooi en we fotograferen er dan ook een paar. Een beetje verder worden we al verwittigd door een bord, roadworks, 30 min delay. Als we die 30min dan ook iets te zien krijgen, vind ik het best zeg ik nog. En een beetje verder staan we inderdaad rustig in de file.Niet zo heel veel te zien, bos met openvlaktes. Och kijk daar se, weer buffels, Amai die lopen nogal .He wacht eens het zijn beren .een bruine en een Grizzly ..D*me Waar is die camera ..juist weggelegd .snel snel toppeke eraf ..opzetten ..Ja ..lap ik zie ze ni meer .te laat d*me .. d*me .d*me. De auto voor ons staat ook aan de kant de andere autos hadden totally no clue, die zitten rustig te keuvelen in de auto.
Ok wat hebben we geleerd:
1. Er zitten wel degelijk grizzlies en bruine beren in Grand Teton
2. Ik ben ne goeie spotter, maar ne trage fotograaf
3. Camera altijd in de hand houden en liefst da stoeme toppeke eraf laten
4. Beren kunnen verd*me snel lopen
5. Beren kunnen zich verstoppen in het hoge gras ????
We rijden verder het park uit en zetten richting naar Salt Lake City, we zullen onderweg overnachten.We proberen voorbij Jackson te geraken.
We vinden een plaatsje om te overnachten in Thayne in The Dutch Oven Inn , een B&B. De kamers zijn niet wauw maar groot genoeg en de mensen zijn suuuuupervriendelijk. We eten dinner in Juans house of tacos echt lekker, alles vers- en zelfgemaakt. Met een overladen maag rijden we richting ons beddebakske.
Good night en tot morgen
Gwendy
P.S. wat hebben we geleerd
6. Ik moet dringend een cursus Bondig schrijven gaan volgen
Meteo : warm en zonnig tijdens de dag ( 30° ) met tegen de avond serieuze bewolking en een beetje regen
Gereden vandaag: 275 miles 443 km Totaal gereden: 2.136 miles 3438 km
Vandaag bezoeken we Yellowstone. We moeten eerst wel nog een uurtje rijden voor we van Cody aan de East Entrance geraken. Yellowstone (8983 km²) is groter dan België en er is hier heel wat te zien.We hebben voor dit nationale park dan ook 2 dagen uitgetrokken. De routes die je kan volgen in Yellowstone hebben samen de vorm van een acht. Vandaag zullen we het bovenste gedeelte hiervan doen. Terwijl we aan het rijden zijn, vallen we van de ene verbazing in de andere. Het is hier eigenlijk onbeschrijflijk. Alles is hier zo mooi en elke keer je een hoek omslaat, verandert het uitzicht, we rijden in een naaldbos en ineens is daar een meer (Yellowstone Lake) zoooooo groot dat is eigenlijk al bijna een zee is, weer een beetje verder zie je dan mudvolcanos (moddervulkanen: grote putten met modder die aan het pruttelen en stomen (én stinken) zijn. Dan rijden we weer tussen reusachtige rotshellingen. Een beetje verder zie je een uitgestrekte weide waardoor rustig een rivier (maar dan wel een grote) kabbelt. Och en kijk daar er zwemt een pelikaan op. Stroomversnellingen, watervallen . We krijgen het allemaal te zien.
Over de fauna in Yellowstone valt natuurlijk ook heel wat te vertellen: er zitten bizons, elanden, bruine beren ,grizzlys, elk (een bepaald soort hert), . Wij willen natuurlijk alles zien. De(grizzly) beren staan bij ons(net als bij iedereen die het park bezoekt denk ik) bovenaan ons lijstje. Die wíllen we écht zien, zij het vanop een afstand, de waarschuwingen hier overal zijn duidelijk, DO NOT APPROACH!!!! We beseffen wel dat je héél veel geluk moet hebben om er een te zien. Het zijn natuurlijk wilde dieren en die laten zich meestal niet zo graag zien aan de mens.
Al vrij snel komen we bizons tegen ze staan te grazen wat verder in de wei en trekken zich helemaal niks aan van al die toeristen die druk doen om fotos te trekken, wat verderop zitten er zelfs een paar net naast de weg. Je zou ze kunnen aanraken als je wil (en je leven beu bent J ).
Een beetje verder ontstaat er een file en wat commotie, dat is Yellowstones voor Er is iets aan de hand .er is één of ander dier gespot . Nu zijn er ook wel wat Roadworks in Yellowstone en die geven ook wel wat file en dan denken mensen soms verkeerdelijk dat er iets gespot is. Dus deze keer laten we ons niet vangen en blijven gewoon rustig ..Roadworks ..misschien ineens een goede moment om een boke te smeren. Zane vanvoor, ikke vanachter naast de koelbox om bokes te smeren. Beginnen daar ineens wa Japanners druk te doen en met cameras te zwieren en naar voor en naar achter lopen ..tiens .toch misschien even opletten . En ja hoor .een beetje verderop zien we hem/haar ..een bruine beer .. op een veilige afstand op een grasveld. We kunnen het bijna niet geloven dat we zoveel geluk hebben. Camera in de hand en klik klik klik we hebben hem. Zoooo zalig dat we die gezien hebben dat hadden we eigenlijk niet verwacht.
Nog wat later spotten we ook nog elk {edelherten, na de elanden de grootste hertensoort) langs de weg.
Yellowstone staat ook bekend voor zijn geisers en heetwaterbronnen. In Mammoth Hot Springs is er zo een heetwaterbron. Door deze bron wordt er Tavertijn gevormd, dit is een wit gesteente. Deze tavertijn vormt zich in lagen zodat er een supermooi bouwwerk ontstaant, het doet wat denken aan watervallen (te vergelijken met Pamukale in Turkije). In het bijhorende dorpje staat ons ook nog een verassing te wachten want het elk loopt hier gewoon rustig rond. Ze liggen te grazen op het grasplein midden in het dorp en doen rustig een wandelingetje in de straat).
De grootste geiser (Old Faithfull) zullen we morgen bezichtigen. Vandaag brengt onze tour ons wel naar Steamboat Geyser . Weeral een prachtig schouwspel van stoom die precies zomaar uit de grond komt en een bassin waarin je een onbeschrijflijke turkooise kleur ziet, de reuk van de solfer (rotte eieren) die nemen we er bij.
Na een lange en vermoeiende dag gaan we moe maar zeker voldaan terug naar ons hotel in Cody. Hier eten we nog in het Irma hotel, een hotel dat mee opgericht is door Buffalo Bill en helemaal ter zijn nagedachtenis ingericht is. Ook weeral een belevenis. Ik vraag mij stiekem af of alle mannen die ik hier met cowboy-boots en cowboyhoed zie rondlopen, dat alleen doen in deze omgeving, of zij thuis ook zo rondlopen. De Sven denkt het laatste, we zullen het nooit weten want ik heb het niet durven vragen. J
Groetjes en (tenzij aangevallen door een grizzly) tot morgen
Gwendy
Meteo : heel de dag zonnig en warm 25-32 graden
Gereden vandaag :196 miles - 316 km Totaal gereden : 1861 miles 2995 km
