dag 3: dag begint zoals andere dagen, eerst ochtendgebed, overdracht van de nachtverpleging, verpleegkundige aandachtspunten van dag verpleegkundige, aangevuld door de hoofdverpleegkundige. Daarna alle patiënten goedemorgen wensen, en dan kan je met de verzorging starten tot het ontbijt er is. De maaltijden verschillen al eens, afhankelijk wanneer de keuken het eten brengt, ontbijt tussen 8 en 9u, middageten tussen 12 en 14u.. Vandaag met patiënt naar academisch ziekenhuis geweest naar kaakchirurg, tijdens zijn controle kon ik een kijkje nemen naar de afdeling oncologie, er zijn maar 3 bedden en er was momenteel geen onco-pt. Aanvankelijk zou er de RT operationeel moeten zijn, dt had ik in een artikel gelezen: in mei vorig jaar zou er een binker geleverd worden en deze zou operationeel zijn vanaf november 2010, de allereerste in Suriname, maar deze is nog niet operationeel... De radiotherapeut is nog in opleiding maar zou al behandelingen kunnen toedienen als de overheid wil... Dus moeten pt die RT nodig hebben naar Columbia, wat erg veel geld kost. Met de hoofdverpleegkundige heb ik uitgelegd hoe een kamer er bij ons uitziet, is niet zo verschillend en het belang van een LAF kast nog eens uitgelegd. Ik moet dit alles op papier zetten met veel uitleg. Met een pt naar medische beeldvorming geweest voor echo abdomen, moderne apparatuur, er was een verdacht letsel te zien, hopelijk kan er maandag as een cystoscopie doorgaan, maar dit is nog niet zeker, onderzoeken worden wel onmiddellijk gepland maar kan veel tijd vragen.
dag 4: vandaag om 9u een afspraak met de directie, over de LAF kast... en toelichting waarom je beter geen chemo bereidt zonder voorzieningen (tussen de soep en de patajes) zonder schort, masker... is een goed gesprek geweest, aangename dame. Zij zal met mijn documentje naar de apotheek gaan... hopelijk bereidt de apotheker in de toekomst de cytostatica. Ik denk dat er dan sneller een LAF kast zal komen. Mijn informatiebrochure is nagekeken, hier en daar moet ik een kleine aanpassing doen en deze zal vanaf maandag 21/2 gebruikt worden, er is dan een nieuwe opname. Ik heb gevraagd of deze niet in het Surinaams moet vertaald worden, maar zij doen dit niet, elke geschreven informatie is in het Nederlands. Af en toe een ander woord (bv te contacteren, zeggen zij: te contacten). hun Nederlands is soms wel grappig, als ze snel praten moeilijk te verstaan. Op 1/3 moet ik een presentatie over chemotherapie en informatie geven aan een kankerpatiënt geven in het ziekenhuis. Verder heb ik vandaag een staf vergadering mogen bijwonen, erg uitgebreid met verpleegkundigen en alle internisten. was zeer boeiend.
dag 5: erg zwoel weer vandaag, warm en zweten... Vandaag 2 patiënten die slecht nieuws hebben gekregen, de arts heeft dit heel goed gedaan. Heel erg eigenlijk, 2 patiënten net iets ouder dan 50j die niet meer in aanmerking kunnen komen voor therapie. 1 met ALL en 1 met CLL, voor deze pt is er geen therapie mogelijk in Suriname, geen isolatie mogelijkheden, geen breedspectrum antibiotica en dergelijke. deze pt worden normaal doorverwezen voor therapie naar Columbia, maar je moet jonger zijn dan 50jaar. de arts pleit dan voor de pt om in aanmerking te komen voor behandeling. Wat op zich ook erg is, naar een vreemd land, meestal alleen, anders te duur, waar ze alleen Spaans spreken.. Vroeger was het gemakkelijker om voor therapie naar Nederland te gaan, de meesten hebben daar familie en konden zich via de familie laten verzekeren, sinds kort is dit veranderd en hangt hier ook een hoog prijskaartje aan. Ik had in een artikel gelezen dat je beter geen kanker kan krijgen in Suriname, en dit is ook zo. Weinig behandelingsmogelijkheden, dus weinig kansen. Kanker wordt geassocieerd met doodgaan, en hier is dat ook zo. Je kan is sommige situaties chemotherapie krijgen, maar dit is heel beperkt. Patiënten met prostaatca, borstca en cervixca komen in aanmerking, soms darm en heel af en toe longca. Afhankelijk wat de arts beslist. Er wordt veel verwacht van de radiotherapie, maar dan moet die wel operationeel worden. De verpleekundigen zijn wel erg begaan met de onco-pt, zijn erg lief. men had mij gezegd dat de verpleging in Suriname 'hard' kan zijn, maar ik heb dit nog niet ondervonden. Ze zijn zeer stipt in parameters controleren, vochtbalans bij iedereen, er wordt per shitf 2x gevraagd wat ze hebben gedronken, hoeveel geplast (in urinaal) en dit wordt nauwkeurig genoteerd.
Gisteren geen internet verbinding, vandaar begint mijn dagboek pas vandaag... dag 1: dag 1 op mijn stage in het Sint Vincentius ziekenhuis te Paramaribo was best spannend! Gisteren had de taxichauffeur mij een ander ziekenhuis laten zien? het overheidsziekenhuis, erg groot. Het Sint Vincentius is privé, veel kleiner, maar toch nog erg basic, wel redelijk netjes. Chemo wordt op de afdeling gemaakt zonder LAF kast, in ruimte waar er wel wat wind is.. Dus veilig werken zit er niet in. Aan mij is gevraagd om kamer en alles voor chemotheraie zo goed mogelijk in te richten, maar zonder voorzieningen wordt dit wel erg meilijk. Verder was het een leuke dag, Celeste was erg blij, een heel leuk weerzien! De afdeling: 4 kamers van 6 bedden, 2 kamers van 2 bedden (geen gezeur voor eenpersoonskamer want is er niet). vriendelijke verpleging, alsook de patiënten. deze week heb ik afspraak met ziekenhuishygiëne en verantwoordelijke oncologie van de school, zij willen informatie over België. 21/2 start de school met een cursus oncologie voor gediplomeerden.
dag 2: om 7u eerst briefing, door nachtverpleegkundige verloop van de nacht en de vorige late, daarna door een verpleegkundige van de vroege de verpleegkundige aandachtspunten.Aan de verpleegkundige anamnese, verpleegkundige diagnose en opvolging wordt erg veel aandacht besteed. Ook de hoofdverpleegkundige volgt nauwkeurig en geeft onmiddellijk commentaar waar nodig, vind ik erg goed. Op een bord staat taakverdeling vermeld (is minder goed..), eerst verzorging door iedereen en daarna verdeling, bv ik stond in voor temperatuur en pols, iemand ander voor bd, een ander voor medicatie... 'schaftijd' staat ook vermeld, wie wanneer mag gaan eten. Er worden geen zorgen of bedopmaking of onderzoek gedaan als patiënten aan het eten zijn, dan wordt er gewoon gewacht (ook voor ECG ofzo) Als patiënt voor onderzoek wordt weggebracht, blijf je wachten tot na het onderzoek. Dokter schrijft in A5 schriftje de orders, verpleegkundige neemt dit over in verpleegkundig dossier. Met broeder Madeshan, ook hoofdverpleger en verantwoordelijke oncologie brochure besproken en werking op de afdeling. Veelal komen kankerpatiënten op de afdeling zonder ze weten dat ze kanker hebben en zonder te weten dat ze chemo gaan krijgen... Cytostatica wordt niet volledig terugbetaald door ziekenfonds en is voor vele patiënten te duur, kunnen dus geen behandeling krijgen.
Op de kinderafdeling liggen volgende week waarschijnlijk ook enkele kankerpatiëntjes, Celeste Etnel heeft gevraagd of ik daar ook een kijkje wil gaan nemen. Het was een aangename dag, alleen aan de zwoele temperatuur moet ik nog wennen.
